Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-09-09 16:42

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 07-09-09 16:42

AD voor angsten heb ik wel eens vaker gehoord. Maar of het piekeren nou echt minder wordt vraag ik me af. Daar had ik naast AD nog weer zware medicijnen voor. Ik vraag me ook af of AD daar een oplossing voor is. Ik denk het niet, je moet leren om minder te piekeren en je minder druk te maken. Al is dit makkelijker gezegd dan gedaan... Laat je in ieder geval niet overhalen als je er zelf niet achter staat. Goed om het straks even te bespreken.

Vind het zo spannend morgen. Vind het moeilijk om alles precies aan te geven, maar ben wel van plan het te gaan doen.

Zal toch moeten denk ik...

**Geplaatst**: 07-09-09 16:55

Geplaatst: 07-09-09 16:55

Minder piekeren is niet makkelijk, bij mij is het ook wel een beetje het aard van het beestje, denk ik. Kan me wel voorstellen dat je er tegenop ziet maar je bent al veel sterker geworden en morgen heb je ook dit probleem weer overwonnen.

**Geplaatst**: 07-09-09 19:51

Geplaatst: 07-09-09 19:51

Voel me nogsteeds niet zo, nog wat gespannen en emotioneel. Zoals ik er nu overdenk zal ik niet aan de AD gaan, het gaat over het algemeen beter met me, nu even niet maar het is ook een spannende periode. Zal ook lekker zijn als mn maatje straks weer thuis is.Edit; wilde even in bad gaan maar er staat bijna geen druk op de leidingen dus het wordt douchen, helaas. Heb al wat pannetjes gevuld voor het geval dat. Heerlijk wat een ontspanning weer allemaal.

PW, hoe was jou avond?

Angela, hoe is het met jou? Voel je je al ietsje beter?

**Geplaatst**: 07-09-09 20:43

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 07-09-09 20:43

Ik denk dat het een goede keuze is om niet aan de AD te gaan. Je hebt het al lang zonder gered en ik denk dat je sterk genoeg bent! Het is zeker een spannende periode, dus niet zo raar dat je een kleine terugval hebt.

Ik zit te msnen met mijn beste vriendin. Ze woont een heel eind weg, dus we zien elkaar niet zo vaak. Msn is dan een mooie oplossing

Ze is begin dit jaar haar moeder verloren en heeft het er erg moeilijk mee. Ik vind het moeilijk om haar zo verdrietig te zien. Ik zou zo graag wat voor haar willen doen, maar ja dat gaat niet.

Verder zie ik vreselijk op tegen het gesprek morgen.
Voel me een beetje dom...

**Geplaatst**: 07-09-09 20:51

Geplaatst: 07-09-09 20:51

Zit er aan te denken om een alprozolam in te nemen, heb ik echt al maanden niet ingenomen maar ik voel me nu wel even wat minder, misschien red ik het wel zonder maar ik twijfel, wil graag van dit gevoel af en straks lekker slapen. Voel me denk ik ook minder omdat ik niet heb kunnen doen wat ik wilde in huis.

Wat vervelend van je vriendin, je bent er nu toch voor der op msn, dit is misschien niet op de manier als jij zou willen maar ze kan haar verhaal bij je kwijt. Misschien kun je nog eens afspreken, als jij je hier ook goed bij voelt?

Kan me voorstellen dat je tegen morgen opziet maar je bent niet dom, dat moet je niet van jezelf zeggen. Jij deed waar jij je goed bij voelde. Ik werd net gebeld, zat in de douche dus ik net teruggebeld maar ze nemen niet op. Nu wacht ik het weer maar af.

**Geplaatst**: 07-09-09 20:58

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 07-09-09 20:58

He wat jammer dat je ze net gemist hebt.
Waar is alprozolam voor?

Mijn vriendin en ik gaan inderdaad binnenkort wat afspreken, maar dan moet zij zich eerst even wat beter voelen. (Zei ze zelf)
Het is waar dat ik er nu wel via msn voor haar kan zijn. Heb ook aangegeven bij haar dat ik zo graag wat voor haar zou willen doen. Ze zei zelf ook dat ze blij was dat ik er op deze manier voor haar was. Maar vind het zo sneu dat ze helemaal alleen is...

Ik voel me dom omdat wegblijven misschien niet de goede optie was. Maar ja, terugdraaien kan ik het niet en op dat moment voelde ik me er het beste bij. We zullen wel zien hoe het morgen loopt. Hoop dat ik niemand uit de groep tegen kom...

**Geplaatst**: 07-09-09 21:09

Geplaatst: 07-09-09 21:09

Alprozolam is net als oxazepam, deze variant ken je misschien wel, kalmeringsmiddel. Het is nu wel iets gezakt, wil zo naar bed gaan, nog wat lezen en eventueel iets innemen. Eerst nog even het pakketje van mn vriend dichtplakken, phoe wat voel ik me rot. Wou dat ik morgen thuis kon blijven want op het werk wil je toch dat het goed gaat.

Hopelijk valt het morgen mee, heb niet echt een tip voor je, sta achter je eigen keuze en boven de rest maar ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Vind het goed dat je je vriendin op deze manier steunt en jullie in de toekomst afspreken, denk dat het voor jou ook al prettig is om af te spreken als zij zich wat beter voelt.

**Geplaatst**: 07-09-09 21:16

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 07-09-09 21:16

Hopelijk slaap je goed CIV.
Oxazepam ken ik inderdaad wel, heb ik ook een tijdje gehad, maar gebruikte ik liever niet. Maar een keertje kan geen kwaad

Als je denkt dat je het nodig hebt gewoon doen. Een goede nachtrust is belangrijk. Succes morgen op je werk!

Ik vind het erg spannend morgen, maar weet op zich wel goed wat ik wil zeggen. Dat scheelt wel een stuk. Probeer het maar gewoon op me af te laten komen. Het was wel fijn om mijn vriendin weer even gesproken te hebben. We hebben het ook nog even over luchtige dingen gehad. Het is fijn als je er over en weer voor elkaar kan zijn. Ze steunt mij ook altijd als het even niet zo lekker gaat.

Ik ga zo ook maar achter de computer weg. Heb er al weer veel te lang achter gehangen.. Ga ook nog even wat lezen en dan hopelijk lekker slapen.

Weltruste he!

**Geplaatst**: 07-09-09 21:45

Geplaatst: 07-09-09 21:45

Ze heeft net gebeld, ik mag komen maar dan voor 3 maanden en daarna gesprek, verder ga ik er hier niet op in

meer info via pb. Ben hier zelf niet zo blij mee, van de ene kant wel maar van de andere kant is het minder, dubbel gevoel. Wil zo lekker naar bed gaan.

Denk dat je de juiste instelling hebt voor morgen, komt vast goed. Fijn dat je even met je vriendin hebt kunnen praten, ik was blij dat je hier vanavond weer was, zo voel ik me toch wat minder eenzaam. Slaap lekker en tot morgen.

**Geplaatst**: 07-09-09 21:49

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 07-09-09 21:49

Fijn dat ze toch nog gebeld heeft. Laat het lekker op je in werken en denk er rustig over na. Ik vond het ook fijn dat jij er was vanavond

Tot morgen!

**Geplaatst**: 08-09-09 10:36

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 08-09-09 10:36

Pfff Ik ben zenuwachtig...

**Geplaatst**: 08-09-09 12:27

Geplaatst: 08-09-09 12:27

Zo, ik ben erg opgelucht.
Heb net een heel erg fijn gesprek met mijn begeleider gehad. We zijn lekker even naar het park gewandeld en hebben daar zitten praten. Dat was wat minder formeel dan tegenover elkaar aan een bureau. dat maakte het alleen al makkelijker

Het was ook lekker weer voor een wandelingetje.

We hebben besproken wat er vrijdag gebeurd is en hoe dat voor mij voelde. Ook hebben we het er over gehad waarom ik niet terug durfde naar de groep. Ze begreep me helemaal en was erg begripvol. Ze vind het niet acceptabel dat er mensen (ik dus) wegblijven omdat ze zich niet meer veilig voelen in de groep. Op woensdag heb ik normaal gesproken vrij, maar ze vroeg me om morgen toch te komen. Dat wil ik uiteraard wel. Morgen zijn alle mensen er die er vrijdag ook bij waren en donderdag niet. Het is daarbij ook verstandig om dit niet te lang meer te laten broeien. Mijn begeleider zei dat de sfeer in de groep gespannen was en dat er zeker het een en ander uitgepraat moet worden.

Morgen dus...
Wel heel spannend. Ik heb voor mezelf inmiddels helder wat ik wil zeggen en hoe dingen op mij overgekomen zijn. Ik heb met mijn begeleider afgesproken dat ik het eerste het woord neem, zodat ik er niet langer tegenaan hoef te hikken. Ze benadrukte dat het voor mij morgen het belangrijkste is dat ik gehoord word, dat ik de kans krijg om te vertellen hoe ik er tegen aan kijk. En dat wat anderen daar mee doen (of niet) hun verantwoordelijkheid is en niet iets waar ik me druk om moet maken. En daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in.

Door het gesprek vandaag met mijn begeleider en gisteren bij de haptonoom is het mijn helemaal helder wat er in de groep gebeurde en wat dat met mij deed. Hoe ik daarmee om ging, wat daar goed aan was en wat ik de volgende keer anders zou kunnen doen. Ik denk dat als ik morgenochtend uit de groep kom, ik er op terug kijk als een leerzame gebeurtenis

**Geplaatst**: 08-09-09 15:11

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 08-09-09 15:11

Wat 'grappig' om te lezen dat je eerst heel zenwuachtig bent, en het vervolgens allemaal heel positief uitpakte

Fijn dat je begeleidster zo open voor je staat. Denk dat het morgen wel lastig zal zijn om echt te zeggen wat je wilt zeggen, maar het feit dat je 100% gesteund bent door je begeleidster zal je hopelijk een steuntje in de rug te geven om te zeggen wat je wilt zeggen

Hier gaat alles redelijk, alleen mn nieuwe stage voelt helemaal niet goed. Hebben zeer hoge verwachtingspatronen, maar ik kan niet mijn eigen leerdoelen erin verwerken aangezien ik me aan hun programma moet houden en gewoon mee moet draaien?

Vorm van onderwijs staat me ook niet echt aan dus ga even zorgen dat ik overgeplaatst wordt. Ben er nu al wel 2x geweest maar het voelt gewoon echt niet goed, krijg buikpijn en n hoge ademhaling als ik er over nadenk.

Heb mn stage/studiebegeleidster al n mail gestuurd met n heel verhaal (vooral over mn overspannenheid en paniekding) en dat ik daarom mijn eigen gevoel wil volgen! Lang leve de haptonomie

**Geplaatst**: 08-09-09 15:41

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 08-09-09 15:41

Haptonomie is inderdaad wel heel goed! Had gisteren ook weer een hele fijne ervaring

Vind het goed van je dat je eigen gevoel volgt en daar weg wil. Sterk van je dat je voor jezelf opkomt. Echt goed!! Hopelijk begrijpen ze het op school en word je overgeplaatst. Vind het goed dat je in je verhaal je overspannenheid en paniekklachten hebt aangegeven. Dat maakt het helder en daaruit blijkt dat je niet 'zomaar' om overplaatsing vraagt. Je komt sterk over! En dat doet me goed

Morgen zal inderdaad nog wel heel spannend worden, maar het scheelt zoveel dat ik weet dat mijn begeleider achter me staat. Dat stelt me wel gerust. Ik wil straks even wat voorbereiden voor morgen, zodat ik goed helder heb wat ik wil zeggen.

**Geplaatst**: 08-09-09 15:46

Geplaatst: 08-09-09 15:46

Dank je wel PW

Ik vind het lastig hoor, ik heb meer zoiets van nouja, laat dan maar en dan draai ik hier mn stage wel gewoon.. Maar dan laat ik weer volledig over me heen lopen, ga ik over ongeveer 80% van mn grenzen heen en heb ik er gewoon niks aan! Dus nu even doorzetten en voor mezelf gaan!

Vanavond lekker naar de paardjes, allebei even wassen hihi

Zag de schimmel die je longeert PW, wat een plaatje! Doet me ook wel denken aan mijn merrie! Ik roep altijd wel dat ik schimmels niet zo mooi vind, maar ondertussen ben ik er wel een beetje verknocht aan geraakt

**Geplaatst**: 08-09-09 16:21

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 08-09-09 16:21

(Mooie) schimmels hebben 'iets'...
Vind het zelf ook wel een mooi paard. Ze begint nu een wat meer volwassen uitstraling te krijgen. Wat minder puppy-achtig. Dat is wel leuk. Het longeren zal haar alleen maar goed gaan doen denk ik. Beetje werk kan ze wel hebben nu. Veel plezier vanavond bij je paardjes. Lekker is dat even tutten met ze. Kan ik tenminste altijd wel van genieten.

Nogmaals: Ik vind het goed dat je voor jezelf opkomt. Heb je al wat gehoord op je mail? Ik ben benieuwd hoe er op gereageerd gaat worden en hoop voor jou het beste

**Geplaatst**: 08-09-09 16:22

Geplaatst: 08-09-09 16:22

PW, gelukkig viel het mee, hoe voel je je nu? Ben blij dat je begeleider je begreep, dat zal morgen ook wel helpen maar het is natuurlijk nog wel even spannend. Je kunt in ieder geval even je zegje doen en het uitpraten, denk dat dat je wel goed zal doen. Knap trouwens dat je de confrontatie aangaat. Wanneer ga jij weer naar de paarden?

Petulan, jij komt inderdaad sterk over, heb je al iets terug gehoord van je stagebegeleidster en denk je dat ze het zal begrijpen? Hopelijk vind je een leukere plek om stage te lopen, zal voor je duimen. Veel plezier vanavond geniet ervan!

Hier gaat het niet zo, het gaat eigenlijk even slecht. Gisteravond maar iets ingenomen om te slapen want ik ben zo gespannen als een rietje, nu nogsteeds. Heb de dag volgemaakt maar soms voelde ik wel wat paniek, ondanks dat ik er even met mn collega's over had gesproken. Iedere x dat nieuws over Afghanistan, daar word je ook niet vrolijk van. Wilde na mn werk nog even naar de BB maar ben gelijk naar huis gekomen, ben bang dat ik anders helemaal over mn grenzen ga. Even rustig aandoen, straks bij mn ma eten. Morgen hele dag werken en nu is er donderdag een belangrijke bespreking, buiten mn werktijden, weet nog niet of ik zal gaan. Zucht, wat is het lang geleden dat ik me zo heb gevoeld, hoop dat het weer snel weg is. Morgen ga ik het er even met de bedrijfsarts over hebben. Ps nog geen nieuws mbt mn pa, dokter was er niet??

**Geplaatst**: 08-09-09 16:26

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 08-09-09 16:26

Nee, heb nog niets terug gehoord. Misschien zie ik haar morgen wel op school.

CIV: Ik moest nog aan je denken toen ik al die slechte berichten vanuit Afghanistan hoorde. Eng hoor. Misschien wilt het lukken als je je gedachten/planning even opschrijft en op een herkenbare plek bewaard, zodat je dat in ieder geval niet meer hoeft te onthouden en zo je hoofd wat leger te krijgen?

**Geplaatst**: 08-09-09 16:30

Geplaatst: 08-09-09 16:30

Hallo

Ik kwam dit topic tegen en vroeg me af of ik me mag aansluiten?

Ik zal me even voorstellen:
Ik heet Linda, ben 23 jaar oud, heb geen paard (wel een kat

) en zit tegen een burn-out aan..
Wordt nu beperkt in mn werkzaamheden, nadat ik vorige week donderdag finaal ben ingestort en de hele dag alleen maar heb gehuild (niks voor mij, ik doe normaal gesproken niet aan huilen

) Vrijdags ook thuis gebleven en gisteren weer begonnen.
Ik werk op kantoor en heb meerdere functies, waaronder een leidende functie, deze is nu tijdelijk even stopgezet omdat ik de druk e.d. schijnbaar niet meer trek nu...

**Geplaatst**: 08-09-09 16:37

Geplaatst: 08-09-09 16:37

Hey CIV,
Balen dat het even flink minder met je gaat. Begrijp heel goed dat het nieuws over Afghanistan je geen goed doet. Komt daar de spanning ook vandaan of heeft het meerdere oorzaken?

Wat is de BB? Misschien heel stom, maar ik heb werkelijk geen idee. Wel goed dat je op jezelf let en even een stapje terug doet. Knap dat je het morgen met de bedrijfsarts wil bespreken. Zie je daar tegen op?

Wat vervelend dat er nog geen nieuws is over je vader. Raar dat de dokter er niet was? Weet je ook wanneer jullie nu wat horen of is het gewoon afwachten?

In ieder geval een dikke :(:)

voor jou.

Ik ga zaterdag pas weer naar de paarden. Heb er nu al zin in als ik er aan denk. Hopelijk gaat het longeren weer net zo goed als afgelopen zaterdag.

Heb trouwens vanmiddag weer schemagerichte therapie gehad. Ben even wat dingetjes aan het uitwerken nu. We krijgen veel huiswerk mee bij deze therapie, maar ik zie er niet echt tegen op om daar mee aan de slag te gaan. Eigenlijk is het wel een uitdaging. Daarbij heb ik ook het idee dat ik er 'echt' mee aan het werk ben dan en dat voelt wel goed.

Zometeen nog even wat punten op papier zetten voor morgen in de groep en dan probeer ik het de rest van de avond maar wat los te laten. Anders blijf ik er over piekeren en dat heeft weinig zin, spannend blijft het toch. Ik verwacht dat ik na morgenochtend een heel goed gevoel er over heb dat ik het bespreekbaar gemaakt heb.

**Geplaatst**: 08-09-09 16:40

Geplaatst: 08-09-09 16:40

[***] schreef:
Hallo

Ik kwam dit topic tegen en vroeg me af of ik me mag aansluiten?

Ik zal me even voorstellen:
Ik heet Linda, ben 23 jaar oud, heb geen paard (wel een kat ) en zit tegen een burn-out aan..
Wordt nu beperkt in mn werkzaamheden, nadat ik vorige week donderdag finaal ben ingestort en de hele dag alleen maar heb gehuild (niks voor mij, ik doe normaal gesproken niet aan huilen ) Vrijdags ook thuis gebleven en gisteren weer begonnen.
Ik werk op kantoor en heb meerdere functies, waaronder een leidende functie, deze is nu tijdelijk even stopgezet omdat ik de druk e.d. schijnbaar niet meer trek nu...

Welkom [***].
Hoe voelt het voor je om weer een beetje aan het werk te zijn?
Zo te horen zit je er inderdaad tegen aan te hikken. Kijk uit en pas goed op jezelf. Voorkomen is beter dan genezen...

Ik heb het idee dat je zelf een beetje moeite hebt om het te accepteren. Dat komt door dat je schrijft dat je 'de druk schijnbaar niet meer trekt'. Ervaar je dit zelf anders? Ik herken het trouwens wel, de ontkenning in het begin. Ik denk dat het wel goed is dat je even wat minder verantwoordelijkheden hebt en een pas op de plaats maakt.

Verder is het denk ik goed om na te gaan wat oorzaken zijn dat het zover heeft kunnen komen. Dat is belangrijk omdat je dan weet waar je in de toekomst aan kan werken om het te voorkomen.

**Geplaatst**: 08-09-09 16:43

Geplaatst: 08-09-09 16:43

Petulan, dank je, misschien moet ik alles eens van me afschrijven, weet niet zo goed hoe ik die spanning kwijt kan raken. Kan wel iets innemen maar morgen heb ik medische keuring op het werk en daar zal die slaappil van gisteren ook wel in naar voren komen maar dan is het maar zo, zal vanavond misschien ook weer wel nodig zijn. Beter dan niet slapen. Hoop dat je snel iets zult horen.

Welkom [***], ben je ook bij de HA geweest of ga je het proberen met minder druk/werkzaamheden? Let op dat je niet compleet over je grenzen gaat want dan duurt het wel wat langer voor je weer aan het werk kan. Neem anders even vakantie of een paar stappen terug, het is belangrijk dat je geniet van de leuke dingen in het leven en nog voldoende ontspanning hebt.

PW, de BB is de boerenbond, die ken je vast wel

Denk dat het een beetje alles bij elkaar is mn paard, werk waar ik wil dat het goed gaat, thuiskomst van mn vriend, mn vriendinnen en dan natuurlijk mn vader. Hoop dat het morgen wat oplucht op het met de arts te bespreken. Ga gewoon eerlijk zijn over mn burnout etc. hoop dat dat de druk wat zal verminderen. Pa zei; geen nieuws is goed nieuws, als het écht slecht was hadden ze vast al van het ziekenhuis gebeld.

Lekker dat je nu weer een beetje 'aan het werk bent' met je huiswerk, denk dat dit ook wel goed is. Verwacht ook niet teveel, dan kan het niet zó tegenvallen, is het iets minder dan is het ook goed maar jij hebt gezegd wat je wilde. Tegen vandaag zag je op en het viel mee, zou zonde zijn als je denkt dat het morgen meevalt en het erg tegenvalt, dan is het zo'n klap. Weet dat mijn manier van denken niet altijd de beste is.

**Geplaatst**: 08-09-09 16:47

Geplaatst: 08-09-09 16:47

Pollewoppy schreef:
Welkom [***].
Hoe voelt het voor je om weer een beetje aan het werk te zijn?
Zo te horen zit je er inderdaad tegen aan te hikken. Kijk uit en pas goed op jezelf. Voorkomen is beter dan genezen...

Ik heb het idee dat je zelf een beetje moeite hebt om het te accepteren. Dat komt door dat je schrijft dat je 'de druk schijnbaar niet meer trekt'. Ervaar je dit zelf anders? Ik herken het trouwens wel, de ontkenning in het begin. Ik denk dat het wel goed is dat je even wat minder verantwoordelijkheden hebt en een pas op de plaats maakt.

Verder is het denk ik goed om na te gaan wat oorzaken zijn dat het zover heeft kunnen komen. Dat is belangrijk omdat je dan weet waar je in de toekomst aan kan werken om het te voorkomen.

Thnx!
Ik ben nogal een bezig bijtje, werk fulltime (gemiddeld 50 uur per week) En zit daarnaast nog op scouting (zie profiel) in het bestuur en als leidinggevende, daar gaat dus ook flink wat tijd in zitten maar wel vrijwillig en ontspannend.

Op het werk net 2 ontzettend drukke periodes achter de rug met grote media acties. Daarmee flink te maken gehad met zeer onaardige klanten die een woordenboek aan scheldwoorden hebben waar je beroerd van wordt.. Dat nekte me vorige week, ik werd zo persoonlijk uitgescholden dat het licht bij mij uit ging. Ben naar huis gegaan en naja de rest had ik al verteld.

Daarnaast ligt mijn oma op sterven waar ik het moeilijker mee heb dan ik laat blijken, een beetje struisvogel effect. Ik hoor alles aan, neem alles op, maak alles mee maar ik uit geen gevoelens (stom, ik weet het, maar ik heb daar wat problemen mee) Ik praat er wel over trouwens, dat dan weer wel.

Het ontkennen van een evt. mogelijke burn-out doe ik niet echt denk ik. Ik ben mezelf goed bewust wat er zit te broeien en dat ik echt moet oppassen, maar hoe verander je dat? Elke avond thuis blijven wordt ik niet gelukkiger van. Minder werken is lastig, deze week werk ik 4 dagen net als volgende week, daarnaast tijdelijk uit een functie dus dat geeft me wel wat meer ademruimte. Maar de gedachte aan sommige dingen maken me spaansbenauwd en dat vind ik erg vervelend...

Nouja heel verhaal zo voor de 1e dag, maar zit me toch wel dwars allemaal. Thnx voor bovenstaande reactie

**Geplaatst**: 08-09-09 16:49

Geplaatst: 08-09-09 16:49

Mijn begeleider waarschuwde me ook al dat het best wel eens heel heftig en emotioneel kon worden. Zij verwacht in ieder geval dat de gemoederen wel eens hoog op kunnen lopen. Dus zo raar vind ik je gedachtengang niet

Ik bereid me in ieder geval op het ergste voor. Voor mij is het belangrijkste in ieder geval dat ik kan zeggen wat ik wel zeggen en verder laat ik het maar gewoon gebeuren.

Ik hoop ook voor je dat er morgen wat van je afvalt als je bij de bedrijfsarts geweest bent. Ik vind het niet zo gek dat het door alles bij elkaar even wat minder gaat. Hopelijk lucht het op

Je vader heeft inderdaad wel gelijk, als het echt slecht was had hij wel wat gehoord. Toch is het fijn om gewoon wat te horen. Dan weet je gewoon waar je aan toe bent.

Boerenbond ken ik trouwens wel ja

**Geplaatst**: 08-09-09 16:57

Geplaatst: 08-09-09 16:57

@ [***]:
Je schrijft wel hele herkenbare dingen.
Het bezige bijtje zullen de meesten hier herkennen. Toch zul je moeten gaan leren om meer balans te vinden in activiteit en rust. Dat iets ontspanning is, wil niet zeggen dat het geen energie kost. Rustmomenten zijn gewoon heel belangrijk en ik ging daar eerder ook compleet aan voorbij. Ik zei dan ook: "Ja, maar ik vind de dingen die ik toch leuk?"

Vaak zie je bij burnout inderdaad dat er meerdere dingen spelen. Dat je je gevoelens niet uit wat beretf je oma, is heel herkenbaar. Ik zit nu een jaar en 8 maanden thuis en begin nu pas een beetje te leren om mijn gevoelens te uiten. En dat vind ik zoooo moeilijk. Ik heb dat nooit gedaan, nooit geleerd eigenlijk. Ik kropte alles op. Ik kon ook heel goed over dingen praten, maar dan zonder mijn gevoel er in te betrekken.

Tja, hoe verander je dat? Dat is moeilijk. Toch denk ik dat je nog wel teveel van jezelf vraagt. Waarom is minder werken lastig? Als je het niet trekt, trek je het niet. Je gezondheid is nu even het belangrijkst.

De gedachte aan welke dingen maken je spaansbenauwd? Daar moet je wat mee. Die gedachten en die dingen moet je niet negeren, want dan ga je dus wel compleet over je eigen grenzen en dat zou zonde zijn, want dan zak je alleen dieper weg.

Het is trouwens allemaal niet vervelend bedoeld wat ik schrijf hoor, ik wil je helpen en zou het heel vervelend voor je vinden als je straks echt zwaar overspannen thuis zit en niks meer kan. Zover heb ik het zelf namelijk laten komen en ik weet hoe zwaar klote dat is...

Sterkte in ieder geval!
Ben je al bij je huisarts of bedrijfsarts geweest trouwens?