Dniez schreef:Vaak krijg je zo'n stempel gedrukt alsof je dan niet normaal bent of zo en dat vind ik heel erg. Mijn neefje van 6 gaat verder onderzocht worden op odd hij is hartstikke lief en probeert goed mee te komen al vinden ze ouders van niet maar ik sta achter hem. Wees jezelf en niet wat andere willen dat jij bent want ook met een stoornis mag je zijn wie je wilt en waar je je goed bij voelt.
Onderzoek naar odd zelfs... Ja, kan mij goed voorstellen dat het als ouder ongelooflijk moeilijk is. Ik wens ze veel sterkte en wijsheid toe. Helemaal als het voorkomt in combi met autisme/ADHD. Natuurlijk hebben ze ook hun lieve kanten, maar het vooruitzicht is niet heel mooi natuurlijk en als ouder lijkt mij dat echt erg. Want overal waar je komt heb je je aan de regels te houden, autoriteit te accepteren en je wilt gewoon dat je kind goed mee kan komen in de samenleving (dus ook als ouder is het niet gek dat je moeite hebt in het begin met het accepteren van een stoornis). Snap de zorgen van de ouders wel, zijn ook hele terechte zorgen. Als er odd uit komt, is dat wel een pittige stoornis wat dat betreft; voor kind en omgeving. Kans op verminderde ontwikkeling is zeker aanwezig.
Het is een jarenlang proces wat dat betreft en ja, natuurlijk heeft het kindje ook geweldige eigenschappen en dat zullen de ouders ook leren te blijven benadrukken. Maar als je nog zo in de beginfase zit van allerlei onderzoeken is het echt pittig.
Als je kinderen met odd echt vrij spel geeft, komt dat als ze volwassen zij niet goed terecht
hele goede begeleiding blijft nodig. Het accepteren is wel heeeeeel belangrijk 
(Ik weet wel dat bij CD de kans dat de volwassenen een antisociale persoonlijkheid stoornis ontwikkelen vrij groot is, maar het verloop van odd naar cd weet ik niet. Kan zijn dat dat zelden voorkomt, maar het zijn echt terechte zorgen van ouders wat dat betreft, helemaal als er bv autisme bij komt kijken. )
Ik weet dat de kans dat ik een kindje met ADHD/ADD/Autisme kan krijgen zeker aanwezig is en ik denk ook dat ik daar best even verdrietig om zou zijn als het zou is. Maakt het niet altijd even makkelijk natuurlijk... Mijn vriend was als baby al een adhd'er in dop, dus dat was wel even pittig natuurlijk voor moeder
toen hij eenmaal kon lopen was het helemaal een feest