Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-11-18 19:40

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 28-11-18 19:40

Dat testje is ongelooflijk simplistisch en dekt op geen enkele manier de complexiteit van NPD. Dus ik kan je niet aanraden op basis daarvan iemand te diagnosticeren. Niet verkeerd bedoeld, maar je bent geen professional, en zeker cluster B persoonlijkheidsstoornissen zijn heel complex en moeilijk te diagnosticeren, zelfs voor een professional. Je moeder was abusief. En ze heeft jullie emotioneel mishandeld. Heel heftig verhaal om te lezen. Ik ben blij dat het goed met je gaat, en toch..... therapie is nooit verkeerd.

Het vervelende is dat mensen een soort van bedraad zijn om op zoek te gaan naar iets wat bekend is, en zolang je dit niet echt verwerkt hebt, is de kans reëel dat je weer in een abusieve relatie terechtkomt. Voor jou niet goed, en voor je dochter ook niet. Dikke knuf!

**Geplaatst**: 28-11-18 20:39

Geplaatst: 28-11-18 20:39

Ik diagnosticeer helemaal niemand, ik meld alleen dat ik veel elementen van verhalen over verstoorde moeder-kind verhoudingen hier herken. En van alle mogelijke labeltjes die op haar gedrag te plakken waren kende ik deze niet, dat blijft toch interessant. De verhalen over gewelddadige partners en vaders herken ik niet, gelukkig maar. Mijn hechtingsstoornis beschermt mij daar tegen (bedankt mam! +:)+

) en dankzij haar wordt ook geen kind blootgesteld aan mijn humeur ( +:)+

)
Evengoed bedankt voor je lieve reactie, zelfs na zo'n lange tijd is het prettig om te horen dat háár gedrag afwijkend was, en niet zo zeer dat van mijn zus en mij. Want dat is wat je als kind te vaak nog te horen krijgt "ga het goedmaken, het is toch je moeder".

**Geplaatst**: 28-11-18 21:27

Geplaatst: 28-11-18 21:27

Heftig hoor Wittepit.. hoe was het voor jou om te horen dat ze overleden was?

**Geplaatst**: 28-11-18 21:28

Geplaatst: 28-11-18 21:28

Veel te vaak idd..... ik vind dat ook een vorm van victim blaming. Als dat jouw taak geweest was, als je dat had kunnen doen, waren de verhoudingen niet zo verstoord in de eerste plaats, toch? Nee hoor meid, het is niet aan jou om dat te doen. Door het 'goedmaken' komen slachtoffers vaak in een nog afhankelijker positie en wordt de trauma bonding versterkt.
Degene die het kapot heeft gemaakt, moet het ook weer goedmaken, en jij was niet diegene.

**Geplaatst**: 28-11-18 22:38

Geplaatst: 28-11-18 22:38

IMJ schreef:
Heftig hoor Wittepit.. hoe was het voor jou om te horen dat ze overleden was?

Dat gaf heel veel rust. Mijn zus had wel gezegd dat ze ziek was, ik heb heel lang in dubio gezeten of ik dan contact moest gaan zoeken, uiteindelijk bedacht dat mijn zus en ik degenen zouden zijn die overbleven, en als mijn zus het zou willen ik naar haar toe zou gaan. Een paar dagen voor haar dood ben ik nog op mijn zwagers verjaardag geweest, waar andere gasten wisten dat de morfine en sedatie opgeschroefd waren voor het nabije einde. Ik begreep achteraf dat iedereen het wist behalve ik.
Mijn zus mocht niet vertellen van onze moeder dat ze overleden was, ik werd opgebeld door mijn vader, mijn stiefmoeder was benaderd door iemand van de tennisclub waar ze allemaal kennelijk lid van waren of ze al gehoord had dat Joke overleden was, zo erg, zo’n leuke vrouw... dus mijn vader belt mij met de vraag waarom ik het niet verteld had. Eh, wat niet verteld?
In eerste instantie was ik best pissig op mijn zus. Maar besefte me ook, we komen uit hetzelfde nest, zijn uitstekend getraind in het in stand houden van jarenlange vetes, als ik nu ruzie met haar maak zie ik haar de komende 25 jaar niet. En mijn zus heeft een dochter. En als ik naga hóe blij ik ben geweest met mijn tantes qua steun en uitleg over hoe dingen vroeger gingen, en ik ergens bang ben dat mijn zus hetzelfde gedrag gaat vertonen als mijn moeder, wil ik mijn nichtje zo’n tante niet onthouden. Ben op mijn spreekwoordelijke rug gaan liggen en heb mijn zus gebeld hoe het met haar ging. Ze viel stil maar was ook blij dat ik belde. Later volgde de afwikkeling van het testament, sneu dat zij zich bezwaard voelde te moeten vertellen dat ik onterfd was, terwijl ik dat al wist omdat mijn moeder daar zo trots op was dat ze het op dezelfde tennisvereniging al rond had lopen vertellen.
Het contact met mijn zus is altijd wat oppervlakkig geweest en gebleven, we hebben het gewoon niet over onze moeder, hebben allebei ons verleden zo anders ingevuld, dat gaan we nooit eens worden. Voor haar komt haar negatieve zelfbeeld en eetstoornis door een slechte relatie met onze vader, ik zie dat anders. Zij zal mijn mislukte verhouding met mijn moeder wel goedpraten op grond van mijn autistische trekjes.
Maar het “gif” wat onze moeder toch in mijn zus haar houding tov mij wist te brengen is weg, en dat is fijn.
Spijt dat ik niet naar haar toe ben gegaan heb ik niet, de kans dat ze de deur in mijn gezicht dicht zou gooien was echt veel groter dan een ander scenario. Ik vond dat ik dat mezelf niet aan hoefde te doen.

**Geplaatst**: 28-11-18 22:43

Geplaatst: 28-11-18 22:43

Avalanche81 schreef:
Veel te vaak idd..... ik vind dat ook een vorm van victim blaming. Als dat jouw taak geweest was, als je dat had kunnen doen, waren de verhoudingen niet zo verstoord in de eerste plaats, toch? Nee hoor meid, het is niet aan jou om dat te doen. Door het 'goedmaken' komen slachtoffers vaak in een nog afhankelijker positie en wordt de trauma bonding versterkt.
Degene die het kapot heeft gemaakt, moet het ook weer goedmaken, en jij was niet diegene.

Hoe ellendig ik me toen ook voelde, dat standpunt bleef overeind, ook tegen de mening en adviezen van mijn omgeving in. Gelukkig vond ik ook steun, die mensen ben ik heel dankbaar.

**Geplaatst**: 28-11-18 22:55

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 28-11-18 22:55

Avalanche, wat bedoel je met abusief?

**Geplaatst**: 28-11-18 22:58

Geplaatst: 28-11-18 22:58

Pipodipo schreef:
Avalanche, wat bedoel je met abusief?

Abusief betekent iets in de zin van mishandeling. Abuse is het engelse woord voor mishandelen.

**Geplaatst**: 28-11-18 23:03

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 28-11-18 23:03

Abusive, ja, Mishandelend gedrag? Vast geen correcte vertaling, maar dan heb je een idee

**Geplaatst**: 28-11-18 23:05

Geplaatst: 28-11-18 23:05

Oh? In het Nederlands bestaat het wel, maar het betekent iets anders.

**Geplaatst**: 28-11-18 23:06

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 28-11-18 23:06

Ja klopt, misschien gebruik ik het gewoon verkeerd hoor, kan ook

maar mijn docent gebruikt het woord wel eens

**Geplaatst**: 28-11-18 23:08

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 28-11-18 23:08

Het is hoe dan ook “fout” gedrag

**Geplaatst**: 28-11-18 23:12

Geplaatst: 28-11-18 23:12

Pipodipo schreef:
Oh? In het Nederlands bestaat het wel, maar het betekent iets anders.

Wat is het Nederlandse woord ervoor?

**Geplaatst**: 28-11-18 23:51

Geplaatst: 28-11-18 23:51

Hier ook ervaring met 2 ouders met narcistische trekken (of hoe moet ik het zeggen om iedereen blij te houden?

)
Als kind nooit wat goed kunnen doen. Moeder probeerde wel en slaagde er vaak ook in om het voor ons aangenaam te maken, vader dronk en was er nooit.
Gescheiden na bijna 30 jaar huwelijk. Mijn zusjes en ik hebben, om het voor mama goed te doen, geen contact meer met papa. Hierin hadden wij als kinderen in die tijd, jammer genoeg, weinig in te brengen.
Daarna ben ik mezelf helemaal verloren in een zorgende rol voor mijn moeder. Als oudste viel ik daar gewoon in, ik voelde dat dat van mij verwacht werd. Mijn zussen ook, maar gelukkig in mindere mate. We hebben haar met z'n 3-en jarenlang met het handje genomen, "want ze had het toch zo moeilijk".
Dit had natuurlijk als gevolg dat ze zelf niets meer kan of doet en als wij dan een keer toch niet kunnen klaar staan, is het boel. Ik kan zo wel 100-den voorvallen beschrijven, bv. elk feestje eindigt in mineur want dan staat natuurlijk de jarige in het middelpunt. We weten dit op voorhand, maar niemand die er tegenin durft gaan.
We zien nu in dat het indertijd echt wel van 2 kanten kwam en proberen wat afstand te nemen, maar dat is zo verdomd moeilijk, want het schuldgevoel zit nog steeds in dat rugzakje dat we meedragen. Ik ben in therapie geweest en heb daar verschillende inzichten verworven, maar emotioneel ben ik er helemaal nog niet klaar mee.
Gelukkig heb ik een schat van een man en kinderen die hun oma graag zien, maar die ook de andere kant kennen en begrijpen en die het dan kunnen plaatsen wanneer ik het weer eens moeilijk heb ermee. Hun voordeel is dan weer dat ik het helemaal anders probeer te doen. Ze zijn nu prachtige jong-volwassenen die solide in het leven staan. Wat zijn we trots op hen!

Aan iedereen die dit meedraagt: veel goede moed en denk af en toe ook aan jezelf!

**Geplaatst**: 29-11-18 08:28

Geplaatst: 29-11-18 08:28

Joolien schreef:
Pipodipo schreef:
Avalanche, wat bedoel je met abusief?

Abusief betekent iets in de zin van mishandeling. Abuse is het engelse woord voor mishandelen.

Het betekent per ongeluk of vergissing. Maar ik begreep wat er bedoeld werd..

Heftig wiitepit... goed vast je voor jezelf gekozen hebt..
Voor jou ook novastar!

**Geplaatst**: 29-11-18 08:58

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 29-11-18 08:58

Dat is abuis
Vaak gebruikt als 'per abuis'

Ik lees verder weer mee

**Geplaatst**: 29-11-18 09:29

Geplaatst: 29-11-18 09:29

Ik heb even weer moeten bijlezen, wat heftig allemaal en sommige dingen zo herkenbaar..

**Geplaatst**: 29-11-18 10:06

Geplaatst: 29-11-18 10:06

julius_juut schreef:
Hoe vaak worden mensen werkelijk gediagnosticeerd? Ik gok dat de meeste ~~narcisten~~ nare mensen met narcistische trekken niet braaf naar een hulpverlener gaan omdat de omgeving zegt dat ze vervelend zijn.

Resistance schreef:
Het zal je verbazen hoeveel dat wel doen, maar daar hoor je niets van, aangezien niet nare mensen ook NPS kunnen hebben, dankjewel.

Ik wil je hier toch wel even corrigeren. Mensen met NPS (de persoonlijkheidsstoornis) vind je in de regel niet in de hulpverlening. Er is namelijk geen ziektebesef. Omdat het zelfbeeld te positief is, kan diegene geen kritiek verdragen en is zelfkritiek onmogelijk. Dingen die misgaan in hun leven liggen altijd aan een ander. Daarom zal de persoon zelf geen behandeling zoeken, geen onderzoek accepteren en dus kan de persoon niet gediagnosticeerd worden.
Er kan dus enkel een ruwe schatting bestaan: 0,7-1% van de bevolking aan lijdt aan NPS. De aandoening komt in meerderheid voor bij mannen (50-75% volgens het DSM-IV).

Als je lijders aan NPS al tegenkomt in de hulpverlening komt dat omdat er ook andere factoren spelen waardoor ze wel moeten. Depressie en verslavingsproblematiek zijn bijvoorbeeld zulke factoren. Bij onderzoek naar de problematiek kan dan NPS als onderliggend boven komen drijven. Er is een link met autisme en een onderzoek naar autisme kan dus ook NPS als 'bijvangst'. opleveren.
Omdat er geen ziektebesef is op NPS is dit ook slecht behandelbaar en is de slaagkans gering.

Dat NPS moeilijk is te diagnosticeren ben ik met je eens. De scheidslijn tussen Narcisme en NPS is zelfs voor een arts moeilijk te trekken. Ieder mens heeft wel tot op zekere hoogte narcistische trekjes.
Maar daar waar bepaalde persoonlijkheidstrekken zo sterk aanwezig zijn, dat het je niet meer lukt om je aan te passen en mensen in je omgeving daar nadelige gevolgen van ondervinden, heb je het over een persoonlijkheidsstoornis.

PS: als je al eens te maken hebt gehad met een gediagnosticeerde NPS-er. dan zie je ineens heel wat meer niet gediagnosticeerde NPS-ers in je omgeving

Wat mij altijd wel opvalt aan NPS-ers als vrij standaard is charisma, welbespraaktheid, intelligent, manipulatief en dominant gedrag, kort lontje, liegen soms bewust en soms zonder het zelf in de gaten te hebben, verdraaien van de werkelijkheid.

**Geplaatst**: 29-11-18 10:29

Geplaatst: 29-11-18 10:29

Ik heb een collega die ik er van verdenk ernstige trekken te hebben (maar geen NPS zoals ik dat van mijn familie ken).
Hij maakt enorm veel kapot voor anderen als je niet oppast. Gelukkig beschermen zijn leidinggevende hem niet in die zin dus spiegelen ze het wel steeds terug.
Hij kan echter niets met die kritiek en het ligt dan uiteraard bij iemand anders die hij dan op geniepige wijze probeert onzeker te maken of gewoon te pesten of leugens verteld over het functioneren. Concurrenten probeert hij uit de weg te ruimen.
Ik geloof ook dat hij gewoon niet beseft dat dit binnenkort zijn eigen ‚exit‘ gaat opleveren, hij is immers rete-intelligent en fantastisch.

**Geplaatst**: 29-11-18 14:05

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 29-11-18 14:05

Resistance heeft NPS, Babootje

dus ik denk wel dat zij dat weet

**Geplaatst**: 29-11-18 14:11

Geplaatst: 29-11-18 14:11

Avalanche81 schreef:
Resistance heeft NPS, Babootje dus ik denk wel dat zij dat weet

Omdat zij NPS heeft zal ze het vanuit een ander perspectief bekijken. Maar ik denk dat Babootje wel een punt heeft. Het is natuurlijk nooit na te trekken maar ik denk dat het gros van de mensen met narcisme simpelweg niet in de hulpverlening terecht komen.

Ik heb ook een persoon in mijn naaste omgeving met veel narcistische kenmerken, niet gediagnosticeerd. Hier had en heb ik ook nog steeds veel hinder van helaas. Ik probeer zoveel mogelijk afstand te houden maar dit is niet altijd mogelijk.

**Geplaatst**: 29-11-18 15:35

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 29-11-18 15:35

Sterker nog, mij pa heeft de diagnose gehad en was toen heel meegaand en lief ineens. Maar een jaar later vond hij dat de therapeuten ongelijk hadden :')

dus zelfs dat kan nog

**Geplaatst**: 29-11-18 15:38

Geplaatst: 29-11-18 15:38

Joolien schreef:
Sterker nog, mij pa heeft de diagnose gehad en was toen heel meegaand en lief ineens. Maar een jaar later vond hij dat de therapeuten ongelijk hadden dus zelfs dat kan nog

Prutsers waren het

**Geplaatst**: 29-11-18 16:02

Geplaatst: 29-11-18 16:02

Babootje; ik volg online mensen NPS en er zijn er zeker wel die naar therapie gaan... Het zijn alleen vaak -zoals veel mensen met een cluster B persoonlijkheidsstoornis- geen makkelijke mensen om te doorgronden. Maar er zijn genoeg mensen met NPS die trauma's hebben (NPS komt vaak net door trauma's..), zich bewust zijn van hun gedrag, en hieraan willen werken.

Als iedereen mensen met NPS al direct gaat beschrijven als abusief en manipulatief, een verloren geval, dan is het heel begrijpelijk dat ze niet geneigd zijn om aan zichzelf te werken... Niet iedereen met deze stoornis is per definitie slecht.

Een van mijn beste vriendinnen neigt ook naar NPS, of ze officieel de diagnose heeft weet ik niet zeker... Ooit heeft ze officiële testen moeten doen als minderjarige, en blijkbaar was de uitslag zo schrikbarend dat haar ouders het niet aan haar wouden laten lezen.

Nu vele jaren later heeft ze niet echt de interesse om het te weten, maar het vermoeden is er zeker wel.
En ja, zij is vroeger ook vrij manipulatief en abusief geweest. Ook toen ik pas met haar bevriend werd. Nu moet ik zeggen dat het tussen ons altijd vrij goed liep (op wat incidenten na), al is er zeker een periode geweest dat ik onze vriendschap in vraag begon te stellen omdat ze kritiek gaf op alles wat ik leuk vond, alles wat ik leuk vond was stom, en ze bleef het gewoon constant afbreken. Dan zei ze eens vrij letterlijk toen we pas begonnen longboarden en ik nog niet eens een longboard had 'Ik kan beter longboarden dan u'. Oké, klinkt niet zo dramatisch maar het kwetste wel even, zeker aangezien ik het al een tijdje vrij beu was en zij vijf minuten daarvoor letterlijk nog op haar smoel gegaan was, maar hé. :')

En ja, ook een aanvaring met geweld is wel eens voorgekomen toen ze dronken was en ik blijkbaar iets deed wat haar niet zinde (maar ook hier hebben we uiteindelijk wel nog kunnen over praten, en dat doen we nu nog wel soms).

Maar het was voornamelijk tegen een andere vriendin van mij dat ze enorm abusief wat, dat ik zelfs aan die vriendin gevraagd heb waarom ze nog bevriend bleef, want het was echt niet normaal. Ze was enorm controlerend over dingen die haar zaken eigenlijk niet waren en als het dan niet ging zoals zij wou dan ontplofte de bom. BV; vriendin kreeg toch een relatie met iemand terwijl zij gezegd had dat ze geen relatie meer wou, toen is zij echt gewoon ontploft, en de dingen die ze toen gezegd heeft waren niet mooi.

Nu zijn we al drie/vier jaar bevriend (eigenlijk nog niet zo lang, lijkt soms langer), en ze is ook heel wat gegroeid. Ze ziet zelf in dat haar gedrag van toen echt niet kon, daar kunnen we open over praten en als ik zeg dat ze toen echt gewoon een bitch was, dan is ze het daar ook gewoon mee eens.

En met de vriendin waar ze toen zo abusief mee was gaat het nu ook gewoon goed en ze zijn nog steeds bevriend met elkaar.
Ik zal niet zeggen dat ze nu 100% beter is en al die trekjes verloren heeft, er zijn zeker nog wel trekjes, al komen die in onze vriendschap niet meer echt voor. Maar ook mensen met slechte kantjes moeten de kans kunnen krijgen om te groeien vind ik. Het is maar net als je dat als persoon zelf aankan, ik heb me ook wel al slecht gevoeld door haar, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik vast zat en het mijn persoonlijke groei belemmerde. (Zal ook wel meespelen dat we gewoon vrienden zijn en geen liefdesrelatie hebben.) Als er nu dingen voorvallen in haar relatie, dan durft ze daar ook gewoon met mij over te praten, ook al doet ze soms dingen die niet mooi zijn. En ik kan dan gewoon eerlijk tegen haar zeggen wat ik daar van vind, en zij neemt dat ook aan. Speelt ook mee dat ze al veel meer zelfinzicht heeft, wat mensen met NPS soms missen. (Of ze denken het wel te hebben, terwijl dat eigenlijk eerder gaat over hun geïdealiseerde zelf, en niet over wie ze werkelijk zijn. )

Zelf is ze ook naar therapie geweest, misschien niet direct voor de narcistische trekjes maar er zijn ook veel onderliggende zaken die zo'n stoornis veroorzaken, als meer narcisten daaraan zouden werken groeien ze vaak ook al een stuk.

Nu wil ik dus niet zeggen dat elke persoon met NPS dit inzicht zomaar kan krijgen, misschien zullen sommigen het nooit krijgen, maar om elke persoon met NPS af te schilderen als een verloren geval gaat net iets te ver... Velen van hun willen wel gewoon aan zichzelf werken, kunnen meelevend zijn en kunnen goede relaties opbouwen.

**Geplaatst**: 29-11-18 16:14

Geplaatst: 29-11-18 16:14

Avalanche81 schreef:
Resistance heeft NPS, Babootje dus ik denk wel dat zij dat weet

Dat ligt er maar aan. Mijn broer heeft (gediagnosticeerd) NPS maar hij denkt zelf (nog steeds) van niet.

Hoe heb jij narcisme ervaren?