(Ex)- burnout lotgenoten

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
nevica

Berichten: 2793
Geregistreerd: 21-11-22

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 05:07

Hmm dat herken ik niet helemaal. Ik ben zeker wel verandert maar meer in de zin van dat ik mezelf veel beter ken, mijn grenzen en dat ik egoïstischer ben geworden. Als ik mij bijvoorbeeld erg snel irriteer aan dingen dan weet ik dat ik weer de verkeerde kant op ga. Ik neem dan vaak een stapje terug en dan is het weer oké. Hoe ben je nog meer verandert dan?

Celebi
Berichten: 6042
Geregistreerd: 04-11-20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 07:31

Het begon bij mij allemaal 4 jaar geleden. Toch kan ik nog steeds minder aan dan daarvoor. Gevoeliger voor prikkels en nog steeds niet de oude. Ik weet niet of ik dat dan schaar onder veranderd zijn of onder nog niet de oude zijn.

nevica

Berichten: 2793
Geregistreerd: 21-11-22

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 09:11

Ik geloof er niet in dat je weer 100% word zoals je was na een burn-out. Je leert zoveel over jezelf oa, als je terug zou gaan naar hoe alles was dan zit je binnen no time weer in een burn-out. Maar lees nu dat Fjordjes een jaar zegt, dat is inderdaad nog best kort dus je kunt het dan inderdaad scharen onder 'nog niet helemaal de 'oude''.

fjordjes

Berichten: 13262
Geregistreerd: 03-07-05

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 09:20

Dan zal dat het wel zijn, nog niet helemaal de oude. Maar ik lees ook dat sommige helemaal nooit meer de oude worden. Ik wacht het maar af maar op dit moment vind ik het allemaal heel lastig

Goof

Berichten: 31622
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 09:32

fjordjes schreef:
Dan zal dat het wel zijn, nog niet helemaal de oude. Maar ik lees ook dat sommige helemaal nooit meer de oude worden. Ik wacht het maar af maar op dit moment vind ik het allemaal heel lastig


Ik heb recent ook begrepen (en schrok daar wel van) dat een burn out/chronische stress blijvende schade aan de hersenen kan veroorzaken.
Dus dat je sneller moe en meer geprikkeld bent kan zeker.

tones

Berichten: 5517
Geregistreerd: 22-10-05
Woonplaats: Veluwe.

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 10:53

Ik zal me ook eens melden hier.
Ik heb zelf tijdens gesprekken dat ik moeilijk uit mijn woorden kom. Concentratie vermogen van een doperwtje.
Terwijl als er echt iets “moeilijks” moet gebeuren op het werk ik dat juist weer leuk vind en dat dat ook goed gaat.

Vandaag officieel weer beter gemeld. Hopelijk gaat het goed.

Soepblik
Berichten: 1384
Geregistreerd: 26-01-21

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-24 12:27

Ik denk dat het ook te maken heeft dat je je meer bewust bent van datgeen en die dingen die voorheen over je grenzen gingen zonder dat je het door had. Dus die irritatie is wellicht een snellere reactie omdat je er meer alert op bent? Ook voor mij is het een signaal dat er iets niet goed gaat, en soms dat er een onderliggende reden is waar ik niet naar luister.

Jenara

Berichten: 1729
Geregistreerd: 30-09-17
Woonplaats: Ergens in de buurt van Mechelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-24 09:28

Wat fijn dat hier een topic voor bestaat!
Heb een stukje terug gelezen en ik hoop dat het met iedereen hier de goede kant op gaat.

Ik heb denk ik (nog) niet echt een burnout, maar ik flirt wel heel erg met de grens.
Ik heb echt een paar super hectische maanden achter de rug, waarin ik mezelf zo voelde achteruit gaan ... maar belangrijke deadlines te halen, dus maar door blijven gaan.
3 weken geleden begon mijn vakantie, de eerste 3 dagen heb ik alleen maar geslapen, ik kon niets meer.
Daarna wouden we wat kleine werkjes nog doen aan onze nieuwe woonplek, maar ik sloeg volledig tilt. Dus dan maar de eerste hele week rust genomen.
De tweede week toch vanalles gedaan, maar dat lukte wel.
Sinds een paar dagen echter ben ik terug gecrasht, ik geraak mijn bed bijna niet meer uit, heb nergens zin in, mijn hoofd is superzwaar en moe de hele tijd, ik loop om de haverklap te huilen.
Ik voel echt gewoon dat het niet goed met me gaat :(
Maandag zou ik terug moeten gaan werken, maar de gedachte alleen al verlamd me en dan wil ik in een hoekje kruipen en verdwijnen ... Ik weet dat ik niet ok ben, maar ik wil me zo graag terug gewoon normaal voelen.

Ik ben daarnaast ook nog eens zelfstandige, dus ook de gedachte aan niet werken geeft me ongelooflijk veel stress, want dan valt een deel van ons inkomen weg ... we zijn een huis aan het bouwen, dus ik kan me eigenlijk echt niet permitteren om mijn inkomen te verliezen. Ik weet echt even niet goed wat ik met mezelf aan moet.

Celebi
Berichten: 6042
Geregistreerd: 04-11-20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-24 09:41

Heel veel sterkte!

Als ik dit zo lees ben je alleen niet aan het flirten met de grens, je zit er volgens mij al aardig overheen. Ik zou deze klachten wel passend vinden in de noemer burnout hoor.. Maar goed, zelfs al is het 'alleen maar' flinke overspannenheid, dan nog is het iets waar je wat mee moet.

Ik zou even een belletje wagen aan de huisarts maandag. Vragen of je daar terecht kunt voor een gesprek met de huisarts of eventueel meteen de praktijkondersteuner. Dat is een goede eerste stap om te zetten bij dit soort klachten. Y;(

pateeke
Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-05-06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-24 10:58

Ik zou in jouw geval ook naar de huisarts gaan. Hoe sneller je aan de slag gaat met deze klachten, hoe groter de kans dat je er sneller weer door bent. Ik snap helemaal dat je inkomen je zorgen baart als je ook als zelfstandige werkt en je tegelijk een huis aan het bouwen bent. Echter, hoe langer je met deze klachten blijft doorwerken, hoe zwaarder je klachten worden en hoe langer het herstel doorgaans duurt. Een heel deel mensen die als zelfstandige werken naast een andere baan en die in ziekteverlof gaan, starten sneller met het hervatten van het werken als zelfstandige dan van hun andere baan.
Daarnaast kan het ook helpen om psychologische hulp te zoeken. Dat kan zowel bij een zelfstandige psycholoog zijn die niet geconventioneerd is als bij een geconventioneerde psycholoog. Bij het CGG kan je ook hulp vragen, maar die hebben al helemaal bijzonder lange wachtlijsten. Bij een geconventioneerde psycholoog betaal je een pak minder, het aantal sessies is dan wel beperkter en daarvoor is er een langere wachtlijst. Mutualiteiten geven vaak ook een beperkte tegemoetkoming voor consultaties bij een psycholoog die bij hen aangesloten is / waar ze een contract mee hebben.

Jenara

Berichten: 1729
Geregistreerd: 30-09-17
Woonplaats: Ergens in de buurt van Mechelen

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-24 14:15

Bedankt voor jullie berichtjes ..
Dat had ik even nodig denk ik.
Heb meteen een afspraak gemaakt bij de huisarts maandag.

Soepblik
Berichten: 1384
Geregistreerd: 26-01-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-24 17:38

Jenara schreef:
Bedankt voor jullie berichtjes ..
Dat had ik even nodig denk ik.
Heb meteen een afspraak gemaakt bij de huisarts maandag.


Heel goed! Ik was nog niet zo "ver heen" als jij maar had toch ook wel echt een burn out te pakken, dus pas alsjeblieft op jezelf en neem die rust. Je lichaam geeft het aan. Heel veel sterkte, en grote knuffel!

Jenara

Berichten: 1729
Geregistreerd: 30-09-17
Woonplaats: Ergens in de buurt van Mechelen

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-24 15:57

De dokter heeft me vandaag tot 1 september thuis gezet. En hoewel het me ergens oplucht, merk ik dat het toch ook voor veel onrust in mijn hoofd zorgt

Ik woon momenteel niet echt op een plek waar ik comfortabel tot rust kan komen. Ik voel ook nog heel erg een drang om allerlei dingen te doen om een betere toekomst voor mezelf te bouwen .. ik zou ook eerlijk gezegd niet goed weten wat te doen met zoveel tijd plots .. ik weet bijna niet meer waar ik van geniet (op paardrijden na, wat ik dus wel regelmatig zal gaan doen nu)

Hoe krijg je jezelf terug rustig? En voorzl je hoofd dan .. dat staat echt precies continu “aan”

Celebi
Berichten: 6042
Geregistreerd: 04-11-20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-24 16:06

Wat goed dat je geweest bent!

Mijn advies: hou je agenda zo leeg mogelijk, in ieder geval de eerste 1 a 2 weken om te ervaren wat die rust met je doet.

Gewoon niks doen of wat rustgevende activiteiten. Een boek lezen, schilderen, lekker onderuit op de bank een serie kijken. Een keer de boodschappen laten bezorgen of wat eten bestellen. Lekker rustig aan onder het motto: niets moet. Een klein blokje wandelen, in het zonnetje genieten op het balkon of in de tuin, extra lang je paard borstelen op stal. Kleine dingen die je vooral niet teveel energie kosten. Echt even opladen.

Alleen aan jezelf en jouw gezondheid denken moet. :j

pateeke
Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-05-06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-24 16:45

inderdaad, goed dat je geweest bent.
Het kan een tijd duren eer je de rust vindt. Het is in het begin heel vreemd dat je plots niets meer moet terwijl je nog altijd wel "aan" staat. Dat heeft echt tijd nodig eer je lichaam doorheeft dat je nu even de rust mag en kan pakken.
Zoals Celebi zegt: rustig aan doen, niet teveel plannen. Als je moe bent, gaan rusten. Een wandelingetje maken af en toe, eens naar je paard gaan (je moet zeker ook niet altijd rijden, gewoon voor een knuffel of even borstelen is zeker ook oké), ... Je zal snel genoeg merken dat je die rust nodig hebt.

Goof

Berichten: 31622
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-24 17:24

Zo, ik vond 'rusten' echt heel lastig in het begin, maar heb op aanraden veel gedaan om uit mijn hoofd te blijven, dus externe prikkels even te vermijden. Veel naar buiten, wandelen en hardlopen en ik heb mijn hele benedenverdieping geverfd :+
Ik heb wat gelezen, maar wel boeken die ik al kende, nieuwe informatie opnemen lukte me niet. Idem series kijken.
Ik heb geen mensen gesproken of gezien, ik ben echt alleen met mezelf geweest (en mijn man dan).
Maar het is lastig. In het begin voelde ik me schuldig dat ik 'niets' deed en anderen wel. Maar ik was niet 'niets' aan het doen, ik was knetterhard aan het rusten zodat ik kon gaan herstellen. En dat was harder werken dan mijn normale baan :')
(nog steeds trouwens)

wendy1987

Berichten: 7242
Geregistreerd: 29-10-07

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-08-24 09:38

Wat ik heb gedaan, en nog steeds wel doe, is niets plannen van te voren. Dus echt per dag kijken, wat ik wil of ga doen.
Maar dus niets vastleggen en gewoon per moment bekijken wat ik wilde doen.
Dus ook niet in de ochtend al iets vast leggen voor de middag/avond.
En eigenlijk, doe ik dat nog steeds wel. Dat geeft gewoon de rust die ik wel fijn vind.
Wel heel goed dat je nu die mogelijkheid hbt gekregen zo en dat je er zo even uit stapt!

Soepblik
Berichten: 1384
Geregistreerd: 26-01-21

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-08-24 10:32

Hebben jullie misschien tips voor mij?

Ik begin dinsdag voor het eerst in een jaar met een fulltime traineeship van een maand. Ik heb er ontzettend veel zin in - het is echt een droombaan in precies het vak wat ik wil doen, en deze plek is me aangeboden door de eigenaresse van het bedrijf die ik al jaren erg bewonder. Kortom, een gouden kans.

Wel merk ik dat ik het echt spannend vindt om weer fulltime te gaan werken. Het is al fijn dat het op zich een traineeship van een maand is (met kans op een echte baan), wat mentaal wat ruimte geeft - mocht het helemaal misgaan is het maar een maand. Buiten dat om - hoe zorgden jullie toen je weer ging werken dat je die balans goed behield? Hoe nam je bewust ook rust? Wat mogelijk een valkuil kan zijn is het feit dat het zo'n gave kans is en dat ik zelf over m'n grenzen ga om mezelf te bewijzen, wat natuurlijk niet de bedoeling is.

bloemm

Berichten: 257
Geregistreerd: 11-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-08-24 11:19

Soepblik schreef:
Hebben jullie misschien tips voor mij?

Ik begin dinsdag voor het eerst in een jaar met een fulltime traineeship van een maand. Ik heb er ontzettend veel zin in - het is echt een droombaan in precies het vak wat ik wil doen, en deze plek is me aangeboden door de eigenaresse van het bedrijf die ik al jaren erg bewonder. Kortom, een gouden kans.

Wel merk ik dat ik het echt spannend vindt om weer fulltime te gaan werken. Het is al fijn dat het op zich een traineeship van een maand is (met kans op een echte baan), wat mentaal wat ruimte geeft - mocht het helemaal misgaan is het maar een maand. Buiten dat om - hoe zorgden jullie toen je weer ging werken dat je die balans goed behield? Hoe nam je bewust ook rust? Wat mogelijk een valkuil kan zijn is het feit dat het zo'n gave kans is en dat ik zelf over m'n grenzen ga om mezelf te bewijzen, wat natuurlijk niet de bedoeling is.



Wat hierboven ook wordt gezegd; plan er verder niks omheen en houd je weekend rustig. Heb je nog veel energie? Prima ga lekker sporten of afspreken of wat dan ook.. ben je leeg? Lekker thuis bijkomen:). Heerlijk zo'n mogelijkheid van een maandje! Je gaat er veel van leren!

Ik begin bij mijn nieuwe baan nu na 3 weken ook een beetje mn draai te vinden, helemaal mijn sector ik vind het echt ontzettend leuk dus heb ook genoeg intinsieke motivatie, ik gun jou dat ook! :)

Pippa13

Berichten: 496
Geregistreerd: 01-05-13
Woonplaats: Maarsbergen

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-08-24 09:15

Soepblik schreef:
Hebben jullie misschien tips voor mij?

Ik begin dinsdag voor het eerst in een jaar met een fulltime traineeship van een maand. Ik heb er ontzettend veel zin in - het is echt een droombaan in precies het vak wat ik wil doen, en deze plek is me aangeboden door de eigenaresse van het bedrijf die ik al jaren erg bewonder. Kortom, een gouden kans.

Wel merk ik dat ik het echt spannend vindt om weer fulltime te gaan werken. Het is al fijn dat het op zich een traineeship van een maand is (met kans op een echte baan), wat mentaal wat ruimte geeft - mocht het helemaal misgaan is het maar een maand. Buiten dat om - hoe zorgden jullie toen je weer ging werken dat je die balans goed behield? Hoe nam je bewust ook rust? Wat mogelijk een valkuil kan zijn is het feit dat het zo'n gave kans is en dat ik zelf over m'n grenzen ga om mezelf te bewijzen, wat natuurlijk niet de bedoeling is.



Ik werk nu 50% en dat is langzaam opgebouwd. Ik weet niet of ik ooit weer fulltime kan en wil werken. Maar ik kan je wel wat tips geven. Ik zet wekkers op mijn telefoon om pauze te nemen. Wat voor pauze ik neem hangt een beetje van mijn werk van de dag af. Even thee halen, of even een praatje maken met een collega. Door de wekkers sla ik ook de lunch niet meer over. Thuis laat ik ook die wekkers aan en dat zijn momenten dat ik een ontspanningsoefening doe. Bijvoorbeeld al mijn spieren aanspannen en weer ontspannen. Of een luister meditatie. Of stukje wandelen.
Het is heel verleidelijk om weer terug te vallen in oude patronen merk ik. Ik wil veel en zeker als ik me goed voel denk ik dat ik gewoon weer de hele wereld aan kan haha. Maar dan word ik weer keihard op mijn plek gezet door mijn lichaam. Afgelopen week had ik ontzettend veel stress en heb ik niet naar mijn lichaam geluisterd, dat uitte zich weer in een hele nacht paniekaanvallen. Waardoor ik vandaag niet kan werken. Balen, een klap in mijn gezicht. Maar ook weer een leermoment. Luister naar je lichaam, ookal gaat het goed.

Daphne1988
Berichten: 255
Geregistreerd: 28-11-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-10-24 22:04

Ik zit sinds begin oktober thuis, dit is niet de eerste keer helaas daar ik in december 2022 met een burnout en depressie thuis kwam te zitten voor 9 maanden, ik was hier denk ik niet eens van af en klaar om te werken maar laat "graag" over me heen lopen.

Maar denk wel dat ik er dit keer eerder naar heb geluisterd, ik had alleen engere lichamelijke klachten en paniekaanvallen. Wat bij de huisarts ook wel bleek, hoge bloeddruk, hartruis en een volledige vastzittende wervelkolom door verkeerd ademen.
Klachten worden nu in "rust" veel beter maar blijf me verbazen dat dit kan komen door overbelasting/stress.
Er is 4 jaar geleden chronische stress vast gesteld ( weet nooit wat ik daar mee moet) en ik merk het ook nagenoeg niet dat ik in de overbelasting ga tot dat het te ver is en ik liever door ga als een confrontatie te hebben over waarom ik minder wil werken bijvoorbeeld want geeft ook stress.

Inmiddels een goed traject in gegaan met mijn psycholoog, was echt zoeken wat werkt. En ik heb op aanraden van een kennis het grote depri doe boek besteld waar ik oprecht gewoon blij van wordt. Ik ben niet de enige en mijn klachten kunnen verdwijnen wat een opluchting.

Ik vind het moeilijk mezelf iets open te stellen wat dit betreft dus dacht hé laat ik eens wat op bokt schrijven.

Pippa13

Berichten: 496
Geregistreerd: 01-05-13
Woonplaats: Maarsbergen

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-10-24 18:59

Dat zijn al hele goede eerste stappen! Hulp zoeken is 1, hulp aanvaarden is 2. Ik heb ook heel lang in de ontkenningsfase gezeten en ik wilde alles zelf oplossen.
Open zijn over mijn situatie en gevoelens is nog steeds lastig, maar het helpt wel voor het herstel! Dus heel goed dat je hier je hart komt luchten. Welkom!

Daphne1988
Berichten: 255
Geregistreerd: 28-11-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-10-24 22:37

Pippa13 schreef:
Dat zijn al hele goede eerste stappen! Hulp zoeken is 1, hulp aanvaarden is 2. Ik heb ook heel lang in de ontkenningsfase gezeten en ik wilde alles zelf oplossen.
Open zijn over mijn situatie en gevoelens is nog steeds lastig, maar het helpt wel voor het herstel! Dus heel goed dat je hier je hart komt luchten. Welkom!


Dankjewel!

Het open zijn, tja ik doe denk ik alsof ik open ben tegenover vrienden /familie? Of laat ik het anders zeggen ik geef ze een tipje van de sluier meer niet en lach het een beetje weg, achteraf denk ik dan wat dom maar ja dat is achteraf praten.

Goof

Berichten: 31622
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-24 16:11

Ik struggle inmiddels al bijna 10 maanden met een burnout. Ben eind augustus gestart met 1,5 uur werken per dag, maar de invulling viel me al snel te zwaar, dus die heb ik alweer moeten wijzigen. ik baal onwijs, want ik wil zo graag weer :')
Ik heb extreem weinig energie momenteel, slaap veel, sport bijna niet meer etc. Heb sociale activiteiten aan de kant geschoven, dus ik zie ook eigenlijk geen mensen meer (maar dat vind ik in alle eerlijkheid echt heerlijk! :') ).
Ik vermoed dat mijn burnout niet persé werkgerelateerd is, maar dat ermeer onderliggend gaande is en dat ik mezelf in de weg zit en mezelf jarenlang overvraagd heb.

Zijn er mensen die dit herkennen en die andere trajecten/ onderzoeken in gegaan zijn?
Ik kan eventueel in pb iets toelichten.

Daphne1988
Berichten: 255
Geregistreerd: 28-11-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-24 16:19

Goof schreef:
Ik struggle inmiddels al bijna 10 maanden met een burnout. Ben eind augustus gestart met 1,5 uur werken per dag, maar de invulling viel me al snel te zwaar, dus die heb ik alweer moeten wijzigen. ik baal onwijs, want ik wil zo graag weer :')
Ik heb extreem weinig energie momenteel, slaap veel, sport bijna niet meer etc. Heb sociale activiteiten aan de kant geschoven, dus ik zie ook eigenlijk geen mensen meer (maar dat vind ik in alle eerlijkheid echt heerlijk! :') ).
Ik vermoed dat mijn burnout niet persé werkgerelateerd is, maar dat ermeer onderliggend gaande is en dat ik mezelf in de weg zit en mezelf jarenlang overvraagd heb.

Zijn er mensen die dit herkennen en die andere trajecten/ onderzoeken in gegaan zijn?
Ik kan eventueel in pb iets toelichten.


Dit is voor mij heel herkenbaar, ik ben ook jarenlang over de schreef gegaan en ondanks adviezen van huisarts en psychotherapeut etc ben ik doorgegaan vanwege meerdere (persoonlijke) redenen.

Ik zit voor de tweede keer thuis nu en weet niet of het dit keer minder erg is, wel meer handvatten om er iets mee te doen maar alsnog is dat dood vermoeiend.
Ik heb emdr gehad en wekelijkse gesprekken en medicatie tijdens mijn eerste burnout en depressie, dit hielp iets maar niet voldoende daar ik binnen een jaar weer thuis zit.

Ik krijg nu schema therapie en leer een heleboel over mezelf. Het is zwaar maar het is het denk ik wel waard.
Is dat geen optie?