Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-10 08:47

Geplaatst: 31-03-10 08:47

Ja maikeltje, is vreselijk

. Kan het niet anders omschrijven. Gewoon het idee dat die andere vrouw, zich met jouw kind bemoeit. Is allesbehalve leuk. Maar weet je? Je moet na een scheiding, ook als de ander een nieuwe partner krijgt, je ego opzij zetten. Heel, heel moeilijk, maar eigenlijk heb je geen keuze. Kinderen voelen alles aan. Alles.

Gelukkig zijn kinderen wel heel trouw naar hun eigen papa en mama. Die zijn voor hen onvervangbaar. Gelukkig weet mijn kleine meid dat heel goed. En haar papa en mama zijn gelukkig ook overtuigd dat hun kind maar 1 papa en 1 mama heeft. En daar kunnen de nieuwe partners (ook de mijne) het mee doen.

**Geplaatst**: 31-03-10 08:54

Geplaatst: 31-03-10 08:54

Twiggy2008 schreef:
Maikeltje, ja, ik ben ook meer overtuigd dat het met het moeder-zijn te maken heeft. Want het is bij mij echt meteen begonnen na de geboorte. Meteen. Kan geen toeval zijn, toch?

En het voelt als een bevrijding. Ik was vroeger veel te lief, veel te meegaand. Ben ik niet meer. Merk wel dat je daardoor sneller botsingen krijgt, maar ach, je blijft wel bij jezelf. En dat voelt beter dan toneelstukjes opvoeren.
MB, dan had jij dat inderdaad van nature al. Ik heb dat moeten leren blijkbaar. Ik was echt altijd zo'n lief meisje..... Lang geleden....

Daar heb ik zooooooooooooo'n hekel aan! En tja die botsingen zijn mij bekend hoor maar ik ben in ieder geval geen meeloopdoos!

Op de basisschool liet ik ook over me heenlopen hoor maar daarna was dat klaar!

Weet nog goed dat ik een meisje tegenkwam die mij altijd had gepest, ze fietste richting haar huis... Ik dacht die moet ik hebben. Heb de achtervolging ingezet... te paard, op mijn vriendin haar arabier, die lachtte zich slap... Nooit geen last meer gehad van dat meisje... Zij fietsen en ik in volle galop erachteraan, ik zie nog die bange smoelwerk voor me.

Nu ben ik natuurlijk ouder en wijzer he! :))

Alle dingen die in je leven gebeuren vormen je wel, daar ben ik van overtuigd!

**Geplaatst**: 31-03-10 08:55

Geplaatst: 31-03-10 08:55

Ik weet niet wat ik in zo'n situatie zou doen, heus waar!
Ik weet dat ze gek zijn op papa... ik weet dat ik papa zijn kindjes niet mag onthouden, maar ik weet niet of ik mijn eigen ego daarvoor kan wegcijferen...
Vals, gemeen, egoïstisch call it whatever you want... ik weet het niet!

Ik zou nooit bij mijn man blijven als ik niet meer van hem houd, maar hij is mijn grote liefde dus hoe kan ik niet meer van hem houden? Het enige scenario dat overblijft is dat hij me zou belazeren en dan ben ik weg. Per direct, geen twijfel mogelijk. Ik ga niet met een man leven die het met een ander doet, nooit.
Bovendien zou hij ook niet meer met mij kunnen leven, ik zou hem altijd blijven veroordelen, ik zou het bij elk dingetje dat dwars zit voor zijn voeten gooien... het zou een hel worden, ik ken mezelf.
En dat doe ik mijn kindjes niet aan... dat is geen goede situatie om in op te groeien.
Maar ik zou ze ook niet afstaan... een dagje is leuk, maar 's avonds terug bij mama...
Laat staan dat een andere vrouw gaat moederen over mijn spruiten?

Nou.. laten we het leuk houden

Laatst bijgewerkt door Kaja op 31-03-10 08:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-03-10 08:58

Geplaatst: 31-03-10 08:58

maikeltje schreef:
Weet je wat mij moeilijk lijkt? Als ik en mijn partner uit elkaar zouden zijn en hij krijgt een nieuwe vriendin die er op een gegeven moment ook is als mijn kinderen daar komen. Dat zo'n mens dan mijn kinderen helpt met het naar bed gaan. Ik geloof dat ik daar veel, heel veel moeite mee zou hebben......Laten we maar hopen dat het nooit zover komt want ik denk dat ik daar echt vals om zou wprden

Is ook moeilijk!

Heb met mezelf ook afspraken gemaakt

dat ik daaroverheen moet stappen en ik moet zeggen dat het me altijd goed afgaat!

Maar als ze kwaad spreken word ik wel link!

Dat is echt niet goed voor een kind!

Twiggy, ik bel mijn kind niet op als hij bij zijn vader is. Dat weekend is van hun en daar wil ik me niet in mengen. Of er moet iets aan de hand zijn of iets maar verders niet.

In de vakantie van 2.5 week bellen we ongeveer 2 keer.

**Geplaatst**: 31-03-10 09:00

Geplaatst: 31-03-10 09:00

Ik ben vanaf mijn geboorte al pittig geweest, moet je nagaan hoe dat werd toen mijn eerste spruitje werd geboren... _O-

**Geplaatst**: 31-03-10 09:03

Geplaatst: 31-03-10 09:03

Knap hoe jullie dat handelen Twiggy en MB. Ik weet werkelijk niet of ik dat zo zou kunnen, hoop gewoon niet in die situatie te komen want ik wordt al kwaad als ik er alleen maar aan denk

**Geplaatst**: 31-03-10 09:03

Geplaatst: 31-03-10 09:03

Meeloopdoos, hahahaa..... Nou, dat ben ik ook niet geweest, hoor, ik deed mijn ding wel verder.
Maar ik was wel altijd heel lief en vriendelijk, durfde niet te zeggen wat ik echt wilde en vooral wat ik echt niet wilde.
Heb ik nu geen last meer van.

Ik ben ook kieskeuriger wie ik om me heen toelaat en wie niet. Aan wie ik tijd wil besteden en aan wie niet.
Voelt heerlijk!!! En ik heb die luxe ook. Heb in het afgelopen jaar ook heel veel leuke nieuwe mensen leren kennen, die veel beter bij me passen, dan sommige oude(re) contacten (al heb ik wel een vast groepje gelukkig, die ik al jaren ken).

MB, mijn kind belt mij als ze gaat slapen. Of als ze me mist. En als ze bij mij is, belt ze papa, als ze gaat slapen of als ze hem mist. Die afspraak hebben wij en dat gaat prima. Vind het heerlijk om haar stemmetje te horen. Ik zou gek worden als ik haar niet zou spreken. Daarbij zijn we altijd heel close geweest met z'n 3en. Klinkt misschien gek, maar het is wel zo. Wij hebben nog een redelijk goed contact, he, als exen. Zitten om meerdere redenen nog wel even aan elkaar vast ook.

Kaja, ik had ook geen idee wat ik zou doen in zo'n situatie. Had ook nooit gedacht dat ik in zo'n situatie zou belanden. Ik dacht dat we samen oud zouden worden. Maar blijkbaar heb je geen garanties. Ik ga niet over de details uitweiden, dat kan niet hier. Het is gebeurd en het leven gaat verder. Je moet er samen het beste van maken voor je kind. Je moet. Dat vinden wij. Zij mag nooit de dupe worden, hoe moeilijk ook. En geloof me, ik heb het er heel moeilijk mee, maar nogmaals, ik kan niet uitweiden over de details. Het belangrijkste is ons kind. Ik zie om me heen de meest ranzige scheidingen en break-ups. Nou, ik ben trots op hoe we het samen doen, ondanks de pijn en het verdriet. Vergeet niet dat je je kinderen de grootste ellende aan doet met een scheiding............

**Geplaatst**: 31-03-10 09:12

Geplaatst: 31-03-10 09:12

Kaja schreef:
Ik weet niet wat ik in zo'n situatie zou doen, heus waar!
Ik weet dat ze gek zijn op papa... ik weet dat ik papa zijn kindjes niet mag onthouden, maar ik weet niet of ik mijn eigen ego daarvoor kan wegcijferen...
Vals, gemeen, egoïstisch call it whatever you want... ik weet het niet!

Ik zou nooit bij mijn man blijven als ik niet meer van hem houd, maar hij is mijn grote liefde dus hoe kan ik niet meer van hem houden? Het enige scenario dat overblijft is dat hij me zou belazeren en dan ben ik weg. Per direct, geen twijfel mogelijk. Ik ga niet met een man leven die het met een ander doet, nooit.
Bovendien zou hij ook niet meer met mij kunnen leven, ik zou hem altijd blijven veroordelen, ik zou het bij elk dingetje dat dwars zit voor zijn voeten gooien... het zou een hel worden, ik ken mezelf.
En dat doe ik mijn kindjes niet aan... dat is geen goede situatie om in op te groeien.
Maar ik zou ze ook niet afstaan... een dagje is leuk, maar 's avonds terug bij mama...
Laat staan dat een andere vrouw gaat moederen over mijn spruiten?

Nou.. laten we het leuk houden

Veel mensen gaan toch nog verder, want dat is goed voor de kinderen, opgeven doe je niet zomaar... >;)

Wat je zegt Kaja, ik ben het helemaal met je eens!

Ik denk er net zo over!

Wbt omgangsregeling... 1 dag vind ik niets voorstellen voor vader en kind. Die hebben ook RECHT op elkaar! Ik denk dat heel veel moeders dat eens moeten begrijpen en niet egoistisch zijn. Ook eens denken aan vader en kind!

**Geplaatst**: 31-03-10 09:16

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 31-03-10 09:16

Twiggy, ieder doet het op zijn eigen manier hoor en dat is hartstikke goed!

Mijn kind mag papa ook altijd bellen maar doet dat nooit en als hij bij zijn vader is belt hij me ook niet op, hij weet ook niet beter, dus het is goed zo!

Ik wilde met mijn verhaal ook niet beweren dat jij wel een meeloopdoos was hoor...

Maikeltje, je groeit er ook vanzelf in!

**Geplaatst**: 31-03-10 09:17

Geplaatst: 31-03-10 09:17

Omwille van de kinderen, die mogen blij zijn dat papa het overleeft :oo

Ik kan dat serieus niet MB... ik kan me daar niet in verplaatsen...

Niet echt netjes hè... ik weet het

Maar ik moet zeggen dat naar mate de kinderen ouder worden, ik daar steeds iets 'soepeler' over na ga denken...

Voor alsnog is het advies dat hij me vooral niet moet verlaten

**Geplaatst**: 31-03-10 09:21

Geplaatst: 31-03-10 09:21

MamboBeach schreef:
Twiggy, ieder doet het op zijn eigen manier hoor en dat is hartstikke goed! Mijn kind mag papa ook altijd bellen maar doet dat nooit en als hij bij zijn vader is belt hij me ook niet op, hij weet ook niet beter, dus het is goed zo!

Ik wilde met mijn verhaal ook niet beweren dat jij wel een meeloopdoos was hoor...

Maikeltje, je groeit er ook vanzelf in!

Hihi, nee, dat snap ik, van die 'meeloopdoos', haha.... Moest lachen om dat woord.

Mijn dochter is erg close met mij en haar vader. We zijn altijd zo'n hecht gezin geweest. Ok, het is duidelijk fout gegaan, maar dat was voor haar heel onverwacht (voor mij ook). Ze is een knuffelkont, belt gewoon graag, wil alles delen, is heel extravert, zo'n meisje is ze gewoon. Ik vind het fijn dat ze zo'n contact met ons beiden heeft en we stimuleren dat ook door haarzelf de keuze te geven. Hoe dat in de toekomst gaat, tja, dat weet je toch niet. Nu is ze bijna 5 jaar. Ieder kind is anders en jouw zoon doet dat anders blijkbaar. En als iedereen zich daar goed bij voelt, helemaal prima!

Maikeltje, emoties kunnen heel heftig zijn hierover, maar het is wat MB zegt, je groeit er in, je went er aan, je moet ook verder met je leven. Een nieuwe vrouw kan ook gewoon een heel aardig mens zijn. Toch ligt het er ook aan, wat de voorgeschiedenis is natuurlijk. Maar dan nog, vind ik, dat je ook aan je kind moet denken. Hoe moeilijk ook voor jou, als ex, als moeder van dat kind (of kinderen).

**Geplaatst**: 31-03-10 09:26

Geplaatst: 31-03-10 09:26

Ik ken zelf een aantal vaders die hun kind niet of nauwelijks mogen zien. Wonen in een ander land omdat de moeder van hun kind daar woont. Die ze rustig beschuldigd van woede-aanvallen bij de rechter enzo, omdat ze de vader en het kind blijkbaar geen band gunnen. Zulke egoistische wijven, ik kan daar niet over uit. Die mannen kunnen geen kant op, en gaan kapot door het gemis en de machteloosheid. Vrouwen hebben dan zoveel macht en misbruiken die alsof het een lieve lust is.
Niet alle moeders natuurlijk, verre van dat. Maar de ellende die ik er om me heen van zie.... bah.

En wat betreft scheiding en nieuwe partners... ik ben ook eens zo'n nieuwe partner geweest. Hardstikke moeilijk! Ik hield de boot qua kinderen zien ook heel lang af. En ik ben ook lang geen monster. Ik denk dat gewoon met elkaar praten en begrip tonen al heel belangrijk is. Als je iemand leert kennen met een open vizier, kan het alleen maar helpen, denk ik.

**Geplaatst**: 31-03-10 09:32

Geplaatst: 31-03-10 09:32

Kukkie, zulke moeders bestaan inderdaad helaas. Maar ik ken ook vaders, die hun kinderen niet meer willen zien, die te beroerd zijn om uberhaupt tijd in ze te steken of die uberhaupt nooit de rol van vader op zich hebben genomen. Die heb je ook

. Ik denk dat je beter kunt zeggen, dat mensen wel eens vergeten wat een verantwoording het eigenlijk is, om ouder te zijn. Ook als je relatie naar de knoppen gaat.

Ik ben nu 'single' (ach ja, half, haha) en je wilt niet weten wat voor getrouwde en gebonden kerels achter je aan zitten. De een nog erger dan de ander. De losers. Ken zat vrouwen, die daar op in gaan, want oooooh spannend

!! Ik doe er niet aan mee, want ik weet wat een scheiding doet in een gezin en al helemaal als zo'n kerel gewoon vreemd gaat. Ga gewoon uit elkaar, als het niet gaat, maar ga je vrouw niet nog meer pijn doen, door er met een ander vandoor te gaan. Dat vind ik zo slappe hap.

**Geplaatst**: 31-03-10 09:37

Geplaatst: 31-03-10 09:37

Twiggy2008 schreef:
Ik ben nu 'single' (ach ja, half, haha) en je wilt niet weten wat voor getrouwde en gebonden kerels achter je aan zitten. De een nog erger dan de ander. De losers. Ken zat vrouwen, die daar op in gaan, want oooooh spannend !! Ik doe er niet aan mee, want ik weet wat een scheiding doet in een gezin en al helemaal als zo'n kerel gewoon vreemd gaat. Ga gewoon uit elkaar, als het niet gaat, maar ga je vrouw niet nog meer pijn doen, door er met een ander vandoor te gaan. Dat vind ik zo slappe hap.

Zeker Twiggy... Ga gewoon uit elkaar, zeg gewoon "hee tussen jou en mij gaat het niet werken zo"
Maar ga niet van twee walletjes eten...

**Geplaatst**: 31-03-10 09:45

Geplaatst: 31-03-10 09:45

Kaja schreef:
Twiggy2008 schreef:
Ik ben nu 'single' (ach ja, half, haha) en je wilt niet weten wat voor getrouwde en gebonden kerels achter je aan zitten. De een nog erger dan de ander. De losers. Ken zat vrouwen, die daar op in gaan, want oooooh spannend !! Ik doe er niet aan mee, want ik weet wat een scheiding doet in een gezin en al helemaal als zo'n kerel gewoon vreemd gaat. Ga gewoon uit elkaar, als het niet gaat, maar ga je vrouw niet nog meer pijn doen, door er met een ander vandoor te gaan. Dat vind ik zo slappe hap.

Zeker Twiggy... Ga gewoon uit elkaar, zeg gewoon "hee tussen jou en mij gaat het niet werken zo"
Maar ga niet van twee walletjes eten...

Op het moment dat 1 van de 2 vreemd gaat is er sowieso iets kapot. Het exclusieve van de relatie heb je niet meer, het vertrouwen ook niet. Dan is er iets zo fundamenteel veranderd en ik denk dat het voor mij dan ook echt over zou zijn. Ik zeg bewust IK DENK, omdat ik nooit in die situatie heb gezeten.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:00

Geplaatst: 31-03-10 10:00

Twiggy die discussie heb ik niet gevolgd, is voor DIT topic ook compleet off topic en oninteressant, neemt niet weg dat ik me heel goed voor kan stellen dan het voor jou persoonlijk een vreselijk moeilijk en lastige situatie is. Maar nogmaals, dit is niet het topic om daarover te beginnen of over uit te weiden

**Geplaatst**: 31-03-10 10:00

Geplaatst: 31-03-10 10:00

_sparta_ schreef:
Ja ik kan me heel goed inleven. Maar interesse in of een ander je kind in bed legt, nee dat heb ik niet. En hoort hier ook niet. Wij als kinderloze zullen daar nooit wat van meemaken. En als de andere vrouw lief is, zal de moeder zijn die het verschrikkelijk vind, niet het kind.

Het hoeft ook niet jouw interesse te zijn, dat kan ook niet, want het is bij jou niet aan de orde.
Nogmaals, ik heb niets tegen mensen die bewust kinderloos zijn. Doe lekker je ding, geniet van je leven, snij een leuk onderwerp aan, maakt mij uit, ik kan meekletsen met van alles. Maar je 'oninteressant' opmerking vond ik wel raar. Sinds gisteravond hebben we best zware onderwerpen hier besproken. Ik vond alles best interessant. Ook dingen die ik niet in mijn leven meemaak of waar ik voor kies. Daar sta ik wel open voor verder....... En ik vind het prima om te verkassen, als hier alleen kinderlozen willen reageren. Dan ga ik toch? Topics zat, hoor. En ik wil eigenlijk ook zo naar mijn paard.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:01

Geplaatst: 31-03-10 10:01

_sparta_ schreef:
Ja ik kan me heel goed inleven. Maar interesse in of een ander je kind in bed legt, nee dat heb ik niet. En hoort hier ook niet. Wij als kinderloze zullen daar nooit wat van meemaken. En als de andere vrouw lief is, zal de moeder zijn die het verschrikkelijk vind, niet het kind.

Dit was inderdaad wat ik net ook aan het typen was.

Bij dit soort verhalen heb ik al snel zoiets van 'stel je niet aan'. Maar dat zeg ik dan niet, want daar heeft diegene niks aan, en ik ook niet. Dus dan zeg je niks.

Nee, ik kan me dus totaal niet inleven op het gebied van scheiding met kinderen.
Op het gebied van scheiding an sich, dat wel.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:02

Geplaatst: 31-03-10 10:02

kamsel schreef:
Twiggy die discussie heb ik niet gevolgd, is voor DIT topic ook compleet off topic en oninteressant, neemt niet weg dat ik me heel goed voor kan stellen dan het voor jou persoonlijk een vreselijk moeilijk en lastige situatie is. Maar nogmaals, dit is niet het topic om daarover te beginnen of over uit te weiden

Je zult het toch mee moeten nemen, want daarop is mijn reactie gebaseerd.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:19

Geplaatst: 31-03-10 10:19

Sparta: nou moet ik zeggen dat ik heel blij ben dat ik niet in het hoogseizoen op vakantie hoef..
Lijkt me verschrikkelijk, overal is het dan zo druk en een stuk duurder..

**Geplaatst**: 31-03-10 10:22

Geplaatst: 31-03-10 10:22

Ik ga nooit in het hoogseizoen op vakantie

Op mijn vorige werk was het altijd een complete uittocht in de schoolvakanties, vreemd genoeg ook van de mensen die al volwassen kinderen hebben. Die wilden blijkbaar toch nog graag in het hoogseizoen op vakantie.

Ben benieuwd hoe dat op mijn komende werkplek is (begin daar morgen).

**Geplaatst**: 31-03-10 10:24

Geplaatst: 31-03-10 10:24

_sparta_ schreef:
Doei. Diepere onderwerpen is niet erg. Maar alles draait uit op hoe erg het toch met kinderen is. Nou simpel, dat weet je als je kinderen hebt dat alles dan wat moeilijker gaat als het mis gaat.
Heeft ook niets met intolerant te maken en alle onzin die jullie er nu bij gaan halen.
Juist wij moeten altijd maar tolerant zijn om altijd maar aan te horen hoe moeilijk het is voor de dames met kinderen. Tolerant zijn als de vakanties met kinderen voor gaan. Tolerant als er over gewerkt moet worden maar de moeders geen oppas hebben en lekker naar huis gaan.
Tolerant zijn als de kinderen de hele buurt bij elkaar gillen.
En dan nog durven jullie te zeggen dat wij niets kunnen hebben. Ooit bedacht dat het misschien wel eens is omdat zoveel moeders maar denken dat alles om hen en de kinderen gaat!? Dat ze totaal geen idee hebben dat er meer in de wereld is. Ze zeggend at ze dat wel weten, maar hun daden zijn duidelijk heel anders. Maar die oogkleppen komen er denk ik vanzelf aan zou gauw er een kindje uitrolt.

Kijk, dan komen we weer bij een interessante discussie! Een moeder heeft gewoon een groter belang om niet te kunnen overwerken en in de zomervakantie op vakantie te moeten. Je kan moeilijk een peuter alleen naar huis laten lopen omdat de creche om 6 uur dicht gaat. En mensen die schoolgaande kinderen hebben, of in de bouw werken hebben geen andere keuze dan in de zomervakantie tijdens het hoogseizoen op vakantie te gaan. Kan me best voorstellen dat het soms even vervelend is, maar als mensen waarvoor het niet nodig is om tijdens het hoogseizoen op vakantie te gaan toch massaal vrij krijgen betekend dat dat andere mensen (met kinderen of in de bouw) helemaal niet op vakantie kunnen.

Veel moeders zitten denk ik behoorlijk klem... ze moeten werken omdat je tegenwoordig met 1 inkomen nauwelijks rond kan komen. Enerzijds moeten ze een goede moeder zijn, en aan de andere kant een goede werknemer. Soms botst dat wel eens met elkaar en dan winnen de kids het eigenlijk altijd van het werk, maar elke werkgever die vrouwen onder de 40 aanneemt weet dat het kan gebeuren.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:25

Geplaatst: 31-03-10 10:25

kamsel schreef:
Sparta: nou moet ik zeggen dat ik heel blij ben dat ik niet in het hoogseizoen op vakantie hoef..
Lijkt me verschrikkelijk, overal is het dan zo druk en een stuk duurder..

Dat heeft overigens niet per se met ouderschap te maken. Ook als je in het onderwijs werkzaam bent maar zelf geen kinderen hebt ben je aangewezen op de schoolvakanties.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:26

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 31-03-10 10:26

De schoolvakantie is 6 weken, daar valt wel wat in te schuiven lijkt me waneer je gaat.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:27

Geplaatst: 31-03-10 10:27

karin: dat klopt, maar in dit geval ging het erom dat mensen met kinderen vaak voorrang hebben bij het vrijvragen voor de zomervakantie.
Ik krijg visite, doeiii (oja met kind)