Bokt.nl

Mas schreef:

Ik vind dat jullie wel erg fel op moniekk reageren en een OW voor haar vind ik wel heel ver gaan.
Ze geeft tenslotte alleen maar haar mening, dat dit een mening is die bij sommigen hard aankomt is
heel naar voor diegenen, maar je mening geven op bokt is toch geen reden voor een OW?

Daarbij valt ze niemand persoonlijk aan, ze geeft slechts aan geen gehandicapt kind te willen,
als ze zelf het idee heeft die zorg niet aan te kunnen/willen in haar leven dan is dat aan háár. Zelfs al
zijn er vele moeder met gahandicapte kinderen die daar heel erg van houden dan nog is die keuze
aan ieder voor zich en ik vind het dan ook niet helemaal eerlijk dat jullie de post van moniekk OW waardig vinden.

moniekk schreef:

Gehandicapt is voor mij als er een diagnose is gesteld dat het kind niet gezond is en dus een handicap heeft, of dat nu ligt of zwaar is. ik wil geen kind met een handicap punt.
Als ik het zou horen zou ik de zwangerschap direct laten afbreken.

Mas schreef:

Ik heb uberhaupt geen kinderwens, ook nooit gehad. Maar een kind waarvan ik weet dat het gehandicapt
zou zijn zou ik weg laten halen. Ik vraag mij altijd af als ouders er bewust voor kiezen om een zwaar gehandicapt
kindje op de wereld te zetten voor wie zij dat nu eigenlijk doen? Voor het kind? Voor zichzelf?
Ik ben namelijk van mening dat een kind dat alleen maar als een kasplantje in een rolstoel zit een verre van
volwaardig leven leidt en wie wordt hier uiteindelijk gelukkig van?

Het kind zelf niet in ieder geval, en de opmerking 'het kind weet niet beter' vind ik vaak wat kortzichtig,
omdat je dit niet zeker weet. Ik denk dat deze kinderen toch wel aanvoelen dat zij 'anders' zijn.
Ook de ouders worden niet gelukkiger van een kind met een zware handicap, denk eens aan de zorg, tijd, geld
en energie die een zwaar gehandicapt kind opeist. Ik kan me voorstellen dat dit in je relatie en priveleven ontzettend
veel spanning kan veroorzaken.
Denk eens aan het leven dat je opgeeft: je kunt niet 'gewoon' op vakantie, het huis moet vaak worden aangepast,
er moet áltijd iemand bij het kind blijven etc etc.

Mas schreef:

De eerste paar pagina's heb ik op elke bladzijde een aantal reacties gelezen, op pagina vijf mijn eigen mening:

Mas schreef:

Ik heb uberhaupt geen kinderwens, ook nooit gehad. Maar een kind waarvan ik weet dat het gehandicapt
zou zijn zou ik weg laten halen. Ik vraag mij altijd af als ouders er bewust voor kiezen om een zwaar gehandicapt
kindje op de wereld te zetten voor wie zij dat nu eigenlijk doen? Voor het kind? Voor zichzelf?
Ik ben namelijk van mening dat een kind dat alleen maar als een kasplantje in een rolstoel zit een verre van
volwaardig leven leidt en wie wordt hier uiteindelijk gelukkig van?

Het kind zelf niet in ieder geval, en de opmerking 'het kind weet niet beter' vind ik vaak wat kortzichtig,
omdat je dit niet zeker weet. Ik denk dat deze kinderen toch wel aanvoelen dat zij 'anders' zijn.
Ook de ouders worden niet gelukkiger van een kind met een zware handicap, denk eens aan de zorg, tijd, geld
en energie die een zwaar gehandicapt kind opeist. Ik kan me voorstellen dat dit in je relatie en priveleven ontzettend
veel spanning kan veroorzaken.
Denk eens aan het leven dat je opgeeft: je kunt niet 'gewoon' op vakantie, het huis moet vaak worden aangepast,
er moet áltijd iemand bij het kind blijven etc etc.

De laatste 5 pagina's heb ik meeste gelezen ja.

Mas schreef:

De eerste paar pagina's heb ik op elke bladzijde een aantal reacties gelezen, op pagina vijf mijn eigen mening:

Mas schreef:

Ik heb uberhaupt geen kinderwens, ook nooit gehad. Maar een kind waarvan ik weet dat het gehandicapt
zou zijn zou ik weg laten halen. Ik vraag mij altijd af als ouders er bewust voor kiezen om een zwaar gehandicapt
kindje op de wereld te zetten voor wie zij dat nu eigenlijk doen? Voor het kind? Voor zichzelf?
Ik ben namelijk van mening dat een kind dat alleen maar als een kasplantje in een rolstoel zit een verre van
volwaardig leven leidt en wie wordt hier uiteindelijk gelukkig van?

Het kind zelf niet in ieder geval, en de opmerking 'het kind weet niet beter' vind ik vaak wat kortzichtig,
omdat je dit niet zeker weet. Ik denk dat deze kinderen toch wel aanvoelen dat zij 'anders' zijn.
Ook de ouders worden niet gelukkiger van een kind met een zware handicap, denk eens aan de zorg, tijd, geld
en energie die een zwaar gehandicapt kind opeist. Ik kan me voorstellen dat dit in je relatie en priveleven ontzettend
veel spanning kan veroorzaken.
Denk eens aan het leven dat je opgeeft: je kunt niet 'gewoon' op vakantie, het huis moet vaak worden aangepast,
er moet áltijd iemand bij het kind blijven etc etc.

De laatste 5 pagina's heb ik meeste gelezen ja.

Mas schreef:

en de opmerking 'het kind weet niet beter' vind ik vaak wat kortzichtig,
omdat je dit niet zeker weet. Ik denk dat deze kinderen toch wel aanvoelen dat zij 'anders' zijn.

EstherHegt schreef:

moniekk schreef:

Gehandicapt is voor mij als er een diagnose is gesteld dat het kind niet gezond is en dus een handicap heeft, of dat nu ligt of zwaar is. ik wil geen kind met een handicap punt.
Als ik het zou horen zou ik de zwangerschap direct laten afbreken.

Tsjonge jonge, wil je dan wel 10 abortussen tot het lukt om het volmaakte kind te kweken?
Zal me misschien ook wel een OW opleveren, denk het eerlijk gezegd niet omdat deze reactie ronduit discriminerend is. Mensen met een handicap zijn namelijk niet zielig, of de handicap nu licht of zwaar is dat maakt niet erg uit. De keuze om een kind te maken ligt al voor de conceptie. Natuurlijk heb ik wel begrip voor persoonlijke keuzes en omstandigheden, maar ik kan geen enkel begrip opbrengen voor voordeel dat is gebaseerd op angst.
Beschrijf eens wat jij zinloos lijden vindt?

chevax schreef:

De toon van moniekk is veranderd nadat er fel op haar posts is gereageerd, maar zoals ze eea schreef, dat was echt in mijn ogen, en ook in die van een paar anderen zoals Beaux, buiten de perken. Dat moniekk nu zegt dat ze niet gediend is van hetgeen ik als reactie heb geschreven, daar maak ik me niet zo druk over. De post van haar waarop mijn post een reactie is, is en blijft niet fatsoenlijk, hoe het dan nu ook wordt uitgelegd.

ravellie schreef:

LaFunkyJazz schreef:

Even voor de duidelijkheid. De ernst van de handicap kun je dus niet "zien" he! Alleen of het kind gehandicapt is of niet! En dit ook alleen als het om Syndromen, of duidelijke beperkingen gaat (bv SpinaByfida)
De ernst van de verstandelijke beperking is niet te zien. Dus je kan net zo goed een zml kind weghalen, terwijl jij denk dat het "zwaar verstandelijk gehandicapt" is.
Waar ik echt misselijk van word zijn de opmerking als "opgescheept" zitten met. Dan hoop ik dat jullie één van de weinigen zijn met een 100% gezond kind. Er kan ALTIJD wat mis zijn.
Ik krijg serieus de rillingen van een aantal kortzichtige opmerkingen.

Idem
Al probeer ik mezelf ook maar voor te houden dat er hier ook veel 12-16 jarigen zitten
En die leeftijd heb ik ook ooit gehad he
Maar als je wat ouder word, ga je ook anders tegen dingen aankijken

Inujojo schreef:

Hangt er denk ik heel zwaar vanaf wat voor handicap en in hoeverre een mens daar een normaal leven mee kan hebben. Als ik een kind zou krijgen dat zich amper kan bewegen en een enorme psychische achterstand zal ontwikkelen en dat soort dingen, ik kan nu zo snel niet zeggen of ik het zou laten weghalen, maar ik zou mezelf wel eerst 3 keer achter de oren krabben. Het lijkt me in de eerste instantie een enorme aanslag op de relatie met je man/vrouw, je houdt zelf bijna geen leven meer over omdat alle zorg naar dat kind gaat of je kind moet naar een verzorgingstehuis omdat je er echt niet zélf voor kunt zorgen. Dat lijkt me eigenlijk 1 van de ergste dingen die je als een moeder kan overkomen, niet voor je eigen kinderen kunnen zorgen en er ook niets aan kunnen veranderen. Daarbij lijkt me dat ook ontzettend duur ( man, wat klinkt dat cru, om het over een kind te hebben in de termen van geld ) en je gaat je hele leven ernaar zetten, je moet wel. Ik ken genoeg mensen met een beperking, daar niet van, en ik zou ook echt niet zeggen dat zo'n kind beter af was geweest als het nooit geboren zou zijn, ik moet er persoonlijk niet aan denken dat 1 van die mensen die ik dan ken er niet zou zijn ( hoewel het met haar handicap best meevalt ). Maar ik ben toch eigenlijk wel heel erg geïnteresseerd in wat die ouders ervan denken, als ze de keuze zouden krijgen om het allemaal over te doen, zouden ze er dan nog steeds voor kiezen om een kind met zoveel speciale zorg op de wereld te zetten?
Daarbij heb je ook het geval van het kind. Kan zo'n kind wel een menswaardig bestaan leven als het echt zwaar gehandicapt is? Een been missen of iets dergelijks, daar kan je gewoon mee leven, maar in die echt erge gevallen. Die kinderen weten natuurlijk niet beter, dus wat dat aangaat is het een beetje een rottig argument. Je kan heel slecht iets een "mensonwaardig bestaan" noemen als je nooit iets anders gekend hebt.
Maar goed, ik heb gelukkig nog nooit in de schoenen van zo iemand gestaan, dus ik kan niet echt oordelen. Ik kan wel zeggen "ik doe dit", maar als je zoiets echt gebeurd, dan reageer je toch anders denk ik. Maar als ik nu zou moeten kiezen dan denk ik dat ik het wel weg zou laten halen. Ik heb op dit moment nog wel echt behoefte aan het hebben van een leven buiten kinderen om, ik wil best graag carriére maken enzo, en kinderen maken dat al moeilijker, laat staan een kind dat zoveel extra aandacht nodig heeft. Daarbij lijkt het me echt een killer voor je relatie. Compleet egoïstisch, ik weet het en nogmaals, als het me echt zou overkomen zou ik misschien wel heel anders kunnen reageren dan ik nu denk, maar als ik het zo zou moeten zeggen, dan lijkt dit me de logische keuze voor mij.

Beaux schreef:

Nu ik jouw reactie opnieuw lees snap ik waarom je @Moniekk verdedigt.
Als je zo bang bent dat je je leven op zou moeten geven kun je beter helemaal niet aan kinderen beginnen idd.

Mas schreef:

Beaux schreef:

Nu ik jouw reactie opnieuw lees snap ik waarom je @Moniekk verdedigt.
Als je zo bang bent dat je je leven op zou moeten geven kun je beter helemaal niet aan kinderen beginnen idd.

Het gaat er niet om dat moniekk en ik hier misschien min of meer hetzelfde over denken, maar om het feit dat ik
persoonlijk vind dat er wel erg fel wordt gereageerd op het feit dat zij gewoon haar mening geeft en hierbij
totaal niet aanvallend naar iemand is oid.

En over dat leven opgeven, ik wil uberhaupt geen kinderen, omdat ik hier gewoon niets mee heb,
mijn post gaat over meer dan 'leven opgeven' voor het gehandicapte kind.

De andere kant is namelijk: wat doe je het KIND aan met een dergelijk 'kasplantjes' leven, want over een dergelijk
leven heb ik het dan... Ik snap dat er gradaties zijn in handicaps en dat er met heel veel 'goed' (?) te leven valt,
maar daar heb ik het nu niet over: ik heb het over kinderen die niets anders kunnen dan in een rolstoel zitten en
nauwelijks wéten dat ze leven...

Voor wie hebben die ouders dan gekozen? Voor het welzijn van het kind? Of voor zichzelf omdat ze niet wilden aborteren?

Anne_GTI schreef:

Het gekke is dat ik eigenlijk hetzelfde gezegd heb als Moniekk alleen in andere bewoordingen.