Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-18 09:44

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 06-11-18 09:44

Heel herkenbaar.. Ik wilde ook altijd laten zien dat ik echt anorexia had, bewijzen dat het 'erg' was. Dat heel mn omgeving dat allang zag, merkte ik niet. Uiteindelijk was ik zelf degene die niet in de gaten had hoe ernstig het was.

**Geplaatst**: 06-11-18 10:43

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 06-11-18 10:43

Snorretje: Wat erg zeg, dat zo iemand zich dan Psycholoog noemt. Dat je een eetstoornis niet altijd lichamelijk ziet betekent niet dat deze er niet is! Je hoeft er niet extreem dun of dik uit te zien om aan iemand te zien of diegene een eetstoornis heeft. Belachelijk dat ze dit tegen je zei. Ik snap dat dat erg triggerend werkte voor je eetstoornis. Gelukkig heb je nu wel goede hulp!

**Geplaatst**: 06-11-18 10:47

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 06-11-18 10:47

Zoiets was bij mij ook. Had een (moeizaam) gesprek gehad met iemand die gespecialiseerd (!) zou zijn in eetstoornissen. Aan het einde pakte ze haar rekenmachine erbij en ging me even zitten voorrekenen dat mijn bmi prima is. En dat als ik nou een bmi van 13 had gehad, we wel direct actie hadden moeten ondernemen, maar nu ging het wel 8)7

**Geplaatst**: 06-11-18 10:49

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 06-11-18 10:49

Het gaat er om hoe je geestelijk met eten omgaat, en niet hoe je er nog lichamelijk bij loopt. Wat een onkunde komt er nog voorbij! Echt triest! Hopelijk heb je nu wel goede hulp AnnickT :(:)

**Geplaatst**: 06-11-18 12:11

Geplaatst: 06-11-18 12:11

Ik vind het zo lastig te begrijpen dat dus zelfs de mensen die erin gespecialiseerd zouden zijn af en toe nog zo'n bord voor hun kop kunnen hebben. Het werkt voor mijn gevoel zo die bewijsdrang van een eetstoornis in de hand (inderdaad die: "Dan moet ik dus nog meer afvallen, zie je wel, ik heb geen probleem").

?

Laatst bijgewerkt door Avis op 30-03-23 20:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-18 21:02

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 06-11-18 21:02

Geen ervaring mee. Maar heb er ooit wel iets over gelezen in het boek van Fairburn. Misschien is dat wel een aanrader om te lezen. Misschien komt het doordat je gewoon erg slaperig bent en het niet echt meer kan herinneren door de slaap onderbreking?
Sommige mensen met eetbuien komen ook in een soort van trans en dit is pas voorbij na de eetbui.

**Geplaatst**: 08-11-18 21:27

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 08-11-18 21:27

Hoe gaat het hier met iedereen?

Hier helaas wat minder. Veel struggles de laatste dagen. Ik probeer zo goed mogelijk afleiding te vinden en bezig te zijn maar helaas vandaag toch weer de ES zijn zin gegeven en daar baal ik ontzettend van. Moet weer even terug in flow komen van: Falen mag, begin opnieuw.

**Geplaatst**: 11-11-18 20:39

Geplaatst: 11-11-18 20:39

Even niet meer gereageerd, heb wat gekke dagen achter de rug (rare dissociatie-achtige taferelen...).

Ja, het is eigenlijk inderdaad gewoon een eetbui zoals andere die ik gehad heb. Maar dit voelt zo raar, omdat ik er echt niks niks meer van weet. Ga het even in de gaten houden.

Wat rot dat je ES weer even de overhand had, Witchcraft :(:)

. Hopelijk heb je gauw je flow weer te pakken; falen mag (móet), het gaat erom dat je het daar niet bij laat zitten

. Je kan het!

Ik ben nu één keer bij de praktijkondersteuner geweest. Voor zover ik dat nu al kan zeggen, voel ik geen gigantische weerstand en sta er niet volledig negatief tegenover. Da's al heel wat voor mijn doen :')

**Geplaatst**: 11-11-18 23:30

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 11-11-18 23:30

Dankjewel

Ja falen mag inderdaad, maar op sommige momenten komt dat echt nog de kop op steken dat ik niet mag falen.

Wat fijn dat jij niet geheel negatief tegenover de praktijkondersteuner staat. Maar dat je in dissociatieve toestanden raakt zou ik goed met diegene bespreken. :(:)

Goed bezig!

**Geplaatst**: 12-11-18 10:57

Geplaatst: 12-11-18 10:57

Janneke2 schreef:
Trap niet te hard in de valkuil van het loslaten....

Ik roep wel eens: de mens is een gelaagd wezen. De lagen kun je op honderden manieren indelen, bij deze 'my two cents':
1) de pure, harde biologie. Zoals voedingstekorten, slaaptekort, pms en andere vrouwelijke hormoonschommelingen, andere hormonen zoals bijnieren en schildklier, delier/ dronkenschap, etc etc etc.
Nog al wat mensen met overgewicht zijn ondervoed qua mineralen en sporenelementen.
En heel veel westerlingen hebben een bloedsuikerspiegel die niet erg constant is omdat tussendoortjes gelden als gezond. Etc. etc.
Not to mention de mondflora die jou aanzet tot het eten van suiker (zo gaat dat in een symbiose).

2) De 'laag' van reflexen en instincten en andere zaken uit het 'reptielenbrein'
3) De 'emotionele hersenen'.
Trauma "wandelt op en neer" tussen laag 2 en 3. Het regelt, of zo je wilt ontregelt je lichaam en geest.

4) Het deel van je brein waar je zelf kunt nadenken, logisch of associatief en waar je je gedrag kunt sturen. Alles in de voorgaande lagen onttrekt zich aan deze controle.
Je kunt als mens besluiten 'om de deur achter je verleden te sluiten' (en dat is beslist beter dan 'blijven staren naar het verleden') - maar als je te maken hebt met hardnekkige zaken die 'maar blijven hinderen' heb je weinig aan beslissingen mbt laag 4.
5) De 'laag' van zaken als zingeving, 'ik doe iets wat er toe doet' 'ik mag er zijn als mens' en 'ik voel mij verbonden met de mensen, dieren, de natuur om mij heen'.

(En een kleine valkuil in de hulpverlening : paten over trauma is vaak ook laag 4. Het kan nuttig zijn, maar verandert weinig. Vrij veel psychologen hebben gelukkig emdr in hun pakket. Over emdr staat wel een goed artikel op Wikipedia. Daarmee kom je in de diepere lagen.)

Heel veel dank voor je bijdrage! Ik heb hem uitgeprint naast me in de auto liggen, ben veel onderweg. Als ik doorheb dat ik richting een onverstandige keuze ga, kijk ik even welke van deze motherf*ckers hun idee dit was. Vroeger zou dit vaak 3 geweest zijn, maar nu 2.

Bezig in het boekje 'calorieën met voelsprieten' bewustwording helpt momenteel om dat 'reptiel' z'n kop te laten houden. Damn, als ik zo doorga wordt ik slank en rijk. :')

(en gaan er denk ik tankstations failliet)

Wat laag 1 betreft, denk ik dat het ook helpt nu ik supplementen netjes inneem. Heb er een medicatie app voor gedownload, werkt prima. (Alleen is deze zo fanatiek alsof het over hartmedicatie gaat, maar goed beter iets dan niets.)

Ik begrijp nu ook steeds beter dat geestelijke rust en stabiliteit (voor jezelf, anderen hoeven niets aan je te merken) voorwaarde is voor een gezonde omgang met voeding/vulling.

Edit: wat (een gevoel van) falen betreft, ik las ergens eens;
Je kan er alleen 'goed' in worden, als je er 'slecht' in bent geweest.

**Geplaatst**: 03-12-18 17:46

Geplaatst: 03-12-18 17:46

Hoe is het met iedereen?

Ik heb vandaag eindelijk een 'gezond gewicht' bereikt! $*\o/*$ Voor mijn lichaam nog niet optimaal gezond, dus ik ga in ieder geval nog even door met aankomen totdat mijn menstruatie weer werkt en ik geen andere klachten meer heb. Toch is het best een dubbel gevoel om geen ondergewicht meer te hebben, het voelde voor mij op de een of andere manier 'veilig' ofzo. Toch heb ik er veel minder moeite meer dan ik een half jaar geleden gedacht zou hebben dat ik had. Mijn hersenen beginnen weer te werken en dingen relativeren enzo gaat nu echt veel beter. Best positief dus!

**Geplaatst**: 03-12-18 17:54

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 03-12-18 17:54

Wauw wat goed zeg! Fijn dat je er zo positief instaat. Het zal zeker wel een dubbel gevoel hebben, maar hopelijk gaat dat op lange termijn vervagen en voel je je weer helemaal lekker in je vel.

Hier gaat het ook nog steeds goed. Hulp is goed op gang gekomen, al vind ik het nog steeds moeilijk om echt goede gesprekken te hebben, maar dat komt wel.

**Geplaatst**: 03-12-18 21:51

Geplaatst: 03-12-18 21:51

Hoi Snorretje!

Goed bezig...! En hopelijk kan je psycholoog je helpen om het veilige gevoel op een andere manier op te bouwen.

Dus ipv 'ik moet razend slank zijn, dan ben ik veilig' iets anders.

Al is het een groene band karate, een cursus assertiviteit of traumaverwerking of hoe het maar uitkomt. Wees creatief en voel vooral wat jij nodig hebt!

**Geplaatst**: 03-12-18 23:06

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 03-12-18 23:06

Wat fijn dat je de goede kant op gaat, Snorretje. Houd dat gevoel vast!

Hier wist/weet ik even niet wat ik met mijn therapie aan moet. We zijn een aantal sessies verder en iedere keer voelde ik me na de therapie slechter dan daarvoor

Ik geef aan moeite te hebben met eten, ze maakt notities en ik ga weer naar huis en ga precies verder met die destructieve manieren... En ik wilde geen therapie die alleen maar met eten te maken heeft, maar dit is ook weer zoiets. Ik had dus ook het idee dat ik geen steek verder kwam, afgelopen sessie eindelijk een keer iets zinnigs gedaan en hopen dat het balletje nu eindelijk gaat rollen.

Hoe hebben jullie dat ervaren? Het zoeken naar de juiste therapie?

**Geplaatst**: 04-12-18 12:04

Geplaatst: 04-12-18 12:04

...het kan zo gaan in het begin: de uitgebreide intake procedure kan loeizwaar zijn: het doel is dan inventarisatie, jij vertelt allerlei ellende en 'verder niet zo veel'.
:(:)

Er zit wel logica achter : in het wilde weg wat tips rondstrooien terwijl de peut niet tot nauwelijks weet wat het probleem is, dat is het ook weer niet.

Hopelijk vindt je peut nu dat zij/hij genoeg weet om echt aan het werk te gaan!

**Geplaatst**: 04-12-18 15:34

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 04-12-18 15:34

Hier ook veel moeite gehad met het uiteindelijke resultaat van goede hulp. Je moet er vooral zelf heel erg achteraan zitten. Wat ik in 10 jaar niet bereikte en nauwelijks hulp heb ontvangen op mijn overduidelijke hulpvragen, ben ik binnen 2 maanden op de andere locatie al veeeel verder dan in die 10 jaar. Op de oude locatie zaten ze naar je te luisteren en dan kreeg je enkel als antwoord: Goh dat is wel vervelend zeg. En verder niks. Of ze boden iets aan zoals EMDR en dan zeiden ze: Denk er maar eens goed over of je dit wilt, en het kwam daarna nooit meer ter sprake, ook al gaf ik het zelf wel aan het eventueel te willen proberen. Maar nu op de nieuwe locatie is het wel erg fijn en willen ze echt alles uitzoeken om me niet onder te behandelen.

**Geplaatst**: 04-12-18 15:43

Geplaatst: 04-12-18 15:43

Hier een Binge Eater. Gevolgen zijn ondertussen al vrij 'ernstig' Weeg nu 110+. Al vaak geprobeerd om af te vallen, maar elke emotionele tegenslag doet mij weer naar eten grijpen. Een doos koeken open doen = leeg. Er zijn dagen dat ik makkelijk 10.000 calorieën binnen werk. Sinds gisteren ben ik weer op 'dieet' maar ik kan wel janken. Ik snak gewoon naar eten, heb hoofdpijn, voel mij gewoon poedersuiker en projecteer mijn frustratie op iedereen. Hoe het komt? Ik denk door mijn jeugd. Psychische mishandeling, verleden dat mij blijft achtervolgen etc. Ik hoop dat ik deze keer kan volhouden want ik ben mijn eigen aan het doodeten op deze manier. Ik pas niet meer in een maat 46, dat is nu een 48 geworden. Kleren kopen is een ramp. Ik wil graag mijn dochter groot zien worden. Ik rij geen paard meer, vind dat niet eerlijk naar het paard toe. Ik heb al psychische hulp overwogen, maar heb al zoveel therapie gehad in mijn leven en altijd haalt het zo veel naar boven dat ik mij enkel nog slechter voel.

Verder ben ik ook gewoon een hele dag doodop. Ik ben al een hele dag thuis en heb nog niets gedaan.

**Geplaatst**: 04-12-18 19:41

Geplaatst: 04-12-18 19:41

DeMolenhoek schreef:
Hier een Binge Eater. Gevolgen zijn ondertussen al vrij 'ernstig' Weeg nu 110+. Al vaak geprobeerd om af te vallen, maar elke emotionele tegenslag doet mij weer naar eten grijpen. Een doos koeken open doen = leeg. Er zijn dagen dat ik makkelijk 10.000 calorieën binnen werk. Sinds gisteren ben ik weer op 'dieet' maar ik kan wel janken. Ik snak gewoon naar eten, heb hoofdpijn, voel mij gewoon poedersuiker en projecteer mijn frustratie op iedereen. Hoe het komt? Ik denk door mijn jeugd. Psychische mishandeling, verleden dat mij blijft achtervolgen etc. (...) Ik heb al psychische hulp overwogen, maar heb al zoveel therapie gehad in mijn leven en altijd haalt het zo veel naar boven dat ik mij enkel nog slechter voel.

Balen hoor...!!!
Er is nog al wat 'therapie' op de markt die het niet zo nauw neemt.

Bij traumatische zaken geldt: EERST in het hier en nu jou 'wapenen' met tips, technieken en trucs om de emotionele tegenslagen minder heftig te maken. Plus een goede vertrouwensband met je peut opbouwen.
Daarna pas 'de confrontatie met het verleden', liefst dmv emdr - waarbij je de technieken uit fase 1 gebruikt om je emoties niet over te laten koken.
(Oude, achterhaalde en schadelijke aanpak: in gesprek 1 en 2 en drie meteen al allerlei rotverhalen moeten vertellen, "want dat is goed voor je", en verder nog wat relativerende opmerkingen, 'want je emoties moeten niet met jou op de loop'. Brrrr!!!)

En wat ook kan helpen: doe een paar cursussen 'touch for health', liefst inclusief 'stress release'.
Of ga op yoga, en lees je wat in mbt cakra's.
Of koop een paar cd's die je brein helpen om alfagolven te gaan maken: zeer ontspannend.
...dit is allemaal net geen echte therapie, maar het helpt om je emoties wat minder heftig te laten worden.

**Geplaatst**: 04-12-18 20:29

Re: Mensen met een eetstoornis?

Geplaatst: 04-12-18 20:29

meestal hangen de traumatische dingen samen met je eetstoornis. En moeten ze dus beide aangepakt worden wil je er echt vanaf komen.

Maar ik ken je gevoel maar al te goed!

**Geplaatst**: 05-12-18 16:30

Geplaatst: 05-12-18 16:30

Janneke2 schreef:
DeMolenhoek schreef:
Hier een Binge Eater. Gevolgen zijn ondertussen al vrij 'ernstig' Weeg nu 110+. Al vaak geprobeerd om af te vallen, maar elke emotionele tegenslag doet mij weer naar eten grijpen. Een doos koeken open doen = leeg. Er zijn dagen dat ik makkelijk 10.000 calorieën binnen werk. Sinds gisteren ben ik weer op 'dieet' maar ik kan wel janken. Ik snak gewoon naar eten, heb hoofdpijn, voel mij gewoon poedersuiker en projecteer mijn frustratie op iedereen. Hoe het komt? Ik denk door mijn jeugd. Psychische mishandeling, verleden dat mij blijft achtervolgen etc. (...) Ik heb al psychische hulp overwogen, maar heb al zoveel therapie gehad in mijn leven en altijd haalt het zo veel naar boven dat ik mij enkel nog slechter voel.

Ik zou echt niet streng gaan diëten maar anders gaan eten. Ik ben zelf ook een eetverslaafde en het is me gelukt om 26kg afgevallen zonder te diëten. En ondertussen al 2 jaar een stabiel gewicht dus ik kan het goed volhouden. Ik had een BMI van 29 en nu 20.
Wat ik gedaan heb (en nog steeds doe) is lekkere verse soep maken en hiervan veel eten. Dat geeft een goed vol gevoel en houdt de honger lang weg. Voor de rest eten wat je graag eet maar in geval dat dit vetrijk is dan toch kleinere porties. En trachten om toch wat minder vettig te eten. Zo eet ik bijna geen kaas meer want dat zijn heel veel calorieën. En ik at hopen boterhammen met choco en nu eet ik boterhammen met pure chocoladekorrels, geen hopen meer maar een stuk of 2,3.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

**Geplaatst**: 05-12-18 18:21

Geplaatst: 05-12-18 18:21

ik heb het loeidruk de laatste tijd. Ik merk dat toch weer bijna fulltime werken en herstellen van een ES vrij veel energie kost

Het gaat met mij de laatste tijd de goede kant op. Ik heb echt een keerpunt moment gehad door mijn man voor de allereerste keer mijn emoties te laten zien. Dat was zo fijn dat ik die schaamte voorbij kon en het gewoon kon laten zijn en gebeuren.

DeMolenhoek schreef:
Hier een Binge Eater. Gevolgen zijn ondertussen al vrij 'ernstig' Weeg nu 110+. Al vaak geprobeerd om af te vallen, maar elke emotionele tegenslag doet mij weer naar eten grijpen. Een doos koeken open doen = leeg. Er zijn dagen dat ik makkelijk 10.000 calorieën binnen werk. Sinds gisteren ben ik weer op 'dieet' maar ik kan wel janken. Ik snak gewoon naar eten, heb hoofdpijn, voel mij gewoon poedersuiker en projecteer mijn frustratie op iedereen. Hoe het komt? Ik denk door mijn jeugd. Psychische mishandeling, verleden dat mij blijft achtervolgen etc. Ik hoop dat ik deze keer kan volhouden want ik ben mijn eigen aan het doodeten op deze manier. Ik pas niet meer in een maat 46, dat is nu een 48 geworden. Kleren kopen is een ramp. Ik wil graag mijn dochter groot zien worden. Ik rij geen paard meer, vind dat niet eerlijk naar het paard toe. Ik heb al psychische hulp overwogen, maar heb al zoveel therapie gehad in mijn leven en altijd haalt het zo veel naar boven dat ik mij enkel nog slechter voel.

Verder ben ik ook gewoon een hele dag doodop. Ik ben al een hele dag thuis en heb nog niets gedaan.

Meis toch

dat klinkt helemaal niet fijn. Zo te lezen is er heel veel onderlinge problematiek waardoor je het eten gebruikt om hiermee om te kunnen gaan.
Ik merkte bij mijzelf dat eten voor een deel ook echt een verslaving was en dat ik naar sommige producten echt hunkerde tijdens een eetbui. Ik denk daarom ook dat je min of meer aan het afkicken bent van de voedingstoffen die je teveel hebt binnen gekregen. Vergelijk het met roken, je hunkering is in het beging gigantisch maar naar mate de tijd verstrijk wordt dit minder.
Kijk anders ook eens op ikookvanjou.nl (misschien voor iedereen hier wel fijn) daar staan ook veel tips en zijn ook veel lotgenoten.

herous schreef:
Hier een Binge Eater. Gevolgen zijn ondertussen al vrij 'ernstig' Weeg nu 110+. Al vaak geprobeerd om af te vallen, maar elke emotionele tegenslag doet mij weer naar eten grijpen. Een doos koeken open doen = leeg. Er zijn dagen dat ik makkelijk 10.000 calorieën binnen werk. Sinds gisteren ben ik weer op 'dieet' maar ik kan wel janken. Ik snak gewoon naar eten, heb hoofdpijn, voel mij gewoon poedersuiker en projecteer mijn frustratie op iedereen. Hoe het komt? Ik denk door mijn jeugd. Psychische mishandeling, verleden dat mij blijft achtervolgen etc. (...) Ik heb al psychische hulp overwogen, maar heb al zoveel therapie gehad in mijn leven en altijd haalt het zo veel naar boven dat ik mij enkel nog slechter voel.

[/quote]

Ik zou echt niet streng gaan diëten maar anders gaan eten. Ik ben zelf ook een eetverslaafde en het is me gelukt om 26kg afgevallen zonder te diëten. En ondertussen al 2 jaar een stabiel gewicht dus ik kan het goed volhouden. Ik had een BMI van 29 en nu 20.
Wat ik gedaan heb (en nog steeds doe) is lekkere verse soep maken en hiervan veel eten. Dat geeft een goed vol gevoel en houdt de honger lang weg. Voor de rest eten wat je graag eet maar in geval dat dit vetrijk is dan toch kleinere porties. En trachten om toch wat minder vettig te eten. Zo eet ik bijna geen kaas meer want dat zijn heel veel calorieën. En ik at hopen boterhammen met choco en nu eet ik boterhammen met pure chocoladekorrels, geen hopen meer maar een stuk of 2,3.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.[/quote]

Ik merk dat wat ik dik gedrukt hebt me raakt. Ik vind een plakje kaas namelijk wel heel erg lekker en eet dit ook iedere dag maar nu komt het op mij over alsof dit wel heel erg slecht is.
Ik vind je soep tip wel een hele goede! Daar doe ik echt te weinig mee terwijl ik dat wel heel lekker vind.

**Geplaatst**: 05-12-18 19:49

Geplaatst: 05-12-18 19:49

Sorry, ik wil niemand hiermee kwetsen, maar zo lukt het het voor mij om mijn gewicht te behouden. Ik heb nu wel een gezond gewicht maar de drang om te eten is er nog steeds. Door toch keuzes te maken (chocolade kan ik echt niet missen), lukt het me om stabiel te blijven.
Ik wil maar zeggen, naar mijn gevoel geraak je van je verslaving nooit helemaal af maar je kan er mee leren leven.
Jezelf uithongeren is geen oplossing want dat houden mensen zoals ik nooit vol en de gewichtstoename is daarna eens zo veel.

**Geplaatst**: 05-12-18 21:46

Geplaatst: 05-12-18 21:46

Het is ook een doolhof waar ik al weer zo'n twintig jaar naar kijk.
De drang om te eten is juist zo moeilijk, omdat je niet (zoals met sigaretten, gokken of alcohol) het eten totaal uit je leven kan bannen.

En de artsen die geleerd hebben over het belang van een stabiele suikerspiegel zwijgen hier vaak over als het om psychische eetproblematiek gaat.
"Dat een mens tijdens stress trek krijgt in koolhydraten" is gewoon fysiologie.
Helaas vertellen niet alle diëtisten je hoe je je lichaam uit de koolhydratenverbranding krijgt. In principe kan je lichaam op gezonde vetten en (plantaardige) eiwitten te functioneren, 'buiten' de stressvoeding met koolhydraten om.
Dat geeft ook weer rust.
En de psycholoog die in haar/zijn studie over de psyche heeft geleerd, concentreert zich op het eten ipv de trauma's en andere achterliggende ellende.

...wie het nog snapt mag het zeggen.

Zou die ellende netjes achter je komen te liggen, is het niet zo'n toer om buiten de koolhydratenstofwisseling om te leven.

En wie herstelt van haar ES:
Chapeau!!! +:)+

**Geplaatst**: 05-12-18 23:36

Geplaatst: 05-12-18 23:36

Janneke2 schreef:
Het is ook een doolhof waar ik al weer zo'n twintig jaar naar kijk.
De drang om te eten is juist zo moeilijk, omdat je niet (zoals met sigaretten, gokken of alcohol) het eten totaal uit je leven kan bannen.

En de artsen die geleerd hebben over het belang van een stabiele suikerspiegel zwijgen hier vaak over als het om psychische eetproblematiek gaat.
"Dat een mens tijdens stress trek krijgt in koolhydraten" is gewoon fysiologie.
Helaas vertellen niet alle diëtisten je hoe je je lichaam uit de koolhydratenverbranding krijgt. In principe kan je lichaam op gezonde vetten en (plantaardige) eiwitten te functioneren, 'buiten' de stressvoeding met koolhydraten om.
Dat geeft ook weer rust.
En de psycholoog die in haar/zijn studie over de psyche heeft geleerd, concentreert zich op het eten ipv de trauma's en andere achterliggende ellende.

...wie het nog snapt mag het zeggen.

Zou die ellende netjes achter je komen te liggen, is het niet zo'n toer om buiten de koolhydratenstofwisseling om te leven.

En wie herstelt van haar ES:
Chapeau!!!

Ik ben het absoluut niet met je eens dat je alleen op vetten en eiwitten kan functioneren, wat zijn eigenlijk plantaardige eiwitten? Of bedoel je plantaardige vetten? Een mens heeft gewoon zn biomoleculen nodig waaronder ook koolhydraten.
Hierbij is de ene individu niet de ander en zal ook ieder persoon anders op producten reageren.

Ben je echt serieus met je stelling? Eerst te richten op het eten en dan de achterliggende problematiek?

herous schreef:
Sorry, ik wil niemand hiermee kwetsen, maar zo lukt het het voor mij om mijn gewicht te behouden. Ik heb nu wel een gezond gewicht maar de drang om te eten is er nog steeds. Door toch keuzes te maken (chocolade kan ik echt niet missen), lukt het me om stabiel te blijven. .

Het is ook helemaal prima dat het voor jou werkt en ja, het raakt me wel maar het is de manier waarop iets gebracht wordt.

**Geplaatst**: 06-12-18 10:54

Geplaatst: 06-12-18 10:54

Citaat:
Ik ben het absoluut niet met je eens dat je alleen op vetten en eiwitten kan functioneren, wat zijn eigenlijk plantaardige eiwitten? Of bedoel je plantaardige vetten? Een mens heeft gewoon zn biomoleculen nodig waaronder ook koolhydraten.
Hierbij is de ene individu niet de ander en zal ook ieder persoon anders op producten reageren.

Ben je echt serieus met je stelling? Eerst te richten op het eten en dan de achterliggende problematiek?

Ik schreef vanuit de verzuchting 'dat ik twintig jaar geleden al stomverbaasd was over wat er verkocht wordt als 'hulpverlening' aan mensen met een eetstoornis', en dat ik efkes de indruk kreeg dat het nog niet veel beter is.

Ik ben in principe niet van de "of-of", maar voel mij veel gelukkiger bij "en-en".
Dus graag een psycholoog die niet focust op eten, 'want daar heeft hij/zij geen verstand van', maar die de trauma's aanpakt. Graag dus wel volgens de regels der kunst, dus eerst een band, denk aan de veiligheid van de cliënt, technieken aanleren, 'stabiliteit bevorderen', veel informatie geven, hiermee doorgaan totdat de cliënt zich in het hier en nu prettig voelt. Dan pas de trauma's ter sprake brengen, al dan niet in de vorm van emdr.

En mbt eiwitten en vetten: als "diersoort mens"

zijn we millennia lang jager verzamelaar geweest. Moderne variant : groente, fruit, noten en zaden. En 'zeeplanten' bevatten veel eiwitten (zeekraal, spirulina, etc).
"Pas" 8000 jaar doen we landbouw : zuivel en granen zijn relatief nieuwe voedingsbronnen.
En idd: zolang je geen astronauten voedsel eet, krijg je 'automatisch' ook koolhydraten mee, en dat moet ook, want onze hersenen lopen daar op.
Het gaat mij meer om het elementaire gegeven dat de koolhydratenstofwisseling uitstekend geschikt is bij stress - en dat je als mens gebouwd bent op je stofwisseling laten verlopen via vetverbranding (maar vetverbranding is moeilijk: je hebt er carnitine, B vitaminen, magnesium, ijzer en zink voor nodig, duursport helpt en het afschaffen van tussendoortjes helpt).
Het lijkt mij dus zaak dat artsen en vooral diëtisten hierbij zouden moeten helpen: rust geven via voedsel. En als dat triggert dit meteen weer bij de psycholoog aankaarten (een emdr sessie op doen).