Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-08-10 15:42

Geplaatst: 27-08-10 15:42

Ik zou hem dan wel verrassen ipv verassen _O-

**Geplaatst**: 27-08-10 15:45

Geplaatst: 27-08-10 15:45

maikeltje schreef:
Ik zou hem dan wel verrassen ipv verassen

Ja, tenzij hij door zijn assen is gezakt iddd :))

**Geplaatst**: 27-08-10 15:55

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst: 27-08-10 15:55

verassen is cremeren. :')

**Geplaatst**: 27-08-10 16:49

Geplaatst: 27-08-10 16:49

Lizzle schreef:
verassen is cremeren.

Nou ik denk dat ze wel in staat is als ik het zo lees

TS. nogmaals, met sommige punten heb je gelijk.... Maar je moet ook voor rede vatbaar blijven.
Het leven van iedereen gaat door, of jij nu zwanger bent of niet.

na je laatste posten kan ik niet anders dan met Tallie meegaan

Ik ben ook 7 maanden zwanger, maar man o man...
Ik heb ook zeker geen makkelijke zwangerschap, maar ik ben blij dat ik niet zo'n kort lontje heb....

En vooral geen zelfmedelijden, ik doe nog alles zelf, ondanks de voorweeën harde buiken en duizeligheid (ok ik rijd dus momenteel geen auto meer ivm de duizeligheid), maar boodschappen, huishouden, koken etc etc etc... Ik ga er ook zeker niet vanuit dat mensen zich aanpassen aan mij omdat ik nu zwanger ben

Daar kunnen zei toch niks aan doen??

Als ik last heb van mijn hormonen ga ik zelf even een blokje om, dan ga ik mij echt niet druk zitten maken om al die kleine dingetjes als ik toch niet redelijk kan zijn.

Eventuele oplossingen;

Kattenbak: kun je ook zelf doen met handschoenen en eventueel een mondkapje

Over de paarden: probeer een verzorgster te zoeken die je de zware klussen uit handen kan nemen.
Huishouden: neem een huishoudster en betaal het uit de huishoudpot of vraag je moeder of ze eventueel mee kan helpen. (mijn moeder strijkt bv. voor mij, niet omdat ik het niet meer kan, maar omdat ze het al jaren doet omdat ik er gewoon een hekel aan heb

)
Boodschappen: bestel online je boodschappen via AH.nl dan brengen ze het gewoon tot aan de deur

of ga samen op een zaterdag boodschappen doen voor de hele week.

Wist je trouwens dat stress ontzettend slecht is voor de kleine! Als ik jou was dan zal ik mij niet zo druk maken...
Daar heb je na de bevalling nog genoeg tijd voor

Laatst bijgewerkt door Djoena op 27-08-10 16:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-08-10 16:52

Geplaatst: 27-08-10 16:52

Als ik trouwens zo de dingen lees van de vriend van TS dan denk ik zelfs dat er een kans is dat die beste kerel een beetje jaloers is!
Want tja straks gaat alle aandacht naar de baby dus wat zou hij zich nu dan lopen uitsloven?
En gezien zijn reacties denk ik dat ik daarmee aardig in de richting kom!
Ik blijf het erg zielig,kinderachtig gedrag vinden,zo hoort een vent niet te zijn.Een man hoort zn zwangere vrouw JUIST OP HANDEN TE DRAGEN!
Zeker als men alle 2 voor het kind bewust heeft gekozen.

**Geplaatst**: 27-08-10 16:57

Geplaatst: 27-08-10 16:57

JessAndHope schreef:
Dat gáát toch niet?! Jezus mensen... ik kán niet zomaar dingen laten liggen. Dan staat de kattenbak een week te stinken, dan is er geen gas om te koken of te douchen, dan eet ik pas om 8 uur 's avonds....
Dus nee, sommige dingen kunnen niet 'even niet gedaan worden'.
Als dat zo was, dan maakte ik me er ook niet zo druk over. Maar sommige dingen MOETEN gewoon gedaan worden.

En nogmaals, ik doe ook echt helemaal niks verkeerd de laatste weken, omdat ik zo ontzettend op mijn tenen loop en zoooooo erg bezig ben met alles goed doen enzo, dat er bij mij gewoon niks aan te merken valt. Alleen dat ik over mn gevoelens praat....
Nou goh goh, das dramatisch.

En het feit dat ik geen positieve dingen neerzet over wat hij wél doet, is omdat hij gewoon weinig doet en ik wil weten hoe andere denken over zijn acties. Acties die ik niet vind kunnen.

Hoe haal je het in je botte harses om te zeggen: jij wilde toch zwanger worden?

Pfff, ben ik dan de enige die moordneigingen krijgt op dat moment? (En dat wil niet zeggen dat ik dus op dat moment uit mn dak ga, maar dan hou ik me netjes in.)

Hij is een banketstaaf op het moment, dat zijn we echt wel met je eens!

Maar meid, je hebt écht last van je hormonen, das wel héél duidelijk!
Wat de beste oplossing is dat moet je zelf uitzoeken, want ik geloof dat wij je niet kunnen helpen zoals ik het nu van jou begrepen heb.

**Geplaatst**: 27-08-10 20:30

Geplaatst: 27-08-10 20:30

JessAndHope schreef:
@Chanel: ik vraag dingen dus juist uiterst beleefd. Ik scherm totaaaal NIET met mijn zwangerschap. Dus ik vraag (even over die gasflessen): goh schat, het gas is op, dus zullen we even naar de gashandel rijden om nieuwe flessen te halen?
Hij: ik zet ze wel in je auto en dan kan jij toch rijden?
Ik: en dan? Dan moet ik ze er weer uit gaan tillen?
Hij: Nee dat doen hun toch wel even voor je bij de gashandel?
Ik: jahwel, maar ze moeten er hier op de camping ook weer uit.
Hij: hoezo? dan laat je ze toch in je auto staan?
Ik: nou, dat gaat dus niet, want ik moet eerst de hond nog meenemen (duitse dog, dus die heeft de gehele achterkant nodig) en daarna moet ik werken, dus moeten er kinderen achterin
Hij: *zucht puf zucht* nou... dan doe je het lekker NIET.
Ik: nouja! ik ga geen 36 kilo tillen hoor. Ik weet het niet, maar van de verloskundige moet ik juist rustiger aan gaan doen!
Hij: ja hoor, het is al weer goed.

Nou, ik weet het niet. Maar volgens mij ben ik toch heel correct gebleven en is het niet meer dan redelijk dat ik geen 36 kilo ga lopen tillen!

Alleen al om dit bericht vind ik dat je enorm zeurt..........
Sorry, jij wil dit niet horen en alleen dat we allemaal ja en amen met je meeknikken.
Maar zo werkt dat niet......
Je bent zwanger en niet van suiker!
Ik ga ook helemaal mee in de posts van Tallie, meisje meisje wat ga jij het nog moeilijk krijgen met jezelf.....
Denk je dat je kindje dadelijk ook perfect in je leventje inpast?
nee hoor, jij zult je aan je kindje aan moeten passen...
Wedden dat je het dan geen reet kan schelen of de wc wel elke dag gedaan is?
Ik wens je heel erg veel succes met je zelf, en aan je vriend veel sterkte!

**Geplaatst**: 27-08-10 21:42

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst: 27-08-10 21:42

Ben het helemaal met je eens justdiesel. In het gequote bericht zie ik wel direct wat sneren staan richting haar vriend.

TS zit hier wel te klagen maar ben benieuwd hoe zij het zou vinden als hij op antizwanger.nl zo over haar zou praten.

**Geplaatst**: 27-08-10 21:44

Geplaatst: 27-08-10 21:44

Als dit allemaal van de drie dagen is en daarmee ook weer je grenzen zijn overschreden. Je bent er ook zelf bij om maatregelen te nemen. Kun je niet met hem, dan kun je beter een alternatief overwegen ipv denken dat het wel goed komt als je hem op een forum als monster af kan schilderen..

Ik ben nog steeds benieuwd wat nu het doel van je topic was. Ik krijg het gevoel dat je alleen maar reactie wilt horen over wat een eikel die vriend van je wel niet is. Het ligt állemaal alléén aan hem als ik je posts goed begrijp, dus misschien is het zo gek nog niet dat je vriend ervaart dat je jezelf zo goed vind.

Maar hoe, wat en waar het misschien in zit heb je geen interesse in.. Het lijkt vaak makkelijker om zelf je kop in het zand te steken. Maar simpelweg om je toch een goed advies te geven. Neem even afstand van elkaar, dan zullen de irritaties ook minder aanwezig zijn. En neem zelf even de tijd om rustig ook te overwegen hoe je het ouderschap (evt. met hem) wil invullen.

Succes in ieder geval..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 07:45

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 07:45

Nou mensen, de knoop is doorgehakt hoor. Hij heeft zn biezen gepakt omdat hij tegen 'een muur vecht'. Ik was diegene die dit vanaf het begin af aan allemaal al wilde, nu kon ik tegen iedereen zeggen hoe geweldig ik zelf was, nu kon ik straks tegen mn dochter zeggen wat een klootz*k haar vader tijdens de zwangerschap was en weetikveel allemaal nog meer wat ik was. Ohjah, ik gaf er niks om, het boeide me niet, en alles was vooropgezet...

Ik had hem geen kansen gegeven (even voor de duidelijkheid, ik ben al 2x met um verder gegaan na een break ipv het af te kappen) en op mijn reactie dat je niet 'vecht voor je relatie' als je zegt: jij wilde toch zwanger worden, haalde hij zijn schouders op en zei : dat wilde je toch ook? Ik wilde wachten...

Nou toen was ik pissed natuurlijk, want nu leek het net of ik het um door zn strot had gedouwd, wat absoluut níet het geval is geweest. We hadden het samen besloten en we zouden er SAMEN voor gaan.

Voor diegene die het zei: JA ik heb medelijden met mezelf, omdat iedere vrouw dat zou mogen hebben met zo'n zakpatat! Kop op zeg, help es een beetje mee! En denk eens een beetje mee!

Als ik hem nógmaals uit moet leggen dat ik geen gasflessen achterin kan hebben omdat ik 3 kids uit school moet halen, is zijn reactie: nou dan pak je toch de fiets....
OMG! Doe ff normaaaaal zeg! Ik mag al sinds de 3de maand niet meer fietsen van de verloskundige en daar zat ie bij toen ze dat zei. Maar toen ik hem daar aan herrinnerde, stelde ik me weer gigantisch aan.
En hoe krijg ik 3 kinderen op de fiets mee terwijl het hoost van de regen. Alleen maar omdat hij er te beroerd voor is om te helpen.

Al met al ben ik gigantisch tot rust gekomen en heb voor het eerst sinds maanden weer gewoon lekker 8 uurtjes geslapen ipv de gebruikelijke 3.

Nu de rest gaan regelen. Alle tips voor waar ik aan moet denken en wat ik niet moet vergeten zijn welkom! $:\$

**Geplaatst**: 28-08-10 07:47

Geplaatst: 28-08-10 07:47

Nou, zo te lezen ben je er blij mee dat hij weg is, toch?

Zo te lezen is hij ook blij met zijn beslissing, probleem opgelost?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 07:48

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 07:48

Had het liever anders gezien... maarja.
Ik heb nu voor mezelf en die kleine gekozen, ipv voor de stress, slapeloosheid, ruzies en frustraties.

**Geplaatst**: 28-08-10 07:50

Geplaatst: 28-08-10 07:50

Ik lees het eerder alsof hij de knoop heeft doorgehakt en er niet meer tegen kon. Tenminste, zo staat het wel in de vorige post.
Ga je nu maar richten op je naderende bevalling en al het geregel erna. Daar ben je nog wel even zoet mee denk ik. Kunnen je ouders niet bijspringen qua paarden etc?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 07:56

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 07:56

Hij was me voor idd, anders had ik het gezegd.

Ja, mn ouders staan volledig achter me en zullen me met alles steunen. Ik mag zelfs bij mn ouders kramen, mocht dat nodig zijn. Dus het is me nu storten op al het geregel.

**Geplaatst**: 28-08-10 07:59

Geplaatst: 28-08-10 07:59

Zo! En nu gaat het gestress pas echt beginnen!!!
Meid wees trots op jezelf....

**Geplaatst**: 28-08-10 08:17

Geplaatst: 28-08-10 08:17

Hoi,

Ik heb je hele verhaal gelezen , ik heb er gewoon geen woorden voor.
Eerst en vooral wil ik je zeggen dat je héééél erg moedig bent!!

Je hormonen spelen natuurlijk mee, en dat mag best. Ondanks die hormomen moet hij begrijpen
dat een zwangere vrouw die periode ook minder kan verdragen, maar blijkbaar doet ie dat niet.
Dat is heel erg jammer, maar als hij het na die tijd nog steeds niet inziet..

Ben blij voor je dat je nu je grenzen hebt aangegeven!! Heb je daar moeite mee?
Wat fijn dat je ouders zo voor je klaarstaan, vind ik echt super!
Moest je nog wat kwijt willen, spreek me gerust aan via pb, dat is geen enkel probleem.

Je hebt het nu vast niet makkelijk.
Kop op ! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 08:42

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 08:42

justdiesel schreef:
Zo! En nu gaat het gestress pas echt beginnen!!!
Meid wees trots op jezelf....

Ag, ik zou wel eens willen weten wat jij zou doen? Waarschijnlijk lekker blijven plakken bij zo'n vent, op je tenen gaan lopen en proberen het hem naar zn zin te maken.
Sorry, maar zo'n type ben ik niet. Je kiest niet voor een kind en je er daarna met een jantje van leiden vanaf te maken.
Het gestress is nu over. Ik wéét wat ik nu moet regelen, maar dat is absoluut niet stressen voor me.
De ruzie's... die leverde alle stress.
Nu moet ik doen wat ik de gehele zwangerschap al heb moeten doen, het in mn eentje rooien!
En das me tot nu toe perfect gelukt, zelfs met tegenwerking van hem, dus nu dat out of the picture is, moet het ook prima lukken.

**Geplaatst**: 28-08-10 08:49

Geplaatst: 28-08-10 08:49

Ik zeg ook niet dat je een verkeerde keuze maakt hoor, want dat kan ik vanaf hier niet bepalen....
Ik trek alleen een conclusie uit al je posten....
Maar been there done that, ik heb 3 kids dus ik weet wel zo'n beetje wat je te wachten staat.
En vanaf je kindje haar geboorte begint het gestress meid, geloof me nou maar.....
Niet te min wens ik je wel het allerbeste van de wereld en hoop ik dat je van je kleintje kunt gaan genieten!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 08:51

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 08:51

Das dan in ieder geval betere stress, dan stress van ruzies. Ik heb liever de stress dat ik op het punt sta om weg te gaan en ze een spuitluier krijgt, dan de stress van het praten en praten en praten en nergens komen.

Ik zie wel wat de tijd me gaat brengen, vooralsnog ben ik ontzettend opgelucht!

**Geplaatst**: 28-08-10 08:52

Geplaatst: 28-08-10 08:52

justdiesel schreef:
JessAndHope schreef:
@Chanel: ik vraag dingen dus juist uiterst beleefd. Ik scherm totaaaal NIET met mijn zwangerschap. Dus ik vraag (even over die gasflessen): goh schat, het gas is op, dus zullen we even naar de gashandel rijden om nieuwe flessen te halen?
Hij: ik zet ze wel in je auto en dan kan jij toch rijden?
Ik: en dan? Dan moet ik ze er weer uit gaan tillen?
Hij: Nee dat doen hun toch wel even voor je bij de gashandel?
Ik: jahwel, maar ze moeten er hier op de camping ook weer uit.
Hij: hoezo? dan laat je ze toch in je auto staan?
Ik: nou, dat gaat dus niet, want ik moet eerst de hond nog meenemen (duitse dog, dus die heeft de gehele achterkant nodig) en daarna moet ik werken, dus moeten er kinderen achterin
Hij: *zucht puf zucht* nou... dan doe je het lekker NIET.
Ik: nouja! ik ga geen 36 kilo tillen hoor. Ik weet het niet, maar van de verloskundige moet ik juist rustiger aan gaan doen!
Hij: ja hoor, het is al weer goed.

Nou, ik weet het niet. Maar volgens mij ben ik toch heel correct gebleven en is het niet meer dan redelijk dat ik geen 36 kilo ga lopen tillen!

Alleen al om dit bericht vind ik dat je enorm zeurt..........
Sorry, jij wil dit niet horen en alleen dat we allemaal ja en amen met je meeknikken.
Maar zo werkt dat niet......
Je bent zwanger en niet van suiker!
Ik ga ook helemaal mee in de posts van Tallie, meisje meisje wat ga jij het nog moeilijk krijgen met jezelf.....
Denk je dat je kindje dadelijk ook perfect in je leventje inpast?
nee hoor, jij zult je aan je kindje aan moeten passen...
Wedden dat je het dan geen reet kan schelen of de wc wel elke dag gedaan is?
Ik wens je heel erg veel succes met je zelf, en aan je vriend veel sterkte!

Nou wil ik wel zeggen dat ik dat gasflessenverhaal echt wel begrijp, die had die gozer er best even uit kunnen halen natuurlijk! Dat moet je als zwangere zijnde niet doen en dat heeft er niets mee van doen dat je dan van suiker bent... :roll:

**Geplaatst**: 28-08-10 08:56

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst: 28-08-10 08:56

Het enige wat ik hoop is dat je kindje niet het onderspit gaat delven te midden van alle ouderschapsregelingen etc. Ik neem aan dat hij zijn dochter wel gewoon mag blijven zien en bezoeken?

Sterkte!

**Geplaatst**: 28-08-10 08:56

Geplaatst: 28-08-10 08:56

TS sterkte !
ik denk dat dit de beste beslissing is , MAARRRRR........ik hoop wel dat je er heel veel van geleerd hebt!

als ik nu lees dat jullie relatie al eerder 2 x op zijn gat heeft gelegen(in 1 jaar tijd $:\$ ) dan begrijp ik eerlijk niet waarom jij de beslissing hebt genomen om bij deze kerel een kindje te willen
jij bent veels te hard van stapel gelopen met de relatie, met hem , met samenwonen en tenslotte met zwanger worden
wat hij ook mee besliste doet er niet toe, jij had slimmer moeten zijn!

richt je nu op je laatste maanden, neem je rust en zorg dat alles goed geregeld is
zorg dat je eigen leventje netjes op orde is en dat de kleine de zorg krijgt die ze verdient
DAN pas maar weer eens aan een partner gaan denken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 08:56

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 08:56

Voor sommige vrouwen is 36 kilo al te zwaar zonder dat ze zwanger zijn...
Nu sjouw ik ze wel altijd, maar nu dus even niet. Lukt niet eens met mn dikke buik in de weg! Moet ik dan de baby maar gaan 'pletten', voelt echt niet fijn..

**Geplaatst**: 28-08-10 08:59

Geplaatst: 28-08-10 08:59

Er staat nergens in die post dat ze die 36 kilo moest tillen.....

Cayenne schreef:
Het enige wat ik hoop is dat je kindje niet het onderspit gaat delven te midden van alle ouderschapsregelingen etc. Ik neem aan dat hij zijn dochter wel gewoon mag blijven zien en bezoeken?

Sterkte!

Dit hoop ik ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-10 09:02

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-10 09:02

spatter schreef:
TS sterkte !
ik denk dat dit de beste beslissing is , MAARRRRR........ik hoop wel dat je er heel veel van geleerd hebt!

als ik nu lees dat jullie relatie al eerder 2 x op zijn gat heeft gelegen(in 1 jaar tijd $:\$ ) dan begrijp ik eerlijk niet waarom jij de beslissing hebt genomen om bij deze kerel een kindje te willen
jij bent veels te hard van stapel gelopen met de relatie, met hem , met samenwonen en tenslotte met zwanger worden
wat hij ook mee besliste doet er niet toe, jij had slimmer moeten zijn!

richt je nu op je laatste maanden, neem je rust en zorg dat alles goed geregeld is
zorg dat je eigen leventje netjes op orde is en dat de kleine de zorg krijgt die ze verdient
DAN pas maar weer eens aan een partner gaan denken

Dat de relatie 2x eerder op zn gat heeft gelegen, was tijdens mn zwangerschap! De eerste keer schold ie me verrot, nou helaas voor hem pik ik dat van niemand, dus al helemaal niet van mn bloedeige vriend!
En de tweede keer stapte hij op, 'omdat ie rust in zn kop wilde'. Maar vervolgens terug komen met het verhaal 'ik heb gevoelens voor een ander en die wil ik helemaal niet'. Nou, ik vind dat ik hem al met al die 2 keer al een mega kans heb gegeven om ervoor te gaan. Maar er veranderde helemaal niks.
Of ik nu na een maand of een week samenwoon, dat maakt dus helemaal niets uit. Er zijn ook mensen die hebben een relatie van 8 jaar, beginnen aan kinderen en het loopt stuk.

Ik vind het zinloos om 3mnd te latten, dan samen te wonen en dan tot de ontdekking komen dat dat niet werkt. Kom ik er liever na een week achter, scheelt me een hoop tijd en moeite.
We waren een jaar samen toen we besloten voor een kind te gaan, en zoiets doe je niet op de bonnenfooi of in een dronken bui. Er is wel degelijk goed over na gedacht en overlegd vooooordat we eraan zijn begonnen. Tsja, als ik wist dat het zo zou lopen, had ik het nooit gedaan natuurlijk. Maar ik denk dat ik eerlijk kan zeggen dat iedere vrouw er vanuit gaat dat je SAMEN voor een kindje gaat, en dat het dan vies tegenvalt als je het uiteindelijk alleen moet doen....

Voor mij voorlopig geen vent meer! Ik doe het wel lekker alleen! (Daarnaast, wie wil er nou een alleenstaande vrouw met kind

)