Chubby schreef:Het is voor mij echt een way of life en heeft ook veel invloed op allerlei andere keuzes en waarden (gehad en nog).
Wat hierboven allemaal staat is in feite waar, na de eerste 4-6 maanden met een hoop gedoe wordt het meestal makkelijker, het feitelijke voeden. Ik vind alles daar omheen wel "knap", of hoe je het ook wil noemen hoor. Niet omdat je iets doet waar je lichaam geen moeite (meer) mee heeft maar inderdaad de way of life.
Dat is mijn eigen ervaring hé, met een kind dat tot zijn tweede nog meermaals per nacht dronk ook. De kledingkeuze, niet een nachtje weg kunnen, geen voeding aan partner over kunnen laten want flesweigeraar, vermogen aan voedings BH's door lompe grote borsten, vermoeidheid en in mijn geval vooral het dieet ivm de allergieën van mijn zoon (en nu baby). Al die tijd heb ik niet de dingen kunnen eten die ik lekker vind omdat ik melk, ei en noten niet kon nemen en voor baby ga ik er vanuit dat dit weer 2 jaar het geval is, kan alleen maar meevallen. Dit heeft ook wel iets gedaan in mijn vriendschappen, niet gevraagd worden voor etentjes omdat het te ingewikkeld was, mensen die niks passends in huis haalden tegenover mensen die juist enorm hun best doen en spontaan met een dieetvriendelijk taartje voor de deur stonden. Mijn keuze om lang te voeden maar wel allemaal voortkomend uit borstvoeden.
Nogmaals is dit mijn eigen situatie en zal iemand die altijd een trui met broek draagt, een handzaam formaat borsten heeft dus meer mogelijkheden qua bh's/kleding, zonder allergieën en voor een perfecte slaper misschien amper moeite ervaren. Als iemand tegen me zegt 'wat knap' dan vind ik het gek want dat doe ik gewoon voor mijn kind, maar als ik er voor mezelf dan weer over na denk kom ik altijd tot de conclusie dat ik echt wel knap mag vinden en dat ik goed bezig ben voor hem. Voor de meesten is het denk ik echt niet zomaar een kwestie van geluk maar een keuze om iedere keer weer op een bepaalde manier je leven te plannen. Dat ervaar je pas op het moment dat je daadwerkelijk lang voed denk ik, ik had het van te voren niet als zo invloedrijk geschat.
Ook dit laat weer zien dat bij borstvoeding alles zó afhankelijk is van vele mama-, kind- en sociale factoren dat het gewoon super moeilijk is om voor elkaar te kunnen "bepalen" hoe iets moet, kan, of voelt!
