Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-18 10:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 10:35

Idem hier hoor.
Ja ze willen wel vrienden zijn....
Vrienden noem ik mensen die er ook voor je zijn op donkere dagen.
Teveel gevraagd kennelijk.
Gelukkig heb ik wel een paar lieve mensen om me heen die wel echt vrienden blijken te zijn.

**Geplaatst**: 06-01-18 11:26

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 11:26

Hier net zo. Trekken op mij aan als ze zelf problemen hebben, maar als ik andersom eens wil praten is iedereen druk druk druk. Heb een hele tijd met diverse mensen zo geprobeerd contact te houden, want tja, dan had ik toch een paar mensen waar ik wat contact mee had. Maar dit koste me alleen maar meer energie en ik had er dus niks aan, want als ik ergens mee zat was er niemand thuis. Ik reageer niet meer op deze mensen en ga er niet meer mee om. Is alleen maar prettiger, want ik steek nu geen energie meer in iets waar ik toch niks aan heb/voor terug krijg.

Ik heb nu één iemand waar ik heel goed m'n problemen mee kan bespreken, hij ook zijn problemen met mij. We voelen elkaar heel goed aan en hebben weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen. Erg prettig.

Verder niet eigenlijk. Als ik eens leuke dingen wil doen doe ik dat in m'n eentje of met m'n broertje. Merk inderdaad dat bij vrijwel iedereen 'vriendschap' maar van één kant komt, en alleen als je leuk bent. Daar ben ik dus wel klaar mee.

**Geplaatst**: 06-01-18 11:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 11:44

Wat heb ik dan het geluk dat al mijn vrienden de situatie accepteren. De ene vind het wat moeilijker dan de anderen, zoals een stel die daar geen ervaring mee heeft. Maar die hebben echt hun best gedaan om de situatie te begrijpen en dat vind ik supertof. Daarnaast kan ik eigenlijk altijd mezelf zijn. Als ik me poedersuiker voel, dan voel ik me poedersuiker en zeg ik dat gewoon. En dat is dan ok.

**Geplaatst**: 06-01-18 11:49

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 11:49

Ik moet me altijd 'goed' voeen om mensen heen. Alleen tegen 3 echte vrienden kan ik iets meer gevoel laten zien.
Ben ondertussen ook mijn baan ect kwijt zit al sinds juli thuis.

Van de week met een groep mensen mee geerst drankje doen. Was toch blij dat ik thuis was. Nog veelste druk en er komt gewoon niks uit mn mond in een groep.

Gelukkig stellen de dieren geen vragen

**Geplaatst**: 06-01-18 11:49

Geplaatst: 06-01-18 11:49

Wees er maar zuinig op joolien..
Hier ben ik heel veel mensen kwijt geraakt.
Duurt ze allemaal te lang, al jaren.

**Geplaatst**: 06-01-18 12:10

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 12:10

sins ik een vriend heb gaat eingelijk zoveel beter en geniet weer een beetje van het leven

**Geplaatst**: 06-01-18 14:27

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-18 14:27

Zijn hier mensen die supplementen gebruiken ipv pillen?
Ben al tijd met de meds gestopt omdat ik daar letterlijk een zombie op was ( kennelijk vinden de meeste mensen mij dan wel leuk).
Dat wilde ik ook niet meer ( naast alle andere bijwerkingen)...

**Geplaatst**: 06-01-18 14:29

Geplaatst: 06-01-18 14:29

Yep.
Ik heb de ssri's nooit aangedurfd - L-tryptofaan deed het bij keurig netjes.

En die ene keer dat ik valium voorgeschreven heb gekregen: nooit meer.

Tegen (bijnier)uitputting zou je L-carnitine kunnen proberen. (Dat was een onderdeel van mijn depressie -
volgens prof Schreuder zou het een belangrijke marker kunnen zijn.) Nadeel: 's morgens een half uur voor het ontbijt slikken. (...ik slikte het ook wel eens om 3 uur in de nacht en sliep er vervolgens prima op - maar dat is uitproberen.)

Er is L-Glutamine (nadeel: ook 2 uur na een maaltijd en een half uur voor de volgende maaltijd en niet samen met carnitine) - makkelijker is GABA.
Beiden kalmeren de angstreactie.
GABA of L-Glutamine kun je ondersteunen met planten: salvia officinalis als capsule werkt prima, of thee van valeriaanwortel.

L-Tryptofaan moet je ook een half uur voor het eten slikken en om serotonine aan te maken is het belangrijk dat je voldoende vitamine B complex binnenkrijgt en voldoende in de buitenlucht komt.
Niet combineren met een ssri van de arts/apotheker!!!
Het kalmeert en helpt met goed slapen.

**Geplaatst**: 06-01-18 22:29

Geplaatst: 06-01-18 22:29

Niet dat ik hiermee iets wil bereiken, maar ik wil gewoon even mijn hart luchten. Met mij gaat het nog steeds heen en weer, dan weer somber en het niet meer zien zitten en dan weer extreem vrolijk. Ik ben iemand die altijd veel lacht, maar mijn familie/vrienden begrijpen mij niet... nemen het niet serieus, daardoor voel ik mij soms zo machteloos en alleen. Want ik wil mijn eigen bedrijf beginnen en de ene keer zeggen ze, we helpen je wel en de andere keer is het weer red jezelf maar... En als ik mij weer somber voel of huil, dan zeggen ze, is het weer zover ipv vragen wat is er aan de hand. Nooit kunnen ze serious zijn... ze zeggen zoek een rijke vent of trouw een boer

Nou, ik ben verliefd, maar hij is niet rijk en ook geen boer. Ik val op de persoon, niet op geld, dat brengt alleen maar ellende weet ik.

Ik heb de afgelopen maanden veel gesolliciteerd op functies voor stalmedewerker/groom, maar vaak zelfs niets terug gehoord. Het is net of de paardenwereld mij niet mag.
Ik heb het advies van iemand hier gevolgd om een tijd niet te daten en daar voelde ik mij een stuk beter door.
Maar helaas afgelopen zomer plotseling 'verliefd' (eerder heel leuk) geworden en ik heb sterk het gevoel dat hij mij ook leuk vond. Hij heeft een vriend, dus het kan gewoon niet, maar het lukt mij niet om het te vergeten. Hij zit ook in de paarden, dus dat maakt het vooral heel moeilijk. En nee geen een of andere rijke handelaar, maar wordt gesponsord. Hij lijkt mij gewoon heel lief en zorgzaam, wat ik zo hard nodig hebt ipv iemand die mij alleen maar gebruikt... Ik droom soms over een gezin met hem, te erg

Ik heb zonder er goed bij na te denken een bericht gestuurd naar z'n vriend ( die ik eigenlijk ook wel leuk vind) nu denk ik dat hij dat gewoon heeft verteld en iedereen het weet daar... Ik weet niet goed wat ik moet doen. Straks denkt iedereen van haar ga ik geen paard kopen.

**Geplaatst**: 11-01-18 23:27

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 11-01-18 23:27

Hier ook iemand. Maar dan met een beginnende depressie. Al een tijdje gaat het niet goed met mij. En elk klein stukje is een stukje teveel.
Zelf licht verstandelijk beperkt, combi adhd/add en nu dus vanmiddag bij de huisarts gezeten. Was eigenlijk een spoedje.
Afgelopen maandag de bevestiging gehad dat ik 50 euro netto per maand achteruit ga in m'n uitkering. Conclusie: paardrijden stop moeten zetten, weg ontspanning.
Heb vorige week ook een angstaanval gehad.
Heb trouwens wel medicatie gehad. Voor het inslapen temazepam en voor de aanvallen oxazepam. Die ik hopelijk niet nodig ga hebben.
Het wachten is nu op de ggz

**Geplaatst**: 12-01-18 10:25

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 12-01-18 10:25

Heb slaapmiddelen voorgeschreven. Variant waarbij je dus ook 12 uur geen auto mag rijden.

Maar voel me overdag zo loom en duf.
Heb het voor 15 dagen. Wil me niet ziek melden op het werk, maar eigenlijk ben ik hier te duf voor.

**Geplaatst**: 12-01-18 19:50

Geplaatst: 12-01-18 19:50

En moet een knobbel in de borst laten controleren. Vorige keer waren het cystes. Als in de LB wel meer dan 30 waarvan 1 grote. En in de RB een stuk of 8.

Nu zit er in de LB weer een grote van een cherrytomaat. Nu wat onrustiger qua vorm. Ik probeer er rustig onder te blijven. Heb niet veel emotie over om er heel ongerust over te zijn... of ja weet ik veel

De HA bleef er ook rustig onder. Kreeg wel ineens slaapmiddelen voorgeschreven terwijl ik die daarvoor nooit kreeg. Zal wel toeval zijn.

Word nog wakker in de nacht... en toch heb ik het idee dat ik iets meer rust pak. Terwijl ik overdag moeite heb met werk... veel moeite.

En paardje toch maar in de verkoop. Vind het zo jammer. Maar het wil gewoon niet meer.

Iemand die wel wat leuks kan melden??

**Geplaatst**: 12-01-18 20:51

Geplaatst: 12-01-18 20:51

Knert schreef:
Iemand die wel wat leuks kan melden??

m'n pony en pup hebben elkaar net ontmoet wat super schattig was

maar verder hier ook weer slecht. De hele dag extreme last gehad van intrusive thoughts, het enige wat ik 'normaal' kon doen was in bedden liggen en huilen. Ach..morgen weer een nieuwe dag...

**Geplaatst**: 12-01-18 21:23

Geplaatst: 12-01-18 21:23

vikawiek schreef:
Knert schreef:
Iemand die wel wat leuks kan melden??

m'n pony en pup hebben elkaar net ontmoet wat super schattig was
maar verder hier ook weer slecht. De hele dag extreme last gehad van intrusive thoughts, het enige wat ik 'normaal' kon doen was in bedden liggen en huilen. Ach..morgen weer een nieuwe dag...

Puppy!!!!!
Heb je een foto?

**Geplaatst**: 12-01-18 21:54

Geplaatst: 12-01-18 21:54

MachoPablo schreef:
sins ik een vriend heb gaat eingelijk zoveel beter en geniet weer een beetje van het leven

Wat goed om te lezen! $**\O/**$

Knert, wat een vervelend nieuws.

Ik heb hier al even niet gereageerd en meelezen doe ik hier tegenwoordig ook niet veel. Wat vervelend om te lezen dat sommigen hier nog steeds zo erg in de put zitten. Sterkte! :(:)

Met mij gaat het al een tijd heel erg goed. Het is raar om te bedenken dat dat vorig jaar rond deze tijd wel anders was, toen ik nog worstelde met een depressie.

Voor wie geïnteresseerd is in mijn (succes)verhaal:
Na mijn afstuderen in 2015 zocht ik naar een baan als docent beeldende vorming, maar tevergeefs. Niet zo gek, want de banen waren en zijn nog steeds schaars in mijn vakgebied. Het voelde het alsof ik gefaald had en dat nam ik mezelf heel erg kwalijk. Scholen zouden mij niet aan willen nemen, want ik was niet goed genoeg. Ik voelde me waardeloos. Ik nam genoegen met een baan die absoluut niet bij mij paste en waar ik doodongelukkig van werd. Ik had het idee dat mijn leven uitzichtloos was, dat niemand om mij gaf en dat ik maar beter niet meer kon bestaan. Dat gevoel werd versterkt door de stress op en door mijn werk en door privéomstandigheden. Ik vond het niet meer nodig om voor mezelf te zorgen. Ik at slecht en ongezond, sliep veel en douchete wekenlang niet. Ik praatte mezelf aan dat er niets aan de hand was maar op datzelfde moment wenste ik mezelf het liefst dood. Ik heb zoveel pijn en eenzaamheid gevoeld in die periode... Ik had hulp nodig, maar tegelijkertijd distantieerde ik mezelf van mijn vrienden en familie. Niemand had daarom echt iets door. Ik besloot aan het einde van 2016 mij in te schrijven voor een opleiding met de hoop dat ik licht aan het einde van die donkere lange tunnel zou vinden. Dat heeft lang geduurd. In december nam ik ontslag van mijn werk en in die periode heb ik mij het allerslechtst gevoeld. Ik was alle controle kwijt. Ik was nog niet aan mijn studie begonnen en inmiddels had ik ook geen werk meer. Wat was ik eigenlijk nog waard? In februari 2017 begon ik met mijn opleiding en besloot ik het solliciteren nogmaals een kans te geven en mét succes! In maart leefde ik een heel ander leven: ik studeerde en had een leuke baan gevonden. Voor mijn gevoel kreeg ik grip op mijn leven en genoot ik zo af en toe weer. Ik heb er alles aan gedaan dat gevoel vast te houden. Ik ben in een maand wel drie keer naar de Efteling geweest bijvoorbeeld.

Vanaf die tijd ging het alleen maar beter met me. In juni kon ik terecht bij een psycholoog. Daar heb ik veel aan gehad en veel over mezelf geleerd. En nu sta ik waar ik nu sta. Ik kan zeggen dat ik een ander mens ben geworden. Ik ben écht gelukkig nu! En natuurlijk weet ik dat er een kans bestaat dat ik me weer heel slecht ga voelen. Hopelijk lukt het me in de toekomst om sneller te constateren dat het minder met mij gaat, zodat ik op tijd aan de bel kan trekken. De tijd zal het leren.

Wie steunt zoekt of gewoon zijn/haar verhaal aan mij kwijt wilt, mag mij altijd pb'en. Jullie zijn stuk voor stuk kanjers!

Dat wilde ik gewoon even kwijt.

**Geplaatst**: 12-01-18 22:05

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 12-01-18 22:05

Ook hier nog steeds oliebol. Wel nieuw leuk werk gevonden voor 1 dag in de week, heel leuk maar kost me veel energie
School gaat nog steeds niet. Over anderhalve week een gesprek over waar ik nu al tegen op kan zien. Heeft een mentor een geheimhoudingsplicht?

Laatste dagen krijg ik weer weinig uit handen aan daar baal ik van.

Heel veel sterkte iedereen weer... Wat een rotnieuws Knert...

**Geplaatst**: 12-01-18 22:30

Geplaatst: 12-01-18 22:30

Ik heb morgen een sollicitatie, dus ben heel benieuwd.
Verder aan t bijkomen van gekneusde kaak en hersenschudding. .door 2 verschillende ongelukjes.
Nog veel moe maar medicatie helpt wel om iets rustiger in mijn hoofd te zijn dus slaap snachts ook al iets beter. Nog wel met klein nachtlampje want als t donker is raak ik in paniek.

Dus 2018 begint met 2 domme ongelukjes, 1 sollicitatie en 1 nieuwe hond volgende maand (nummer 5)

Edit, drukte om me heen kan ik echt nog niet hebben, markten ect zie je mij absoluut niet. Gelukkig erg rustig waar ik heb gesolliciteerd

**Geplaatst**: 13-01-18 10:43

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-18 10:43

Knert, jeetje. Wat een rotnieuws!

Hier gaat het ook niet zo lekker, krijg nu hulp voor mijn vermoedelijek eetstoornis, ookal heb ik geen ondergewicht etc.
Ik heb sinds enkele maanden ook een puppy (weet niet of ik dat heb gezegd) en dat helpt echt. Het slapen gaat beter, hij slaapt bij mij haha. En 's ochtends uit bed komen gaat ook wel beter omdat ik er uit moet voor de puppy. Het is een Goldendoodle en hij is nu 3.5 maanden en zo lief!
Verder niet echt goed nieuws, meer slecht dan goed en ik zie erg op tegen het huiswerk (ik moet 2 dagen van de 14 ontbijten en lunchen, voorheen deed ik altijd 1 overslaan, en dan zonder te compenseren de dag erna).

**Geplaatst**: 13-01-18 11:52

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-18 11:52

Dieren zijn zo belangrijk. Heb zelf een kat dus ik kom ergens voor thuis.
Ik merk zelf dat ik de ene dag beter in m'n vel zit dan de andere. Dus dan denk ik, waarom ga ik professionele hulp zoeken het gaat toch goed met me?
Gister wel op m'n werk besproken. Kreeg de tip om nu eens aan mezelf te gaan denken. Maar dat is ook een puntje. Ik loop mezelf voorbij. Misschien teveel nu

**Geplaatst**: 13-01-18 12:37

Geplaatst: 13-01-18 12:37

Knert schreef:
Puppy!!!!!
Heb je een foto?

**Geplaatst**: 13-01-18 12:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-18 12:45

Ik ben een stille meelezers, en gisteren te horen gekregen dat ik EMDR therapie ga krijgen. Iemand ervaring mee?

Wat een droppie op de foto!!

**Geplaatst**: 13-01-18 12:56

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-18 12:56

yup hier ook EMDR. Ik kan het nog niet heel lang volhouden, max 20 minuten. Het blijft heel vreemd maar het werkt!

**Geplaatst**: 13-01-18 13:28

Geplaatst: 13-01-18 13:28

vikawiek schreef:
Knert schreef:
Puppy!!!!!
Heb je een foto?

[ [url=m/nYYbAb.jpg]Afbeelding[/url] ]

Mhaaaaaaaaaahhhh
Je snapt dat je ons wel verplicht bent om je pup uit te lenen??!!

**Geplaatst**: 13-01-18 13:59

Geplaatst: 13-01-18 13:59

Beauty26 schreef:
Ik ben een stille meelezers, en gisteren te horen gekregen dat ik EMDR therapie ga krijgen. Iemand ervaring mee?

Wat een droppie op de foto!!

Yup - hier een emdr fan.
In aansluiting op Viekawiek: het is iets wonderlijks/ raadselachtigs, maar het werkt 'als een trein'.
Waarschuwing: het kan erg vermoeiend zijn, dus kijk uit bij depressie!
Mijn volgorde was destijds dat ik eerst mijn bijnier uitputting aanpakte en toen ik na een maand of vier weer kon denken (en niet eerder)
...bedacht ik mij dat praten over de trauma's niet hielp.
En dat er 'een nieuwe therapie was' die anders werkte - die inwerkt op die hersencentra waar het trauma echt zit.

En ik vond het een zeer respectvolle therapie. Ik snapte de cognitieve gedragstherapie 'niet' - telkenmale gezeur dat ik zo niet moest denken, terwijl we, peut en ik, het er over eens waren dat het overlevingsmechanismen waren. (En in feite: ik bedacht het niet zo - de gedachte kwam op. En dan moest ik m bestrijden - terwijl ik nul energie had...)

Bij emdr mochten de overlevingsmechanismen er gewoon zijn. Dwz: 'concentreer je maar op *deze gedachte*' (zinnetjes herhalen mag een peut niet bij emdr) - links, rechts, links...
...en na 1, 2 of 3x een minuut links rechts links veranderde het zinnetje.
"En gingen we op avontuur", in de woorden van mijn 2e therapeute.

Haar beeldspraak: "we gaan samen de jungle in van jouw ellende. Geen van ons beiden weet wat we tegen gaan komen, maar ik ben de gids - ik word geacht te weten hoe te handelen in de jungle - en we gaan pas samen dat pad op als jij mij volstrekt vertrouwt als gids en ik vind dat je rijp bent voor de jungle."
...zo spreken vakmensen!!!

Ik vond het ook erg prettig (na de uitputting van de depressie) dat het harde werk in de spreekkamer gebeurde en nergens anders.
Huiswerk: dagelijks een ontspanningsoefening, goed voor jezelf zorgen - en eventueel gedoe kort opschrijven. (Heel feitelijk: wat er gebeurde, eventueel de aanleiding, je reactie. Bijvoorbeeld een nare blik, vlak nadat ik nieuw gedrag had vertoond en dat ik dan verdrietig werd of mij schuldig ging voelen. - "Die nare blik leverde achteraf een hele goede sessie op!")

Het was soms heel verrassend wat er dan achter zo'n opkomende gedachte bleek te zitten.
Maar het belangrijkste: de emotionele lading verdwijnt, nare dingen gaan neutraal voelen en de positieve gevoelens en invalshoeken gaan natuurlijk voelen.

**Geplaatst**: 13-01-18 15:53

Geplaatst: 13-01-18 15:53

Knert schreef:
Mhaaaaaaaaaahhhh
Je snapt dat je ons wel verplicht bent om je pup uit te lenen??!!

o god

je bent wel verplicht om de hele dag te spelen met 'm