Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-10 10:53

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 10:53

Welkom!
En krijg je ook hulp hierbij Amanda?

**Geplaatst**: 19-11-10 10:56

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 10:56

Behalve de arbo arts niet. Ik ben ook nog niet naar de huisarts geweest.
Ik weet nog niet waar ik goed aan doe.

**Geplaatst**: 19-11-10 10:57

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 10:57

Zal ik gewoon doen grote kans dat je dit alleen niet gaat redden.
Wel lastig om te kijken wie en wat je wel prettig zou vinden.
Mischien is bijvoorbeeld PMT wat voor je?

**Geplaatst**: 19-11-10 10:58

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 10:58

PMT?
Wat is dat?

**Geplaatst**: 19-11-10 11:01

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 11:01

Psychomotorische therapie.
Dus dingen doen en je grens leren vinden en bewaken.
Maar als je er op googled komt er veel uit denk ik.
Zelf heb ik t nu een week of tien en kan zeggen super.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:30

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 13:30

Ik zal eens googlen. Bedankt voor de tip

**Geplaatst**: 19-11-10 15:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 15:44

Ik mis de sfeer in dit topic en ik mis Daniëlle's rustgevende woorden. $:\$

**Geplaatst**: 19-11-10 16:49

Geplaatst: 19-11-10 16:49

Ik heb het zo druk om mee te babbelen. Mijn vriend komt vanavond weer terug naar huis, hij heeft een aantal weken bij zijn ouders thuis gezeten. Hoop dat ik het goed kan maken!

**Geplaatst**: 19-11-10 16:58

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 16:58

Een heel klein berichtje..
Welkom iedereen!!!

Heb helaas gewoon even geen puf om uitgebreid te reageren, heb jullie posts wel gelezen, en wil iedereen wel sterkte wensen!

Hier is het 1 en ander gebeurt, kan het gewoonweg nog niet posten hier ivm met vele meelezers waar ik het nog niet mee wil delen....

Met mijn moeder gaat het redelijk, zit nu in tijdelijk verzorgings/verpleegtehuis, hoop gebeurt, maar het is goed gekomen.
vandaag paar uur eerder naar huis gegaan, heb van 1315uur tot 1645uur op bed gelegen...was zoooo moe, ik slaap al 2 maanden gemiddeld 2 a 3 uur per nacht, en dat is niet goed! wordt er ziek brak en misselijk van!
2 dec eerste bij 2elijns! klinkt gek, maar heb er zin in, want zo als het nu gaat komt het niet goed!

en ik mis danielle ook! ondanks haar mega problematiek leek ze zelf wel een therapeut af en toe! hoe zij alles wist te verwoorden, gewoon super!

ik heb die gave helaas niet, sorry!
zal nu naar mijn schoonmoeder, we eten daar, anders kleine kans dat ik eten naar binnen naar krijgen, dus mochten we daar eten!

sorry voor mijn ego post, maar ben gewoon op en bekaf!

maar ik denk serieus aan jullie!

liefs

**Geplaatst**: 19-11-10 18:14

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 18:14

Succes Buddy87!
Ben je nerveus? Hoe schat je je kansen?

Goed dat je een afspraak hebt Bobomelo, snap dat je er naar uitkijkt!
Het is zwaar maar lucht wel heel erg op

**Geplaatst**: 19-11-10 18:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-11-10 18:18

Succes Buddy87.

En sterkte voor de rest. :(:)

Ben een beetje aan het bijlezen.
Valt niet mee hè

Zo te lezen heb ik nog een lange weg te gaan $:\$
Maar het komt wel goed, daar ben ik van overtuigd.

**Geplaatst**: 19-11-10 19:54

Geplaatst: 19-11-10 19:54

BarbaLala schreef:
Succes Buddy87!
Ben je nerveus? Hoe schat je je kansen?

Goed dat je een afspraak hebt Bobomelo, snap dat je er naar uitkijkt!
Het is zwaar maar lucht wel heel erg op

Wie is bobomelo eigenlijk?
Wat ook oplucht is iets voor andere mensen doen.

**Geplaatst**: 20-11-10 15:38

Geplaatst: 20-11-10 15:38

BarbaLala schreef:
Ik mis de sfeer in dit topic en ik mis Daniëlle's rustgevende woorden. $:\$

Ik ook.. Is ook de reden dat ik hier bijna niet meer post..

**Geplaatst**: 20-11-10 16:21

Geplaatst: 20-11-10 16:21

Sorry, vind het lastig om te zeggen, maar voor mij geld precies hetzelfde, voel me hier niet meer zo gehoord als voorheen en heb het idee mijn ei hier niet fijn meer kwijt te kunnen. Vandaar van mij ook niet zoveel reactie meer.. Wens iedereen wel veel sterkte.

**Geplaatst**: 20-11-10 16:36

Geplaatst: 20-11-10 16:36

ikbenellie schreef:
Sorry, vind het lastig om te zeggen, maar voor mij geld precies hetzelfde, voel me hier niet meer zo gehoord als voorheen en heb het idee mijn ei hier niet fijn meer kwijt te kunnen. Vandaar van mij ook niet zoveel reactie meer.. Wens iedereen wel veel sterkte.

Sluit ik me helemaal bij aan.. Jammer, maar het is zo..

**Geplaatst**: 20-11-10 19:14

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-11-10 19:14

Hallo allemaal! Pech lijkt mij te achtervolgen de laatste tijd, ik moet er schijnbaar even aan geloven. Ondanks het feit dat ik sinds begin deze maand thuis zit wegens overspanningsklachten heb ik gisteren een ongelukje gehad toen ik op een jong paard zat en door het deurtje naar de bak wilde stappen. Ik ben bij het naar buiten stappen vol met mijn hoofd tegen de deur geknald en heb geen idee hoe het gebeurt is. Waarschijnlijk een onoplettendheid van mijn kant. Ik voelde meteen een krak en ben afgestapt. We zijn naar de spoed geweest en na foto's en een scan blijk ik de L1 lumbale wervel gescheurd te hebben. Gelukkig was de scheur minder dan 25% en met 6 weken moet dit genezen zijn. Ik zit nu dus heel fijn met een oncomfortabele brace op de bank en ben de eerste 3-4 weken uit gereden en gesport. Lijkt wel of mijn lichaam een andere manier heeft gevonden om mij stil te zetten, aangezien ik het uit mezelf niet (genoeg) doe. Ik baal er enorm van, maar het had erger kunnen aflopen. Ik had mijn cap gelukkig op en die heeft de ergste klap opgevangen. Ach ja, dit kan er ook nog wel bij... .

**Geplaatst**: 20-11-10 19:16

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-11-10 19:16

auw , lijkt me pijnlijk

**Geplaatst**: 20-11-10 19:24

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-11-10 19:24

He Daaph! Pijn valt gelukkig goed mee. Ik heb ook hele goede pijnstillers ;-)

Het vervelendste is dat ik helemaal niks mag doen. Maar goed, de scheur zit heel 'gunstig' en als ik de rust in acht neem en over 3-4 weken met fysio kan beginnen, dan moet dat helemaal goed komen. Dit was schijnbaar even nodig... .

**Geplaatst**: 20-11-10 22:37

Geplaatst: 20-11-10 22:37

Jeetje dat is niet niks!

**Geplaatst**: 21-11-10 00:50

Geplaatst: 21-11-10 00:50

Ik zit sinds 2 maanden in de ziektewet, pychische klachten die de pan uitspuien.

Helaas niet de 1e keer, zat er al lang aan te komen, negeert met het idee; Gaat wel weer over.
Vorige keer ruim een jaar thuisgezeten.

Net een nieuwe baan, voor maximaal een jaar.
In 15 augustus begonnen en 27 september ziekgemeld.
Wel onder begeleiding van behandelaar, psychiater, en aankomende week naar de arboarts, waar ik zwaar tegen op zie.
Moest een afspraak maken met de psychiater voor nieuwe medicijnen, maar durf alleen het huis niet te verlaten. Met z'n 2e is weer anders. Maar ik zal daar toch alleen heen moeten, en kan me er niet toe zetten.
Ben benieuwd hoe dat gaat aflopen as donderdag bij de arboarts. Dan gaat er wel iemand met me mee ...

**Geplaatst**: 21-11-10 17:59

Geplaatst: 21-11-10 17:59

ikbenellie schreef:
Sorry, vind het lastig om te zeggen, maar voor mij geld precies hetzelfde, voel me hier niet meer zo gehoord als voorheen en heb het idee mijn ei hier niet fijn meer kwijt te kunnen. Vandaar van mij ook niet zoveel reactie meer.. Wens iedereen wel veel sterkte.

dit is hier ook... ik lees afentoe nog bij maar ik kan niet meer goed meepraten...

**Geplaatst**: 21-11-10 18:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-11-10 18:18

Oei Zwelgje...
Rustig aan dan maar, en mss was dit indd wel nodig zoals jezelf zegt!

@Lena01
welkom en sterkte!
lastig dat je niet alleen over straat kunt! hoe deed je dat anders dan als je een afspraak had met je psychiater?

**Geplaatst**: 22-11-10 13:29

Geplaatst: 22-11-10 13:29

Hoi allemaal,

Al een tijd kijk ik op dit topic en lees ik vaak herkenbare verhalen. En omdat ik er op het moment helemaal door heen zit en wel een steuntje in de rug kan gebruiken wil ik ook graag mijn verhaal neer zetten. Helaas kan ik niet helemaal mijn verhaal neer zetten wegens meelezers. Maar vragen wil ik per pb natuurlijk altijd beantwoorden.

Al een hele tijd ben ik aan het rond tobben met mijn geestelijke en daardoor mijn lichamelijke gezondheid. Heb het afgelopen jaren meerdere keren aangegeven bij mijn huisarts dat ik me erg slecht voel, waar door hem geen actie op ondernomen word. Ondertussen ben ik twee keer in het ziekenhuis beland wegens (extreme) stressverschijnselen. 1 maal door onverklaarbare pijn rond mijn middenrif zo erg dat ik er niet meer van kon lopen. En 1 maal door onbewuste hyperventilatie waardoor ik meerdere keren flauw ben gevallen.

In het ziekenhuis ben ik ook meerdere keren onderzocht maar geen van de artsen heeft mij hulp aangeboden op welke manier dan ook. Tot mijn naasten het genoeg vonden en ik gegaan ben naar mijn 'oude' ziekenhuis naar een bekende internist. Deze gaf gelijk weer dat ik in tijden van druk/ stress hyperventileerde zonder dat ik het zelf door had (bijvoorbeeld bij het maken van een puzzel waar ik maar 1 min de tijd voor kreeg). Deze heeft mij aangeraden om mijn omstandigheden waardoor ik stress had zo snel mogelijk te veranderen en om naar yoga therapie te gaan. Echter had ik geen mogelijkheden om mijn omstandigheden te veranderen.

Toen ben ik wegens een aangifte in contact gekomen met slachtofferhulp. En eindelijk heb ik hulp gekregen door een vrouw van slachtofferhulp die zag dat ik gewoon op het randje zat van een depressie. Zij heeft mij met spoed doorgestuurd naar maatschappelijk werk (waar ik ontzettend blij mee ben, ik heb absoluut niets anders dan lof voor deze geweldige vrouw +:)+

) Daar ben ik terecht gekomen en loop ik nu nog steeds onder 'behandeling'. Ondertussen ben ik helaas wel mijn baan kwijt geraak omdat ik gewoon niet meer kon functioneren wegens stress (en daardoor wat lichte lichamelijke klachten)

Ik zag het einde in zicht komen en ook mijn omstandigheden beginnen langzaam weer in wat positiever licht te komen. Nu had iedereen (inclusief mezelf) verwacht dat het beter met mij zou gaan. Maar het tegen deel is waar ik voel me gewoon volledig instorten en ik kan er zelf niets tegen beginnen. Ook had ik met succes een baan gezocht, maar ook deze heb ik weer afgezegd. IK KAN HET GEWOON NIET AAN! En zodra ik het aan iemand vertel in mijn naaste omgeving verklaart iedereen me voor gek en zeggen ze dat ik gewoon te gewent ben om geld te krijgen voor niets.

Hierdoor voel ik me nog ellendiger en ben ik niets anders aan het doen dan de hele dag aan het huilen, slapen en wat computeren. Zelfs naar mijn pony gaan (wat normaal echt mijn 'oogappeltje' is) is op dit moment te ver gezocht. Als ik mijn been in mijn rijbroek hijs dan ga ik zitten op bed en barst ik in tranen uit. Daarnaast ben ik misselijk, geef ik over, heb ik totaal geen honger (en eet ik ook bijna niets), heb extreme spierpijn, heb moeite om in slaap te komen maar ben constant moe, en als ik slaap heb ik elke nacht nachtmerries.

Mijn verhaal is toch wat langer geworden dan dat ik in de eerste instantie dacht, sorry

. Ik hoop ook dat sommige nog tips hebben want ik zit mezelf zo in de weg dat ik met mijn handen in het haar zit.

**Geplaatst**: 22-11-10 14:11

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-11-10 14:11

Welkom Dide!

**Geplaatst**: 22-11-10 15:24

Geplaatst: 22-11-10 15:24

Jeetje, hier komen dagelijks mensen bij met soortgelijke klachten.. Sterkte allemaal!!

Ik ben momenteel door iedere verandering van slag. Slapen gaat nog niet van harte en ik heb continue een paniekgevoel. Ik heb komende donderdag een afspraak met de bedrijfsarts, maar ondertussen legt mijn leidinggevende onwijs veel druk op mijn schouders door om de dag te gaan bellen en iedere keer dwingend te vragen of ik niet tenminste 1 uur per dag kan komen werken, verder eist hij van mij dat ik tenminste 2 keer per week zelf bel om te zeggen hoe het gaat.

Dit terwijl zowel huisarts als psycholoog hebben gezegd dat werken niet verantwoord is. Zo lang ik geen rust in mijn hoofd heb, moet ik even afstand nemen van alles wat mij van slag brengt. Mijn werk is daar een van de dingen van, daar ik het er helemaal niet leuk meer vind.

Ik verzorg meself nog steeds slecht momenteel, ik heb meer nadelen als voordelen van de medicijnen ( bijwerkingen ) en de huisarts heeft de dosis inmiddels verhoogt ( van een halve naar een hele ) om te kijken of het dan beter aanslaat.

Al met al ben ik dus nog geen klap verder..