Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-10 21:43

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 21:43

Zwelgje: Hoe was het schilderen? Inderdaad goed van je meoder dat ze heeft opgegeven!!
Maar wat een rot bericht van je relatie! Ging het niet? Kon je het er niet bij hebben?

Pw: Ja was heerlijk met courgette! Nou dat klinkt leuk morgen! Zal Dink het leuk vinden? Veel plezier iniedergeval!

Hier is de rust alweer wedergekeerd!! Zusjes liggen al in bed, en ik zit nog beneden! Beetje te lang geslapen dus dat word nachtwerk:)

**Geplaatst**: 21-04-10 21:46

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 21:46

Ik ga zo wel mijn bedje al op zoeken. Ben best moe.
Ik denk dat het Dinky het wel leuk vindt, mijn vriendin heeft zelf 4 honden en ik denk dat we ook nog wel even gaan wandelen in het bos.

Hoe voel je je verder?

**Geplaatst**: 21-04-10 21:52

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 21:52

Ja wel iets beter, angst zit nu achter in me hoofd inplaats van dat het me hele hoofd in beslag neemt!
Misschien moet ik straks ook gewoon maar in bed gaan liggen en gaan lezen, anders draaien de dag en nacht zo om!
Hoe is het met jou? Al wat rustiger?

**Geplaatst**: 21-04-10 21:55

Geplaatst: 21-04-10 21:55

Hmmm.
Klinkt misschien een beetje stom, maar net tv zitten kijken met mijn vriend en dat vond ik erg moeilijk (door het onderwerp op tv). Was voor mij best confronterend (zelfbeeld e.d.) en daardoor heb ik weer even wat meer spanning. Ga zo ook in bed nog even wat lezen en hoop dan lekker te kunnen slapen. Verder gaat het wel

Weltruste alvast he
Wel fijn dat je angst iets afgezakt is dan. Lijkt me erg vermoeiend als je de hele dag zo angstig bent en daardoor denk ik extra bewust van alle dingen die je voelt in je lijf.

**Geplaatst**: 21-04-10 22:00

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 22:00

Nou klinkt niet stom hoor, wat heb je precies gezien dan? Zij je vriend er nog niets over? En gaven ze geen tips of iets dergelijks zodat je er beter mee om kunt gaan?
En wat betreft mijn angst.
Je slaat te spijker op zijn kop, ik voel de hele dag vanalles in mijn lijf, en denk dan zie je! Ik heb het echt!
Inderdaad vermoeiend.
Jij ook welterusten!!

**Geplaatst**: 21-04-10 22:01

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 22:01

Nog een vraagje, doe ik er slim aan om een stukje over mijn ex pony op bokt te zetten, dat er misschien leuke mensen op af kunnen komen of kan ik dat niet maken?

**Geplaatst**: 21-04-10 22:07

Geplaatst: 21-04-10 22:07

Bedoel je een advertentie? Ik weet niet of dat mag eigenlijk. Ik begrijp je idee er achter, maar ik denk dat je het zowieso beter niet kunt doen. Hoe moeilijk het ook is, je moet het laten gaan.

Het was niet echt een programma over een laag zelfbeeld ofzo, maar door het onderwerp werd het bij mij getriggerd zeg maar. Ik durf het niet zo goed verder uit te leggen, omdat ik bang ben dat het raar is

Sorry als het niet zo duidelijk overkomt...

**Geplaatst**: 21-04-10 22:11

Geplaatst: 21-04-10 22:11

Ja ik bedoel een advertentie, nee heah toch maar niet? MM balen

ik wil zo graag wat doen!!!

Okey, nou je hoeft het niet uit te leggen!
Maar raar zal ik het niet vinden, hier namelijk nog eentje die een gruwelijke hekel aan zichzelf heeft!!
Ik hoop wel echt dat je ermee geholpen kan worden zou zo fijn voor je zijn!!!

**Geplaatst**: 21-04-10 22:17

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 22:17

Dat hoop ik ook. Ik zou zelf echt niet weten hoe ik het aan moet pakken. Ik weet wel dat het beeld dat ik van mezelf heb niet klopt, maar alleen dat inzicht is niet genoeg. Want ook al weet ik dat het niet klopt, ik ben er zelf wel van overtuigd...
Het is voor mijn gevoel namelijk niet zo dat ik DENK dat ik dik en lelijk ben, ik ben er van overtuigd dat ik het BEN. En hoe verander je die overtuiging? Ik heb geen idee, want iedereen kan zeggen dat ieder mens iets moois heeft, als ik in de spiegel kijk, zie ik het toch echt niet...

**Geplaatst**: 21-04-10 22:23

Geplaatst: 21-04-10 22:23

Nou dat heb ik nou precies hetzelfde! Heb ook een eetstoornis gehad, maar omdat ik nu andere angsten heb neemt dit meer de overhand!
En je zelfbeeld kun je alleen maar veranderen door je te omhullen met positieve dingen en positieve energie. Zijn er dingen in het leven wat je nu hebt, die niet goed voor je zijn?
En dit zelfbeeld komt ergens vandaan waarhschijnlijk dingen uit het verleden, waardoor jij over je jezelf denk dat je dik en lelijk bent en niet de moeite waard!.
Ik schrijf het nu heel droog op terwijl ik zelf ook wel weet dat het niet zo makkelijk is, maar het wel de realiteit denk ik?
En ik weet niet of jij echt dik bent! maar zoals je in mijn profiel kunt zien ben ik het wel echt! En ook ik kan dat niet accepteren!!

**Geplaatst**: 21-04-10 22:27

Geplaatst: 21-04-10 22:27

Even alles gelezen, maar er is niet veel blijven hangen. Zal proberen op iedereen te reageren.

Gogo, ik vind het maar een vreemde situatie met je ex-pony. Helemaal omdat er gezegd wordt dat het om geld gaat. Is toch niet helemaal ok lijkt mij? Al gaat het daar om had het je wel verteld kunnen worden en zou je eventueel mee kunnen helpen zoeken naar een nieuwe leuke eigenaar? Maar aan de andere kant, de reactie die al gegeven is laat wel zien dat ze daar waarschijnlijk niet voor open staan. Geen leuke situatie! Misschien heb ik het gemist, maar waarom ben je zo bang om ziek te worden?

Zwelgje, wat naar van je relatie. Zoals hierboven al gevraagd, ging het niet meer of waren er andere dingen aan de hand? Begrijp het als je het niet zo open wilt neerzetten hoor. Wat leuk dat je moeder je hebt opgegeven! Dan moet je er wel de tijd voor maken, vond je het ook leuk?
Blijf naar je eigen lichaam luisteren wat betreft werk. Maar dat heb je deze week al gedaan zo te lezen. Goed gedaan!

PW, wat zit je toch in een moeilijke situatie. Vind het ook erg moeilijk om je tips te geven. Ik kan je venwoude heel erg aanraden. Je stoeit ontzettend met je zelfbeeld. Hier wordt je vooral heel erg duidelijk gemaakt dat je goed bent zoals je bent, je trots op jezelf moet zijn. Daarnaast krijg je ruim de mogenlijkheid om met je gevoelens aan de slag te gaan, dit gebeurd via fysieke oefeningen waarvan je in het begin niet eens door hebt wat het bij je los maakt. Enige wat je kan doen is het te voelen, te uiten en te accepteren dat je mag voelen. Vervolgens krijg je handvaten over hoe je met je gevoelens kan om gaan in de toekomst. Het heeft mij heel erg geholpen destijds, elke dag neem ik er nog stukjes van mee. Het helpt je echter niet met zaken als overspannenheid. Maar voor je zelfbeeld is het wellicht wel iets?
Wat een enige foto's van dinky!

Maaike, weet je al wat meer over je gezondheid?

Sorry voor wie ik heb overgeslagen. Doe mijn best

Nou mijn korte berichtje van gisteren was dus dat ik ben aangenomen. De last van mijn schouders bedoelde ik dus ook als 'er valt een last van mijn schouders'. Nu nog mijn studiepunten behalen en dan kan ik vakantie houden.
Ben erg druk, vooral in mijn bovenkamertje. De onzekerheid over wanneer we terug aan boord kunnen breekt me op. Ene moment kan de boot nog het droge op, de dag erna niet. Erg frustrerend omdat ik nu echt wel snel terug wil en zo wordt het alleen maar uitgesteld.
Op school zijn de nieuwe projectgroepen samengesteld, we mochten zelf kiezen. Op dat moment was ik echter niet op school, ik zit nu met 6 jongens opgescheept die allemaal nou niet echt gemotiveerd zijn om het te halen. Ik moet dus overal weer achteraan rennen. Zeer frustrerend.
Mijn paardje mag over 1,5 week het land op, wordt het voor mij ook weer een stukje rustiger omdat ik niet meer moet. Nu staat ze op stal en moet ze dus echt even gereden worden, dat hoeft straks niet meer en kan ik dus meer tijd aan school besteden. Wel erg prettig gevoel.
Voor de rest ben ik nog steeds heel erg moe, ik probeer wel dingen bewuster te doen en andere dingen voor nu even te laten. Dat gaat opzich wel. Gesprek bij mijn psych was zwaar, heel zwaar, maar ook een opluchting. Ik kon veel gevoelens kwijt, vooral over mijn vader, moeder en broertje. Volgende week dinsdag ga ik weer.

Angst over zelfbeeld heb ik overigens ook wel gehad, mijn vader had de gewoonte me spekkie te noemen en nu nog zegt hij dat ik te dik wordt, terwijl ik ruim 5 kilo kwijt ben sinds ik ben hem ben gaan wonen. Hoe scheef is dat? Ik merk wel dat nu ik bij hem zit ik er veeel mee bezig ben. Voor de rest vind niemand mij te dik of wat dan ook, maar omdat hij het vaak zegt en gezegd heeft wordt ik er soms wel onzeker van. Tot ik op de weegschaal ga staan en zie dat er weer een kilo van af is.

Foto's van zaterdag, reed voor 2e keer met trensbit, daarvoor reed ik haar met scharenbit. Dit was met warmrijden, mijn moeder ging daarna weg boodschappen doen. Maar toch nog mooie shots in de zon.

**Geplaatst**: 21-04-10 22:41

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 22:41

Ow haha dat met last van je schouders had ik verkeerd begrepen!
Wat een super mooie foto's van jou en peerd! Ik heb geen verstand van western maar ziet er goed uit. Reageerd hij fijn op het trensje?
En wat fijn dat je beessie lekker het land op gaat, ik hoop dat de mijne ook snel hele dagen kan! Dan zit er inderdaad veel minder druk achter!
Goed dat je dingen probeert bewuster te doen, het moe zijn herken ik! Je moet proberen je energie te verdelen.
Wel rot hoor, dat je met van die ongemotiveerde mensen in een groepje zit, dat betekent dat het voor jou alleen maar zwaarder word! Bah, ik hoop voor je dat het snel wat rustiger word in je hoofd!!
En hoe het komt dat ik zo bang ben om ziek te zijn?
Geen idee eigenlijk, dat heb ik gewoon. Soms is het erger als op andere momenten. Ik had het een paar jaar geleden en het is nu weer terug. Het vervelende is dat je juist door de angst weer allemaal klachten krijgt waar ik dan weer erg bang van word. Ik leef constand met de gedachten dat ik er vast snel niet meer zal zijn. Nogal vervelend!

**Geplaatst**: 21-04-10 22:42

Geplaatst: 21-04-10 22:42

Gogo: Wat bedoel je met zijn er dingen in het leven die ik nu heb die niet goed voor me zijn? Ik ben aan het nadenken, maar kan het eigenlijk niet zo bedenken. Niks negatiefs, maar ook niks positiefs waar ik echt positieve energie uit op kan doen, waar ik trots op kan zijn. Waar mijn lage zelfbeeld vandaan komt weet ik wel. Ik en mijn tweelingzus werden op de mavo bijvoorbeeld altijd knor en bor genoemd (terwijl we niet eens echt dik waren, maar toch). Op het persoonlijke vlak heb ik me altijd minder gevoeld dan mijn zus. Zij kreeg ook meer waardering voor wat ze deed van vooral mijn vader. Tja, of ik echt dik bent? Ja, ik vind dat ik in ieder geval te dik ben

Heb niet voor niks alleen maar foto's van de honden in mijn profiel en niet van mijzelf...

Biieniie: Bedankt nog weer voor de tip. Ik wil eerst even het gesprek met mijn behandelaar afwachten, eerst even horen wat ze maar daar te bieden hebben op dit gebied. Maar ik hou het zeker in gedachten! Dat het niet echt helpt bij zaken als overspannenheid is niet zo'n punt. Op dat gebied heb ik al veel geleerd en bereikt. Het probleem van mijn zelfbeeld is nu aan de beurt

Wat frustrerend dat je geen duidelijkheid hebt over wanneer je terug aan boord kan. Ik kan me goed voorstellen dat dat voor veel onrust zorgt. Wat ontzettend kl*te dat je met die 6 jongens opgescheept zit. Dat lijkt me niet makkelijk. Wel fijn dat je straks wat meer rust krijgt voor je gevoel. Je paardje weer op het land is altijd lekker! Fijn om te horen dat je veel aan de gesprekken bij de psych hebt en er ook goed je gevoelens kwijt kan. Dat is belangrijk.

Gave foto's! Erg leuk paardje

Veel mensen met een angststoornis hebben angstklachten op het gebied van hun lichamelijke gezondheid. Waarom dat is weet ik niet, maar vaak uit een angststoornis zich daarin.

Ik ga trouwens nu echt maar eens naar bed...

**Geplaatst**: 21-04-10 22:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 22:44

Welterust! En probeer dingen te vinden waar je ECHT positieve energie uit kunt halen!

**Geplaatst**: 22-04-10 08:24

Geplaatst: 22-04-10 08:24

Jemig, wat zijn jullie hard gegaan!!

PW
Wat ontzettend balen dat je afspraak weer afgezegd is. Elke keer zie je er ontzettend tegen op, vreet energie en dan is het voor niets, wordt de afspraak afgezegd. Natuurlijk is het onmacht, als het niet goed gaat met zijn zoontje is het logisch dat hij afbelt, maar voor jou wel erg vervelend. Weet je al wanneer de nieuwe afspraak is? Zie je het uberhaupt nog wel zitten om de afspraak door te zetten? Ik zou inmiddels denken "laat maar". Niet dat jij zo ook moet denken, vind het juist knap van je dat je de confrontatie aan gaat!
Wat een leuke foto's van Dinky. Was het lekker om even met z'n 3e te wandelen? Ben benieuwd hoe Dinky het vindt om in bad te gaan.
Ik heb een week of 3 geleden Jack in bad gedaan (hij had in de stront liggen rollen) en hij vond het vreselijk. Hij maakte geluiden waarvan ik niet wist dat een hond ze kon maken. Hij heeft werkelijk de hele buurt bij elkaar gekrijst.. Maar Dink is een labrador toch, dus een waterrat.. Dat scheelt al

.
Hoe was de groep vanmorgen? Heb je de spanning van gisteravond een beetje naast je neer kunnen leggen?

GoGo
Wat een goede vraag stel je. Ik weet niet waar ik wel over dacht bij de psych. Ik heb gisteren nog een tijd met PW gesproken over de sessie bij de psych. De kant die mijn psych de laatste keren opgaat, doet mij niet veel, ik kan daar niets mee. Als zij vraagt hoe ik dat vind wat ze zegt, kan ik alleen maar zeggen; het komt niet aan, het staat te ver van mij af etc. Ik moet inderdaad even goed nadenken, want je hebt wel gelijk.
Ik dacht dat ik me redelijk openstelde, maar in feiten is dat dus niet zo. Heb dinsdag geloof ik weer een afspraak, als ze er naar vraagt, moet ik misschien toch maar eens het lef hebben om te zeggen dat ik er de laatste keren niet veel aan heb gehad. Maar dat vind ik doodeng.
Lees dat je een eetstoornis hebt gehad, ben je nu niet bang om terug te vallen daarin? Ik wel. Heb je er goed aan gedaan om naar Texel te gaan? Kan je de angst een beetje naast je neerleggen? Het hoeft niet in 1x weg te zijn, al denk je er soms maar even 5 minuten niet aan, is dan toch heel mooi!? En misschien kan je dat dan uitbereiden! Hoe lang blijf je nog?

Biieniie
Wat een leuke foto's zeg. Heerlijk in het zonnetje aan het rijden.
Ik kan me voorstellen dat je baalt van het groepje met zes jongens. Niet zozeer dat dat uitmaakt, maar dat de motivatie bij ze ontbreekt is wel erg jammer. Het was juist fijn als je met een paar goed gemotiveerde mensen zat. Kon je je daar een beetje aan optrekken en hoefde je je niet alleen verantwoordelijk te voelen.
Wat fijn dat je paardje straks lekker het land op gaat, heb je daar ook iets meer rust in.
Over mijn gezondheid weet ik niets nog, het is gewoon afwachten tot/of er iets gaat veranderen. Vrij onzeker dus.

Zwelgje
Wat vervelend dat je je relatie hebt moeten verbreken. Zag je het al aankomen? Of is het vrij plotseling?
Wat een goed idee om samen met je moeder te gaan schilderen. Zo "moet" je er toch tijd voor vrijmaken.
Hoe is het verder met je?

**Geplaatst**: 22-04-10 09:58

Geplaatst: 22-04-10 09:58

De afspraak is eigenlijk een gewone standaard afspraak, waarin ik wel terug wilde komen op de laatste keer, dat ik daar geen fijn gevoel over had. Maar nu er zo lang overheen gaat, begin ik wel steeds meer te twijfelen of dat nog wel zin heeft. Baal er echt van. Heb vannacht ook vreselijk slecht geslapen. Heb flink liggen malen en heb er hoofdpijn van.

Vanochtend wilde ik naar de groep gaan en toen hoorde ik buiten dat er nog steeds een vervanger was. Ik had gehoopt dat er een ander zou zijn, dus daarom was ik ook gegaan. Het bleek alleen nog dezelfde te zijn als dinsdag en daar zit ik echt niet op te wachten. Ik ben dus weer naar huis gegaan en niet bij de groep geweest. Klotezooi...

**Geplaatst**: 22-04-10 12:51

Geplaatst: 22-04-10 12:51

Maaike: Ja dat openstellen, dat is zo moeilijk. En ik merk dat als ik bij de psyg ben ik ook vaak met mijn gedachten heel ergens anders ben en dat alles langs me heen gaat. Maar juist de dingen die je in je gedachten hebt moet je eigelijk zeggen, ik doe dat ook niet altijd hoor!!

En tja die eetstoornis, ben wel bang om daar terug in te vallen, maar het probleem is ook dat ik er eigenlijk nog niet helemaal vanaf ben, ik jojo maar wat in de ronte en heb echt geen regelmatig eetpatroon.
Het is altijd beter dan niets eten wat ik eerst deed. Maar het is wel weer iets waar geen regelmaat in zit zoals eigenlijk mijn hele leven!
Angst gaat wel iets beter indd,, soms denk ik er even bijna niet aan, het blijft gewoon een beetje knagen nu.
Maar heb jij ook een eetstoornis gehad? En hoe ga je daar nu mee om? Heb je daar hulp bij???

Pw: Ik vind het zo naar om te lezen dat je zo met jezelf worsteld, kon ik maar iets voor je doen!
Maar waarom is er een vervanger bij de groep? Jou hulpverleners zijn met ze alle niet echt trouw!
En over die afspraak met je behandelaar. Ik zou doorzetten hoor, en gewoon wanneer het kan er heen gaan en zeggen waar je mee zit. Anders blijft het aan je knagen!

**Geplaatst**: 22-04-10 13:13

Geplaatst: 22-04-10 13:13

Heb net door de assistente de hechtingen uit m'n rug laten halen..
Ben thuis, geen last van de wond o.i.d...
Valt er een papiertje op de grond, ik buk en het doet opeens heel erg pijn..
Wond open -O-

Krijg de dokter niet te pakken (is maar tot 12 uur)..
M'n moeder is nu aan het proberen om hem te pakken te krijgen..

Reageer straks op jullie!

**Geplaatst**: 22-04-10 14:15

Geplaatst: 22-04-10 14:15

Ben heel brutaal gewoon naar de huisarts toe gegaan, hij had gelukkig even geen patient (waarschijnlijk wel lunchpauze) en heeft de wond weer opnieuw gehecht..
Nu ga ik even eten, reageer straks even op jullie

**Geplaatst**: 22-04-10 15:49

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-04-10 15:49

Wat goed dat je gewoon naar de huisarts bent gegaan. Wel vervelend dat het weer opnieuw gehecht moest worden zeg.

Gogo: De begeleidster die we normaal hebben is ziek. Kan ook gebeuren. Met de meeste andere vervangers heb ik nooit zo'n moeite, die zien we wel vaker. Deze man mag ik gewoon en ik voel me er helemaal niet prettig bij. Vind ook dat hij af en toe opmerkingen maakt die op het randje zijn of eigenlijk gewoon niet kunnen. Vandaar dat ik niet gegaan ben. Morgen is er als het goed is wel weer een van onze vaste begeleiders.

Heb vandaag met het GGZ gebeld en heb een afspraak kunnen maken voor volgende week donderdag met mijn behandelaar. Duurt nog wel even maar ja, het kon niet eerder. Dinsdag zie ik hem ook, maar dat is een 3-gesprek met mijn begeleider van de deeltijd erbij. Baal een beetje dat ik mijn behandelaar niet daarvoor zelf nog spreek, maar goed...

Ben vanochtend bij mijn vriendin geweest. Dinky is lekker in bad geweest. Hij vond het spannend, maar was heel braaf. Daarna nog even met de hondjes naar buiten geweest. Ik ben op tijd weer naar huis gegaan. Het was gezellig, maar ik had eigenlijk wel wat meer willen vertellen over hoe ik me echt voel momenteel. Maar ik durfde niet...

**Geplaatst**: 22-04-10 16:14

Geplaatst: 22-04-10 16:14

Pw: Wat jammer dat je jou gevoel niet durfte te delen met je vriendin, het kan soms zo een opluchting zijn! Maar ik snap het wel hoor, het is weer een hele stap en het is moeilijk je zo kwetsbaar op te stellen!
Gelukkig dat Dink zo braaf was!! Was hij na het wandelen niet weer helemaal vies??
Ik hoop dat je gesprek Dinsdag goed verloopt, en dat het je niet in de weg zit, dat je, je begeleider nog niet eerder hebt gesproken!

Maaike: Ow wat rot van je rug! Wel super goed dat je gewoon naar de dokter bent gegaan. Doet het nu zeer?

Ik ga maar is even met het ponnebeest van me zusje lopen:)
Anders zit ik de hele dag maar weer op me kont!!

**Geplaatst**: 22-04-10 17:31

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-04-10 17:31

Poeh.., heb steeds zo weinig tijd te reageren, baal ik van!
Lukt me nu ook even niet te lezen en moet zo alweer weg.. ben erg moe..
Denk wel aan jullie..

**Geplaatst**: 22-04-10 23:16

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-04-10 23:16

MM wat een stilte hier..

**Geplaatst**: 23-04-10 08:36

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 23-04-10 08:36

Ik heb even niet zoveel te vertellen

Ik was er wel

Hoe is het met jou?

**Geplaatst**: 23-04-10 09:52

Geplaatst: 23-04-10 09:52

GoGo
Heb inderdaad ook een tijd een eetstoornis gehad. Ik ben heel bang om nu terug te vallen, want er waren ook signalen dat dat zou gebeuren. Loop bij een psych, dus daar ook aangekaart, dus zij let er ook op. Het niet eten is zo'n fijn gevoel, geeft zo'n positieve kick, dat je tijdens een burn out/depressie daar makkelijk in terugvalt. Psych bevestigt dat ook, het is een "verslaving" en de kick van het niet eten, staat gelijk aan cocaine/heroine voor drugsverslaafden. Het is dus niet gek dat als je er gevoelig voor bent er in terug valt als het slecht met je gaat.
Maar als je je ervan bewust bent, dat je daar gevoelig voor bent, kan en moet je er wat mee.

PW
Hoe is het met jou? Vandaag groep?

Ik was gisteren op m'n werk en ging met niet zo'n fijn gevoel weg.
Kreeg het gevoel alsof men heel veel van me verwacht. Dat gevoel is nergens op gebaseerd, dat weet ik ook wel.
Maar het voelde niet goed. Gisteren gelijk een mailtje gestuurd, aangezien ik anders 3 weken moet wachten om het te zeggen (ivm vakantie).