Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-25 19:52

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 21-12-25 19:52

Ik ben zo trots op je Zebrastreep!

**Geplaatst**: 22-12-25 05:57

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 22-12-25 05:57

Klopt je doet het hartstikke goed.
Het gaat met 2 stappen vooruit en 1 terug en vallen en opstaan.
Je komt er wel.

**Geplaatst**: 22-12-25 07:03

Geplaatst: 22-12-25 07:03

Zebrastreep schreef:
Ik merk wel dat niet iedereen kan waarderen dat je je grenzen aangeeft.

Wat mij nog steeds helpt, is vaag blijven waarom ik niet kan (of iets niet doe). Dus alleen 'oh, dan kan ik helaas niet' of 'dan heb ik al iets anders'. Niet toelichten dat 'iets anders' betekent dat je uitpuft op de bank thuis omdat je energie op is. Dat scheelt een hoop discussie.

**Geplaatst**: 22-12-25 07:37

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 22-12-25 07:37

Ja ik ga daar niet meer over liegen. Ik zeg gewoon “dat hou ik niet vol” of “dat is te veel prikkels”.

Maar mijn autisme gaat nooit meer over. Dus ze kunnen er maar beter aan wennen dat ik dingen niet kan.

**Geplaatst**: 22-12-25 08:47

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 22-12-25 08:47

Ik lieg er ook niet om.

Meestal zeg ik eerlijk, dit trekt mijn energiepotje niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-25 21:10

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-25 21:10

Jullie hebben gelijk anderen moeten het ook maar accepteren dat het zo is.

Ik heb mijzelf vandaag toch weer overbelast...

Een te lange dag gehad met kijkers voor mijn paard. Te veel in de weer.
Ik lig nu half ziek op de bank. Overal weer spierkrampen en pijntjes , af en toe hartoverslagen en een gloeiende kop. Ook neiging om emotioneel te worden. Ik voel mij ook niet echt ontspannen en heb nergens zin in. Zelfs naar de wc gaan voelt nu even als teveel.

Die angst is dan wel erg overheersend. Ik koppel elke klacht als er is iets mis met mijn hart. En dan toch angst om te slapen al zou dat voor nu wel de beste optie zijn.

Eerst maar even douchen door de kou ben ik ook nog niet helemaal warm geworden.

Dan komt de realisatie wel dat ik echt nog beter voor mijzelf moet zorgen.

En fijne kerstdagen voor iedereen! Hopelijk kan iedereen alsnog genieten van de kerstdagen.

**Geplaatst**: 23-12-25 08:31

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 23-12-25 08:31

Heel veel sterkte. Ik denk dat het goed is echt je echt een de pauze knop in gaat drukken voor jezelf.

Voor mij persoonlijk is kerst echt overleven. Zelfs de dagen ervoor al. Had gisterochtend een vrij intense ADHD sessie (digitaal) en daarna was ik de hele dag moe en niet lekker.

Zie nu op mijn horloge dat ik 9,5 uur geslapen heb vannacht en dan heeft ie de tijd dat ik op de bank in slaap gevallen ben niet eens meegerekend. Was echt bekaf en kon gisteren helemaal niks meer. Die dagen heb ik ook gewoon nog steeds. Dus geen pakjes ingepakt, niet nog een slinger gehaald voor kerstfoto's, niet meer kunnen werken en ook niet naar mijn paard geweest. Merkte het na het gesprek al. Normaal probeer ik 's ochtends te sporten maar ook dat ging niet. Zelfs douchen is op zo'n dag te veel voor me. Ben de hele dag dus op de bank geweest, serietje gekeken en geknuffeld met de hond die geen millimeter van mijn zijde is geweken.

Dat zijn mijn slechtere dagen. En nog niet eens de slechtste dag want dan komen er nog veel meer lichamelijke klachten bij kijken en voel ik me nog veel ellendiger. Ik hoop dat dit delen misschien helpt in je acceptatie. Het is voor mij alweer meerdere jaren geleden dat ik een burnout kreeg, maar ik ben nog steeds niet op mijn oude niveau en ik denk dat ik daar ook nooit meer kom omdat dat te veel voor me was. Het blijft ook nu nog een zoektocht naar wat wel en niet kan en hoe ik mijn leven beter moet indelen. Nou helpt het dus ook niet dat AuDHD meespeelt en ik blijkbaar het leven veel intenser ervaar dan anderen en daardoor met de normale dagelijkse dingen eigenlijk al grenzen bereik. Wanneer dat niet meespeelt scheelt dat soms wel in herstel en het niveau wat je weer kan bereiken.

Zou een psychosomatisch fysio niks voor je zijn? En voor anderen hier. Daar leer je lichamelijke signalen te voelen en je grenzen op te zoeken en aan te geven. Vond het zelf reuze interessant, maar bleef zelf echt heel goed te zijn in het aangeven van grenzen. Ik zelf had meer moeite met dat iedere vorm van druk en alles gewoon te veel bleef. Pas toen ik na 2 jaar ziekte de loondienst uit moest, geen tweedespoor meer deed en klaar was met de gesprekken bij het UWV voelde het voor mij alsof ik eindelijk kon ademen en echt rust kon pakken. Die hele periode van reïntegratie en opbouw heeft dat proces gewoon on hond gezet omdat, hoeveel rust ik ook kreeg, hetgeen dat over bleef toch te veel was. De kraan bleef langzaam druppelen en daardoor bleef die emmer overstromen. Pas toen die kraan helemaal dicht ging, kon mijn emmer langzaam leeg gaan lopen. Maar dat gaat zó langzaam. Die emmer was bij mij heel groot doordat ik al 28 jaar lang over mijn grenzen ging..

**Geplaatst**: 23-12-25 12:59

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 23-12-25 12:59

Heeft hier iemand ook duizeligheid als symptoom? Ik heb sinds een half jaar (ben nu anderhalf jaar uit mijn burnout) NA een stressvolle periode dat ik enorm duizelig ben. Er is verder lichamelijk niets met me aan de hand (is gecheckt), en tijdens de stressvolle periode gaat het allemaal prima, maar dan op het moment dat ik kan ontspannen treedt die duizeligheid in en heb ik soms ook weer last van panieksymptomen.

Heeft iemand dezelfde ervaring?

**Geplaatst**: 23-12-25 13:19

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 23-12-25 13:19

Ik ben duizelig als ik hyperventileer. Het wordt beter als ik op mijn ademhaling let.

**Geplaatst**: 23-12-25 13:44

Geplaatst: 23-12-25 13:44

Hier ook iemand die thuis heeft gezeten met een burnout. Mijn herstel van thuis zitten tot weer beter gemeld zijn op mijn werk heeft ruim 2 jaar geduurd.
Hele heftige periode geweest in ieder geval, ik was daarbij ook ontzettend depressief en heel veel paniekaanvallen. Dus aan de oxazepam en uiteindelijk AD want ik was echt een gevaar voor mezelf. Mijn vriend durfde me niet meer alleen thuis te laten en verstopte nog net niet alle messen

Ontdekt dat ik ook AD(H)D heb en door de hele situatie heb ik een lichte vorm van PTSS...
Daarbij een chronische nieraandoening, met wel de nodige klachten maar he ik heb nergens last van, ik functioneer net als iedereen..

Inmiddels weet ik beter, veel gesprekken met een psycholoog gevoerd en daarbij ook nog een medisch psycholoog om me beter om te leren gaan met m'n ziekte. Al moet ik nog steeds wel af en toe opgenomen worden, dat geeft mentaal wel altijd weer een flinke klap...
Ik ben een dag minder gaan werken in de week, slik nog steeds AD omdat dit mij gewoon beter laat functioneren in het dagelijks leven. En een zoontje van inmiddels 2 jaar

Het blijft opletten, maar ik zorg er echt voor dat ik niet weer zo diep ga komen want dat heeft me bijna m'n leven gekost...

Er zijn nog steeds hele moeilijke dagen dat ik me van alles voor neem maar dat ik het niet eens voor elkaar krijg om naar de supermarkt te gaan, maar so be it.

Van de week was ik ziek door de griep, 3 dagen later ligt er dan meteen weer een brief van het UWV.. duurt zo lang voor je daar vanaf bent _O-

Overigens nog steeds bij dezelfde werkgever en in dezelfde functie. Ik heb er toen wel voor moeten strijden samen met mijn teamleider en een adviseur, maar uiteindelijk kregen we hogerhand ook zo ver

**Geplaatst**: 23-12-25 14:27

Re: Burnies verzamelen

Geplaatst: 23-12-25 14:27

Wow Goldie, dat klinkt ook heftig zeg!!
Maar je bent wel weer heel goed op weg dus. Durf je te zeggen dat je nu tevreden bent met wat je hebt en doet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-25 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-25 14:31

Soepblik schreef:
Heeft hier iemand ook duizeligheid als symptoom? Ik heb sinds een half jaar (ben nu anderhalf jaar uit mijn burnout) NA een stressvolle periode dat ik enorm duizelig ben. Er is verder lichamelijk niets met me aan de hand (is gecheckt), en tijdens de stressvolle periode gaat het allemaal prima, maar dan op het moment dat ik kan ontspannen treedt die duizeligheid in en heb ik soms ook weer last van panieksymptomen.

Heeft iemand dezelfde ervaring?

Ja ik ben ook vaak licht in het hoofd / duizelig. Met name soms nog bij inspanning mijn benen voelen dan ook zwaar aan.

Of op plekken waar ik mij onzeker voel en nog neiging heb om paniekaanvallen te ontwikkelen zoals een supermarkt. Het vliegt mij echt aan alsof mijn hersenen dan zeggen wow wat is dit? Met name alle kleurtjes en drukte en geluiden.

Ik had dit eerst overal en dan continue. Vooral als mensen een praatje kwamen maken durfde ik eigenlijk niet lang te staan.

Ook zo nu en dan draaiduizelig maar dat is meer hormonaal bij mij.

Het wordt beter! Toch door er niet teveel aan te denken, maar dat is lastig hoor. Ik heb mijzelf ook helemaal laten checken ik had vooral veel angst voor het hart en aangezien duizeligheid daar een symptoom van is werd ik alleen maar banger waardoor ik juist nog meer duizelig werd.

Maar zie het ook als dat je lijf op dat moment overbelast is. Ik neem vaak ook pauze. Nu heb ik vandaag best veel gedaan en straks nog naar mijn paarden. Dus nu even een uurtje rust.

Vaak als mijn kaken gespannen en pijnlijk worden en hartoverslagen is mijn lijf al op de lege reserve batterij aan het teren.

**Geplaatst**: 23-12-25 15:06

Geplaatst: 23-12-25 15:06

EngeltjeS schreef:
Wow Goldie, dat klinkt ook heftig zeg!!
Maar je bent wel weer heel goed op weg dus. Durf je te zeggen dat je nu tevreden bent met wat je hebt en doet?

Ja, gelukkig wel

Veel meer tevreden eigenlijk dan ik hiervoor was, ik kan ook weer echt genieten ipv maar door door en door
Deze weken niet fit en merk dan wel dat ik over m'n grenzen ga, want ik heb weer hele strakke kaken.. gisteravond lekkere yogales gehad dus dat was fijn. Waar ik nu tegenaan loop is dat het eigenlijk te goed ging en dat ik weer even dacht dat ik super woman was :')

Dus mijn lijf geeft me weer een duidelijk signaal nu (wat weer bijna tot een opname kwam), dus ik ben aan het onderzoeken wat ik daar mee mag doen. En eigenlijk weet ik dat al, maar het antwoord bevalt me niet dus dat heeft even tijd nodig en dat is ook oke.

In huis krijg ik nog steeds weinig gedaan, als de kleine slaapt moet ik zelf ook gewoon plat en ontprikkelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-25 14:51

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-25 14:51

Hier is de vermoeidheid weer toegeslagen
Net even een halfuurtje op bed vaak voel ik mij daarna iets beter.

Moet zo helaas nog even boodschappen doen en dr paarden verzorgen. Maar een frisse neus zal mij ook nog even goed doen.

Merk wel dat als vrouw zijnde en je maandelijkse periode eraan komt dat ik dan een week van tevoren veel meer klahten van de burnout ervaar. Dat gaat dan dubbel zo hard. Met name de kaakspanning is vervelend vandaag.