Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

.
.

) en dan spring ik de auto in en rij naar huis, waar ik me meteen douche en/of omkleed.
Vooral mijn knieën en mijn nek/schouders voelen niet fijn aan
(en mijn enkel, maar dat is door het verbranden
)
En misschien is alles bij elkaar gewoon teveel geweest 


en dat ik niks te zeggen had over mijn eigen paard. Gevolgpaard met flinke blessure omdat ze hem hadden losgegooid met 12 paarden in een bak, wat van mij absoluut niet mocht ( lage rangorde, banketstaaf 3), maar toch achter mijn rug om gebeurde, want het was zo goed voor mijn paard.
.
. Daar geniet ik nu extra van
.
.
Maar het is dat dus wat ik bedoel, ik vind dat echt helemaal niks meer
Ik wil gewoon morgen fijn naar mijn poon en fijn met poon spelen, en dat ga ik ook doen. Maar ik vrees dan nu al voor maandag op mijn werk, en ik moet volgende week 6 dagen werken
Vind het niet leuk

.
Niet enkel door de pijn hoor, maar dat is wel een héél stuk van de reden.
Nadeel is wel dat ik zit met een ongelijke grond (gewoon paddock, een stuk weide waar geen gras meer opstaat, dus zand) en met het weer van de laatste tijd zijn er stukken nu héél modderig, echt verder dan enkel weg, en daar moet ik sowieso door als ik ook maar iets wil doen .. dus dat helpt niet mee natuurlijk. Maar dan nog, ik doe al maar zo weinig meer 

.
. Ander erop rijden was zowieso drama, dan ging hij stilstaan en no way lopen he. Liep alleen bij mij en mijn instructrice/vriendin.


De weides worden bijgehouden enzo hoor, daar niet van, maar ik had beloofd daarbij mee te helpen, maar de laatste tijd .... ik ben al blij als ik wat met poon kan doen ...
Al wordt er in de winter wel niet gemest, dat is niet te doen
Hoop dat het tegen de lente/zomer toch weer beter gaat zodat ik weer kan helpen
Moet wel zeggen dat ik het ook heb ingenomen zonder amytripoline en melotonine en ik er toen niet zoveel van merkte. Mischien dat het elkaar ook wel aansterkt ofzo
of het ligt gewoon aan mij dat kan natuurlijk ook. Ik heb namelijk dat ik of heel sterk op medicijnen reageer of er helemaal niet op reageer.
.
zowel onder zadwel als aan de longe of vrij longeren. Zitten altijd heeele enge monsters aan de rand van de bak, waar je heel hard van moet snuiven en vanmoet schrikken
.

En de zin ook niet .. Ik zie het nut er niet van in om met je pony te vechten omdat rijden zou moeten, terwijl beide op een andere manier veel gelukkiger kunnen zijn. Pony werkt echt goed mee tijdens het grondwerken, wat bij het rijden totaal niet is, dus dat zegt wel genoeg 
) en ik op een bepaald moment zo weinig vertrouwen (in mezelf) had dat pony zelfs niet meer mee wilde uit de weide, staan dingen als wandelen enzo op een heel laag pitje. Alles wat er gebeurt is is buiten in de natuur gebeurt (behalve de laatste hersenschudding) dus bij mij is het niet zo simpel als "gewoon eventjes gaan wandelen". Hoop dat dit ooit weer gebeurt, daar werken we aan
Maar morgen is een beetje te snel
haha.
Is ook het enige wat ik tot nu toe gevonden heb wat de ergste kantjes van de pijn eraf neemt, al gaat het nooit helemaal weg. Ik ga zien hoe het allemaal loopt, anders gaat er maandagmorgen toch maar eentje in om de dag toch iets of wat door te komen

scheepie schreef:nee, dan houdt het op en zo heb je beiden nog plezier.
Oei hersenschudding, die heb ik ook wel eens gehad door paard wat zomaar omviel in de bak in galop. Das geen pretje.

Sindsdien is eigenlijk alles nog meer verandert, in positieve zin .. Alleen die schudding was achteraf wat minder
Paintless schreef:hij doet bij mij nog genoeg gelukkig. ik slik het ook niet heel vaak hoor. meestal ga ik de dag door zonder pijnstillers... alles went zeggen ze wel.
Glossi schreef:[naam], bedoel met een wandeling dat je naast het paard loopt. Had al begrepen uit je vorige post dat je hem niet meer rijd.
Ik ga lekker douchen en koesenmorgen moet ik de paarden doen.
Maar aangezien alles buiten is gebeurt en je met een wandeling ook buiten bent en pony in het verleden al in mijn nek gesprongen is (en over me heen gelopen heeft) is dat ook niet iets wat we zomaar eventjes doen 
Paintless schreef:ja ik zeg het ook zo vaak.. ik heb pijn, maar ach.. maar vertel eens, hoe kom ik van die vermoeidheid af???
wimpelt dokter weer weg van: ach ja, hoort er ook bij.. ohw..niets aan te doen dus???
ga ik weer ongedane zaken naar huis.. zonde tijd.

"waarom moest ik nou eigenlijk persé naar de dokter? "