Burn-out/depressie lotgenoten?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
DynamiteS

Berichten: 1267
Geregistreerd: 04-07-13

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-12-17 15:43

Ik moet vandaag 4 uur werken en zelfs dat is eigenlijk al te veel. Heb niks gedaan vandaag en ben doodmoe terwijl ik gewoon 8 uur geslapen heb. Zo balen dit..

Anomien
Berichten: 8021
Geregistreerd: 10-11-09
Woonplaats: Ommen

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-12-17 21:09

DynamiteS schreef:
Ik moet vandaag 4 uur werken en zelfs dat is eigenlijk al te veel. Heb niks gedaan vandaag en ben doodmoe terwijl ik gewoon 8 uur geslapen heb. Zo balen dit..


Ben je er dan wel klaar voor?
Ik zeg niet dat je alles moet laten vallen... maar iets doen wat je eigenlijk niet kan is te zwaar voor je.

DynamiteS

Berichten: 1267
Geregistreerd: 04-07-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-12-17 15:17

Ben gister gegaan en met heel veel moeite mijn dienst doorgekomen. Vandaag afgebeld want voel me nu zo slecht en stond gisteren al op omvallen (letterlijk, door conversie val ik wel eens flauw maar kan dan een halfuur out zijn).

Heb ook moeite met eten. Geen zin, te weinig energie, kan me er gewoon niet toe zetten.. Wil in bed gaan liggen en er niet meer uit komen. Wil gewoon rust aan mijn hoofd..

Anomien
Berichten: 8021
Geregistreerd: 10-11-09
Woonplaats: Ommen

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-12-17 19:20

DynamiteS schreef:
Ben gister gegaan en met heel veel moeite mijn dienst doorgekomen. Vandaag afgebeld want voel me nu zo slecht en stond gisteren al op omvallen (letterlijk, door conversie val ik wel eens flauw maar kan dan een halfuur out zijn).

Heb ook moeite met eten. Geen zin, te weinig energie, kan me er gewoon niet toe zetten.. Wil in bed gaan liggen en er niet meer uit komen. Wil gewoon rust aan mijn hoofd..


Oké... ik zeg het nog een keer wat duidelijker.

Je bent niet klaar om te werken. Als je je zo slecht voelt, moet je aan jezelf denken en niet aan werk!

Voor langere termijn ziek melden is de oplossing. Bespreek dit met je arts.

DynamiteS

Berichten: 1267
Geregistreerd: 04-07-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-12-17 21:05

Knert schreef:
DynamiteS schreef:
Ben gister gegaan en met heel veel moeite mijn dienst doorgekomen. Vandaag afgebeld want voel me nu zo slecht en stond gisteren al op omvallen (letterlijk, door conversie val ik wel eens flauw maar kan dan een halfuur out zijn).

Heb ook moeite met eten. Geen zin, te weinig energie, kan me er gewoon niet toe zetten.. Wil in bed gaan liggen en er niet meer uit komen. Wil gewoon rust aan mijn hoofd..


Oké... ik zeg het nog een keer wat duidelijker.

Je bent niet klaar om te werken. Als je je zo slecht voelt, moet je aan jezelf denken en niet aan werk!

Voor langere termijn ziek melden is de oplossing. Bespreek dit met je arts.


Ik heb al geen vaste bijbaan meer, wel geprobeerd maar die extra druk ging helemaal fout. Gelukkig wel lieve collega's en de allerliefste en begripvolste bazin (paardenmens :D ) die je je maar kan wensen dus met haar overlegd en ontslag ingediend. Als ik weer beter ben mag ik ook gewoon weer terugkomen. Probeer nu dus oproepklussen voor een uitzendbureau maar blijkbaar lukt zelfs dat me niet. Baal er wel van want heb nu helemaal geen inkomsten en moet dus steeds bij mijn ouders schooien (woon wel gewoon thuis).

Bedankt voor je advies Knert. Dacht dat ik me aanstelde maar nu ik het zo hoor van een ander valt dat aanstellen toch wel mee denk ik..

Anomien
Berichten: 8021
Geregistreerd: 10-11-09
Woonplaats: Ommen

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-12-17 14:04

Nee hoor je stelt je echt niet aan!
Waarom jezelf tot het uiterste laten gaan? Je moet nog langer mee he?

coldsummers

Berichten: 2060
Geregistreerd: 19-06-12
Woonplaats: Zuid-Holland

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-12-17 14:22

Hier gaat het echt slecht, kerst was verschrikkelijk en gisteren met de psycholoog gesproken over het eetprobleem. 500/600 calorieen op een dag mag ik blijven eten, want het is voor mij normaal, ik val alleen nog steeds af (vind ikzelf niet erg, wil 40kg wegen). Over twee weken weer een gesprek en heb er echt geen zin in, ze had volgens mij al door dat ik niet echt wilde veranderen.

pateeke
Berichten: 2692
Geregistreerd: 12-05-06

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-12-17 14:54

Is het zo dat je niet WIL veranderen? Of heb je dit 'gedragspatroon' momenteel nodig om te overleven?
Soms is het heel moeilijk om te veranderen en kan het overkomen of je niet wil veranderen, maar gebruik je in werkelijkheid je gedrag omdat dat je een zekere houvast biedt, omdat je daar wat meer controle over hebt en je op andere vlakken een gebrek aan controle ervaart.

vikawiek

Berichten: 1957
Geregistreerd: 24-10-16
Woonplaats: Grunn

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-12-17 18:43

Na lang twijfelen meld ik me ook. Ik heb anderhalf jaar geleden een burn out gehad en ik ben nog steeds aan het opkrabbelen. Ik heb zware autisme wat toen nog onbekend was, Ik had zoveel moeite gestopt in sociaal doen op school+ cijfers hooghouden+ vriendschap goedhouden dat ik helemaal op raakte en vanuit daar ging het naar beneden en uiteindelijk resulteerde dat in een burn out. het gaat best goed, ik heb alleen een trauma aan school overgehouden waar ik EMDR voor krijg. Naar school ga ik dus niet maar na hoe erg het was is het eigenlijk al bijzonder(volgens m'n moeder) dat ik elke dag naar buiten ga, ookal is het naar stal en kom ik daar niemand tegen. Tijdens de kerstdagen en nieuwjaar merk ik eigenlijk wat van mijn burn out is overgebleven, ik kan heel slecht tegen de knallen van het vuurwerk terwijl ik daar vroeger niet eens van op keek. En tijdens kerstdiner moest ik vaak weglopen en naar buiten omdat de drukte me gewoon veel te veel was.
Ik ben niet goed in communiceren maar ik doe m'n best alles hier te begrijpen ookal snap ik iedereens ervaring wel wat het makkelijker maakt

Anomien
Berichten: 8021
Geregistreerd: 10-11-09
Woonplaats: Ommen

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-12-17 22:24

coldsummers schreef:
Hier gaat het echt slecht, kerst was verschrikkelijk en gisteren met de psycholoog gesproken over het eetprobleem. 500/600 calorieen op een dag mag ik blijven eten, want het is voor mij normaal, ik val alleen nog steeds af (vind ikzelf niet erg, wil 40kg wegen). Over twee weken weer een gesprek en heb er echt geen zin in, ze had volgens mij al door dat ik niet echt wilde veranderen.



Wat knap dat je het besproken hebt!!!
Je zag er zo tegenop en toch gedaan! Mag ik zeggen dat ik dat echt bijzonder vind! **\O/**
Je mag dat ook van jouzelf vinden hoor!

En verder begrijp ik je wel. Ik heb ook grip op eten... dat is zowat het enige waar ik grip op heb.
Dus ik grijp dat ff aan zoals iemand al antwoorde . Ik heb dat nodig om te overleven. Voel mij nogal eenzaam. Ook al probeer ik toch dingen af te spreken.


40 kilo is weinig. Das niet mijn doel.

Dan kies je ook voor alle verdere narigheden.
Ik stonk toen naar aceton zweet... en nog veel meer zoals ik je eerder zei.

coldsummers

Berichten: 2060
Geregistreerd: 19-06-12
Woonplaats: Zuid-Holland

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-17 14:10

Ja mijn moeder had eerst gebeld (de dag voordat ik naar de psycholoog ging en heeft toen al het een en ander verteld. Was ook de eerste keer dat ik open en eerlijk naar mijn moeder kon praten over het eetprobleem).

Ik zag er inderdaad erg tegenop, en nu nog steeds.

Elke keer als ik wat heb gegeten heb ik enorme buikpijn en een enorm schuld gevoel. De lijst met dingen die ik kan verdragen begint steeds kleiner te worden en dat maakt mij ergens ook wel bang. Ik heb vandaag dan zo'n mugshot pasta ding op en ik kreeg het met moeite weg (het was maar 98 kcal). Ik had vrijdag 1300+ calorieen gegeten omdat mijn moeder me zat te pushen, daarna voelde ik me enorm schuldig en ziek, dat ik de dag erna amper wat heb gegeten en vandaag wil ik eigenlijk helemaal niets eten.

Ik voel me ontzettend dik en vet, en ik weeg nu 59/60 kilo en ik wil zo graag naar die 45kg toe!

Het is echt de controle die ik nu heb en dat voelt ontzettend fijn, dit is het enigste waar ik een beetje grip op heb.

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-17 16:50

@ Vitawiek: welkom...! Autisme is erg lastig om mee te dealen!
En giga rot dat je zo heftig gepest bent dat je niet meer naar school gaat. Ben je nog bezig met emdr of is het klaar...?
Soms gaat de overgevoeligheid voor (geluids)prikkels over na emdr, soms helpt klanktherapie (ik heb voor iets verwants "Johansen klanktherapie" gedaan, dat heet nu IAS: individuele auditieve 'sound' therapie - een audiogram laten maken en dan krijg je een individuele CD thuisgestuurd. Ook kan het INPP helpen bij overgevoeligheid voor prikkels.

@ Coldsummers: wat goed dat je weet/ inziet dat het bij jou om controle draait.
Wat zou het fijn zijn, als je meer controle kon ervaren op 'andere levensterreinen' om het efkes deftig uit te drukken. Heb je wat dit betreft een soort van verlanglijstje...?

pateeke
Berichten: 2692
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-17 17:56

CS, ik merk in je berichten dat je inzicht hebt in je probleem. En je hebt al een hele stap gezet door erover te praten met je moeder en je psycholoog. Je hebt dus al mensen die samen met jou deze moeilijke weg kunnen bewandelen. Ik hoop dat je samen met je psycholoog kan uitzoeken over welke zaken je momenteel geen controle ervaart waar je wel graag meer controle over zou willen hebben. Samen kunnen jullie zoeken naar manier om ook over die zaken controle te krijgen.
Veel succes, CS!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-17 18:05

.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 03-02-22 13:30, in het totaal 1 keer bewerkt

vikawiek

Berichten: 1957
Geregistreerd: 24-10-16
Woonplaats: Grunn

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-12-17 19:38

Janneke2 schreef:
@ Vitawiek: welkom...! Autisme is erg lastig om mee te dealen!
En giga rot dat je zo heftig gepest bent dat je niet meer naar school gaat. Ben je nog bezig met emdr of is het klaar...?
Soms gaat de overgevoeligheid voor (geluids)prikkels over na emdr, soms helpt klanktherapie (ik heb voor iets verwants "Johansen klanktherapie" gedaan, dat heet nu IAS: individuele auditieve 'sound' therapie - een audiogram laten maken en dan krijg je een individuele CD thuisgestuurd. Ook kan het INPP helpen bij overgevoeligheid voor prikkels.

ik ben gelukkig nooit gepest. M'n trauma ligt bij een leerkracht die niet luisterde naar wat kinderen nodig hadden waardoor het niveau ontzettend laag was en de orde was er ook niet. Hierdoor heb ik OCS oftewel een dwangstoornis gekregen. Ik heb verder nog een paar dingen waarvan ik een trauma heb gekregen en hiervan heb ik ook nare gedachten of "intrusive thoughts". Ik kan het daar nog niet over hebben simpelweg gewoon te moeilijk. De EMDR is nog steeds bezig, het gaat ook langer duren want ik kan max 15 min. en dan is het gewoon al te veel. Van die therapie heb ik nog nooit gehoord, moet ik maar ff googlen

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-18 22:27

Dat 2018 een heel mooi jaar mag worden voor iedereen hier.

Het begon voor mij goed maar helaas nu weer prut. Ben er zo zat van dat ik steeds als oud vuil behandeld word.

Wat doen jullie tegen de emmer die steeds voller word? Ik merk dat ik me vaak probeer in te houden, niet aan denken, niet op reageren... Maar bij mij kan dan ineens alles klappen en dan wil je mij niet mee maken. Iemand tips om die woede/huil buien te voorkomen?

geerte

Berichten: 6993
Geregistreerd: 26-11-06
Woonplaats: Amersfoort

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-18 22:30

Ik heb hier al een best een lange tijd niet gereageerd, maar ik wil iedereen het beste voor 2018 wensen en dat dit jaar iedereen in dit topic en daarbuiten zich beter gaat voelen.

Vorig jaar met oud en nieuw dacht ik dat dat mijn laatste zou zijn, en nu heb ik eigenlijk wel zin in het nieuwe jaar.

Beauty26
Berichten: 2144
Geregistreerd: 10-02-10
Woonplaats: Raalte

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-18 23:01

Iedereen een goed 2018 toegewenst, hopelijk word dit een mooi jaar voor ieder in & buiten dit topic! **\O/**

Ik lees heel netjes mee...maar kan de energie niet vinden te reageren, helaas %)

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-01-18 23:16

Amy schreef:
Dat 2018 een heel mooi jaar mag worden voor iedereen hier.

Het begon voor mij goed maar helaas nu weer prut. Ben er zo zat van dat ik steeds als oud vuil behandeld word.

Wat doen jullie tegen de emmer die steeds voller word? Ik merk dat ik me vaak probeer in te houden, niet aan denken, niet op reageren... Maar bij mij kan dan ineens alles klappen en dan wil je mij niet mee maken. Iemand tips om die woede/huil buien te voorkomen?


Ik gooide m er altijd gecontroleerd uit. In die zin dat ik t kon oproepen zeg maar. Dt lukte niet altijd, maar vaak wel. Mij lukte dat vaak door mijn gevoel hardop uitspreken, alleen of tegen mn vriend. Of een verdrietige film kijken. Maar het helpt vaak al als je er uberhaupt bij stilstaat. Dus even helemaal niks doen, en voel maar wat je voelt, en waar, en hoe. Vaak gaat het nog niet eens om waarom.

pateeke
Berichten: 2692
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-18 08:55

Amy schreef:
Dat 2018 een heel mooi jaar mag worden voor iedereen hier.

Het begon voor mij goed maar helaas nu weer prut. Ben er zo zat van dat ik steeds als oud vuil behandeld word.

Wat doen jullie tegen de emmer die steeds voller word? Ik merk dat ik me vaak probeer in te houden, niet aan denken, niet op reageren... Maar bij mij kan dan ineens alles klappen en dan wil je mij niet mee maken. Iemand tips om die woede/huil buien te voorkomen?

Woede- en huilbuien zijn helemaal niet prettig om te ervaren. Maar er is niets mis met huilbuien en afhankelijk van hoe de woedebuien zich uiten is daar ook niets mis mee. Soms moet dat er gewoon uit.
Probeer te zorgen dat je niet alles zodanig opkropt dat het er allemaal in één keer uitkomt want dan is de bui vaak heftiger. Woede kan je op verschillende manieren uiten, afhankelijk van wat bij je past. Mij helpt het soms om te gaan lopen/sporten, heb het ook wel 'ns ingezet om een angst te overwinnen, of je kan naar de glasbol en daar je oud glas in kapotgooien, slaan op een kussen, roepen,....

Mona81

Berichten: 920
Geregistreerd: 10-05-12
Woonplaats: Oegstgeest

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-18 15:29

Zo te lezen hebben die gevoelens een duidelijke oorzaak, Amy. Ik denk dat je het niet moet negeren en wegstoppen als je zo behandeld wordt. Als je het steeds pikt en dan ook nog eens de emoties die het oproept, wegstopt, dan blijft je emmer zich vullen...

xLiez

Berichten: 2040
Geregistreerd: 11-08-14
Woonplaats: Joure

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-18 23:50

[***] schreef:
Hallo allemaal,
Mag ik mij in dit topic aansluiten? Al een aantal maanden geleden ben ik dit topic tegen gekomen, maar nooit de stap gezet om er iets in te plaatsen. Nu heb ik hierin verandering gebracht omdat ik hoop steun te kunnen vinden bij lotgenoten, omdat ik er met niemand anders over praat. Een aantal jaar geleden snapte ik ook niks van depressieve mensen, want er zijn toch genoeg leuke dingen in het leven? Schouders eronder er niet zo aanstellen. Echter twee jaar geleden ben ik zelf langzaam in een depressie gekomen. Ik weet de precieze oorzaak niet. Ik ben nooit heftig gepest, heb geen nare jeugd gehad, geen traumatische dingen meegemaakt. Ik heb periodes waarin het wel prima gaat, maar ook periodes waarin het echt heel zwaar is. Het gaat met vlagen.

Momenteel zit ik in een periode waarin het niet lekker gaat. Ongeveer twee weken geleden heeft een persoon waar ik erg tegen op keek besloten uit het leven te stappen. Hij was 27 jaar, en ik kende hem niet persoonlijk, maar hij was een grote inspiratie voor mij. Ik ben er nog steeds van slag van. Daarnaast nog die feestdagen en het nieuwe jaar. Een periode waarin het gezellig zou moeten zijn, maar zo voelt het absoluut niet. Ik voel me waardeloos, eenzaam, onbegrepen en het lijkt alsof alles energie kost in plaats van dat er dingen zijn waarvan ik energie krijg. Ik voel me moe en lusteloos terwijl ik me alleen bezig hou met mijn studie en in mijn vrije tijd niks anders doe dan series kijken en muziek luisteren. Ik heb geen eens een baan, sport niet en spreek haast nooit af met vrienden. Aan de ene kant zou ik dat wel willen, maar aan de andere kant heb ik er de kracht ook niet voor.

2018 komt eraan, maar ik heb totaal geen idee hoe dat jaar voor mij eruit gaat zien. Geen eens zin om tot 12 uur op te blijven en met een lach iedereen een gelukkig nieuw jaar te wensen, want mijn geluk is al een tijd zoek. Het liefst zou ik een soort winterslaap gaan en wakker worden als de persoon die ik vroeger was.

Sorry voor deze post. Ik hoop een beetje herkenning te vinden, en andere te steunen als ik dit kan.


Heel herkenbaar deze post! Heb je al eens contact opgenomen met je huisarts? Ik heb een beetje hetzelfde. Ik loop al 6/7 jaar met depressieve klachten en ben bij ggz in behandeling geweest. Ook niet echt een aanleiding voor deze klachten. Op dit moment volg ik geen therapie. Heb ook geen medicijnen. Momenteel zoek ik naar een balans in mijn leven maar ik kan het niet zo goed vinden. Voel me energieloos en eenzaam. Maar afspreken met anderen kost me veel energie. Ik ben gewoon zo moe en kortaf naar iedereen. Maar niemand lijkt het echt te merken.

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-01-18 13:30

Citaat:
Ik heb een beetje hetzelfde. Ik loop al 6/7 jaar met depressieve klachten en ben bij ggz in behandeling geweest. Ook niet echt een aanleiding voor deze klachten. Op dit moment volg ik geen therapie. Heb ook geen medicijnen. Momenteel zoek ik naar een balans in mijn leven maar ik kan het niet zo goed vinden. Voel me energieloos en eenzaam. Maar afspreken met anderen kost me veel energie. Ik ben gewoon zo moe en kortaf naar iedereen. Maar niemand lijkt het echt te merken.

@ Linda en Lies - de diagnose 'depressie' is per definitie erg onnauwkeurig.
De afspraak is dat er een turflijst is en op een lijst van negen vragen moet je tenminste 5x ja antwoorden. (Accoord, dit gaat over 'de vorige DSM', we hebben nu de DSM - 5, maar het is hetzelfde systeem.)

Formeel hoort er ook naar de schildklier gekeken te worden, maar de bijnieren komen er niet in voor.
En trauma kan makkelijk over het hoofd worden gezien, in de kwestie van 'pak de turflijst voor trauma' - er zit veel overlap in...!

Veel mensen worden depressief tijdens of na een periode met veel stress.
...waarbij vervolgens de depressie zoveel energie vreet, dat er van herstel weinig terecht komt. Het is op zo'n moment ook niet handig om therapie te volgen waarbij je 'hard aan jezelf moet werken' - dat kost energie en dat is er gewoon wegens ziekte niet.

Anoniem

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-18 11:24

Hoe gaan jullie om met de aantallen mensen drie je laten zakken als het niet fijn gaat?
Waar je welkom bent als je leuk en gezellig bent,
Maar die de deur dichtgooien als dat niet zo is,?
Mijn cirkel wordt steeds kleiner..

rayoow

Berichten: 3518
Geregistreerd: 16-02-09
Woonplaats: Belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-18 11:26

Anoniem schreef:
Hoe gaan jullie om met de aantallen mensen drie je laten zakken als het niet fijn gaat?
Waar je welkom bent als je leuk en gezellig bent,
Maar die de deur dichtgooien als dat niet zo is,?
Mijn cirkel wordt steeds kleiner..

Ik heb ze gelaten voor wat het is, met als resultaat dat er nog maar 3 mensen zijn waar ik afentoe eens heen ga...