Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-12-21 10:28

Geplaatst: 10-12-21 10:28

Hoe zit het eigenlijk als het kind een aandoening heeft en daardoor een matchende orgaandonor nodig heeft voor bijvoorbeeld een nier? Zijn dat omstandigheden dat de gegevens van de biologische vader eerder vrijgegeven kunnen worden in belang van het kind? Gewoon benieuwd hoor, maar als het voor het welzijn van het kind is dat de donor vanaf de 18de niet meer anoniem is dan zijn er wellicht meer gevallen waarin het voor het welzijn van het kind nodig is om de donor (eerder) bekend te maken.

**Geplaatst**: 10-12-21 10:30

Geplaatst: 10-12-21 10:30

Ik geloof niet dat jonge kinderen een volwassen nier kunnen ontvangen. Die zijn een maatje te groot. Dus dat lijkt me een redelijk academische vraag

**Geplaatst**: 10-12-21 10:31

Re: Partner spermadonor

Geplaatst: 10-12-21 10:31

Ja, niet als ze 8 zijn, maar wellicht is 15 een ander verhaal. Het is trouwens off-topic, dus excuses daarvoor. Ik vroeg het me gewoon af hoe dat dan zit, wat de uitzonderingen zijn in dit soort gevallen.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:03

Geplaatst: 10-12-21 11:03

upendo schreef:
Je zegt het verkeerd Nikass. Een donor is geen ouder.

Je kan er van maken wat je wilt, maar het blijft een biologische ouder.
Wat de invulling van "ouder" verder is, kan voor iedereen verschillen. Dat hoef jij niet te bepalen.
Dat EmptyWords nou toevallig de donor niet als vader ziet is niet meteen representatief voor iedereen.
Wel eens naar het programma "DNA onbekend" gekeken? Is maar één voorbeeld van hoe belangrijk het voor mensen kan zijn om te weten of iemand wel of niet biologisch verwant is. Als ouder, of als broer of zus. Want die mogelijkheid is er ook nog: dat iemand meerdere donaties doet en dus halfbroers en/of zussen op de wereld zet.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:12

Geplaatst: 10-12-21 11:12

@Pol013 je bent niet de enige die het zo ziet, zo denk ik er ook over.

Helemaal wanneer het via een spermabank gaat met een "anonieme" donor, waar uiteraard wel de gegevens van bekend zijn, conform de wetgeving.
En wat er dan over 18 jaar gebeurt?
Weten mensen dat wel als ze hun eigen kind op de wereld zetten?
Leven van een toekomstige partner in de war schoppen? Een eventuele toekomstige partner heeft toch überhaupt geen invloed op wat je in het leven voor die betreffende eventuele toekomstige partner hebt uitgespookt? Waarom zou dat op dit vlak dan ineens iets moeten zijn waar je extra hard over na moet denken?

Via een semi-bekende route via oproep op Facebook zou ik dan weer niet zomaar doen. Dat lijkt mij een stuk ingewikkelder, kwa al dan niet betrokkenheid en over en weer mogelijk verschillende verwachtingen over hoe betrokken de donor is of gaat zijn.

Overigens ben ik inmiddels 41 en mijn eierstokken liggen nog heel rustig in mijn buik, zonder te zijn gaan schreeuwen dat ze gebruikt moeten worden.
Geen kinderwens dus. Verwacht ook niet dat die nog gaat komen nu.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:16

Geplaatst: 10-12-21 11:16

Wat dat betreft ben ik ook wel benieuwd hoe de ouders van je vriend er tegenaan zouden kijken ts, als zij de wetenschap zouden krijgen dat ze opa en oma worden van een kind dat ze nooit zullen leren kennen.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:20

Geplaatst: 10-12-21 11:20

Nikass schreef:
Wat dat betreft ben ik ook wel benieuwd hoe de ouders van je vriend er tegenaan zouden kijken ts, als zij de wetenschap zouden krijgen dat ze opa en oma worden van een kind dat ze nooit zullen leren kennen.

En daar zit dus je denkfout. Ze worden geen opa en oma.

Haar partner is de verwekker. Is niet de opvoeder of zoals mijn dochter haar kinderen leert is dus niet de vader, maar een donor. IK ben de oma van haar kinderen en niet de moeder van de donor. Ik begrijp niet Nikass dat je dat zo lastig vindt om te aanvaarden.

Het verhaal van de genen en dat dit in de toekomst belangrijk kan zijn, klopt natuurlijk. Zeker als er kinderen met handicaps geboren worden. Hoe die screening gaat en of daar op gescreend wordt, dat weet ik eigenlijk niet.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:27

Geplaatst: 10-12-21 11:27

Noblesse_ schreef:
@Echwel
Hoezo is het bij hem niet duidelijk? Dat probeer ik met mijn verhaal net uit te leggen… ik wil GEEEEN kinderen. Maar als ik door eicellen doneren iemand anders kan helpen, graag. Ik zou d’r ook zelf naar op zoek gaan, ja.
Dit zou niks te maken hebben met ‘genen veilig stellen’ of wat dan ook…
Gewoon een ander willen helpen, is dat zo gek?

Het KAN natuurlijk dat dit wel het geval is bij TS haar man. Maar niet noodzakelijk. En daar gaan velen hier dus wel van uit.

Wat ik ooit begrepen heb is dat in Nederland de wensmoeder altijd zelf met een eicel donor moet komen en dat één van de voorwaarden is dat de donor een voltooid gezin heeft of in ieder geval een kind heeft gekregen.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:31

Geplaatst: 10-12-21 11:31

Dat begrijp jij niet Pien, omdat wij daarover van mening verschillen. De moeder van de donor is hoe je het ook went of keert, de biologische oma.
Voor sommige mensen is de biologische verwantschap niet of nauwelijks belangrijk, voor een ander wel.
Het kind, wiens belang nog altijd prioriteit nummer 1 moet zijn, heeft hier geen enkele keuze in.
Dat dergelijke situaties soms ontstaan (door overlijden of doordat biologische ouders om wat voor reden dan ook niet voor hun kind kunnen zorgen) is één ding. Maar de vraag is of je zo'n situatie bewust moet willen creëren.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:32

Geplaatst: 10-12-21 11:32

DaphneR93 schreef:
Noblesse_ schreef:
@Echwel
Hoezo is het bij hem niet duidelijk? Dat probeer ik met mijn verhaal net uit te leggen… ik wil GEEEEN kinderen. Maar als ik door eicellen doneren iemand anders kan helpen, graag. Ik zou d’r ook zelf naar op zoek gaan, ja.
Dit zou niks te maken hebben met ‘genen veilig stellen’ of wat dan ook…
Gewoon een ander willen helpen, is dat zo gek?

Het KAN natuurlijk dat dit wel het geval is bij TS haar man. Maar niet noodzakelijk. En daar gaan velen hier dus wel van uit.

Wat ik ooit begrepen heb is dat in Nederland de wensmoeder altijd zelf met een eicel donor moet komen en dat één van de voorwaarden is dat de donor een voltooid gezin heeft of in ieder geval een kind heeft gekregen.

Het lijkt me binnen dit topic niet echt handig om zaken te benoemen die niet juist zijn.

**Geplaatst**: 10-12-21 11:36

Geplaatst: 10-12-21 11:36

Nikass schreef:
Dat begrijp jij niet Pien, omdat wij daarover van mening verschillen. De moeder van de donor is hoe je het ook went of keert, de biologische oma.
Voor sommige mensen is de biologische verwantschap niet of nauwelijks belangrijk, voor een ander wel.
Het kind, wiens belang nog altijd prioriteit nummer 1 moet zijn, heeft hier geen enkele keuze in.
Dat dergelijke situaties soms ontstaan (door overlijden of doordat biologische ouders om wat voor reden dan ook niet voor hun kind kunnen zorgen) is één ding. Maar de vraag is of je zo'n situatie bewust moet willen creëren.

Ik snap je helemaal nikass. Het is een ding voor het kind om via een donor geboren te worden. Als je 18 ben heb je zelf de keuze om je biologische familie op te zoeken. Hoe fijn is het als deze mensen dan open staan voor contact, dus ja ook opa's en oma's.
Niks zo pijnlijk als niet erkend te worden door mensen met wie je toch genen deelt

**Geplaatst**: 10-12-21 11:45

Geplaatst: 10-12-21 11:45

Ailill schreef:
DaphneR93 schreef:

@Echwel
Hoezo is het bij hem niet duidelijk? Dat probeer ik met mijn verhaal net uit te leggen… ik wil GEEEEN kinderen. Maar als ik door eicellen doneren iemand anders kan helpen, graag. Ik zou d’r ook zelf naar op zoek gaan, ja.
Dit zou niks te maken hebben met ‘genen veilig stellen’ of wat dan ook…
Gewoon een ander willen helpen, is dat zo gek?

Het KAN natuurlijk dat dit wel het geval is bij TS haar man. Maar niet noodzakelijk. En daar gaan velen hier dus wel van uit.

Wat ik ooit begrepen heb is dat in Nederland de wensmoeder altijd zelf met een eicel donor moet komen en dat één van de voorwaarden is dat de donor een voltooid gezin heeft of in ieder geval een kind heeft gekregen.

Het lijkt me binnen dit topic niet echt handig om zaken te benoemen die niet juist zijn.[/quote]

Waar doel je op Ailill?https://www.isala.nl/patientenfolders/6080-eiceldonatie/

**Geplaatst**: 10-12-21 11:46

Geplaatst: 10-12-21 11:46

Nikass schreef:
upendo schreef:
Je zegt het verkeerd Nikass. Een donor is geen ouder.

Je kan er van maken wat je wilt, maar het blijft een biologische ouder.
Wat de invulling van "ouder" verder is, kan voor iedereen verschillen. Dat hoef jij niet te bepalen.
Dat EmptyWords nou toevallig de donor niet als vader ziet is niet meteen representatief voor iedereen.
Wel eens naar het programma "DNA onbekend" gekeken? Is maar één voorbeeld van hoe belangrijk het voor mensen kan zijn om te weten of iemand wel of niet biologisch verwant is. Als ouder, of als broer of zus. Want die mogelijkheid is er ook nog: dat iemand meerdere donaties doet en dus halfbroers en/of zussen op de wereld zet.

Weten waar je DNA vandaan komt is iets heel anders dan een familieband. Die heb je gewoon niet met een wildvreemde. En je donor is gewoon een wildvreemde.

Er heeft een rechtzaak gelopen omdat een donorkind de gegevens van haar donor wilde hebben. Zelfs zij geeft aan dat ze geen relatie wil, alleen maar een naam. Weten waar je vandaan komt.

Ga maar zoeken naar groepen met donorkinderen. Niemand verwacht een familierelatie, ze willen alleen van.het gevoel af dat ze niet weten waar ze vandaan komen. Ze merken dat ze geen overeenkomsten hebben met hun opvoedvader en willen weten waarom. Als de gekke eigenschappen dan van de donorkant komt hebben ze antwoord en vrede.

Dus als er al een donorkind op je stoep staat.... 9 van de 10 willen alleen maar weten waar ze vandaan komen. Ga een keer met ze in gesprek, geef aan dat je gedoneerd hebt om iemand te helpen maar geen relatie wenst en er is niets aan de hand.

**Geplaatst**: 10-12-21 12:26

Geplaatst: 10-12-21 12:26

Goh, Nikass. Ik denk dat ik er dieper in gedoken ben dan jij, wat jij verkondigt is ook niet meer dan een mening.

Ik zal, als ik besluit om te willen gaan voor een kind, het ook moeten hebben van donorzaad. Daarom heb ik heel wat gesprekken gevoerd met mensen die er niet waren geweest zonder een donor. Ik vind dat ik dat namelijk verplicht ben aan mijn toekomstige kind.

Allemaal gaven ze aan dat ze blij waren dat de donor er was, maar dat ze niks binnen hun gezin gemist hebben.

Je hebt naar mijn mening dus een aantal denkfouten in je beredenering zitten. Opa en oma zijn namelijk de opa en oma van de OUDERS.

**Geplaatst**: 10-12-21 12:31

Geplaatst: 10-12-21 12:31

upendo schreef:
Goh, Nikass. Ik denk dat ik er dieper in gedoken ben dan jij, wat jij verkondigt is ook niet meer dan een mening.

Ik zal, als ik besluit om te willen gaan voor een kind, het ook moeten hebben van donorzaad. Daarom heb ik heel wat gesprekken gevoerd met mensen die er niet waren geweest zonder een donor. Ik vind dat ik dat namelijk verplicht ben aan mijn toekomstige kind.

Allemaal gaven ze aan dat ze blij waren dat de donor er was, maar dat ze niks binnen hun gezin gemist hebben.

Je hebt naar mijn mening dus een aantal denkfouten in je beredenering zitten. Opa en oma zijn namelijk de opa en oma van de OUDERS.

Het enige dat ik je wil meegeven... maak er geen geheim van.

Toen ik wilde weten waar kinderen vandaan komen waren.het bloemetjes, bijtjes en ziekenhuis. Hierdoor is het altijd heel normaal geweest.

De meeste boosheid bij donorkinderen komt volgens mij door het gevoel altijd voorgelogen te zijn.

**Geplaatst**: 10-12-21 12:33

Re: Partner spermadonor

Geplaatst: 10-12-21 12:33

Oh nee zeker niet.

Openheid vind ik een belangrijke voorwaarde.

**Geplaatst**: 10-12-21 12:47

Geplaatst: 10-12-21 12:47

EmptyWords schreef:
Nikass schreef:
Je kan er van maken wat je wilt, maar het blijft een biologische ouder.
Wat de invulling van "ouder" verder is, kan voor iedereen verschillen. Dat hoef jij niet te bepalen.
Dat EmptyWords nou toevallig de donor niet als vader ziet is niet meteen representatief voor iedereen.
Wel eens naar het programma "DNA onbekend" gekeken? Is maar één voorbeeld van hoe belangrijk het voor mensen kan zijn om te weten of iemand wel of niet biologisch verwant is. Als ouder, of als broer of zus. Want die mogelijkheid is er ook nog: dat iemand meerdere donaties doet en dus halfbroers en/of zussen op de wereld zet.

Weten waar je DNA vandaan komt is iets heel anders dan een familieband. Die heb je gewoon niet met een wildvreemde. En je donor is gewoon een wildvreemde.

Er heeft een rechtzaak gelopen omdat een donorkind de gegevens van haar donor wilde hebben. Zelfs zij geeft aan dat ze geen relatie wil, alleen maar een naam. Weten waar je vandaan komt.

Ga maar zoeken naar groepen met donorkinderen. Niemand verwacht een familierelatie, ze willen alleen van.het gevoel af dat ze niet weten waar ze vandaan komen. Ze merken dat ze geen overeenkomsten hebben met hun opvoedvader en willen weten waarom. Als de gekke eigenschappen dan van de donorkant komt hebben ze antwoord en vrede.

Dus als er al een donorkind op je stoep staat.... 9 van de 10 willen alleen maar weten waar ze vandaan komen. Ga een keer met ze in gesprek, geef aan dat je gedoneerd hebt om iemand te helpen maar geen relatie wenst en er is niets aan de hand.

Die familieband had je misschien wel willen hebben...

Nee Upendo, geen denkfouten, meningsverschillen. Die bestaan, weet je :)*

En die openheid (enigszins dan) komt pas op je 18e. Voor die tijd weet je niets van de donor.
Voor mij blijft het een raadsel waarom iemand wèl een kind op de wereld wil zetten, maar geen aandeel wil hebben in diens leven (in elk geval tot 18 jaar).

**Geplaatst**: 10-12-21 13:13

Geplaatst: 10-12-21 13:13

Misschien is dit een schop tegen het zere been van velen, maar ik krijg een beetje jeuk van "de wensen van het kind moeten altijd op één staan". Tuurlijk is het belangrijk dat een kind krijgt wat het nodig heeft in zijn/haar leven, maar betekent het dan ook dat de wensen van andere mensen (mensen die nu al bestaan) daaraan ondergeschikt zijn? Er zullen zo veel kinderen rondlopen die niet opgroeien bij hun biologische verwekker(s), en ondanks dat ik best geloof dat het een gemis kan zijn en dat je je af kunt vragen waar je genetisch gezien vandaan komt, lijkt het me toch geen onoverkomelijke zaak als je niet je spermadonor kunt ontmoeten, of als die het wil laten bij één kort gesprek en verder geen contact meer wil?

Ik las ergens in het topic dat je zelfs bereid moet zijn om een actieve rol in het leven van het kind, dan volwassene, te vervullen, en als je dat niet wil dan moet je maar geen donor worden. Ik vind dat echt nogal ver gaan.

**Geplaatst**: 10-12-21 13:29

Geplaatst: 10-12-21 13:29

Nikass schreef:
Voor mij blijft het een raadsel waarom iemand wèl een kind op de wereld wil zetten, maar geen aandeel wil hebben in diens leven (in elk geval tot 18 jaar).

Dat heet altruisme.
Iets goeds willen doen zonder dat je daar eigenbelang bij hebt. Iemand die een kind wil, maar dat niet zelf kan verwekken, helpen.

**Geplaatst**: 10-12-21 13:31

Geplaatst: 10-12-21 13:31

EmptyWords ik vind dat je met jouw post de spijker op de kop slaat. Nikass agree to disagree, ok?

**Geplaatst**: 10-12-21 13:33

Geplaatst: 10-12-21 13:33

Uiteindelijk is een kind krijgen over het algemeen toch het egocentrische besluit van de ouders.

Ben het met je eens Vjesta, als daadwerkelijk de wensen van een kind voorop hadden gestaan had je überhaupt niet kunnen beslissen of je een kind op de wereld mag laten komen. Want misschien had dat kind het helemaal niet gewild.

Uiteindelijk denk ik dat het overgrote deel van hoe het kind er tegenaan kijkt toch ook liggen bij de manier waarop de ouders ermee omgaan.

Om terug te komen op de vraag van TS: er zijn heel veel constructies te bedenken hoe je ermee om zou willen gaan, het belangrijkste is dat je er allebei okee mee bent en dat je weet wat je wel en niet wil. En dat kan gaan van niet doneren omdat een van de twee er niet achter staan tot elk weekeind een logee bij wijze van.
Als je je als donor beschikbaar stelt aan een bekend stel (bekend donorschap), neem dan de tijd om alles door te spreken en zet dingen ook op papier bij de notaris. Uiteindelijk moet het iets zijn wat bij alle partijen goed voelt.

**Geplaatst**: 10-12-21 14:11

Geplaatst: 10-12-21 14:11

Eens Vjestagirl. De moeder kiest er bewust voor dat het kind geen biologische vader in zijn leven heeft. Ik zie dan ook niet in waarom dan na de 18de verjaardag de hele familie van de donor ineens klaar moet staan met open armen.

**Geplaatst**: 10-12-21 14:52

Geplaatst: 10-12-21 14:52

pien_2010 schreef:
EmptyWords ik vind dat je met jouw post de spijker op de kop slaat. Nikass agree to disagree, ok?

Ja tuurlijk, prima

**Geplaatst**: 10-12-21 15:16

Re: Partner spermadonor

Geplaatst: 10-12-21 15:16

Ik heb mijn eicellen gedoneerd na een vervulde kinderwens. Samen met mijn man heb ik 4 kinderen en uit de donatie zijn 2 kinderen geboren. Ik ben, volgens de erkende notariële stukken, niet de biologische moeder maar de genetische moeder. De biologische moeder heeft ze gebaard.

Mijn kinderen weten ervan, de donorkindjes zijn nog te klein maar krijgen het al wel op speelse wijze mee. Voor ons is het heel gewoon.