Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-07-16 21:41

Geplaatst: 31-07-16 21:41

tja, meer of minder raar wordt je er niet van, maar met HSP zal je echt je eigen weg moeten vinden in het leven, en dat kost meer moeite dan zonder.
En als ik jou lees is het niet in balans, Dat je meer dingen doet die energie kosten, dan dingen waar je energie van krijgt.
Dat is super belangrijk om energie genoeg te houden en om over drukte en chaos te kunnen.
O en er zijn super goede kanten van HSP als je ze nuttig weet te gebruiken.

Wel vind ik het lastig dat dit een publiek forum, waardoor iedereen alles kan meelezen.

**Geplaatst**: 31-07-16 21:57

Geplaatst: 31-07-16 21:57

Klopt, mijn leven is momenteel helemaal niet in balans. Ik woon op een plek waar ik mij niet fijn voel en heb zelfs momenten gehad dat ik liever 'veilig' binnen blijf dan dat ik de hort op ga. Ondertussen heb ik daar weer door heen geprikt maar als ik lekker wil gaan wandelen met mijn jongste hond kom ik eigenlijk saggerijnig thuis door de reacties/handelingen/doen en laten van andere mensen.

Dat dit openbaar is kan mij eigenlijk niet eens meer zo veel deren. Ik heb duidelijke signalen op mijn werk aangegeven en er wordt geen gehoor aan gegeven. Ik gok niet dat collega's van mij hier mee lezen en als ze dat wel doen zal het tijd worden dat er misschien ergens een belletje gaat rinkelen.

Mijn grootste hobby staat ruim 1,5 uur van mij vandaan. Mijn pony staat in Limburg te genieten van haar paardenleven. Dit is mij hier ook ontnomen door een stal waar ik ben weggepest over de rug van mijn paard. Deze stress sloeg op mijn spieren waardoor er aan reuma werd gedacht. Probleem is opgelost en ik kan weer fatsoenlijk bewegen.
Maar vermoeidheid blijft. Hoofd die overloopt blijft. Genieten van vakantie (die ik pas heb gehad) was er bijna niet bij omdat ik meer bezig was met de drukte in mijn hoofd dan dat ik echt kon uitrusten.

Om eerlijk te zijn vind ik het erg eng om met een dokter hier over te praten. Ik ga direct denken van wát gaan ze op mijn werk van mij denken? Wat gaan ze over mij zeggen? Enzovoort. Ik denk voor andere mensen zeg maar.
Omdat ik mij in deze omgeving niet fijn voel, en ook nooit zal gaan voelen, ben ik bezig met verhuizen. Enige wat mij momenteel nog tegen houd is mijn rijbewijs.. die hoop ik op 3oktober te halen. Ook zal ik dan ander werk zoeken in die omgeving en wil dan ook minder uur gaan werken. Ik werk nu ruim 40 uur, en zie werkelijkwaar door de bomen het bos niet meer.

Het enige waar ik nu een beetje van tot rust kom is het spelen van Pokemon op de DS :')

Maar de afgelopen dagen ben ik zelfs daar te moe voor. Maar als het wel gaat; werkt het wel.
Om het weekend ben ik bij mijn paard, daar laad ik ook flink van op .. maar uiteraard niet voldoende.

Van de week is er iets op mijn werk gebeurd waardoor ik veel pijn had. Ik ben toen naar de kantine gegaan om dit te koelen en daar zat een collega van mij. Uit schrik (door wat er gebeurd was) kreeg ik tranen en excuseerde mij hiervoor. Ik kreeg ook direct het gevoel dat ik overdreef. Toen die collega weg liep ben ik in tranen uitgebarsten en voelde toch heel duidelijk dat dit geen tranen waren van dat moment ... maar van hele andere dingen. Hele vreemde gewaarwording.

Nu voel ik me ook al een aansteller :')

Excuses.

Chakra Meditation ga ik eens op zoeken.

**Geplaatst**: 31-07-16 22:18

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 31-07-16 22:18

Op het werk heb je het al verteld, en de dokter hoort dit vele malen meer. Praten kan geen kwaad, eens aanhoren wat zij je zal adviseren

Een rijbewijs zal je denk ik zeker gaan helpen. Een plek opzoeken waar jij je rust kunt vinden, ergens anders wandelen met de hond, etc.

Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar echt, ga niet denken voor andere mensen want dat kan niemand. Het enige wat je ermee bereikt is dat je aan het overdenken raakt en dit kost je veel energie.

Wat gebeurd er eigenlijk om je heen als je wandelt waardoor je chagrijnig thuis komt? Schreeuwende hangjongeren oid?

**Geplaatst**: 31-07-16 22:40

Geplaatst: 31-07-16 22:40

Mensen die mijn hond afleiden als ik met hem bezig ben, doorrijden bij een zebrapad, fietsen op de stoep en bijna tegen de hond aan zitten.. zulk soort dingen.

Ik doe mijn best om niet voor andere te denken. Maar dat is inderdaad heel moeilijk. Mijn moeder heeft ook al gezegd dat ik het eens moet doen maar ben bang dat dit mijn komende banen zal beinvloeden.
Ik heb ook het gevoel nooit serieus te worden genomen bij de ha. Heb al regelmatig daar met o.a vermoeidheidsklachten gezeten en ook als er niets met bloedprikken uitkomt helpen ze niet verder.

**Geplaatst**: 31-07-16 23:13

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 31-07-16 23:13

Realiseer jij je dat anderen geen HSP hebben, dus dat je moet schreeuwen willen zij iets normaal horen !

**Geplaatst**: 31-07-16 23:28

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 31-07-16 23:28

In de zin van dat ze niet kunnen begrijpen hoe ik het ervaar? Of begrijp ik je even niet?

**Geplaatst**: 31-07-16 23:35

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 31-07-16 23:35

Ja en nee
In de zin dat Niet HSP ers erg lang er over doen om iets te snappen dat een Hsp er echt wel moet schreeuwen wil een ander het begrijpen.
Zowizo hoe jij het ervaart snapt niemand, maar dat doet er niet toe,
Dit gaat over wat jij aangeeft, Je moet bij niet HSP overdreven duidelijk zijn wil er iets binnenkomen.
Bv die pillen reageer ik fout op werkt niet, het moet zijn, NU GEEF JE ANDERE, DEZE TROEP GA IK DOOD AAN.

**Geplaatst**: 01-08-16 00:27

Geplaatst: 01-08-16 00:27

Dat overdrijven heb je in ieder geval niet overdreven

Het is echt niet zo dat mensen die geen hsp zijn niks begrijpen, jij voelt alleen dingen sneller en duidelijker aan.

Als ik bij m'n dokter aangeef waar ik last van heb heeft ze dat echt wel verstaan hoor

**Geplaatst**: 01-08-16 01:54

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 01-08-16 01:54

Hier ook hsp'er! Ik herken wel eea uit je verhaal maar hsp werkt bij elk persoon anders. Ik zou bijvoorbeeld niet chagrijnig thuiskomen van hond uitlaten bij het zien van andermans rare gedrag. Dit kost jou trouwens ook onnodig veel energie

en wat schiet je ermee op? Niks

probeer he oor/oog in en weer uit of haal je schouders op. Dat zei mijn vader vroeger altijd, vreselijk, maar nu begin ik het te begrijpen :')

Wat stom dat je werk je zo dwars zit! Ik weet hoe dit zijn effecten op al het andere kan hebben zoals lichamelijke klachten. Gedoe is dat

is er niet iemand op je werk waarmee je kan praten?

O en huilen moet! Lucht enorm op

probeer je er niet voor te schamen. Je hoeft ook niet alles wat je doet te verantwoorden, ook niet aan jezelf! Iedereen is anders en niet iedereen hoeft jou of wie dan ook per se leuk te vinden. Jij bent jij

niks mis mee!

**Geplaatst**: 01-08-16 03:54

Geplaatst: 01-08-16 03:54

Ik ga hier weer meelezen voor tips en tricks..
Hier lukt het ene dag redelijk om me af te sluiten andere niet.
Als het niet lukt kan ik dat niet meer laten afvloeien en gaat mijn hele lijf vast zitten.
Ik merk dat als ik met acupunctuurnaalden mijn spieren weer los maak ik dan ook de opgebouwde spanning af kan laten vloeien.
Dat kan echt van totale onrust en niet slapen naar boem slaspdronken gaan.
En dan prik ik niet op acupunctuurpunten maar op waar spanning zit.
Dat helpt mij wel met het herstellen van de balans, maar ik blijf gauw aan mijn tax zitten qua prikkels.
Emoties van mensen heb ik ook zoveel last van, echt niet leuk want ik voel alles haarfijn aan en heb altijd gelijk over iemands toestand op dat moment.
Dat icm Lyme en daardoor ook fibromyalgie is het knap vermoeiend.
Hier officieel geen diagnose hsp, maar ik ben het 100% zeker.
Ik zie alleen geen nut in een stickertje, ik wil geen medicatie ofzo.

**Geplaatst**: 01-08-16 09:10

Geplaatst: 01-08-16 09:10

laughterline schreef:
Dat overdrijven heb je in ieder geval niet overdreven

Het is echt niet zo dat mensen die geen hsp zijn niks begrijpen, jij voelt alleen dingen sneller en duidelijker aan.

Als ik bij m'n dokter aangeef waar ik last van heb heeft ze dat echt wel verstaan hoor

Dan is het duidelijk toch?
En gelukkig zijn er ook veel mensen die wel begrip hebben, maar toch moet ik regelmatig erg duidelijk zijn wil iets overkomen.
In die gevallen ligt dat niet aan de HSP er maar aan degene die gewoon slecht luistert, maar de enigste oplossing is dan toch om als HSPer flink herry te maken.

**Geplaatst**: 01-08-16 10:02

Geplaatst: 01-08-16 10:02

woepsie90 schreef:
Ik zou bijvoorbeeld niet chagrijnig thuiskomen van hond uitlaten bij het zien van andermans rare gedrag.

Het andermans rare gedrag slaat wel op hoe ik over straat kan lopen. Als ik op het zebrapad loop en een auto schiet voor mij langs; had dat ook heel anders af kunnen lopen.
Als dat jongetje daadwerkelijk met zijn fiets tegen mijn hond aan had gezeten (pup van 8mnd oud) dan had ik een getraumatiseerde pup en wie weet wat nog meer.

Dusja, dan kan ik toch behoorlijk chagrijnig thuis komen ...

Ik heb wel iemand op mijn werk waar ik mee kan praten, maar dat helpt verder ook niet. Je bent het even voor een moment kwijt maar je deelt ook wel weer je irritaties met die persoon. Hoe dat uiteindelijk weer bij de hogere handen terecht komt is natuurlijk weer de vraag. Ik uit een hoop, en dat komt niet altijd ten goede.

**Geplaatst**: 01-08-16 11:08

Geplaatst: 01-08-16 11:08

xDenies schreef:
woepsie90 schreef:
Ik zou bijvoorbeeld niet chagrijnig thuiskomen van hond uitlaten bij het zien van andermans rare gedrag.

Het andermans rare gedrag slaat wel op hoe ik over straat kan lopen. Als ik op het zebrapad loop en een auto schiet voor mij langs; had dat ook heel anders af kunnen lopen.
Als dat jongetje daadwerkelijk met zijn fiets tegen mijn hond aan had gezeten (pup van 8mnd oud) dan had ik een getraumatiseerde pup en wie weet wat nog meer.

Dusja, dan kan ik toch behoorlijk chagrijnig thuis komen ...

Ik heb wel iemand op mijn werk waar ik mee kan praten, maar dat helpt verder ook niet. Je bent het even voor een moment kwijt maar je deelt ook wel weer je irritaties met die persoon. Hoe dat uiteindelijk weer bij de hogere handen terecht komt is natuurlijk weer de vraag. Ik uit een hoop, en dat komt niet altijd ten goede.

Ik weet dat t makkelijker gezegd is dan gedaan, maar je 'moet' stoppen met denken in wat als. Je bezorgt jezelf onnodig veel stress hiermee. Dat maakt je kapot en kost je onnodig energie. Want er is uiteindelijk niks gebeurd. En van stress krijg je zeker allerlei klachten. Daar komen jouw vermoeidheidsklachten denk ik vandaan. Net als bij mij dat zo het geval is. Altijd bloedprikken en nooit komt er iets uit. De klachten werden erger naarmate ik meer stress kreeg.

Ik heb begin januari een heel heftig auto ongeluk gehad met de auto van t werk. Wat als het m'n eigen oude corsaatje was geweest. Was ik dan nog wel in leven? Die auto heeft m'n leven gered, dat zeiden de politie agenten. Daar heb ik ook over nagedacht maar je moet proberen er niet in te blijven hangen, want dat maakt je van binnen kapot en heel erg moe. Leef in het moment en denk niet te veel na over gisteren en morgen, want daar kan je niks aan veranderen. En het gebeurt toch wel zoals het zou moeten. Ik geloof ook dat dat auto ongeluk voor mij bedoeld was om mij wakker te schudden. Het loopt zoals het loopt.

Ik denk weldegelijk dat het je helpt om te praten. Je zegt t al zelf: je bent het even voor een moment kwijt.

Heb je wellicht iemand anders waarmee je goed kunt praten behalve een collega? Je hoeft het natuurlijk niet persee kwijt aan iemand op het werk.

**Geplaatst**: 01-08-16 21:25

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 01-08-16 21:25

Klopt, ik reageer heel heftig op stress, of iig mijn lichaam. En ik geloof zeker dat ik zelf daar één van de veroorzakers van ben. Ik vind het alleen nog heel erg moeilijk om dit om te zetten. Het is niet zo dat ik morgen ineens overal 'laks' aan heb en alles kan hebben. Is ook een stukje onzekerheid wat niet weg gaat.

Om jou wakker te schudden? Dat je anders moet denken?

Ik heb eigenlijk niet iemand anders om er over te praten. Wellicht omdat ik niemand er mee tot last wilt zijn. Natuurlijk praat ik er wel eens over maar niet tot in de details aan toe. En als ik dat wel doe ben ik bang dat het 'tegen me' gebruikt word. Afhankelijk van waar het naar buiten komt.
Zoals op mijn werk dan nu ook gebeurd .. ik heb het geuit wat me dwars zit en hoe ik me voel, en vervolgens word er niet naar omgekeken.

**Geplaatst**: 01-08-16 23:03

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 01-08-16 23:03

Ik zou zeker eens gaan praten met iemand hierover, een therapeut waar je een klik mee hebt. Moeilijk te vinden maar ze zijn er echt wel!

En een therapeut kan je ook helpen met het 'omdenken' zoals die auto die voor je langs schiet op het zebrapad. Vroeger kon ik me er net zo druk om maken als jij doet en je schiet er écht niks mee op en ja het kan écht anders (ook als HSP!).

Het gebeurt me hier regelmatig dat ik bijna voor mijn sokken gereden word (woon nabij het centrum). En eerst werd ik pissig uit angst, chagrijnig en bleef ik er uren in hangen. Nu haal ik mijn schouders op en denk ik "ach, ik heb geen krasje opgelopen en het ging allemaal goed".

Tuurlijk had de auto moeten stoppen, ik had immers groen! Maar helpt het mij ook maar iets om me daarover op te winden? Nee! Dus zonde van mijn al zo kostbare energie want ik ben al (bijna) altijd moe.

En anderen tot last zijn?? Jij voelt je overduidelijk niet lekker in je vel als ik alles zo lees. Ik neem aan dat je het jezelf toch wel gunt om uit dat dal te komen want anders kom je hier niet vragen om herkenning en hulp toch?

Therapeuten hebben gestudeerd om mensen die in de knoop, in een dal of wat dan ook zitten te helpen! Dat doen ze hartstikke graag! Echt heus waar, hier ook een ex-psychologie studente.

En als het niet klikt met een therapeut dan vraag je gewoon een andere. Daar zit ook echt geen fout in, want alleen iemand waar jij je prettig bij voelt kan je écht helpen.

**Geplaatst**: 01-08-16 23:04

Geplaatst: 01-08-16 23:04

Nee ik snap dat je zo niet ineens kunt omschakelen. Lastig dat je niemand hebt om er over te praten! Wellicht dat je hier je ei kwijt kunt

Jep, wakker geschud om anders naar het leven te kijken, me op een ander pad te zetten. Wellicht zweverig voor sommige, maar daar geloof ik wel in

**Geplaatst**: 02-08-16 00:03

Geplaatst: 02-08-16 00:03

In het verkeer moest ik echt onwijs wennen aan aso's op de weg.
Dan ging ik twijfelen en denken, om tot de conclusie te komen dat het mijn fout écht niet was en dat diegene vast slecht geslapen had.
Nu kan ik het loslaten maar dat vond ik erg moeilijk.

Verder heb ik suffe dingen die ik écht niet uit kan staan.
Mijn pony heeft hoefproblemen en dat moest zeer intensief bijgehouden worden.
Dat heb ik na overleg met een fijne smid zelf gedaan, ik moest wat.
Laatst was de hoefsmid echt supertevreden en ik mag hem blijven doen.

Maar smid 1 sprak ik even, en nog voor hij mijn werkwijze wist of mijn pony gezien had had hij al bepaald dat het toch wel fout zou gaan.
Echt, je mag mij corrigeren, maar ga niet zonder het gezien te hebben al bepalen dat ik het fout doe. $:\$
Dat kan me dan echt opvreten zulke mensen, zo naar vond ik dat.
Ik heb echt geen nitwit hoefsmid, en hij controleert mijn werk gewoon.
Bij twijfel mag ik altijd bellen en dan komt hij szm dus ik doe niets zomaar. -O-

Die dingen kan ik dus erg slecht af laten vloeien..
Ik heb zó mijn best gedaan voor die pony, ik kon nog niks en heb zelf geleerd hoe ik hem moet corrigeren, na bevestiging van aanpak van een erg fijne smid.
Uren hoofdpijn en zorgen zitten er in, veel geprobeerd en geleerd en dan bepaald iemand in een minuut zonder iets te weten of gezien te hebben dat je het toch niet goed gaat doen.
Ik heb verdorie vanaf 19 juni drie keer per week zijn hoefjes bijgehouden met alle liefde en zorg, mijn onzekerheid opzij gezet en voorzichtig proberen voor mijn alles.
De smid ontdekte schimmel in de witte lijn, en hij kwam vers van zeker 10 jaar vierkant ijzers en hij staat frans en koehakkig plus iets week.
Echt geen issue maar dat moet je goed bijhouden of anders moet je beslaan.
Ik heb dus dat ook moeten leren corrigeren, en het gaat echt super.
Alle voetjes aangetast in de hele witte lijn, gaten in zijn hoeven dat ik radeloos was.
Tig hoefverbanden aangelegd, zijn hoefjes met liefde onderhouden en gecorrigeerd en dan komt iemand zo door de bocht.
Dat vind ik dan echt zo niet leuk.

**Geplaatst**: 04-08-16 14:24

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 04-08-16 14:24

Het is wat moeilijker om mee te leven maar niet onmogelijk.

Wat ik heb gedaan is eerst heel mijn leven zodanig georganiseerd, dat er een balans is ontstaan. Daar ben ik jaren geleden al mee begonnen en dat werpt nu z'n vruchten af denk ik. Eerste stap was niet meer zwaar uitgaan, en niet meer drinken (was ik na jaren feesten sowieso al klaar mee). Volgende stap was ergens wonen waar ik volledig tot rust kon komen.

Ik moet toegeven dat ik 3 jaar als een kluizenaar heb geleefd. Maar dat was nodig.

Toen de rust in mijn hoofd er eenmaal was, ben ik begonnen met mijn eigen dromen, plannen en doelen te volgen, dat geeft veel positieve energie en die heb je als HSP'er nodig.

Met de jaren leer je ook je grenzen stellen, makkelijk nee zeggen, of jezelf op tijd terugtrekken als je overprikkeld bent.

Anderzijds is er één ding wat ik ook geleerd heb: je mag jezelf niet te hard als een HSP'er behandelen, in die zin dat je voorzicht wordt en jezelf terugtrekt voor prikkels en negatieve omgevingen. Je moet net veel buitenkomen, en jezelf trainen! Anders wordt het erger.

Toen ik net ging studeren zat ik met oordoppen in de aula, omdat het geluid van 600 pratende studenten ondraaglijk was voor mij. Als het zover komt, ben je imo niet meer zo goed bezig.

Ik kan inmiddels heel makkelijk weer op openbare plaatsen komen of plekken met veel mensen, alleen niet zolang als andere mensen.

Dus lang verhaal kort: zoek een balans, gun jezelf wat je nodig hebt (desnoods ander werk..), maar blijf verder zo normaal mogelijk doen! Ik merk dat HSP'ers zich vaak in een slachtofferrol duwen, en dat er toch iets negatiefs en 'ziek' omheen hangt. Jammer, wat het is een mooie gave waar je echt je voordeel mee kunt doen!

**Geplaatst**: 04-08-16 16:11

Geplaatst: 04-08-16 16:11

Ik ben het helemaal met je eens Robin_S, op de laatste twee zinnen na.

HSP is wat dat betreft best vergelijkbaar met autisme, iedere HSP is anders en de een is een milde, de ander extreem.

Het labeltje als 'excuus' gebruiken vind ik ook altijd heel jammer, en ja, dat gebeurd vaak zat.

Ik heb zelf een extreme variant te pakken, leef niet als een kluizenaar (verre van, ik houd teveel van sociale contacten en buiten zijn) maar zit absoluut wel thuis! (nouja, ben freelancer en werk niet al te veel uur per week om het haalbaar te houden voor mezelf) Niet alleen om HSP hoor, lichamelijk speelt er ook wel wat, maar dat gaat hier 50/50 op.

Ik zie het niet als een ziekte, maar het is hier wel dermate extreem dat het me in veel zaken belemmert om echt normaal te kunnen functioneren op lange termijn.

Er zitten absoluut prachtige dingen aan, maar ook zeer zeker dingen die (wanneer je het over de extreme mate hebt) iemand zwaar kunnen belemmeren.
Ik ben vrijwel altijd optimistisch, maar ook zeer zeker realistisch en denk niet dat de mensen die last hebben van extremere zaken altijd maar 'negatief' en 'ziek' doen, voor sommigen is het gewoon zwaar... ehm... *piep* hahaha

**Geplaatst**: 04-08-16 17:37

Geplaatst: 04-08-16 17:37

Ik weet niet eens of ik 'het' wel heb, ik herken mijzelf enkel in eigenlijk het overgrote deel van de 'kenmerken'. Maar ik trek geen label naar me toe om mij in een slachtofferrol te kunnen plaatsen.

Dat er mensen zijn die het wel als excuus gebruiken blijf je toch houden. In ieder geval met alles, ook met ADHD en Autisme.

**Geplaatst**: 05-08-16 08:37

Geplaatst: 05-08-16 08:37

Wubwub, het is erg kort door de bocht denk ik als je zegt dat het altijd te trainen is.
Zelf niet het plakkertje, altijd wel gauw last gehad van prikkels maar niet ondoenbaar.
Tot ik ziek werd, zelfs messen tikkend op een bord kwamen gigantisch hard binnen.
Elk geluid dreunde binnen, inmiddels weet ik dat dat getriggert wordt door onder andere melk en gluten en daarbij de Lyme.
Nu prik ik voor de Lyme immuuntherapie, en dat werkt ook prettig op mijn hoofd.
Ik heb er stukken minder last van, maar hoe slechter ik ben hoe minder ik kan hebben helaas.
Laatste tijd kan ik slecht mensen om me heen hebben, die rommelen mij teveel door het huis en maken gewoon herrie voor mijn gevoel.

Het kan zijn dat dat volgende week anders is trouwens.

HSP klachten kunnen bij bepaalde ziektes ontstaan, zo is Lyme ook neurologisch en het heeft me nog sensitiever gemaakt.
Dat kan simpelweg komen door een stel bijnieren die onvoldoende werken en dat is hier gewoon het geval.
Die 3 jaar leven als een kluizenaar kan chronisch overbelaste bijnieren hersteld hebben waardoor je er nu beter mee overweg kan.
Dan is rust en balans dus inderdaad de sleutel, en dat kan inderdaad lang duren.

Zelf heb ik wel druppels enzo voor als ik echt heel veel last heb.
Soms voel ik me gewoon te overbelast dat ik denk dat ik iedereen in de weg zit en pik ik van alles op.
Klote, maar ik heb daar nu mijn tricks voor.
Ik heb naast de immuuntherapie veel baat bij cbd olie en L-theanine.
De eerste heb ik altijd in de buurt, en als ik bij teveel de rust er zo in breng kan ik dat cirkeltje goed doorbreken, ik gebruik het nu niet meer elke dag.
Maar hangt ergens een klotesfeer wil ik er gewoon niet zijn, dat kan me echt leegtrekken en dan maak ik me ook gewoon uit de voeten. :Y)

Reden dat ik meelees is dat er misschien wel nuttige tips passeren, niet zozeer met slachtofferrol.

**Geplaatst**: 05-08-16 08:50

Geplaatst: 05-08-16 08:50

Ik denk dat je de verkeerde naam te pakken hebt Moonfish, dat heb ik namelijk niet gezegd, juist het tegenovergestelde

Ik zit namelijk niet voor niks thuis, zie mijn reactie...

(Al kun je veel dingen wel makkelijker maken voor jezelf en daardoor de 'nare' kanten vermijden, dat doe ik heel veel en dat kun je wel leren, maar nee, ik denk absoluut niet dat je dingen weg kunt trainen, HSP ben en blijf je!)

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 05-08-16 08:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-16 08:50

Geplaatst: 05-08-16 08:50

Oops, sorry. :')

**Geplaatst**: 05-08-16 12:21

Re: Hoog Sensitief Persoon (HSP)

Geplaatst: 05-08-16 12:21

Nee moonfish dan heb je het vast op mij

maar even een nuance: ik zeg niet dat het altijd weg te trainen is. Dat is onmogelijk. Ik zeg dat je jezelf moet blijven trainen, eerder dan jezelf eenzaam terug te trekken uit angst voor de overprikkeling / vermoeidheid. Net zoals je je spieren traint, kan je ook je zenuwsysteem trainen om die indrukken minder intens te laten binnenkomen.

Al zijn er dingen, zoals stemmingen van anderen overnemen, waar ik zelf nog heel erg tegen aanloop. Maar ook daar begin ik steeds meer op te letten en aan te werken. Ik blijf geloven dat er dus beter mee te leven valt dan wat men je op internet doet geloven. En ik blijf dus ook geloven dat het een heel handige gave is.

**Geplaatst**: 05-08-16 17:15

Geplaatst: 05-08-16 17:15

Het is soms een gave.
Ik had vorige week dat ik op stal kwam en ik kom bij mijn pony en ik zag wat.
Iets, hij was wat narrig maar dat gebeurt wel vaker en ik zag niks, maar tóch was er iets maar ik kon het niet verklaren.
Daarop heb ik mijn gevoel gevolgd en hem met rust gelaten, twee dagen later had hij ineens een gele snottebel aan zijn neus hangen.
Hij was dus die dag niet fit, totaal onzichtbaar maar ik had het door.

Waar ik het wel een enorm nadeel vind is met relaties.
Ik voel zó haarfijn aan hoe diegene zich voelt dat ik er erg onzeker van word.
Mijn ex was namelijk vrij onstabiel en kon erg omslaan, dus ik wil soms gewoon liever niet doorhebben dat iemand zich niet 100% voelt.

Nu vraak ik in het begin van een relatie letterlijk dat als er wat is wil ik dat ze het zeggen, met uitleg erbij dat ik zoveel voel dat ik er anders erg onzeker van wordt.
Dat ik erop vertrouw dat als hij zegt het is goed, dat ik er dan op vertrouw dat het ook écht goed is en geen schone schijn.
Dat geeft mij veel rust moet ik zeggen.

In het verleden stond ik op een stal, en daar liep ik instinctief om de stalhoudster heen ineens.
Kon het niet verklaren, maar ik voelde het gewoon aan en vond het een ontzettend rotgevoel waar ik erg nerveus van werd.
Bleek dat die twee uit elkaar waren, en dat ze nog daar woonde tot ze een huisje had.
Maar zolang als ik haar ontweek bleek die relatie achteraf al te rommelen en daarna over was.

Bij mijn opa heb ik gemerkt dat hij overleed..
Mijn ouders moesten geregeld s'nachts weg toen hij kanker had en zou sterven.
Elke nacht als dat gebeurde stikzenuwachtig, maar de laatste keer voelde ik rust en wist ik dat hij overleden was en ben als een blok in slaap gevallen.
S'morgens kwam ik beneden en toen werd mijn vermoeden bevestigd, op het moment dat ik dat voelde voelde mijn neef op Curacau hetzelfde.
Hetzelfde tijdstip, en hij wist van niks dat hij zo slecht lag.
Het engste vind ik nog dat toen de kanker ontdekt werd met 85% kans op genezing mijn gevoel al zei dat het niet goed zou aflopen.
Dat heb ik ook gezegd, en helaas kreeg ik gelijk.

Terwijl het tot zeer kort tot zijn dood zeer positief was, hij zou echt aan heel wat anders doodgaan volgens de oncologen, al grappend en wel.

Soms vind ik dat emoties oppikken echt moeilijk, maar dat laatste voorbeeld weet ik niet wat ik er van vinden moet. -O-