Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-17 21:37

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 26-04-17 21:37

Helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 26-04-17 22:26

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 26-04-17 22:26

Sizzle, dat is echt wel heel erg inderdaad.
Ook al wou je dan geen moeder worden, je moet toch wel respect hebben voor je kind. Want dat kan er ook niet aan doen. Snap dat het niet simpel is, maar zo iets gaat wel erg ver.

**Geplaatst**: 27-04-17 00:16

Geplaatst: 27-04-17 00:16

Je kan je ook ongewenst voelen door andere familieleden.

Ik ben de laatste van 3. Mijn oudste broertje is overleden kort na de geboorte ivm afwijking. Mijn nu nog levende broer is fysisch en licht mentaal gehandicapt, maar kan ondanks dat wel zelfstandig wonen (mits begeleiding op afstand van mama). Van zijn handicaps is niet geweten of het aangeboren is, of door zuurstoftekort bij de geboorte zelf. Mijn 2 broers scheelden een jaar, ik heb een verschil van 5 jaar met mijn nog levende broer.

Van mijn ouders heb ik nooit de twijfel gehad dat we welkom waren. Die hebben ons altijd heel geliefd laten voelen, deden ontzettend veel voor mijn broer en mij. Als kind besef je dat zo niet, nu met ouder worden des te beter. Ook na de scheiding hebben die de ziel uit hun lijf gelopen voor ons.

Mijn oma aan vaderskant daarentegen... immens verzuurd mens dat alleen maar zit te vitten over alles wat je fout doet. Die je constant vergelijkt met anderen: met mijn nichtje, met mijn klasgenootje dat haar buurjongen was. AL-tijd was er wel iets wat een ander beter kon. Bij de minste gelegenheid die zich voordeed ook mijn moeder keihard afbranden en melden "jammer dat je op je moeder lijkt". Mijn vader is intussen overleden in 2007, sindsdien heb ik geen contact meer met oma. Maar zelfs papa's jongste zus geeft toe dat oma de aanstoker is geweest achter de vechtscheiding indertijd. Die kan 2 stenen doen vechten. Ten tijde van de scheiding was ik 5 jaar oud.
Gevolg van haar gedrag is wel dat ik enorm gevoelig ben voor ruzie. Voor iemand die zijn stem tegen me verheft. Ik wil geen fouten maken. Mijn lat ligt altijd hoog, en toch nooit hoog genoeg.

Intussen kan ik het weliswaar relativeren, maar het idee wat mensen over me denken, dat snijdt nog altijd, die onzekerheid is er en zal waarschijnlijk niet meer weggaan. Misschien cru, maar ik ga liever uit van het slechtste resultaat. Dan is de teleurstelling minder groot als er wat misgaat.

**Geplaatst**: 27-04-17 06:50

Geplaatst: 27-04-17 06:50

Palmera schreef:
En met alle bovengenoemde voorbeelden snap ik gewoon echt niet waarom mensen zó negatief t.o.v abortus staan. Weg laten halen is, imo, beter dan dat je een kind het gevoel geeft ongewenst te zijn.

Echt heel erg voor alle partijen dat de verantwoordelijken daar niet over kunnen, willen of mogen nadenken. En uitvoeren.

Abortus na geboorte vanwege achteraf spijt schijnt niet te mogen

**Geplaatst**: 27-04-17 07:13

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 07:13

Compromis kinderen kunnen soms ook goed uitpakken, ik zie het om me heen regelmatig gebeuren eigenlijk. Dat zij niet wil, maar hij wel. Bij haar nemen de hormonen dan over en dan is het ineens het bijzonderste wat ze ooooooit gebeurd is. Gelukkig maar, want zo'n ongewenst kind, dat is echt vreselijk.

Ik heb tegen mijn man ook gezegd, voordat we gingen trouwen, dat als hij perse kinderen wil, dat hij het dan echt ergens anders moet zoeken. Gelukkig ziet hij het ook niet zitten en zijn we nog steeds samen

**Geplaatst**: 27-04-17 07:15

Geplaatst: 27-04-17 07:15

Sizzle schreef:
Palmera schreef:
En met alle bovengenoemde voorbeelden snap ik gewoon echt niet waarom mensen zó negatief t.o.v abortus staan. Weg laten halen is, imo, beter dan dat je een kind het gevoel geeft ongewenst te zijn.

Echt heel erg voor alle partijen dat de verantwoordelijken daar niet over kunnen, willen of mogen nadenken. En uitvoeren.

Abortus na geboorte vanwege achteraf spijt schijnt niet te mogen

Bij de eerste huilbui zou ik er echt een kussentje op drukken... daarom bescherm ik ze tegen mezelf en neem ik er geen een :')

**Geplaatst**: 27-04-17 07:30

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 07:30

Wel of geen spijt is geen issue voor mij, gewoon geen kinderen.
Klaar.

Maar ik ben benieuwd of kindervrije vrouwen spijt hebben van hun besluit?
Ik heb het nog nooit gehoord namelijk .... maar het zou natuurlijk best kunnen. Dat je 50plus bent en je spijt hebt, en dat je dus eigenlijk kindloos bent ipv kindvrij.

**Geplaatst**: 27-04-17 07:49

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 07:49

Dat zal ook vast gebeuren.
Maar je kunt niet missen wat je nooit hebt gehad dus of spijt daarom minder is?

**Geplaatst**: 27-04-17 08:34

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 08:34

Ik ben nu 40 en denk weleens "als ik toch kinderen wil is het te laat".
Ik denk er nu dan ook best vaak aan of ik/we geen spijt krijgen, maar nu op mijn 40e nog steeds geen moedergevoelens, dus die zullen ws nooit komen.

**Geplaatst**: 27-04-17 10:11

Geplaatst: 27-04-17 10:11

Spijt nee, ben nu 40 dus het zit er ook niet meer in, maar een dochter die paarden ook leuk vindt en 12+ is had ik wel leuk gevonden. Alleen die jaren voordat ze die leeftijd hebben en de puberteit erna is ook niet aan mij besteed.
En het thuis ervoor moeten zorgen zou ik dan ook uit willen besteden.
Dus heb bijrijders waar ik de liefde voor paarden meedeel en verder nergens omkijken naar. Ideaal voor mij.

**Geplaatst**: 27-04-17 10:28

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 10:28

Bijna 39 en geen dag spijt tot nu toe. Denk ook niet dat ik ooit spijt ga krijgen. Als kind riep ik al dat ik geen moeder zou worden, speelde ook liever met lego en playmobil.

En nu.. nu heb ik vierbenige en vierwielige kinderen. Ik stop mjn liefde in mijn huisdieren en auto's.
Daarnaast heb ik 3 leuke neefjes en 1 pennynichtje, meer dan voldoende.

**Geplaatst**: 27-04-17 11:03

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 11:03

Inderdaad wat je niet hebt gehad, ga je niet missen. Misschien wel gissen, hoe zou het zijn geweest als.....

Ik heb nog steeds niet een voordeel/argument gehoord waardoor ik een kind zou willen. Nu sowieso niet meer , 44! ... maar het lichaam doet nog dat het vruchtbaar is ...hoeft mij eigenlijk niet. Maar ja, dat is de natuur.

**Geplaatst**: 27-04-17 11:42

Geplaatst: 27-04-17 11:42

Sorro schreef:
Bijna 39 en geen dag spijt tot nu toe. Denk ook niet dat ik ooit spijt ga krijgen. Als kind riep ik al dat ik geen moeder zou worden, speelde ook liever met lego en playmobil.

En nu.. nu heb ik vierbenige en vierwielige kinderen. Ik stop mjn liefde in mijn huisdieren en auto's.
Daarnaast heb ik 3 leuke neefjes en 1 pennynichtje, meer dan voldoende.

Dit klinkt echt alsof ik mezelf hoor, maar dan 14 jaar later. :))

Ik heb ook nooit de neiging gehad om te moederen over jongere kinderen of poppen, terwijl er zat meiden in mijn omgeving waren die van jongs af aan al kirrend om het jonge grut heen hingen en niets liever deden dan een rondje lopen met Elsje in de kinderwagen. Ondertussen hing ik ergens in de bosjes voor een potje verstoppertje. :))

Auto's en paarden daarentegen, komt u maar. 8-)

**Geplaatst**: 27-04-17 11:43

Geplaatst: 27-04-17 11:43

Sizzle schreef:
Palmera schreef:
En met alle bovengenoemde voorbeelden snap ik gewoon echt niet waarom mensen zó negatief t.o.v abortus staan. Weg laten halen is, imo, beter dan dat je een kind het gevoel geeft ongewenst te zijn.

Echt heel erg voor alle partijen dat de verantwoordelijken daar niet over kunnen, willen of mogen nadenken. En uitvoeren.

Abortus na geboorte vanwege achteraf spijt schijnt niet te mogen

Sorry, ik spring even binnen, hoor niet meer echt thuis in het topic (5 jaar geleden perfect, je ziet het kan veranderen haha

) en ben niet echt een meelezer, kwam toevallig eens piepen, maar ik wilde jullie deze toch niet onthouden:

:')

**Geplaatst**: 27-04-17 11:45

Geplaatst: 27-04-17 11:45

Heel herkenbaar.
Je hoort ook soms kinderen antwoorden op wat wil jij later worden en dan zeggen ze mama. Ieks, nou dat heb ik nooit gehad.
Zo vond ik poppen ook niet leuk, heb ik nooit mee gespeeld. Maar zachte pluche knuffel dieren dan weer wel.
Ik heb altijd zolang ik me kan herinneren gezegd geen kinderen te willen. Maar dat werd door iedereen weggewuifd.

**Geplaatst**: 27-04-17 11:50

Geplaatst: 27-04-17 11:50

Euthanasie _O-

Ik speelde wel met poppen maar ik wilde dan altijd dat mijn ouders de luier van de baby born gingen verschonen :')

alles uitbesteden hahaha

**Geplaatst**: 27-04-17 11:53

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 27-04-17 11:53

haha, wat een filmpje.
Maar volgens mij hoort dit meer in het zwangerschap topic, dot zijn jullie over 16 jaar

**Geplaatst**: 27-04-17 12:33

Geplaatst: 27-04-17 12:33

laetitia schreef:
Toevallig net Zembla gekeken. Adoptiekinderen die niet meer gewenst zijn worden als een soort producten verhandeld.

Vreselijk. Bah. Eerst word je afgestaan door je eigen ouders. Daarna kom je bij een adoptiegezin, maar na 7 maanden zien ze het niet meer zitten en mag je jezelf zien te verkopen op een "modeshow".

Ik ben geen moeder maar dit deed me echt verdriet.

jee, dat vind ik ook wel erg ver gaan.

**Geplaatst**: 28-04-17 11:22

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 28-04-17 11:22

Wat een fijn topic! Heb niet alles helemaal gelezen maar zoiezo fijn om te weten dat we niet de enige zijn

. Ik ben nu 32 en tot nu toe bewust kinderloos. Ik vind kinderen niet zo gruwelijk als sommige anderen in dit topic, maar zie mezelf totaal niet als moeder en zou niet weten hoe ik een kind in ons leven zou moeten passen. Op papier klopt alles - ben inmiddels 9 jaar samen met mijn vriend, hebben allebei goede baan (ik freelance dus kan m'n werk flexibel indelen), hebben een huis waarin het meer dan prima zou kunnen (3 kamers "over" - 1 is van de kat) maar... we willen gewoon niet. Ons leven is nu superfijn.

We kunnen gaan en staan waar we willen, zijn nu aan het kijken voor een ander huis in het buitengebied, vakantie en weekendjes weg overal, ruimte voor een paard op pension en hobbies van m'n vriend (oude auto's + motoren). We kunnen min of meer alles doen wat we willen. Het hebben van een kind, even los van alle risico's, lijkt me enorm beperkend. Nooit meer zomaar weg, voorlopig niet meer op reis zoals we dat leuk vinden (op de bonnefooi door oa. Amerika, Afrika & bijvoorbeeld het Oostblok), voorlopig niet meer uitslapen, aaaltijd rekening moeten houden met de kleine.... Mijn vriend hoeft ze ook niet, dat scheelt ook.

Wat ik lastig vind is dat voor m'n gevoel iedereen het van je verwacht. Mijn eigen familie gelukkig niet, maar ik moet vaak uitleggen waarom we nog geen kinderen hebben (of nog niet getrouwd zijn). Tot inderdaad soms ronduit onbeschofte vragen. Een vriendinnetje is onlangs veel te vroeg bevallen van haar eerste, en echt veel en veel te vroeg. Het gaat gelukkig erg goed maar het doet je wel weer even beseffen dat er wel degelijk risico's zijn.

**Geplaatst**: 28-04-17 11:58

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 28-04-17 11:58

Je moet niks, je kan ook zeggen dat dat hun zaken niet zijn of de iets beleefdere "Dat is wel een erg persoonlijke vraag" die zonder onbeschoft te zijn toch wijst op het feit (want dat is gewoon een feit) dat ze vragen stellen over onderwerpen waar zij eigenlijk geen enkele zeggenschap over hebben.

**Geplaatst**: 28-04-17 12:25

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 28-04-17 12:25

Ik lees ook al een tijdje mee en ik vind het zo fijn dat er meerdere stellen zijn die geen kinderen willen.
Iedereen in onze omgeving weet dat wij nooit kinderen wilden en daar is nooit over 'gezeurd'
Tegen vreemden zeg ik altijd dat ik geen tijd heb voor kinderen

Net wat je zegt tmr001 : nooit meer spontaan weg (is bij ons evengoed at lastig met de paarden en honden)
Maar wij zitten nu heerlijk vakantie te houden in Koh Samui. Is er een stel met kindje en die hebben dus geen moment rust. De hele tijd met dat kind bezig. Dan heb je toch geen vakantie?!?
Ik geef mijn zusje groot gelijk, die laat de kleine bij de opa's en oma's en gaat lekker alleen met manlief op vakantie.

**Geplaatst**: 28-04-17 13:12

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 28-04-17 13:12

Toch wel apart eigenlijk, ik lees hier veel dat mensen uit "moeten" leggen waarom ze geen kinderen hebben, of iets dergelijks.
Dat heb ik serieus nog nooit gehad, ik heb het weleens verteld als het onderwerp ter sprake kwam bijvoorbeeld. Maar niet letterlijk van "Wanneer komen er bij jou kinderen?" Of wat dan ook.

En ik ben toch echt inmiddels 30 en ik heb een vaste relatie.
Misschien kom ik niet echt moederlijk over ofzo

**Geplaatst**: 28-04-17 13:14

Geplaatst: 28-04-17 13:14

Ik kan me niet voorstellen dat ik wel moederlijk over kom, maar die vraag op diverse manieren toch gehad.
En dan denk je waar bemoei je je mee. Maar heel braafjes zeg je dan maar bij ons komen er geen. En dan krijg je de standaard, komt nog wel.

**Geplaatst**: 28-04-17 13:54

Geplaatst: 28-04-17 13:54

Wanneer je meegeeft dat je geen kinderen hebt of wil, dan krijg je bijna automatisch de vraag:
"en waarom niet?" Sommigen omdat ze dan plots in een bekeer-modus schieten en alle heil van kinderen hebben willen prediken, anderen uit oprechte interesse. De ene takelt je motivatie met "ja maar hoor es..." gevolgd door een hele reeks argumenten die de jouwe tegenspreken, de andere vindt dat je het prima overdacht hebt en nog een andere boeit het helemaal niet

**Geplaatst**: 28-04-17 15:55

Geplaatst: 28-04-17 15:55

Varekaj schreef:
Wanneer je meegeeft dat je geen kinderen hebt of wil, dan krijg je bijna automatisch de vraag:
"en waarom niet?" Sommigen omdat ze dan plots in een bekeer-modus schieten en alle heil van kinderen hebben willen prediken, anderen uit oprechte interesse. De ene takelt je motivatie met "ja maar hoor es..." gevolgd door een hele reeks argumenten die de jouwe tegenspreken, de andere vindt dat je het prima overdacht hebt en nog een andere boeit het helemaal niet

Dat dus, of een meewarige "oh...." . Ik werk heel veel met mensen in mijn leeftijdsgroep, vrijwel alleen mannen, waarvan er een hoop dus kleine kinderen thuis hebben zitten. Ik werk mee aan opdrachten op locatie in verschillende teams dus moet me wat vaker voorstellen aan mijn tijdelijke semi-collega's, waarbij kinderen logischerwijs ter sprake komen. Ik voel me dan toch iets bezwaard en een beetje mislukt als vrouw ofzo maar ook dat ik moet uitleggen waarom ik nog niet lekker thuis zit met de kinderen. Ligt ongetwijfeld meer aan mij dan aan de omgeving maar toch...