Geplaatst: 04-01-11 15:00 Niet dat ik er niet voor open sta, maar ik vond het nogal onbeleefd om met zo'n opmerking een topic binnen te vallen waar mensen het zwaar hebben en die je niet eens 'kent'.
Je bedoelt het goed en je bent verder ook van ahrte welkom hier wat mij betreft.
Maar wilde het wel even zeggen
bobomelo: fijn, een arbo die meedenkt
Dat neemt alweer zoveel stress weg
Tallie: fijn dat je aan het opkrabbelen bent!
Hier ook weer een kleine update. Gister een heel emotioneel afscheid gehad bij een orkest waar ik alweer 4 jaar speel. Als invaller. Ze hadden me nodig, ik ben daar komen spelen en eigenlijk blijven hangen. Onwijs lieve mensen, een orkest waar ik me echt thuis heb gevoeld.
Maar ja, wel 50 km bij mijn huis vandaan. En dat heen en weer rijden elke maandagavond ging me opbreken.
Ik moest keuzes maken en ik heb besloten hiermee te stoppen. Zondag nog concert meegeblazen en gisteren wilden ze officieel afscheid nemen.
Keuzes maken tussen leuke dingen is zo rot... Ook al is het noodzakelijk...
Vanochtend weer gewerkt en voor het eerst niet moe. Wat fijn! Een teken dat ik vooruit ga!
Daarna nog even boodschappen gedaan en nu mag ik van mezelf lekker op de bank blijven zitten
) voorstellen, wie je bent, wat voor werk je doet/deed, hobbys, hoe oud je bent(vind ik zelf altijd wel fijn om te weten, praat toch anders tegen een 14jarige dan iemand van 50 
) en wat jezelf is overkomen "ziekte", bij jou dus een burn-out gok ik!
. Stom is dat inderdaad, maar je voelt je dan bijna schuldig tegenover de anderen waar het nog niet lekker gaat om te vertellen dat je goed nieuws hebt...ben erg blij met je reaktie (en van nog wat anderen).
, het komt toch anders 
), 4 orkesten, les aan het conservatorium, ik gaf zelf nog les, zat in het bestuur van een vereniging, een eigen paard.