Geplaatst: 02-05-16 23:16 
Het zal elke keer een teleurstelling zijn, ik had het geluk dat ik zwanger was na de 2de tp van de eerst poging icsi maar ik weet nog hoe teleurgesteld ik was toen de eerste keer niet gelukt was, hoewel ik goed genoeg wist dat de kans dat het de eerste keer ging lukken klein was, toch bij mijn verstand. Maar emotioneel hoop je daar natuurlijk wel op.
Hier wisten sommige mensen het wel, een paar goede vriendinnen, mijn tante en mijn zus. Het is goed steun te hebben maar soms verstaan die het ook niet goed omdat ze er zelf niet doorgaan.
Daarom is dit topic wel een steun denk ik.
Een schuldgevoel hoef je niet te hebben, maar begrijp wel dat dat makkelijk gezegd is. Je kan er zelf niet aan doen dat er medisch iets niet in orde is, dus probeer dat een beetje uit je hoofd te zetten.
pb staat ook altijd open.
hele dikke knuffel! Ik weet precies hoe je je voelt, maar alsjeblieft, probeer je schaamte opzij te zetten. Het is geen schande, het komt veel vaker voor dan je denkt. Dat was mijn ervaring toen we erover begonnen te praten met mensen. Veel meer mensen maken dit mee dan je denkt. Je faalt absoluut niet! Je kan dat gevoel niet zomaar uitzetten, maar vertel jezelf minstens 1 keer per dag dat je niet faalt. Jullie hebben misschien wat hulp nodig, maar falen is het zeker niet. 
we zijn dolgelukkig met haar. Nog een paar weekjes en dan is ze er, zo raar. 
)
