Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-10-23 21:39

Geplaatst: 25-10-23 21:39

pmarena schreef:
DP: Als de reden is dat je vroeger verzopen bent, dan zou je ergens toch ook hopen dat je ziel er nu juist de noodzaak van inziet om goed te leren zwemmen, zodat dat in ieder geval niet snel nog een keer zal gebeuren

Haha ja dat was wel slimmer geweest

Maar ben maar gewoon hoog en droog gaan wonen. Niet aan de kust.

lalala_20 schreef:
En wie zegt dat de aarde de enige plek is waar zielen in een lichaam kunnen leven? Misschien zijn er wel duizenden andere planeten of sterrenstelsels waar je kunt leven

Denken jullie trouwens dat je als mens in een volgend leven ook altijd weer als mens reïncarneert? Of zou je dan ook een dier kunnen zijn?

Ik denk dat dit onhandige lijf echt iets aards is.
Maar elders in het universum. Ja vast wel.

**Geplaatst**: 25-10-23 21:40

Geplaatst: 25-10-23 21:40

Citaat:
Nu "voel" ik het niet meer. Ik ben het volgens mij zo'n beetje verloren sinds mijn eigen zwangerschap

Je wordt ouder en dus ook "aardster". Ik heb dat ook, het verdwijnt.

Citaat:
Maar ik herken wel dat gevoel van mijn antenne / voelsprieten aanzetten en juist gedachten en verstand enzo uitschakelen en gewoon als het ware gevoel in mijn hoofd te laten komen.

Ik ook. Vb
In 2019 reden we een buitenrit met de paarden. Het was tof.
Opeens voelde ik me niet goed en op mijn verzoek zetten we de paarden stil. Toen heb ik voor het eerst bewust gedaan wat jij beschrijft. Ik zei tegen mijn man "niets zeggen. Iets heeft ongelooflijk pijn". Hoe of wat weet ik niet, maar echt ver weg zag ik een koe staan. Ik zag, voelde ,wist dat het daar vandaan kwam en dat hij een gebroken poot had. Was het Hercule die me de info gaf? Ikzelf gevonden? Kom ik nooit achter.
Enfin, wij door naar C de boer. Die was thuis en ik vroeg hem of het kon zijn dat zijn koe een gebroken poot had daar en daar. Ja dat klopte en dat wist hij. Dat was de dag van tevoren gebeurt.
Toen heb ik hem gevraagd om de dierenarts te bellen voor euthanasie daar het dier echt teveel pijn had. Als geld een probleem was wilde ik mee betalen. Geld was geen probleem zei hij.
Ik heb nooit gevraagd of hij dat ook daadwerkelijk heeft gedaan. De gemeenschap is te klein en ik wilde het niet weten. Ik heb het tegen niemand verteld hier.

Die pijn was onbeschrijfelijk en ik word er nog emotioneel van.

**Geplaatst**: 25-10-23 21:47

Geplaatst: 25-10-23 21:47

DuoPenotti schreef:
Maar ben maar gewoon hoog en droog gaan wonen. Niet aan de kust.

Op zich natuurlijk heel slim. Zelf zou ik bang zijn dat ik toch op een onverwacht moment te water raak. Maar ik ben dan ook een bangerik.

Pien, jeetje wat een verhaal... arme koe

**Geplaatst**: 25-10-23 21:52

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 25-10-23 21:52

Arme koe en een "cong" van een baas, die dat beestje daar mee liet lopen. Tjonge jonge.....

**Geplaatst**: 25-10-23 21:53

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 25-10-23 21:53

Wat intens verdrietig...
Bah nare man als hij er van wist.

**Geplaatst**: 25-10-23 21:55

Geplaatst: 25-10-23 21:55

pien_2010 schreef:
Arme koe en een "cong" van een baas, die dat beestje daar mee liet lopen. Tjonge jonge.....

Maar hij voelde het misschien niet zoals de koe en jij het voelden.

**Geplaatst**: 25-10-23 22:00

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 25-10-23 22:00

Maar je laat toch geen koe met gebroken poot staan?

Maar goed dat is off topic

**Geplaatst**: 25-10-23 22:04

Geplaatst: 25-10-23 22:04

DuoPenotti schreef:
Maar je laat toch geen koe met gebroken poot staan?

Maar goed dat is off topic

Precies dit dus. En off topic.

**Geplaatst**: 25-10-23 22:07

Geplaatst: 25-10-23 22:07

Ik vind dat ook hoor. Maar kan niet voor een ander beslissen. En ik ben een beetje te veel mensen tegengekomen die zich echt niet in het leed van een ander kunnen verplaatsen. En zou er zelf vooral erg naar van worden om niet te weten hoe het dan met zo'n koe afloopt.

**Geplaatst**: 25-10-23 22:31

Geplaatst: 25-10-23 22:31

Bizar verhaal zeg... arm, arm dier -O-

Die dingen die jullie omschrijven dat heb ik niet. Ik voel het wel heel duidelijk als iets of iemand naar me kijkt. Dat je bespied wordt ofzo weet je wel

Dat is ook een soort "er dreigt gevaar"-gevoel

Ik zat trouwens te denken. Dat je antenne / voelsprieten aanzetten dat doe ik eigenlijk ook als ik midden in de nacht wakker wordt, dan weet ik eigenlijk altijd op een kwartiertje ofzo exact hoe laat het is, maar pas nadat ik even die raderen laat draaien. Is het 2 uur..? Nee te vroeg. 4 uur? nee te laat. 3 uur dan? Nee eerder half 3 ofzo. En dan is het 2:18 weet je wel. En dat kan je zonder klok zo midden in de nacht eigenlijk nergens op baseren. Want er is weinig verschil tussen 1 en 4 uur 's ochtends.

Dat is natuurlijk totaal niet het kaliber van zien dat een paard een trauma heeft met een roze trailer met blauwe letters en daarna pijn ofzo. Maar het is ook wel een apart voelen / weten van iets dat je eigenlijk niet kan weten.

En zoiets als deze 2 dingen is wellicht iets dat meer mensen herkennen waardoor je meer begrip op kan brengen voor andermans gevoel van "weten" van veel spectaculairdere dingen?

**Geplaatst**: 25-10-23 22:52

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 25-10-23 22:52

MBT de hoeveelheid mensen die toenemen: er worden doorlopend nieuwe zielen “ geboren” uit de Bron. Zo heb ik het mogen begrijpen. En eerder werd al gezegd: tijd is er niet aan de andere kant. Dat is een aardse uitvinding zeg maar. Wij hier kennen maar een beperkt aantal dimensies. Er zijn er nog veel meer.

**Geplaatst**: 25-10-23 22:53

Geplaatst: 25-10-23 22:53

Ik ben echt hulpeloos wat tijdsindicatie betreft in de nacht :')

Maar heb wel sinds 37 jaar een klok die al jarenlang ontregeld is. Behalve toen het er op aankwam.

Het was namelijk zo: mijn bejaarde merrie was slecht geworden. Het was herfst en fysiek trok ze het slecht. Maar dat jaar zat ze er mentaal ook doorheen. En ik had een afspraak gemaakt met de dierenarts om haar te laten inslapen. Die afspraak maakte ik ongeveer een week van tevoren, zodat de dag zelf eentje met een symbolische datum zou zijn.
Vanaf het moment dat ik die afspraak gemaakt had liepen die klok en de klok van mijn computer niet meer gelijk. Dat is wel vaker zo, die klok geeft vaak een verkeerde tijd aan. Op het moment loopt hij bijna 3 uur voor, en eens in de zoveel tijd heeft hij een hapertje waardoor het verschil met de echte tijd wat groter of kleiner wordt.
Maar in die week liep de klok juist wel goed (als in: met op dat moment de normale afwijking). De tijd op mijn computer klopte niet (geverifieerd met telefoon, die echt een andere tijd aangaf dan de computer). En dat was nog nooit voorgekomen. Ik had er ook geen verklaring voor.
In de week voor de afspraak verhuisde ik mijn pony naar de wei van een kennis. Dat was een betere plek voor haar, en dan had ze in de laatste week nog een stal met een fijn strobed. Dat had ze niet op de wei waar ze stond (iets met een fjord die er ook stond, en die alles opvrat). Bij mijn kennis op de wei knapte die pony goed op, en mijn kennis zei ook al dat ze nog veel te goed was. Daar was ik het mee eens, en ik belde de veearts om de afspraak af te zeggen. Dat was een paar dagen nadat de afspraak gemaakt was, en dus ook een paar dagen nadat de klok van mijn computer een verkeerde tijd was gaan aangeven.
Toen ik die middag thuis kwam en de computer aan zette klopte de tijd weer. Voor mij een vrij duidelijke aanwijzing dat ik een goede beslissing had genomen. Dat waarvoor de tijd niet klopte was van de baan, dus de tijd was hersteld naar normaal. Pony heeft daarna nog anderhalf jaar rondgelopen.

Toen ze overleed, op dezelfde dag als mijn ruin, fietste ik, zoals altijd naar de wei, langs een gebouw waar zo'n apparaat hangt wat steeds verspringt tussen tijd en temperatuur. Dat ding was op een koude ochtend (het was april, met af en toe nog koude nachten) blijkbaar kapot gegaan, en gaf al een paar dagen -2 aan. Min twee.
Na de euthanasie, op weg naar huis, was hij weer gerepareerd. Er stond weer afwisselend tijd en temperatuur. De tijd klopte. En de temperatuur op dat apparaat ook. Maar voor mij was het nog wel min twee.

Dat zijn voor mij van die signalen die aangeven dat iets klopt, of juist niet. En waarvan ik heb besloten om er dankbaar gebruik van te maken. Het zijn dus geen "toevalligheden" die mijn keuze beïnvloeden. Maar die wel aangeven, althans voor mij, of mijn keuze de juiste was. En met dit soort dingen als een euthanasie is dat erg fijn.

**Geplaatst**: 25-10-23 23:49

Geplaatst: 25-10-23 23:49

pmarena schreef:
DP: Als de reden is dat je vroeger verzopen bent, dan zou je ergens toch ook hopen dat je ziel er nu juist de noodzaak van inziet om goed te leren zwemmen, zodat dat in ieder geval niet snel nog een keer zal gebeuren

Wat betreft dat conclusies trekken / verhalen vertellen over een dier of persoon, en dat afdoen als vast wel hele kleine dingetjes bemerken en / of patronen zien en daar conclusies uit trekken. Op zich zou dat ook nog een (deel van de) verklaring kunnen zijn natuurlijk. Maar het mooie van "dingen aanvoelen" is volgens mij juist dat je helemaal niet nadenkt maar je hoofd juist vrij maakt om er als het ware iets van buiten in te laten stromen.

Althans dat is hoe ik het ervaar hoor als ik me openstel voor informatie. En dan ben ik echt geen medium of iets dat zelfs maar in de buurt komt. Maar ik herken wel dat gevoel van mijn antenne / voelsprieten aanzetten en juist gedachten en verstand enzo uitschakelen en gewoon als het ware gevoel in mijn hoofd te laten komen. Weet niet zo goed hoe het uit te leggen.

Maar zo was ik altijd erg goed in voorspellen of zwangere dames een jongen of een meid zouden krijgen. Ik voel dat ik dat nu niet meer heb. Niet omdat ik het ineens mis heb ofzo, maar ik kan de keuze niet meer maken, ik "zie" het niet meer

Voorheen stelde ik mezelf gewoon open voor diegene en wat er bij diegene zou passen, alsof je zeg maar vanuit de toekomst terug redeneert ofzo, of dat er iets aan kleeft van jij bent een moeder voor een ... en dan wist ik gewoon dat daar een jongen of een meid bij hoorde. Zeg maar alsof het nooit anders was geweest, zoals je bij ouders met een meid je niet meer voor kan stellen dat die geen meid hadden gehad. En andersom. Heel apart. Had het ook nooit fout. Ook bij mensen op TV ofzo, die ik helemaal niet kende.

Nu "voel" ik het niet meer. Ik ben het volgens mij zo'n beetje verloren sinds mijn eigen zwangerschap

Maar als je die clues onbewust verwerkt dan voelt het denk ik ook alsof je je openstelt, nietwaar? Het is niet dat je bewust naar al die details kijkt

@Pien: mooi dat je toch soort-van kon helpen

klinkt bijna als een soort (mirror touch) synesthesia, dat wat je beschrijft? (Ongeacht dat we het niet eens zijn over hoe die gevoelens tot stand komen, vind ik het echt super fascinerend dat ze er zijn!)

**Geplaatst**: 26-10-23 00:16

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 00:16

Maarja welke clues zouden er dan bijvoorbeeld kunnen zijn bij tientallen keren zonder fout dingen "weten" die niet te beredeneren zijn, zoals in mijn geval dat hele onbenullige weten (nadat ik me er voor openstelde) of een zwangere een jongen of een meid krijgt. Met als enige reden dat je aanvoelt wat "past" zeg maar. Het voelt als het zien van een soort rode lijn, een patroon of blauwdruk of zoiets. Maar dat is er eigenlijk niet als je het heel droog bekijkt.

Mensen die veel bijzonderder dingen kunnen zeggen dan ook niet alleen dingen meer die je zou kunnen raden. Bij "ik heb contact met iemand die aanvoelt als een grootouder, een naam met een..... L..?" en "ik voel iets van benauwdheid" ja jeetje daar kunnen heel veel mensen wel iets passends bij bedenken

Maar wanneer er wel heel veel ontzettend specifieke zaken en aparte details bij komen kijken dan vind ik het toch niet meer af te doen als cold reading ofzo. Als buitenstaander bij een ander kan je het wel wegredeneren met dat men die dingen ook op een andere manier heeft kunnen achterhalen. Maar als het je zelf overkomt en al helemaal als scepticus dan is het wel wat anders.

Even voor anderen ook. Het voorbeeld van Pien, dat ze zich ineens bewust werd van "iets" met ondraaglijke pijn. Wat zou ervoor hebben kunnen zorgen dat ze zich daarvan bewust werd? Hoe kan dat idee in haar hoofd gekomen zijn? Toch onbewust het dier hebben zien staan op een manier die suggereert dat beestje een zere poot had en heel veel pijn? Misschien onbewust een hartverscheurende loei gehoord in de verte en daardoor alert geworden?

En simpeler: waardoor voel je het als het ware wanneer iemand naar je staat te staren? Want dat herkennen wel meer mensen denk ik, dat je als het ware die ogen in je nek voelt prikken

**Geplaatst**: 26-10-23 00:48

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 00:48

https://www.quest.nl/mens/psychologie/a ... and-kijkt/

Conclusie: dat voel je dus niet.

**Geplaatst**: 26-10-23 06:48

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 06:48

Wat vinden jullie dan van telkens dubbele cijfers zien? Ik heb al een hele tijd dat ik op mijn telefoon / auto/ klok dit zie. Het wisselt wel van cijfers, niet altijd dezelfde tijd.
Naja toen dit begon is ook wel alle ellende begonnen dit jaar..

**Geplaatst**: 26-10-23 07:30

Geplaatst: 26-10-23 07:30

Het fixeren dat dieren doen kan ik voelen soms . Zo een keer een vos ontdekt die vlakbij naar me zat te loeren hetgeen ik voelde. Fantastisch gewoon dat een dier 2 meter verderop zit te turen. Het duurde wel even voor ik hem had. Vaak kijken mensen en voel je het niet. Dus zo'n proef zegt mij niet alles, temeer dat je in zo'n omgeving zit. Ik weet zeker dat ik geen een blik zal voelen daar ik niet ontspappen genoeg ben.

Tijd weten in de nacht kan ik zelf niet. Wel ooit in de zorg gezeten bij mijn lieve vader (dementie) en hij had een belmat. Mijn moeder die ontlast moest worden sliep op de logeerkamer. Ik was er twee weekenden per maanden vanaf vrijdagmiddag tot zondagnamiddag en er werd weinig geslapen.
Totdat ik voor mijn eigen slapen me voornam om wakker te worden zodra mijn vader wakker werd. Voortaan ging het zo. Ik viel als een blok in slaap. Ik werd wakker en was er gelijk, sprintje naar pap. Door het sleutelgat kijken. Hij was altijd wakker. Belmat uitzetten die nog niet was afgegaan. Pap verzorgen, even bij hem blijven tot hij sliep, belmat aan en gelijk als een blok in slaap vallen om weer wakker te worden. Soms wel 3 of 4 keer per nacht. Dat was wel fijn dat ik wakker kon worden, want ik kon doordat ik elke keer op tijd was zelf heel goed slapen maar ook mijn moeder. Ik kon er goed op vertrouwen en zo leer je nog iets over jezelf. Misschien was het mogelijk omdat ik zo verbonden was met mijn vader.

Pmarena het meest aannemelijke lijkt me dat Hercule me er alert op maakte. Ik denk dat dieren veel meer op dit gebied kunnen. Hercule kon mensen "roepen".

**Geplaatst**: 26-10-23 07:45

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 07:45

Dat stuk van de Quest heb ik een paar jaar geleden wel eens gelezen volgens mij en mijn reactie was precies hetzelfde Pien, dat ik het in zo'n setting volgens mij ook niet zou kunnen :))

Het komt juist als je ontspannen bezig bent, dat je ineens een heel duidelijk "onheil" voelt.

Oef dat klinkt pittig met paps.... wel super mooi dat het zo ging zeg! Want dat is vaak het probleem natuurlijk, als je voor iemand moet zorgen, dat je zelf bij lange na niet dezelfde uren slaap kan pakken als degene voor wie je zorgt :(:)

Ik heb het wel altijd gehad dat ik niet de wekker hoefde te zetten als ik een bepaalde tijd wakker wilde worden. Dan werd ik gewoon tussen de 1 en 5 minuten voor de wekker wakker. En dat hoefde dan echt niet elke ochtend dezelfde tijd te zijn ofzo.

Oh ja dat is een goed punt inderdaad, dat Hercule je er op attent zou kunnen hebben gemaakt!

**Geplaatst**: 26-10-23 07:56

Geplaatst: 26-10-23 07:56

Pmarena het is teveel verbonden met het onbewuste. Niet dat vb van mijn vader. Soldaten las ik onlangs leren dat ook. Gelijk slapen en weten wanneer je gelijk klaarwakker moet zijn voor actie.
Doordat die extra dingetjes soms er zijn, ongestuurd, teveel onbewust er zijn kan het nooit in zo'n,n setting naar boven komen. Althans niet bij mij.

Zijn er onder jullie mensen die in de nacht zich kunnen los maken van hun lichaam?
Ik kan het niet, maar een zuster vertelde me ooit dat ze als kind en jong meisje in de nacht kon "vliegen". Dat was het woord dat ze gebruikte. Het mens deed niet interessant en kon niet liegen. Vond ik wel bijzonder.

**Geplaatst**: 26-10-23 08:56

Geplaatst: 26-10-23 08:56

pien_2010 schreef:
Pmarena het is teveel verbonden met het onbewuste.

Ja precies, zo voel ik dat ook

Overigens komt het inderdaad wel eens voor dat je om je heen kijkt en niemand ziet. Maar zo vaak heb ik het gevoel überhaupt niet. En als het héél sterk is dan klopt het eigenlijk altijd.

Losmaken van je lichaam in je slaap. Ik denk dat dat wel een lastige is om te onderscheiden van een droom. Maar tja als je het na je dood zou kunnen, dan ligt het wel in de lijn der verwachting dat minstens een enkeling het ook wel op een heel diep bewustzijnsniveau kan zoals in de slaap.

Ik heb wel regelmatig hele levendige dromen gehad die heel gek zijn, als in dat het allemaal net echt lijkt en het afspeelt in en rond een huis, dat echt gewoon heel simpel MIJN huis is. Net zoals ons huis waar ik echt in zit zeg maar. Zo heb ik een stuk of 4-5 heel verschillende huizen denk ik waar ik dan gewoon thuis ben en niet over nadenk ook. Pas in wakkere staat is het besef zo raar. Ik ken er elk hoekje van. Het is echt deel van mijn leven. En herken het niet als een huis dat ik ooit heb gezien in het echt of op beelden ofzo.

Dat is ook zoiets stoms. Waar komt dat vandaan, wat is het nut daarvan

Maargoed dat is misschien wel een beetje off-topic allemaal

**Geplaatst**: 26-10-23 09:00

Geplaatst: 26-10-23 09:00

Nee losmaken kan ik niet, wel lucide dromen. Maar dat kan ik niet bewust sturen, in de zin van, nu wil ik lucide dromen vannacht.

Ik las ergens de omschrijving leven na leven. Zo zie ik het ook. Vooral met mijn dochter had ik heel sterk het gevoel, jou kende ik al.

Zie trouwens de wetenschap ook voorbij komen met daarbij de redenatie ook dat wetenschap het leven na de dood heeft bewezen, dat dit absoluut niet mogelijk is. Ik zou willen zeggen, lees het boek Eindeloos Bewustzijn van Pim van Lommel. Een cardioloog die er heel diep ingedoken is na verhalen van patiënten die hij zelf niet kon verklaren, patiënten die gereanimeerd waren, en technisch gesproken dood waren. Ik vond het een heel mooi boek al gaat quantum physics mij als echte alpha wel wat boven de pet.

**Geplaatst**: 26-10-23 09:06

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 09:06

Nou ja dat is op sommige punten ook gelijk met het eerder genoemde DMT en een aantal andere hallucinogenen

Dat versterkt voor mij het idee dat het toch allemaal in je hoofd zit

**Geplaatst**: 26-10-23 09:29

Geplaatst: 26-10-23 09:29

https://www.eoswetenschap.eu/psyche-bre ... n-dood-mee

Dit is wel een heel interessant artikel.

Of we ooit antwoord gaan krijgen of dat er leven na de dood is betwijfel ik. Maar dat het allemaal niet zo zwart/ wit is daar ben ik van overtuigd.

**Geplaatst**: 26-10-23 09:53

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 09:53

Het is inderdaad een heel ingewikkeld biologisch proces.. en het klinkt ook heel logisch dat niet alles tegelijk stopt bij overlijden..

Ik kan me zomaar voorstellen dat de hersenen een beeld schetsen tijdens het overlijden en dat dat het beeld is waarmee je verdwijnt en daarna houdt t op .. net als wanneer je in een diepe slaap gekomen bent, dat heb je ook niet in de gaten

**Geplaatst**: 26-10-23 09:56

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Geplaatst: 26-10-23 09:56

Ja dat kan ik me ook prima voorstellen, als ik diep slaap en wakker wordt dan weet ik daar ook vaak niks meer van totdat ik weer wakker wordt.

Aan de andere kant zou ik het wel een geruststellende gedachte vinden om niet helemaal "weg" te zijn na het overlijden. Toch denk ik wel dat je "ik" en bewustzijn sowieso weg zijn.