Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-05-25 16:08

Geplaatst: 03-05-25 16:08

Ahhh wat jammer Karuna!

**Geplaatst**: 03-05-25 22:53

Geplaatst: 03-05-25 22:53

Tallie1979 schreef:
lor1_1984 schreef:
Ik lig as we speak in het ziekenhuis na diverse epileptische aanvallen.
Ben een paar dagen buiten westen geweest ook en heb er een lam pootje aan overgehouden.
Gelukkig is alles inmiddels weer onder controle maar het was ff niet grappig zegmaar.
Inmiddels eet ik weer, ik hou nog niet alles binnen maar wat binnen blijft, blijft tenminste binnen waar het moet.
Blijk diabetes te hebben ook.

Heeft de diabetes de aanvallen veroorzaakt? Ik weet dat je er hart en herseninfarcten van kunt krijgen.

Beterschap!!

Zeer wsl wel ja.
Had ook echt errors in mijn hoofd zegmaar en heb niet bewust meegekregen dat ik buiten westen was een paar dagen.
Dinsdag opgenomen, vrijdag was de boel onder controle en inmiddels zijn we een week verder.

Mijn rechterbeen werkt nog niet volledig mee, is nog wat kramperig.
Heb nu zo'n ronde plakker op mijn arm en kan via een app kijken hoe de bloedwaardes zijn, scheelt weer vingerprikken enzo.
Ik wilde eerst niet aan de diagnose diabetes maar kom er helaas niet mee weg.

Gelukkig voel ik de plakker en het evt bijspuiten vrijwel niet, dat scheelt al een hoop.

Nu nog hopen dat ik vlot weer naar huis mag, slaap dan denk ik wel een stuk beter dan nu.

**Geplaatst**: 06-05-25 10:44

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 06-05-25 10:44

Ooohh, maar dan heb je type 1! Dan zat je waarschijnlijk in een hypo ook. Heftig zeg!

**Geplaatst**: 06-05-25 11:21

Geplaatst: 06-05-25 11:21

lor1_1984, heel veel beterschap!

Hier zoek ik inderdaad ook het liefst de rustige mensen op en in een hoek idd, maar wel aan een kant dat ik makkelijk weg kan.

En ik wacht altijd met zitten zodat daarin ook de ergste hectiek weg is.

Hier gister een feestdag mogen draaien en voel hem wel qua energie. Gister wel weer voor het eerst sinds tijden weer de fiets gepakt en ook dat moet ik weer opbouwen blijkbaar. Deze week wat moeilijk om de rust erin te blijven houden. Gelukkig van het weekend even niets gepland staan.

**Geplaatst**: 07-05-25 13:46

Geplaatst: 07-05-25 13:46

Hoe is het met je Lor1, ben je nog in het ziekenhuis?

**Geplaatst**: 07-05-25 16:41

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 07-05-25 16:41

Ben net vanmiddag weer thuisgekomen.
Wel nog heel slap en moe enzo, maar ik hoop nu iig beter te slapen.

**Geplaatst**: 07-05-25 16:48

Geplaatst: 07-05-25 16:48

beterschap, ik hoop dat je snel weer beter in je vel zit!

**Geplaatst**: 09-05-25 19:54

Geplaatst: 09-05-25 19:54

Tallie1979 schreef:
Ooohh, maar dan heb je type 1! Dan zat je waarschijnlijk in een hypo ook. Heftig zeg!

Schijnbaar heb ik type 2.
Goed onder controle met de freestyle librelink app en 1x daags de langdurige insuline bijspuiten.
Maar was zeker ff heftig allemaal.
De honden zijn voorlopig ook nog even bij mijn moeder en stiefvader logeren, wanneer mijn moeder bij mij komt neemt ze mijn teefje en haar eigen hond wel mee, maar ook bij vertrek weer mee naar haar huis.

Ik heb nu 4x daags thuiszorg om de bloedsuikerspiegel te monitoren en te leren welke hoeveelheden ik wanneer moet inspuiten enzo, daarnaast zetten ze me 3x per week onder de douche en hebben ze me de afgelopen dagen van de wc moeten hijsen omdat ik de kracht miste om zelf overeind te komen.

Vandaag lukte dat me voor het eerst weer zelf, maar ik heb wel mijn telefoon nog even in de wasbak liggen zodat ik kan bellen zonder over de grond te hoeven kruipen als het toch niet lukt.
Eten is nu ook even kant&klaar maaltijden en dat soort makkelijke spul, wat ik laat bezorgen door oa de supermarkt, mijn moeder haalt ook maaltijden voor me of kookt wanneer ze bij mij is, superlief.

Per maandag start er ook fysiotherapie om mijn benen enzo weer wat sterker te maken, met die puddingbenen van me en het feit dat ik ruim een maand gelegen heb leek ons dat wel een goed plan, ook met het oog op tzt weer zelf de honden verzorgen, boodschappen doen enzo.

Kramperige been is inmiddels weer voor 97% bijgetrokken, af en toe nog een wat slaperig/tintelig gevoel maar grotendeels weer zo goed als normaal.

En soms wil ik wat harder dan mijn hoofd aankan, dan voel ik een error aankomen en moet ik ff op de rem trappen om insulten of iig het gevoel ervan te voorkomen.
Kwestie van even een beetje geduld en ruimte vragen aan degene die op dat moment mijn aandacht vraagt.

**Geplaatst**: 10-05-25 09:15

Geplaatst: 10-05-25 09:15

Ik schrik er gewoon een beetje van en weet niet zo goed wat ik kan zeggen, ik wil je veel beterschap wensen :knuffel:

**Geplaatst**: 10-05-25 10:39

Geplaatst: 10-05-25 10:39

Pfff lor1_1984, wat een situatie, en zo onverwacht als ik het goed begrijp.
Hopelijk voel je je snel weer een beetje goed, en kan je toch de basisdingen weer zonder hulp :knuffel:

**Geplaatst**: 10-05-25 15:18

Geplaatst: 10-05-25 15:18

Bedankt

Ik kan steeds een beetje meer weer, moet gewoon weer een beetje kracht en vertrouwen in mijn lijf opbouwen daarbij.

Het was zeker onverwacht, ik was 2 weken ziek, griep leek het te zijn en ik hield zo goed als geen eten meer binnen dus ik leefde vnl op water, ORS en hier en daar een danoontje of sportdrankje.
Het drinken bleef grotendeels binnen gelukkig dus uitdroging is me bespaard gebleven al beweerde mijn huisarts de dag van opname dat ik wel degelijk flink uitgedroogd zou zijn. 8)7

Maar mijn bloedwaarden waren compleet van de wap, mijn bloedsuiker te hoog, ik had een fikse blaasontsteking en ik kreeg net voor het weekend voordat ik opgenomen werd rare wegtrekkers met één kant.
Niet super heftig nog toen, maar wel dat ik bedacht om even de waterkoker niet te gebruiken omdat ik aanvoelde dat ik water over me heen zou gooien bij zo'n wegtrekker en de wegtrekkers niet te voorspellen waren.
Dus ff op safe gespeeld zegmaar.
Die maandag al aan de bel getrokken bij mijn woonbegeleiding, maar degene die dienst had vond dat ik maar met de fiets naar de huisarts moest terwijl ik mijn voordeur nog niet eens haalde zonder door mijn hoeven te gaan.

Dus toen dacht ik 'ik bel morgenochtend om 8u mijn persoonlijke begeleiding wel even'.
Om 7:30u op dinsdagochtend kreeg ik een epileptisch insult, ik heb hem helemaal bewust meegekregen en de error in mijn hoofd gevoeld enzo.
Om 8u belde ik mijn persoonlijk begeleider om te vragen of ze mijn huisarts wilde bellen, ook omdat ze de agenda voor haar neus heeft en een auto kan regelen enzo.
Echter bleek toen dat ik niet kon praten, er kwam een vaag 'baah' uit en verder niets. :oo

Binnen 3 minuten stond ze binnen met een collega, zijn ze mij gaan checken of ik niet half dood lag te wezen, de huisarts gaan bellen en meteen mijn moeder ook op mijn verzoek want die maakte zich al ontzettend veel zorgen toen.
Om 11:30u was mijn moeder er, om 13:30u de huisarts en ik geloof dat ik om ±14:15u het ziekenhuis in gereden werd door de ambulancebroeders en opgenomen op de IC.
Ergens daarna kwamen er diverse epileptische insulten, die ik wederom bewust meekreeg inclusief de errors in mijn hoofd.
Deze kregen ze in eerste instantie niet onder controle en toen hebben ze me platgespoten met oa anti-epileptica om verdere schade te beperken en ben ik vrijdagochtend weer bijgekomen.
Daarna ging het goed, al duurde het even voordat mijn spraak weer goed was.
Je kon duidelijk merken dat de verbindingen in mijn hoofd goed zaten maar dat het nog niet goed naar buiten kwam zegmaar.
En nu merk ik soms dat ik harder ga dan mijn hoofd aankan, dan moet ik even terugschakelen in tempo en wat meer tijd nemen om mijn gedachten te ordenen en te uiten.
Is vnl bij vermoeidheid of wat stevigere emoties wat duidelijker.

Ik kan inmiddels zelf mijn eten en drinken pakken, maar wachten op de waterkoker vergt nog net teveel van me en ik vraag de thuiszorg of die mijn maaltijd willen opwarmen om dezelfde reden.
Ik verwacht eigenlijk wel dat dat ergens komende week langzaam aan weer tot de mogelijkheden behoort om zelf te gaan doen.

**Geplaatst**: 10-05-25 18:50

Geplaatst: 10-05-25 18:50

Dat klinkt heftig Lor. Woon je met begeleiding? Weet niet zo goed wat ik me daarbij moet voorstellen.

**Geplaatst**: 10-05-25 19:10

Geplaatst: 10-05-25 19:10

Ik woon zelfstandig met ambulante woonbegeleiding.
Dat houdt in dat er 1-2x per week iemand vd woonvorm hier komt om even te babbelen en wanneer er ergens ondersteuning bij nodig is daarop in te grijpen/ondersteunen.
Daarnaast heb ik 1x per week huishoudelijke ondersteuning vanuit de WMO, diegene maakt mijn huis schoon zegmaar en geeft mij waar nodig een duwtje in de rug.
Vaak als zij er is ben ik bezig met de was opvouwen/ophangen, kleine opruimprojectjes en we doen de afwas vaak even samen als mij dat niet gelukt is.
En nu dan 4x per dag nog meer thuiszorg om mijn bloedsuikerspiegel te monitoren, me te leren hoe het bijspuiten werkt en me 3x per week onder de douche te zetten en zo nodig te helpen.
En per maandag fysiotherapie en eerdaags nog een diëtist erbij ivm het leren omgaan met de diabetes maar ook mijn eetstoornis.
Dus ben de eerstkomende tijd flink druk met alle hulpverleners, maar het is voor een goed doel: dat ik weer vlot zelf voor mijn honden kan gaan zorgen en ze weer thuis komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-25 09:58

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-25 09:58

Zo te horen fijne ondersteuning wel

Maar goed, je zou ook wel weer willen dat het niet nodig was...

Deze week was ik heel druk. En nu ben ik echt mega gaar. Maar weet je, dat is oke want ik mag moe zijn. Want ik heb heel veel gedaan. Bijna teveel :')

Het leven is wel weer leuk zo

**Geplaatst**: 21-05-25 16:10

Geplaatst: 21-05-25 16:10

Hoe is het hier?
Van de week is mijn schuur gereed gemaakt en vanochtend is dan eindelijk m'n hippe driewieler voor volwassenen besteld, de levertijd is 4 tot 6 weken dus ik ben benieuwd!
Ook heb ik de keuze gemaakt om toch niet voor een rempedaal te gaan, de afgelopen tijd heb ik kunnen oefenen met bedienen van remgrepen aan het stuur en ik ben eigenlijk wel overtuigd dat ik die veilig kan bedienen in het verkeer, en zo'n pedaal dus niet nodig is. Verder geen nieuwigheden

**Geplaatst**: 21-05-25 16:14

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 16:14

Hier is het een gekkenhuis op moment met een onerwacht veulen onderweg. Waar je normaal 11 maanden voor hebt, moesten wij voorbereiden in 2 weken. Het komt vast goed, al is er een redelijk risico aan deze dracht (zie topic).
Stom genoeg functioneer ik vrij goed nu, zal de adrenaline wel zijn. We gaan zien wat er gebeurt als het kind goed en wel ter wereld is

**Geplaatst**: 21-05-25 16:16

Geplaatst: 21-05-25 16:16

Hier gaat het met mijn klachten helaas niet zo goed. Ik heb een aantal klachten erbij gekregen. Mijn voeten jeuken tegenwoordig heel vaak. En ik heb helaas meer stuipen en regelmatig branden mijn kuiten. Stilstaan kon ik al heel slecht, maar lukt nu helemaal niet meer. Nondeju! :')

Omdat ik weiger om toe te geven aan de pijn, zwem ik nu 3x per week en ben ik ook meer gaan rijden. Vanavond heb ik zelfs les, gewoon omdat ik dat wil.

Dus nee, het gaat niet soepel, maar ik maak er het beste van! Ik ben gisteren ook nieuwe kleren gaan kopen. Kan geen uur winkelen, dus ik heb van alles uit het rek getrokken en snel afgerekend. Ik ga volgende week nog wel een ronde doen. :')

@Blue_Eyes, ik ga je topic volgen en druk voor je duimen!!

**Geplaatst**: 21-05-25 16:28

Geplaatst: 21-05-25 16:28

Jouw topic volg ik al Blue eyes. Spannend, ik hoop dat het goed komt.

Vervelend dat jouw klachten toenemen Tallie, jeuk onder je voeten lijkt me super irritant.

We krijgen wel foto's van je vervoermiddel toch Telpeva?

Ik krijg vrijdag eindelijk die facet denervatie in mijn schouder. Die moet de zenuw wegbranden. Ik ben benieuwd maar een eventueel resultaat is pas na zes weken te verwachten. Ik ga nog steeds twee keer per week naar de kine.
Helaas begint mijn onderbeen weer steeds meer pijn te doen. Dat materiaal wat er in zit is heel erg aan het irriteren.

Nu zit mijn hond ook nog in de lappenmand met een acute baarmoederontsteking. Gisteren is ze meteen geopereerd maar weer thuis ging ze hevig bloeden dus kon mijn man meteen weer terug. Er was een hechting los gegaan en er was een ader niet dichtgebrand waardoor ze dus weer onder narcose moest. En na twee keer narcose vertrouwden ze het niet en moest ze vannacht blijven. Om 7.30 uur was ze het daar zo zat dat ze het op een blaffen zette en mijn man werd gebeld of hij zo snel mogelijk wilde komen

Nu thuis is ze echt zielig met die stomme kap op. En de bankrekening is nu trouwens ook heel zielig :list:

**Geplaatst**: 21-05-25 16:32

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 16:32

Ja, de bankrekening, die doet altijd pijn na dit soort dingen! Ik hoop dat ze opknapt!

**Geplaatst**: 21-05-25 16:38

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 16:38

Beterschap voor haar, Percy!

**Geplaatst**: 21-05-25 17:14

Geplaatst: 21-05-25 17:14

Hoi allen,

Ik lees dit topic vanaf het begin al mee, vanaf dat moment ook getwijfeld of ik mee durfde/mocht te kletsen

maar als jullie dat oké vinden zou ik dat wel graag willen doen nu.

Ik zal me meteen even voorstellen en een stukje levensloop delen: ik ben Karlijn, 32 jaar, ik ben afgekeurd voor werk (wajong) en woon in een beschermde woonvorm, ik heb een kat en zij is echt het lichtje in mijn leven

Ik ben 'beschadigd' door vroegkinderlijk misbruik, vanaf mijn 11e kreeg ik daar herinneringen van terug en werd ik depressief inclusief zelfdestructief gedrag, vanaf mijn 16e in de hulpverlening, ik heb mijn vader na een lang ziekbed zien sterven toen ik 17 was, ik kreeg mijn eerste psychose op m'n 18e en m'n tweede een half jaar later. Toen ben ik ook 13 maanden opgenomen geweest. Vele psychoses en gedwongen opnames later brak ik in 2018 tijdens een ontsnappingspoging van de gesloten afdeling over het dak (terwijl ik psychotisch was) mijn rug (en ik was daarvoor al jaren rugpatient). In 2020 overleed mijn beste vriendin door suicide. En nog een oliebol aan trauma's meer. Ik ben uiteindelijk gediagnosticeerd met een schizoaffectieve stoornis, complexe ptss en anorexia.

Ik heb ook veel fysieke issues, zo heb ik dus nog altijd ontzettend veel rugpijn en pijn op andere plekken in m'n lichaam, ik heb een hypotone blaas veroorzaakt door een fout van de GGZ, waardoor ik aangewezen ben op zelfkatheterisatie. Ik ben geboren met een hartaandoening (WPW syndroom) waardoor ik aanvallen kreeg waarbij ik superduizelig en licht in m'n hoofd werd, een soort tv-sneeuwbeeld zag, en m'n hartslag boven de 250 uitkwam. Dat is 28 jaar afgedaan als hyperventilatie totdat ze het eindelijk op een ECG zagen. Die 'hyperventilatie' had me ook m'n leven kunnen kosten want je kunt tijdens zo'n aanval ook een hartstilstand/hartaanval krijgen. Daarvoor heb ik in 2020 een ablatie gehad. Daarnaast heb ik ook tardieve dyskinesie en is er vrijwel zeker sprake van POTS en hEDS.

Het is een heel verhaal met best pittige details maar ik vind het fijn om het volledige verhaal te vertellen, er staat ook niks in dat geheim moet blijven. Verder hou ik heel erg van wandelen in de natuur, fotograferen, kamerplanten.

Als afsluiter nog een foto van mijn grote liefde Abby :+:

Mocht je iets willen weten, vraag gerust!

Laatst bijgewerkt door _Karlijn op 21-05-25 17:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-05-25 17:17

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 17:17

Welkom!
Maar je kwam hier toch al eens voorzichtig aankloppen in februari?
Je bent dus nog steeds even welkom als toen :knuffel:

**Geplaatst**: 21-05-25 17:39

Geplaatst: 21-05-25 17:39

Little_Gift schreef:
Welkom!
Maar je kwam hier toch al eens voorzichtig aankloppen in februari?
Je bent dus nog steeds even welkom als toen

Oh, ja, je hebt gelijk. Helemaal vergeten.

**Geplaatst**: 21-05-25 18:13

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 18:13

Hopelijk blijf je deze keer want je bent hier zeker welkom!

**Geplaatst**: 21-05-25 18:46

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 21-05-25 18:46

Succes Percy, hoop voor je op een positief resultaat en beterschap met de hond!

@Karlijn, welkom, ik praat hier ook niet vaak mee omdat het mij soms te snel gaat met volgen, hopelijk voel je je daardoor minder alleen in.

Hier een pittige week omdat auto en fiets in 1 week besloten kapot te gaan. Auto wilde niet meer in een versnelling gaan en fiets was de achterband lek van geraakt. Dat zorgt nu voor flinke moeheid en spierspanning van heb ik jou daar. Moeilijk om aan toe te geven merk ik helaas. Toch moeten we het er mee doen. Fiets wordt nu gemaakt en auto staat bij de garage waardoor ik er nu even geen invloed op heb. Dat wachten sloopt nog eigenlijk het meeste. Het is toch een deel dat zorgt dat je makkelijker ergens naar toe kan gaan dat wegvalt.