Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-02-20 13:06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 04-02-20 13:06

Ik gok dat mijn werkgever geen euro meer als strikt noodzakelijk aan mij gaat besteden, is momenteel wel duidelijk dat ze van me af willen...
Ging allemaal ook wat beter met me, tot weer zo'n stomme mail afgelopen donderdag

**Geplaatst**: 04-02-20 20:47

Geplaatst: 04-02-20 20:47

Leandra schreef:
Goldie schreef:
Emdr?

Daar heeft ze het wel over gehad de vorige keer. Ze had het nu over intensieve trauma therapie. Dus dat zal dat wel zijn denk ik.

Heeft iemand daar ervaring mee?

Ja.
Ik vind het een hele respectvolle therapie. (En ten dele nogal technisch: op Wikipedia staat er wel een goed artikel over.)
Je voelt wat je voelt, dat is zo.
Er wordt op gegeven moment gevraagd 'waar in je lichaam je de spanning voelt', maar nooit dooddoeners als 'zo moet je niet denken'.
Binnen bepaalde grenzen bepaal jij het tempo.
Het is in wezen jouw brein dat de rommel opruimt (= niet de peut).
Het harde werk doen jullie, peut en jij samen tijdens de sessie, zo ongeveer de enige huiswerkopdracht is een ontspanningsoefening.
En je gaat snel door de trauma's heen.
(Veel prettiger dan 'tien keer het rot verhaal moeten vertellen met alle details en emoties erbij.)

**Geplaatst**: 06-02-20 10:40

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 10:40

Ik heb een paar dagen geleden te horen gekregen dat ik een jobcoach via het uwv krijg. Een traject van 18 maanden waarin ik kan kijken wat ik nog kan en wat ik graag zou willen doen. En natuurlijk wat daar dan voor nodig is.

Vorige week zat ik 6 jaar volledig thuis. (na 1,5 jaar geprobeerd te hebben om weer te re-integreren bij mijn toenmalige werkgever)

Ik heb zelf het gesprek aangevraagd bij het uwv.
Ook mag ik voorzichtig wat voor mezelf gaan beginnen.
Krijg er echt een energie boost van, nu wel oppassen dat ik niet meteen te veel doe. (dit is erg moeilijk)

**Geplaatst**: 06-02-20 11:06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 11:06

Klinkt als een nuttig traject! Wat fijn dat je er ook gelijk een energie boost van krijgt!

**Geplaatst**: 06-02-20 11:58

Geplaatst: 06-02-20 11:58

Wauw dat klinkt fijn voor je

Heb jij misschien al enig idee wat je zou willen?

@Joanne1987: jouw situatie met je werk lijkt me echt hopeloos

Ik kreeg echt een fijne mail terug van mijn leidinggevende, waarin hij eigenlijk heel subtiel weet te verwoorden dat ik veel te hoge verwachtingen van mezelf heb en dat dat misschien niet reëel is.

Maandag weer psycholoog, hoop dat ik meteen eruit durf te gooien wat me dwarszit na vorige keer. Er is toch ondanks dat we een goed gesprek hadden wat gaan knagen na wat ze zei over het aantal afspraken. Ik voel me nu dus echt rot daarom, alsof ik niet wil en niet snel genoeg ga. Nu twijfel ik helemaal aan alles, had ik niet beter ergens anders heen kunnen gaan, en als dit blijkbaar niet snel genoeg gaat of ik dan dus eigenlijk wel een goede behandeling krijg of dat ik een ander soort behandeling had moeten hebben..

Gisteren was het zulk lekker weer, maar vriend was weg. Wilde wel naar buiten, maar vond het ook heel eng. Wist niet of ik het nu moest doen en er doorheen moest gaan of dus beter samen met vriend. Uiteindelijk toch gegaan, 10 minuutjes, straat op en neer... Maar toch weer 2x in paniek en daardoor weer huilen. Trots dat ik het gedaan heb, maar misschien toch niet de beste actie :')

**Geplaatst**: 06-02-20 13:04

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 13:04

@goldie Toch super goed dat je gegaan bent! Trots op je!
Mijn uitzicht is vrij hopeloos ja... denk dat als ik onderzoek/uitslag Radboud heb ook eens met UWV ga praten

@Nickolay dat klinkt echt tof! Veel succes daarmee!

**Geplaatst**: 06-02-20 13:57

Geplaatst: 06-02-20 13:57

Nickolay schreef:
Ik heb een paar dagen geleden te horen gekregen dat ik een jobcoach via het uwv krijg. Een traject van 18 maanden waarin ik kan kijken wat ik nog kan en wat ik graag zou willen doen. En natuurlijk wat daar dan voor nodig is.

Vorige week zat ik 6 jaar volledig thuis. (na 1,5 jaar geprobeerd te hebben om weer te re-integreren bij mijn toenmalige werkgever)

Ik heb zelf het gesprek aangevraagd bij het uwv.
Ook mag ik voorzichtig wat voor mezelf gaan beginnen.
Krijg er echt een energie boost van, nu wel oppassen dat ik niet meteen te veel doe. (dit is erg moeilijk)

Dat klinkt goed Nickolay, hopelijk komt er wat uit en kun je langzaam weer aan werken gaan denken. Altijd fijn natuurlijk als het nog mogelijk is!

@Goldie, Ik denk dat je voor je gesprek met de psycholoog goed moet nagaan dat je uiteindelijk daar bent om geholpen te worden en niet om je slechter te voelen. Dat zou je daar dus ook moeten kunnen bespreken. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar wellicht werkt die gedachte wel voor je?

Joanne1987 schreef:
Ik gok dat mijn werkgever geen euro meer als strikt noodzakelijk aan mij gaat besteden, is momenteel wel duidelijk dat ze van me af willen...
Ging allemaal ook wat beter met me, tot weer zo'n stomme mail afgelopen donderdag

Ik zit in zo'n zelfde situatie, alleen houd mijn werkgever nog enorm de schijn op naar andere instanties dat ze me nog terug wilt. Maar dat lijkt me zo enorm sterk.
Wat ik nu in mijn hoofd heb zitten is dat ik alles wat ik van haar krijg lees met een korreltje zout, Het benodigde eruit probeer te halen en verder gewoon te negeren. Dat kost me enorm veel moeite, maar het kost me nog meer moeite om dit wel te onthouden en er iets mee te doen. Ik weet dat ik niet meer terug wil naar dit bedrijf. Gewoon omdat ik door hen ziek ben geworden. Tuurlijk heb ik er zelf ook aandeel in gehad, maar vooral mijn werkgever.

Ik heb het momenteel dan ook enorm lastig met bovenstaande. Ik ben echt PISSIG op mijn werkgever. 3 kwart jaar geleden waren we op zoek naar een huis, bezig over trouwen en kinderen. Nu ligt dit allemaal stil... Gewoon omdat mijn werkgever me zo enorm voor het blok zette, 60 uur per week laten werken, rooster veel te laat, loon te laat betalen, geen loonstroken, geen belasting afdragen (maar wel lekker inhouden), geen aanmelding bij het pensioenfonds (maar dus wel pensioen inhouden). Al die dingen samen zorgen er dus voor dat bij mijn emmertje volledig vol is en ik steeds in de stress zit.
Heb nu ook nog mijn loon van januari niet, moest uitbetaald zijn op de 29e. Nu ga ik het haar ook lastig maken, want vanaf maandag moest ze me voor elke dag die ze te laat is 5% verhoging betalen (eerste 4-8 werkdagen). Dus zaterdag krijgt ze van mij deze herinnering per aangetekende brief. Dat betekend dat als ze me maandag betaald ik dan 25% verhoging moet krijgen en ook nog 2% rente....
Maar alleen deze gedachte levert me alweer zoveel stress op dat ik 3 nachten amper slaap. En constant de rekening check om te zien of we het nog wel redden etc...

**Geplaatst**: 06-02-20 14:57

Geplaatst: 06-02-20 14:57

Mag ik hier even een ego-post duwen? Ik heb echt zo'n *****-dag vandaag

Vanmorgen wakker gebeld door een firma om iemand langs te sturen voor een offerte, terwijl ik expliciet had gevraagd om mij niet te bellen maar via mail te contacteren. Maar dit ging niet, en of ik toch even wilde kijken voor een afspraak want volgende week was de firma toevallig in de buurt. Ja, dat begrijp ik dat je dat wil, als je bijna aan de andere kant van het land zit (de website had het over leveranciers in de buurt van je woonplaats, maar in de buurt is blijkbaar relatief). Maarja, dus maar een afspraak vastgelegd, in de hoop dat er op dat moment geen andere dingen zijn die eigenlijk belangrijker zijn want mijn hoofd is een vergiet en al helemaal 's morgens als ik nog niet wakker ben.

Verder een redelijk rustige voormiddag gehad, alleen balen dat ik nog steeds geen reactie heb gehad van het traject waar ik in zou stappen via werkgever (pshychologen ed) terwijl dat toch haast wel had moeten gebeuren en ik er eigenlijk wel werk van wil maken. Maarja, misschien morgen nog, en anders moet ik er maandag maar weer eens achteraan bellen, en dat soort dingen haat ik momenteel nog meer dan anders. Net voor ik met de hond ga wandelen besloot ik nog even mijn mails na te kijken, had ik beter niet gedaan. Had een mail dat er iets in mijn inbox van de overheidsdienst zat. Dus voor de zekerheid even gaan kijken, een verkeersboete

Of ik even 53 euro wil betalen want ik reed wel 57 km/u (na correctie dus 51 km/u) waar je maar 50 km/u mag ... Heel mijn wandeling met de hond dus verpest, ik baal echt zo hard want het is niet dat ik geld teveel heb ofzo.

Tijdens de wandeling van de hond nog een bericht gehad van mijn moeder, dat ze gezellig even langs kwam om koffie te drinken, samen met mijn tante en dan de hond meteen mee nam. Deze ging ze normaal vanavond komen halen omdat ik een vergadering heb van het appartement waar ik woon en dat waarschijnlijk best lang gaat duren, dus blijft de hond een nachtje bij haar. Alsof het nog niet erg genoeg was dat die vergadering er is, waar ik dus echt echt echt geen zin in heb, heb ik eigenlijk ook geen zin om mijn tante op de koffie te krijgen

En dan dus nog die vergadering vanavond, waarvan ik nu al weet dat die enorm lang gaat duren en er heel wat discussies gaan zijn en ik zie het gewoon niet zitten, heb al dagen enorme rugpijn en dat gaat niet beter worden met uren op die harde stoelen te zitten, en gewoon dat hele gedoe wat het gaat zijn.

Kan het aub al morgen zijn, ik sla de rest van de dag wel gewoon over O:)

**Geplaatst**: 06-02-20 15:10

Geplaatst: 06-02-20 15:10

Oh zo herkenbaar... ik woon in een appartement en de kapsalon beneden ons had lekkage, moest dus loodgieter hier komen kijken...
Niks kunnen vinden dus moest lekdetectie komen. Wel gevonden dus vandaag iemand die kwam maken, die had alles tegen zitten dus was er pas 13.45 ipv 13.00
Ja dat soort dingen kan ik ook allemaal moeilijk handelen, vooral ook al dat belken ervoor, ik haat bellen en nu al helemaal

**Geplaatst**: 06-02-20 16:42

Geplaatst: 06-02-20 16:42

Ohja, dat zijn ook zo stomme dingen.. het moet gebeuren maar het is altijd zo'n gedoe en ik kan op dit moment echt niks met gedoe, ik wil gewoon rustig mijn leventje lijden, dat is al moeilijk genoeg

Naja, bezoek is weg dus nu kan ik zitten aftellen naar de vergadering. Nog maar proberen mij even af te leiden met een computerspelletje en dan wat eten en mij klaarmaken.. jippie..

**Geplaatst**: 06-02-20 17:00

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 17:00

Wat herkenbaar! Allemaal van die dingen die geregeld moeten worden die je er even niet bij kan hebben. Maar ja, soms kom je er niet onderuit. Hier werd laatst een nieuwe cv ketel geplaatst waar de woningbouwvereniging mij niet van op de hoogte had gesteld. Een paar uur lang 2 vreemde mannen in huis. Dat schopt dan wel mijn bedachte schema van rustig aan doen in de war.

Succes vanavond [***]!
Landvrouw, wat een gedoe met je werkgever... Dat geeft zeker op een hoop stress. Hopelijk wordt het snel opgelost!

Ik knijp echt in mijn handjes met mijn leidinggevende, ik krijg gelukkig veel begrip. Maar ik voel mezelf wel soms schuldig, ik wil meer doen dan mijn hoofd aan kan.

**Geplaatst**: 06-02-20 17:23

Geplaatst: 06-02-20 17:23

Wat een gedoe [***]

moet je echt naar die vergadering?

Mijn moeder dacht laatst ook ja dan kom ik wel even op de koffie, heb gewoon maar eerlijk gezegd dat ik er even niet op zat te wachten

Ja Landvrouw, dat is wel een goede gedachte. Niet dat ze me niet goed helpt hoor ofzo, maar nouja door wat ze vorige keer waarschijnlijk onbedoeld zo zei... Twijfel dan ineens aan alles...
En ook al zo'n gedoe met je werkgever..

Ja Moirin ik dus ook. Eerst hadden we het allemaal wat onderschat en wilde ze me na 2,5 week echt terug. Dat ging dus echt niet bleek wel en sindsdien krijg ik echt alle ruimte en begrip, toen bleek ook pas hoe diep ik er eigenlijk in zat... zo ontzettend blij met hem..
Krijg ook regelmatig kaartjes van collega's of lieve appjes.

Ik lig nog even lekker in bed bij te komen. Net iets te gek gedaan vandaag merk ik

eten uit de vriezer gehaald, dus alleen even opwarmen..
Ik ben ook echt zo de dagen kwijt, weet af en toe echt niet welke dag we leven

**Geplaatst**: 06-02-20 18:35

Geplaatst: 06-02-20 18:35

Ja, spijtig genoeg moet ik wel echt gaan. Zit nu klaar, maar wil niet vertrekken, haha. Mijn moeder moest sowieso langskomen om de hond te halen dus daar kon ik niet onderuit

Maar dat 'op de koffie' komen samen met mijn tante had ik dan weer niet op gerekend. Het is allemaal geen ramp natuurlijk, maar gewoon vermoeiend.

Zal toch maar eens vertrekken.. kan ik mij hopelijk even rustig installeren voordat iedereen begint te zagen :')

**Geplaatst**: 06-02-20 19:29

Geplaatst: 06-02-20 19:29

Goldie schreef:
Wauw dat klinkt fijn voor je Heb jij misschien al enig idee wat je zou willen?

@Joanne1987: jouw situatie met je werk lijkt me echt hopeloos

Ik kreeg echt een fijne mail terug van mijn leidinggevende, waarin hij eigenlijk heel subtiel weet te verwoorden dat ik veel te hoge verwachtingen van mezelf heb en dat dat misschien niet reëel is.

Maandag weer psycholoog, hoop dat ik meteen eruit durf te gooien wat me dwarszit na vorige keer. Er is toch ondanks dat we een goed gesprek hadden wat gaan knagen na wat ze zei over het aantal afspraken. Ik voel me nu dus echt rot daarom, alsof ik niet wil en niet snel genoeg ga. Nu twijfel ik helemaal aan alles, had ik niet beter ergens anders heen kunnen gaan, en als dit blijkbaar niet snel genoeg gaat of ik dan dus eigenlijk wel een goede behandeling krijg of dat ik een ander soort behandeling had moeten hebben..

Gisteren was het zulk lekker weer, maar vriend was weg. Wilde wel naar buiten, maar vond het ook heel eng. Wist niet of ik het nu moest doen en er doorheen moest gaan of dus beter samen met vriend. Uiteindelijk toch gegaan, 10 minuutjes, straat op en neer... Maar toch weer 2x in paniek en daardoor weer huilen. Trots dat ik het gedaan heb, maar misschien toch niet de beste actie

Hey Goldie, herkenbaar van de paniek maar ik denk toch dat het een goede actie van je was

! Juist door het aan te gaan merk je soms dat het eigenlijk wel meevalt. Volgende keer heb je dan misschien iets minder paniek

! Gewoon rustig aan totdat die 10 minuten geen paniek meer geven en dan misschien iets verder dan de straat!

Hier gaat het laatste dagen stukjes beter, heb wat meer energie en krijg soms ook weer energie van mijn werk

ik weet dat het morgen weer anders kan zijn maar voor nu tevreden!

Ik heb trouwens wel een fijn soort van strip boek om te lezen momenteel; het burn-out dagboek van Maaike Hartjes, lekker herkenbaar, makkelijk te lezen omdat het vooral strippen zijn van toen ze zelf een burnout had. En ook fijn om er af en toe even bij te pakken voor een realitycheck

http://maaikehartjes.nl/burnout-dagboek/

**Geplaatst**: 06-02-20 20:00

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 20:00

Sorry ik heb nu totaal geen concentratie. Lezen gaat nog echt moeizaam. Dus opleiding zal ook een uitdaging worden. Maar daar begin ik pas in het najaar of voorjaar 2021 mee.

Ik weet al precies wat ik wil gaan doen.
Nu alleen nog de opleiding vinden die daarbij past.

Ik wil advies geven op het gebied van natuurvoeding, stress en burn out en etherische oliën.

Heb de afgelopen dagen veel te veel gedaan en vandaag bijna de hele dag op bed gelegen.

Grote verschil met een paar maanden geleden is dat ik me eraan overgeef. En het geen echte frustratie meer oplevert

**Geplaatst**: 06-02-20 21:08

Geplaatst: 06-02-20 21:08

Citaat:
Citaat:
Gisteren was het zulk lekker weer, maar vriend was weg. Wilde wel naar buiten, maar vond het ook heel eng. Wist niet of ik het nu moest doen en er doorheen moest gaan of dus beter samen met vriend. Uiteindelijk toch gegaan, 10 minuutjes, straat op en neer... Maar toch weer 2x in paniek en daardoor weer huilen. Trots dat ik het gedaan heb, maar misschien toch niet de beste actie

Hey Goldie, herkenbaar van de paniek maar ik denk toch dat het een goede actie van je was ! Juist door het aan te gaan merk je soms dat het eigenlijk wel meevalt. Volgende keer heb je dan misschien iets minder paniek ! Gewoon rustig aan totdat die 10 minuten geen paniek meer geven en dan misschien iets verder

Even over de biologie van angst.

Angst is GEEN gedachte, maar eerder je overlevingsinstinct.
En je overleeft niet alleen op instinct, maar ook op adrenaline (en noem de stresshormonen maar op).

Wie burnt out is, zou ik adviseren om geen of in elk geval weinig acties te ondernemen waarvan je weet dat het stresspieken kan geven.
...orthomoleculaire artsen checken vaak als eerste hoe iemand's bijnieren (ad-renals) er voor staan, of er wellicht sprake is van bijnieruitputting. (Iets wat redelijk makkelijk te herstellen is, en dan bakken scheelt.)

Gesteld dat je bijnieren pico bello op orde zijn, kan een confrontatie met de angst soms vruchten afwerpen.
Maar het rationele deel ('hm, het valt mee') heeft lang niet altijd invloed op de angst angst zelf (zodat het de volgende keer minder is).
Als het beter gaat met de burn out, of in elk geval je bijnieren goed functioneren, heeft een therapie uit het chapiter van emdr veel meer zin.

**Geplaatst**: 06-02-20 21:55

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 06-02-20 21:55

Wat een mooie uitleg Janneke. Dank je wel.

**Geplaatst**: 07-02-20 18:01

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 07-02-20 18:01

Dank je wel Janneke voor de mooie uitleg!

Ik ben vanmiddag bij de bedrijfsarts geweest. Was een andere. Maar zij gaat wel verder waar de vorige was gebleven. Ze denkt dat ik zeker nog wel een half jaar bezig ben voordat ik weer enigszins op orde ben.
Was ook weer heftig want moest opnieuw mijn verhaal doen maar fijn dat ze de bevindingen van de vorige arts ook accepteert.

**Geplaatst**: 07-02-20 18:44

Geplaatst: 07-02-20 18:44

Fijn

Ik vond dat zo raar dat de bedrijfsarts dat zei dat het echt nog wel flink aantal maanden tot halfjaar zou duren voor ik weer echt hersteld zou zijn. Ik keek hem echt aan van wat loop jij nou te zwetsen... Denk dat ie misschien toch wel aardig goed zat

.

Ik vind het wel knap dat je het wel goed kan vertellen, ik sluit me dan volledig af en kan echt vertellen alsof het over iemand anders gaat. Niet handig, want daardoor kunnen ze me slecht inschatten. Raar beschermingsmechanisme

**Geplaatst**: 07-02-20 19:01

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 07-02-20 19:01

Ja het beschermingsmechamisme werkt raar. Maar vind het nog steeds vreemd om voor zoiets naar een arts te gaan zonder dat je lichamelijk iets hebt.
Ik was nu ook weer bang dat deze arts een heel ander oordeel zou vellen dan de eerste.

Mijn schoonzus was mee dus dat was voor mij wel erg fijn.
Hopelijk blijft het nu bij deze arts en wordt het niet nogmaals een andere arts.

**Geplaatst**: 07-02-20 19:23

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 07-02-20 19:23

Ik weet bij de POH ook precies wat ik moet zeggen, lijkt alsof ik alles helder heb
En ik weet ook echt wel waar het schort hoor, maar ik ondervind nog steeds problemen en moet totaal niet aan werken denken pfff

**Geplaatst**: 07-02-20 20:04

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 07-02-20 20:04

Als ik ergens mijn klachten moet vertellen, lijkt het wel of mijn gevoel uit gaat en ik alleen feiten opnoem.
Soms net of het over iemand anders gaat. Dit weet ik nu, dus zeg het er wel altijd bij. Ik werd in het verleden ook altijd overschat

**Geplaatst**: 07-02-20 20:20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 07-02-20 20:20

Oke wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dat 'probleem'

Ik zal het volgende keer ook zeggen, slim

**Geplaatst**: 07-02-20 21:08

Geplaatst: 07-02-20 21:08

Goldie schreef:
Oke wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dat 'probleem'
Ik zal het volgende keer ook zeggen, slim

Ik heb in de afgelopen jaren mijn eigen valkuilen goed leren kennen. Zo ga ik ook standaard, door enthousiasme, over mijn grenzen. Dit zeg ik ook standaard tegen behandelaars enzo.
Afgelopen dagen nog, zondag en maandag gingen zo goed. Dat ik met een big smile rondliep, met het gevoel dat ik de hele wereld aan kon. Veel te veel gedaan, te lang gewandeld en te lang achter mijn laptop.
Nu sinds gisteren gaat het weer even niet. Gisteren en vandaag snel overprikkeld, huil om alles en radio is weer uit. Lekker met een film mijn bed ingedoken en morgen of overmorgen gaat het vast weer beter.

Nu nog leren om niet voor 200% ergens in te duiken, wanneer ik me goed voel.

**Geplaatst**: 08-02-20 00:27

Geplaatst: 08-02-20 00:27

Zijn er in dit topic ook mensen die nu nog herstellende zijn en vegetarisch/vegan eten?
Ik doe dit nu ongeveer 3 weken. Thuis vegan en buiten de deur vegetarisch. Ik heb wel echt het idee dat ik meer energie heb en sneller uit een slecht gevoel kom. Kan toeval zijn natuurlijk.