Bokt.nl

anjali schreef:

In het zware boerendialect van mijn omgeving wordt iedereen "hij" genoemd, ook vrouwen,meisjes,merries,etc.

julius_juut schreef:

Een naam en voornaamwoorden hebben compleet andere functies en waardes in taal.

Een achternaam is sowieso per definitie iets wat niets zegt over een persoon, behalve afkomst. Het is geen beschrijving waar iemand anders waarde aan hecht (tenzij je toevallig 'van Oranje' 'Dutroux' of 'Hitler' heet of iets dergelijks, dan gok ik dat er wel waardes aan hangen, al is het maar onbewust) het is slechts een verwijzing naar je voorouders. Een 'Boersma' kan een man, een vrouw, geen van beide, een kind of een bejaarde, hoog opgeleid, laag opgeleid en weet ik al niet wat meer zijn.

Een 'hij' of een 'zij' is niets anders dan een man of een vrouw.
Het is een beschrijving van een persoon, een beschrijving van de verwachte genderrol, en een instructie in hoe iemand benaderd dient te worden. Want daar zit echt heel veel verschil in tussen mensen die met 'zij' aangesproken worden, en mensen die met 'hij' aangesproken worden. Ik denk dat mensen die onder het kopje 'hen' vallen momenteel geen standaard benadering hebben, behalve misschien "????? ????" omdat beide automatische benaderingen niet passend of gewenst zijn en we dat dus moeten gaan ontdekken en leren als maatschappij.


En daarmee is het ook een battle die gepickt moet worden. Je wordt namelijk de godganse dag aangesproken met die voornaamwoorden. En daarmee is het elke keer weer een bevestiging dat 'die ander' jou niet kent en ziet als wie en wat je bent. En dat is pijnlijk.

Galaika schreef:

Weet je, ik wil dus absoluut niet aanvallend of wat dan ook overkomen maar aangezien ik zelf non-binair (transmasc) ben en die/hun gebruik wil ik er wat over zeggen.

Ik snap dat het moeilijk is en raar klinkt, want om eerlijk te zijn denk ik dat ook. Maar het is zoveel fijner voor mij en andere mensen met een gender wat niet 'binnen de hokjes past' om voornaamwoorden te horen die niet zo ontzettend beladen zijn. Iedere keer dat iemand naar mij verwijst met zij of haar voelt dat zo verkeerd. Ik wéét gewoon dat dat niet boort. De lading die erbij hoort is confronterend en zwaar voor mij.

Nu is het ondertussen wel zo dat ik terug in de kast zit. Mijn omgeving is absoluut niet accepterend waardoor ik heb besloten om maar gewoon als 'mannelijke lesbian' door het leven te gaan.

julius_juut schreef:

Galaika schreef:

Weet je, ik wil dus absoluut niet aanvallend of wat dan ook overkomen maar aangezien ik zelf non-binair (transmasc) ben en die/hun gebruik wil ik er wat over zeggen.

Ik snap dat het moeilijk is en raar klinkt, want om eerlijk te zijn denk ik dat ook. Maar het is zoveel fijner voor mij en andere mensen met een gender wat niet 'binnen de hokjes past' om voornaamwoorden te horen die niet zo ontzettend beladen zijn. Iedere keer dat iemand naar mij verwijst met zij of haar voelt dat zo verkeerd. Ik wéét gewoon dat dat niet boort. De lading die erbij hoort is confronterend en zwaar voor mij.

Nu is het ondertussen wel zo dat ik terug in de kast zit. Mijn omgeving is absoluut niet accepterend waardoor ik heb besloten om maar gewoon als 'mannelijke lesbian' door het leven te gaan.

Wat ontzettend poedersuiker dat je zelfs in je eigen omgeving niet gewoon kan zijn wie je bent. Ik hoop dat je uiteindelijk wel een veilige en aangename cirkel van mensen kan vinden waar je wél gewoon jezelf kan zijn en zo gezien kan worden.

terpentijn schreef:

pien_10: Ja zo iets vreselijks heb ik ook meegemaakt. Een van mijn allerbeste stapmaatjes, toen mijn beste vriend, 30 jaar geleden, een enorm knappe muzikaal super getalenteerde gozer van 24- dacht ik!!!!- maakten half Den Haag onveilig (daar woonde ik toen nog, 20 jaar geleden naar Drenthe verhuisd), een stoer gedoe, zuipen, kroeglopen (die heeft dus NOOIT geweten dat ik trans FTM was! zó erg verborg ik dat). Jaren later hoorde ik telefonisch via een wederzijdse vriendin, die vaak met ons op stap ging, dat die zich had opgehangen, in het trapgat (!) en al jaren MTF en in transitie was... ik was compleet geshockeerd. Die wist het totaal niet van mij, en ik niet van hem/haar. Ontzettend, hadden we maar kunnen praten, hadden we ons maar niet zo geschaamd, dan had er wellicht een leven gered kunnen worden. *knip*

soesita schreef:

Ik denk dat een stuk van de weerstand tegen genderneutraal taalgebruik er in bestaat, dat je zo ontzettend op je woorden moet letten, dat de hele spontaniteit uit het gesprek verloren gaat. Het stuk ongemakkelijk gevoel ligt dan bij degene die zich een nieuwe omgang met taal moet aaneigenen. En die vraagt zich dan af of het echt allemaal zo belangrijk is.

Daar ik inmiddels wel weet dat het allemaal zo belangrijk is voor de persoon in kwestie, ben ik bereid mijn uiterste best te doen om de omschakeling te maken, mochten we elkaar ooit eens tegen komen. Maar voor de meeste mensen is transgender een ver-van-mijn-bed-show, en non-binair al helemaal. Daar is nog een lange weg te gaan.

Citaat:

Een ezel was in discussie met een tijger.
"Het gras is blauw," zei de ezel.
"Welnee, gras is groen," antwoordde de tijger.
"Wat weet jij er nou van, gras is bláuw," hield de ezel vol.
"Nee hoor, gras is groen," zei de tijger nogmaals.
"Weet je wat," zei de ezel, "we vragen koning Leeuw om een uitspraak."
"Dat is goed," zei de tijger.
De ezel en de tijger vragen audientie aan bij koning Leeuw, en de ezel vraagt hem: "Koning Leeuw, is het niet waar dat het gras blauw is? Tijger zegt dat het groen is."
"Zeker," zegt koning Leeuw, "het gras is blauw. En jou, tijger, straf ik voor deze onzin met 5 jaar zwijgen."

De ezel juicht en stuitert in het rond, en roept: "het gras is blauw, het gras is blauw"

De tijger vraagt na enige tijd, als de ezel uit zicht is gestuiterd, aan koning Leeuw: "denkt u echt dat gras blauw is?"
"Welnee," zegt de leeuw, "gras is groen."
"Waarom gaf u de ezel dan gelijk en straft u mij?"
"Omdat je zowel jouw als mijn tijd hebt verspild door te discussieren met een idioot."

soesita schreef:

Ik denk dat een stuk van de weerstand tegen genderneutraal taalgebruik er in bestaat, dat je zo ontzettend op je woorden moet letten, dat de hele spontaniteit uit het gesprek verloren gaat.

Berryz schreef:

Natuurlijk kan je achternaam wel lading hebben, anders zouden er geen mensen zijn die voor een naamsverandering kiezen. Maar je achternaam hoor je meestal niet een hele dag door.

soesita schreef:

Trouwens, nu we het toch over het taalkundige aspect hebben: hij/zij is géén aanspreekvorm. Het zijn persoonlijke voornaamwoorden om over een derde persoon te spreken. Aanspreekvorm is gewoon je/jij/u. Geheel geslachtsloos.

Ibbel schreef:

En tóch ben je hiermee mijn identiteitsgevoel nu aan het bagatelliseren

Nogmaals, ik heb er geen problemen mee. Maar ik vind het wel opvallend dat een serieus voorbeeld, dat voor mij écht is, juist híer niet serieus wordt genomen.