Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-08-23 22:15

Geplaatst: 16-08-23 22:15

rocymax schreef:
Meis, toch. De tranen springen me spontaan in mijn ogen....

... ik heb hopelijk al eerder gezegd dat ik jou een kanjer vind en hartstikke dapper.

Maar dat deze bestraling zo ging...
...
...
Diep respect!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-08-23 22:24

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 16-08-23 22:24

Het was echt iets van de moeilijkste en pijnlijkste dingen die ik heb meegemaakt tot nu…fysiek dan eh… vooral de eerste keer want het was 2 weken achter elkaar dezelfde procedure die dan telkens 2 dagen duurde… dus de tweede keer wist ik wat er ging gebeuren maar ook hoe lastig het was

gelukkig was de tweede keer de pijnmedicatie beter maar toen heb ik nog moeten overgeven, goed dat mijn man toen op bezoek was want dat was dus ook al liggend…

Toen was dat ook het laatste van dat behandeltraject dus wij dachten allemaal, nog even doorbijten en dan is alles achter de rug…

Mijn man heeft natuurlijk ook moeilijke momenten maar hij probeert zich sterk te houden voor mij… en tot nu toe waren de scans altijd goed dus dat geeft hoop maar als ik me dan ziek voel of ik heb toch veel bijwerkingen dan is hij natuurlijk wel ongerust… het is niet fijn om je geliefde zien af te zien…

**Geplaatst**: 16-08-23 22:33

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 16-08-23 22:33

Jeetje wat een vreselijke behandeling en wat knap dat je het zo volgehouden hebt.

**Geplaatst**: 17-08-23 01:44

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 17-08-23 01:44

Ohw ja, de brachytherapie...
Voor mij intussen ruim 2 1/2 jaar geleden, maar als ik jouw verhaal lees dan komen de herinneringen weer boven. Ik vond het van alle behandelingen die ik heb ondergaan ook het naarste. Vooral bij de eerste sessie heb ik erg veel pijn gehad. Het is ook niet niks wat ze even naar binnen proppen. Mijn man vergeleek het met een soort tegelsnijder. En dat stil moeten liggen...

Vandaag ben ik op de pijnpoli geweest en is mijn medicatie aangepast. En er is een afspraak ingepland voor over 2 weken bij de neuroloog. De arts op de pijnpoli twijfelde of mijn pijn wel zuiver zenuwpijn is. 2 maanden geleden hebben ze op de pijnpoli een ruggenprik gedaan en daarna heb ik een week lang aanzienlijk minder pijn gehad. Maar na een week kwam het dus weer terug. Er bestaat nu twijfel of er niet (ook) sprake is van een ontsteking. Die zou dan tijdelijk de kop zijn ingedrukt door de dexamethason in de ruggenprik. Dus nu pijnstillers die ook ontstekingsremmend zijn. Daarnaast is de dosering van de fentanylpleisters opgehoogd.
Ik voel me qua pijn nu al een stukje comfortabeler dan de afgelopen weken, dus hopelijk gaat dit beter werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-23 07:18

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-23 07:18

Grote_Beer schreef:
Ohw ja, de brachytherapie...
Voor mij intussen ruim 2 1/2 jaar geleden, maar als ik jouw verhaal lees dan komen de herinneringen weer boven. Ik vond het van alle behandelingen die ik heb ondergaan ook het naarste. Vooral bij de eerste sessie heb ik erg veel pijn gehad. Het is ook niet niks wat ze even naar binnen proppen. Mijn man vergeleek het met een soort tegelsnijder. En dat stil moeten liggen...

Vandaag ben ik op de pijnpoli geweest en is mijn medicatie aangepast. En er is een afspraak ingepland voor over 2 weken bij de neuroloog. De arts op de pijnpoli twijfelde of mijn pijn wel zuiver zenuwpijn is. 2 maanden geleden hebben ze op de pijnpoli een ruggenprik gedaan en daarna heb ik een week lang aanzienlijk minder pijn gehad. Maar na een week kwam het dus weer terug. Er bestaat nu twijfel of er niet (ook) sprake is van een ontsteking. Die zou dan tijdelijk de kop zijn ingedrukt door de dexamethason in de ruggenprik. Dus nu pijnstillers die ook ontstekingsremmend zijn. Daarnaast is de dosering van de fentanylpleisters opgehoogd.
Ik voel me qua pijn nu al een stukje comfortabeler dan de afgelopen weken, dus hopelijk gaat dit beter werken.

Ik hoop ook echt dat je pijn snel onder controle is want dat is echt verschrikkelijk! Maar er zit dan toch al iets van schot in de zaak! Veel beterschap! Ik denk vaak aan je!

**Geplaatst**: 17-08-23 08:30

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 17-08-23 08:30

Grote Beer ook voor jou een dikke knuffel!

**Geplaatst**: 17-08-23 08:38

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 17-08-23 08:38

Wat een vreselijke therapie is dat, lijkt me echt een hel om door heen te moeten en als ik jullie berichten zo lees is dat het ook. Hoop toch dat ze ergens in de toekomst hier een betere manier voor vinden, die net zo effectief is.

Dikke knuff Brit en ook jij Grote_Beer!

**Geplaatst**: 17-08-23 17:22

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 17-08-23 17:22

ooh!! wat vreselijk.. en wat een ellende.. Nooit geweten hoe zo iets ging.. Bij jou is het helaas niet meer mogelijk, maar hopelijk komt er iets in de toekomst die dit minder onhandig maakt deze behandeling..
Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 17-08-23 18:30

Geplaatst: 17-08-23 18:30

BritHittepit schreef:
Ik hoop ook echt dat je pijn snel onder controle is want dat is echt verschrikkelijk! Maar er zit dan toch al iets van schot in de zaak! Veel beterschap! Ik denk vaak aan je!

Ik heb vannacht gewoon goed geslapen zonder steeds wakker te worden van de pijn, dus dat is echt al een enorme verbetering! +:)+

En ik kan weer een beetje zitten. Dat lukte de afgelopen weken ook niet meer omdat ik zoveel pijn in mijn linkerbil had. Alleen bij lopen en staan komt de pijn weer opzetten. Maar ik ben al heel blij dat ik niet meer de hele dag onderuitgezakt op de bank hoef te hangen.
Verder lijken de bijwerkingen van de bestraling van 2 weken geleden nu ook wat weg te trekken. De misselijkheid is weg en ik heb weer eetlust. Ik had je berichten over jullie etentje even snel doorgescrold omdat ik niet aan eten moest denken, maar ik kan nu alsnog zeggen dat het er gezellig en lekker uitzag!

**Geplaatst**: 17-08-23 19:13

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 17-08-23 19:13

Fijn grote Beer, dat het weer iets beter gaat en wat een zware trajecten moeten jullie ondergaan. Pffffffff,heel verdrietig allemaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-23 22:21

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-23 22:21

Hopelijk alleen nog maar in de stijgende nu Grote beer!

Mijn waardes van mijn schildklier stonden goed vandaag dus nu afbouwen en hopelijk met volgende bloedname ook zodat ik mag stoppen met de medicatie…

Er is wel weer wat fout gelopen met papierwerk maar niets wat de huisarts niet kan oplossen!

Dus eigenlijk alles goed verlopen!

**Geplaatst**: 18-08-23 00:12

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 18-08-23 00:12

hoe gaat het nu met je sinussen?

**Geplaatst**: 18-08-23 07:40

Geplaatst: 18-08-23 07:40

Tipje, thee maken van verse rozemarijn uit de tuin. Dat geeft een enorme broost voor het immuunsysteem. Dit geldt voor thijm als het gaat om lucht wegen en keel. Maar rozemarijn werkt goed voor je immuunsysteem. We waren in een kruidentuin in Spanje en daar wisten ze het ook. Die gingen nog een stap verder en noemden het zelfs de natuurlijke antibiotica. Dus wellicht een idee voor jullie. Jullie lijf heeft nogal klappen gehad en moet vol aan de bak om die kaker eruit te krijgen en houden
.

**Geplaatst**: 18-08-23 08:35

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 18-08-23 08:35

Oh fijn dat de waardes goed zijn Brit! Hopelijk raak je ook wat gekke dingen aan bijwerkingen kwijt als je met die medicatie stopt.

Grote Beer, fijn dat je beter hebt geslapen en dat je wat opknapt qua zitten en zo.

Nog leuke dingen in het vooruitzicht dames? Dat kopje thee van Pien in het zonnetje of zo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-23 10:42

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-23 10:42

Mijn sinus is genezen denk ik, ik heb geen hoofd of tandpijn meer!

Papa verjaart dus daar hebben we een etentje voor!

Mijn verjaardag komt eraan maar hier kijk ik eigenlijk niet naar uit… dit zal de eerste verjaardag zijn als ongeneeslijk ziek en het lijkt dan meer zoiets van ‘oef, deze leeftijd heb ik dan toch gehaald’ maar ik verjaar samen met mijn schoonzusje dus we gaan wel iets organiseren! (Of beter gezegd zij, om mijn krachten te besparen)

Verder willen we onze douche gaan veranderen dus we gaan de materialen maandag uitkiezen en dat is wel fijn! En papa heeft voorgesteld om deze te installeren dus dat bespaart ons veel geld!

Dan is de controle scan alweer dus dat is weer effe bang afwachten tot de resultaten maar ik ben nu wel minder bang precies…

Verder heb ik ook nog een babybezoek gepland bij een collega maar ik weet niet of dit haalbaar gaat zijn omdat dit op mijn ‘slechte’ dag valt…

Ik heb nog 2 restaurants opgezocht waar ik wil gaan eten. Eentje is een gewoon spaans restaurant hier in de buurt en dan wil ik graag naar O en O. Ik denk dat we naar het Spaans restaurant gaan als we goede resultaten krijgen na de controlescan.

Ik wil ook nog graag op reis maar we zijn er nog niet uit naar waar… en een cruise maken stazt zeker op mijn verlanglijstje!

Dus ik heb nog veel plannen maar eerst maar zien dat we dag doorkomen en plannen gebeurt natuurlijk adhv hoe ik me voel!

**Geplaatst**: 18-08-23 15:44

Geplaatst: 18-08-23 15:44

MarliesV schreef:
Oh fijn dat de waardes goed zijn Brit! Hopelijk raak je ook wat gekke dingen aan bijwerkingen kwijt als je met die medicatie stopt.

Grote Beer, fijn dat je beter hebt geslapen en dat je wat opknapt qua zitten en zo.

Nog leuke dingen in het vooruitzicht dames? Dat kopje thee van Pien in het zonnetje of zo?

Ik heb helaas geen rozemarijn in de tuin of zelfs maar in huis, maar ik was wel net van plan om even buiten te gaan zitten om van het zonnetje te genieten. Met een gewoon kopje thee dan maar.

BritHittepit schreef:
Mijn sinus is genezen denk ik, ik heb geen hoofd of tandpijn meer!

Papa verjaart dus daar hebben we een etentje voor!

Mijn verjaardag komt eraan maar hier kijk ik eigenlijk niet naar uit… dit zal de eerste verjaardag zijn als ongeneeslijk ziek en het lijkt dan meer zoiets van ‘oef, deze leeftijd heb ik dan toch gehaald’ maar ik verjaar samen met mijn schoonzusje dus we gaan wel iets organiseren! (Of beter gezegd zij, om mijn krachten te besparen)

Verder willen we onze douche gaan veranderen dus we gaan de materialen maandag uitkiezen en dat is wel fijn! En papa heeft voorgesteld om deze te installeren dus dat bespaart ons veel geld!

Dan is de controle scan alweer dus dat is weer effe bang afwachten tot de resultaten maar ik ben nu wel minder bang precies…

Verder heb ik ook nog een babybezoek gepland bij een collega maar ik weet niet of dit haalbaar gaat zijn omdat dit op mijn ‘slechte’ dag valt…

Ik heb nog 2 restaurants opgezocht waar ik wil gaan eten. Eentje is een gewoon spaans restaurant hier in de buurt en dan wil ik graag naar O en O. Ik denk dat we naar het Spaans restaurant gaan als we goede resultaten krijgen na de controlescan.

Ik wil ook nog graag op reis maar we zijn er nog niet uit naar waar… en een cruise maken stazt zeker op mijn verlanglijstje!

Dus ik heb nog veel plannen maar eerst maar zien dat we dag doorkomen en plannen gebeurt natuurlijk adhv hoe ik me voel!

Wat fijn dat de hoofd- en tandpijn verdwenen zijn! En proficiat voor de Papa!

Ik had ook graag nog op vakantie gegaan, maar de schoolvakantie zit er alweer bijna op. En met een kind van bijna 10 en een man die gedeeltelijk in het onderwijs werkt zijn we wel afhankelijk van de schoolvakanties. Helaas vallen de herfstvakanties van man en kind dit jaar niet samen, dus dat gaat 'm ook niet worden.

Ik hoop dat we misschien nog ergens een weekendje weg kunnen ofzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-23 09:05

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-23 09:05

Maandag is alweer de controle scan…

Ik heb redelijk veel stress, niet alleen voor de scan maar door nog allemaal andere omstandigheden…

Ik heb mijn nieuwe auto gekocht terwijl de mijne gemaakt ging worden maar ondertussen is hij nog steeds niet gemaakt waardoor ik hem dus ook niet te koop kan zetten… (kleine herstelling maar wou hem zo niet te koop aanbieden) maar ik heb nu 2 wagens die geld kosten,… oa verzekering en mijn spaarcentjes zitten natuurlijk in mijn nieuwe wagen met het idee dat het maar ‘tijdelijk’ was om te overbruggen…

Maar nu moesten we dus ook de badkamer aanpakken, vooral de douche en ondertussen raken mijn centjes dus bijna op… (ook al weet ik dat het tijdelijk is, bezorgt het me veel stress)

Ik heb dan ook nog nieuwe lingerie moeten kopen want alles was te groot en ik bleef dit maar uitstellen… terwijl iedereen zegt hoe goed ik eruit zie, haat ik mijn spiegelbeeld en wil ik anders zijn dan de vrouw die in de spiegel naar me terug kijkt…

Mijn man heeft ook veel stress van zen werk en van mij… oa door de douche omdat we veel zelf gaan doen, met we, bedoel ik veel voor hem omdat ik me niet altijd goed voel…

en ondertussen wordt alles wat veel voor hem want het huishouden loopt ook door… en ook al doe ik mijn best merk ik dat het hem irriteert dat ik ‘niet genoeg’ doe…

En ik krijg dan alweer een slecht gevoel dat iedereen denkt ‘shoppen kan ze wel, maar stofzuigen niet’ omdat ik dus nieuwe bh’s nodig had… of ‘uit eten kan ze wel maar thuis kan er niks’… Helaas begrijpt gewoon niemand dat al die ‘leuke’ dingen ook moeilijk zijn, veel energie kosten en echt een opdracht zijn voor mij, ook al geniet ik daar ook van…

Meestal kan ik die gedachte wel van me afzetten maar als ik het gevoel krijg dat mijn man ook zo denkt en gefrustreerd raakt doordat ik meer ‘last’ ben, heb ik het er heel moeilijk mee… en helaas loopt het al enkele dagen/weken stroef en is dit er ook uitgekomen gisteren dat het hem te veel wordt, als hij thuis komt dat hij geërgerd is dat er niet meer ‘gedaan’ is en hij nog moet beginnen met het huishouden…

Dus bovenop alle stress gaat het stroef thuis en voel ik me nog meer ‘een last’ terwijl ik alleen mijn best maar wil doen… dit heeft ook weer gevolgen voor mijn lijf, stress, hoofdpijn, verdriet…

Voor poetshulp staan we nog steeds op de lijst maar helaas dus nog geen hulp gekregen… misschien moet ik zo’n stofzuigrobot aanschaffen met dweilfunctie maar ja dan komt het financiële weer bovendrijven… en werkt dit wel goed genoeg met 3 honden in huis…

Mijn hoofdje staat weer op ontploffen…

**Geplaatst**: 25-08-23 09:11

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 25-08-23 09:11

Zo begrijpelijk en normaal. Welkom terug in de normale wereld. Of anders gezegd je leven stabiliseert. De normale dingetjes vragen weer aandacht. Hetgeen ook komt omdat mensen vertrouwen hebben dat het goed gaat met je. Jij zit er nog midden in. Niet gemakkelijk dus, wel herkenbaar en normaal. Sterkte Britt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-23 09:20

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-23 09:20

pien_2010 schreef:
Zo begrijpelijk en normaal. Welkom terug in de normale wereld. Of anders gezegd je leven stabiliseert. De normale dingetjes vragen weer aandacht. Hetgeen ook komt omdat mensen vertrouwen hebben dat het goed gaat met je. Jij zit er nog midden in. Niet gemakkelijk dus, wel herkenbaar en normaal. Sterkte Britt.

Dat is het probleem… ze denken dat alles terug ‘normaal’ kan worden maar voor mij is dat niet het geval… en hoe meer ik mijn best doe, hoe zwaarder ik het krijg want men verwacht meer en meer terwijl ik al dagelijks over mijn grenzen heen moet gaan om gewoon mee te denderen op het levensritme van de mensen rondom mij… en terwijl zij denken dat het beter gaat, gaat mijn energie enkel maar omlaag

**Geplaatst**: 25-08-23 09:27

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 25-08-23 09:27

Ja aan de buitenkant zien ze iemand die er 'goed' uit ziet. Maar zo voel jij je duidelijk niet.

Kan je achter de poetshulp aan? Of anders kijken of iemand tijdelijk je kan ontlasten voor de zware taken als stofzuigen, badkamer doen enz. Misschien een leuke buurvrouw of een buurmeisje die wil bijverdienen?

Je man wordt het teveel zeg je, goed dat hij dit uiteindelijk aangeeft. Want zwijgen en stug worden qua communicatie bevorderd de sfeer ook niet. Blijf praten he, toon begrip, blijf elkaar zien als partner. Hoe moeilijk ook.
Kan hij vanuit zijn werk niet wat hulp krijgen? Ik weet dat mijn werkgever bv verlof geeft of hulp aanbied om te regelen in dit soort situaties. Vaak kan HR best wat betekenen hierin. Al is het maar die poetshulp of je man die een middag in de week verlof kan krijgen tegen aantrekkelijke voorwaarden.

Hele dikke knuff. Niet fijn zo'n gevoel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-23 09:46

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-23 09:46

Hij werkt zelf maar enkele uurtjes in bijberoep dus kan zijn werk perfect regelen… hij moet alleen ‘harder’ worden voor zijn klanten en soms eens nee durven zeggen… als hij thuis is maar ze bellen springt hij in de auto en rijdt naar de zaak… zaak is niet aan huis… hij wil gewoon voor iedereen klaarstaan en goed doen maar zo werkt het helaas niet… zelfs al zou ik gezond zijn, hij heeft ook recht op een privé leven… en hoeft niet alles te laten vallen als de telefoon gaat of alles te verschuiven om toch maar naar de klant te schikken… ze verwachten echt veel van hem, zaterdag, zondag, avonden… tegenwoordig vinden ze dat allemaal normaal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-23 09:48

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-23 09:48

Maar!! Ik ben blij dat hij zijn job graag doet en dat het zijn passie is maar het evenwicht is soms zoek en dat uit zich dan in stress en tegenover mij… terwijl ik mijn best doe om hem zo hard mogelijk te helpen… ik kan zijn werk niet regelen… maar ik kan ook soms niet meer doen dan wat ik doe…

**Geplaatst**: 25-08-23 10:18

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst: 25-08-23 10:18

Oh dat is lastig idd. Dat is een valkuil die jij niet voor hem kan oplossen.
Je ziet het vaak bij mensen die zelfstandige zijn, dat ze vooral in het opbouwen van hun werk eigenlijk over de 'normale' grenzen gaan. En dat is tijdelijk niet erg, als het buiten werk allemaal top en soepel loopt. Maar nu jij 'uit de running' bent is dat een extra belasting.

Hopelijk ziet hij ook in dat 7 dagen in de week klaar staan niemand goed doet en komt er wat mee balans.

Wel je eigen grenzen bewaken he, dat moet hij zelf doen maar jij ook! Dus geef dingen uit handen door mensen te regelen die het wel voor je kunnen doen. Hoe moeilijk ook, je kan het niet allemaal zelf en je vent ook niet :(:)

**Geplaatst**: 25-08-23 10:24

Geplaatst: 25-08-23 10:24

Britt, ik ben een stille meelezer. Ik zit in een totaal andere situatie, maar herken wel wat dingetjes.

Ik zit al vier jaar thuis, arbeidsongeschikt, met ptss. Mijn belastbaarheid is laag (anders kom ik ook wel werken natuurlijk). Mijn man werkt gewoon fulltime. Ook bij mij zie je aan de buitenkant niets en dat is soms echt een probleem. Ik voel me ook schuldig naar mijn man, maar wat hier helpt is een weekplanning maken en elke dag 1 dingetje doen dat ‘moet’. Dat kan bijvoorbeeld stofzuigen zijn, maar dan alleen beneden, want boven en beneden is al teveel. Misschien, als je het zo verdeeld, is het voor jou behapbaar en ziet je man ook dat er elke dag wel iets gedaan wordt.
Overigens, vooral niet druk proberen te maken over wat anderen denken! Ik ga ook wel eens naar een feestje (met oordopjes in) of naar een pretpark (ook met oordopjes), maar mensen zien niet dat ik vervolgens een paar dagen moet bijkomen en een ontzettend kort lontje heb en behoorlijk van de kaart ben.

Ik snap je schuldgevoel echt heel goed, maar ik snap je man ook. Blijf met elkaar in gesprek, dat is echt zo belangrijk! Is er misschien niet ergens een lotgenotengroep voor je man? Vaak zijn er namelijk allerlei dingen voor de ‘zieke’, maar de partners mogen ook zeker niet vergeten worden.

Oh ja! En accepteer dat het niet anders is en dat je huis er niet uit hoeft te zien als een showroom! Wij hebben ook twee katten en ik zou misschien ook eigenlijk elke dag moeten stofzuigen…jammer dan, zolang de stofvlokken niet in de rondte dwarrelen zal het wel prima zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-23 10:42

Re: Bijna 34 en baarmoederhalskanker

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-23 10:42

Dat is het probleem, hij praat niet tegen mij omdat hij me niet wil kwetsen maar intussen voel ik wel dat er iets mis is, zie ik dat hij gefrustreerd is, merk ik het aan alles wat hij wel of niet doet… als ik er dan achter vraag zegt hij dat er niets is, elke dag vraag ik wat er is, dat hij tegen me moet praten en dan barst de bom… als het te laat is en dan zitten we beide weer met een schuldgevoel…

Met de werken van de douche maakt hij zich ontzettend druk en wil dit allemaal liever niet maar het moet gebeuren want we zakken er 1 van de dagen door… dat beseft hij ook maar toch werkt hij de frustratie uit op mij… terwijl ik alles probeer te regelen maar het is onvermijdelijk dat er een week rommel ontstaat met afbreken en terug opbouwen… en toch doet hij daar lastig over wat alweer stress en spanning voor mij meebrengt omdat ik het alleen maar ‘goed’ wil doen en meer dan ik aankan