Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-10-16 23:50

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 02-10-16 23:50

Wanneer krijg je de uitslagen?

Het is jouw leven en zover het kan, mag jij bepalen hoe je het doet. Het is mooi als je rekening kan houden met de mensen om je heen, want zij lijden met je mee en worden vaak ''vergeten''. Maar als jij het zo voelt, moet je je gevoel volgen.

Je hebt een net nieuw, fijn paardje verkocht en dat is balen. Maar mocht het meezitten en wil je dat, kun je altijd nog een paard kopen. Mensen doen net of het het einde van de wereld is. Je tack, spullen etc zijn vervangbaar.

Zoals iedereen ken ik helaas slechte en goede verhalen. Van de goede verhalen, heb ik wel gehoord dat de moderne chemo minder ziek maakt. Dat zal per persoon afhankelijk zijn etc, maar is toch wel fijn om te weten misschien.

Dat negatieve herken ik wel. Toen ik ziek werd, ging het totaal aan me voorbij dat het om mij ging. Ik voelde er niks bij. Tijdens onderzoeken dacht ik wel, ik zal het wel weer hebben. Je onderbewustzijn wil sterk zijn voor het slechte nieuws. Maar diep van binnen hou je hoop. Alleen is het zo hard en moeilijk om negatief nieuws te krijgen als je vol hoop en positief bent.

Niemand is gelijk. Doe wat je moet doen. Mensen zijn tegenwoordig met alle social media lekker bijdehand. In het dagelijks leven kom ik ze niet tegen.....

**Geplaatst**: 03-10-16 06:50

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 03-10-16 06:50

Wat fijn, dat de kaarsjes helpen!
Wat fantastisch dat je iets meer "ruimte" in de depressie voelt! !

...en wat grappig, dat je Halloween gaat voorbereiden! De meesten kennen het van pompoenen, verkleden, kinderen langs de deuren zingen om snoep etc.
...zoals heel veel feesten heeft het feest meerdere lagen.
Voor boeren was het het feest van 'de oogst is binnen, het werk is gedaan' en in heel veel culturen is het het feest '...dat de doden niet zo ver weg zijn, dat we over en weer nog steeds van elkaar houden'.

So: have a blessed and happy and loving Halloween!

**Geplaatst**: 03-10-16 11:16

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 03-10-16 11:16

Ts, zit je wel bij een goed ziekenhuis, gespecialiseerd in dit soort zaken? Dat kan (helaas) nog al iets uitmaken qua behandeling/strategie en overlevingskansen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-16 12:02

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-16 12:02

ja...
maar tegenwoordig met die zorgverzekeringen heb je ook niet veel te kiezen he ? :roll:

en lastig uitvogelen, geen zkh publiceert slechte cijfers, of lage overlevingskansen.

**Geplaatst**: 03-10-16 13:24

Geplaatst: 03-10-16 13:24

spicegirl schreef:
ja...
maar tegenwoordig met die zorgverzekeringen heb je ook niet veel te kiezen he ?
en lastig uitvogelen, geen zkh publiceert slechte cijfers, of lage overlevingskansen.

Hangt van je zorgverzekering af, een second opinion mag altijd maar ziekenhuizen vertellen je dat niet want ze willen alles binnen de poort houden. Kijk even hoe je verzekerd bent want verder kijken en alert blijven is vooral bij dit soort aandoeningen zeker niet verkeerd.

**Geplaatst**: 03-10-16 14:14

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 03-10-16 14:14

En als je het echt niet eens bent met je gekozen ziekenhuis, kun je altijd je verzekering bellen en toestemming vragen voor een ander ziekenhuis. Wij hebben vrije zorgkeus wegens slechte ervaringen in het verleden.
Maar doorgaans sturen ziekenhuizen ernstige patienten zelf ook wel door naar bijv AvL of worden de biopten daar naartoe opgestuurd en bekeken.

**Geplaatst**: 03-10-16 14:23

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 03-10-16 14:23

Veel sterkte alvast TS.....

Puur uit interesse,waar had je last van waardoor je dan uiteindelijk deze diagnose kreeg?

**Geplaatst**: 03-10-16 17:51

Geplaatst: 03-10-16 17:51

Vandaag nog een kaarsje voor je gebrand! Heel erg veel sterkte en inderdaad haal je geluk uit kleine dingen. Ik vind dat je hier erg moedig mee omgaat

**Geplaatst**: 03-10-16 19:50

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 03-10-16 19:50

Fijn dat ik wat betere berichten lees. Het kaarsje blijft branden voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 12:34

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 12:34

het gaat niet goed.
heb steeds paniek en angstaanvallen, m.n. s nachts..
wil geen behandeling of onderzoeken,
ik wil eigenlijk maar 1 ding...

**Geplaatst**: 06-10-16 12:37

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 12:37

Heb je al contact gehad met de crisisdienst of je huisarts hierover?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 12:40

crisisdienst was geen hulp, standaard van een formulier cliche antwoorden.
s nachts kun je ook helemaal nergens terecht.
je mag blijkbaar in geestelijke nood zitten tot 22.00 uur.
HA vanmiddag.
maar ik denk niet dat t wat uitmaakt.
wil zeker geen medicijnen..

**Geplaatst**: 06-10-16 12:44

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 12:44

Klote zeg.

Er zijn vast wel vrijwilligers die je 24/7 kan bellen?

Als je geen medicatie wil, is homeopatisch of natuurlijke kruiden niet iets voor je om toch rustig te worden en evt klachten aan te kunnen? Hebben vaak mindere of andere bijwerkingen, maar maken het wel dragelijk voor je? wiet bijv??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 12:58

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 12:58

nee, ik geloof niet in homeopathie,

wiet is wel het laatste wat ik zou willen.
nou ja, een na laatste.

**Geplaatst**: 06-10-16 13:14

Geplaatst: 06-10-16 13:14

spicegirl schreef:
nee, ik geloof niet in homeopathie,

wiet is wel het laatste wat ik zou willen.
nou ja, een na laatste.

Phoe ik schrik hier toch wel van hoor.

Begrijp dat je niet de persoon bent die de kop er voor gooit, positief denkt enz. En dat is je goed recht.

Maar aan het begin schreef je dat het nog niet precies bekend is hoe ernstig het is enz. Dat je nog de 11e een scan krijgt, 10 dagen later de uitslag en evt nog een kijkoperatie.

Om dan nu al het bijltje er bij neer te willen gooien en maar 1 ding te willen. Vind ik vreselijk heftig en bijna naar om te lezen. Als het voor mij al zo voelt als vreemde.....

Hoop echt dat je een lichtpuntje kan vinden in deze duisternis. Niet alleen voor jezelf maar ook voor de mensen die naast je staan. Sterkte!

**Geplaatst**: 06-10-16 13:21

Geplaatst: 06-10-16 13:21

Ik snap best dat je geen medicatie wilt of hulp, maar je zult toch iets moeten $:\$
Ik zou het toch aangrijpen. Het zijn handvatten om je door deze tijd te slepen.
Heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 13:34

nee hoor,
ik moet niks..
ik wil niet als een zombie zijn, al is het maar voor kort.
ik hoef geen blijdschap in een pilletje,
het verandert ook helemaal niks.
als ie uitgewerkt is,
blijft alles nog zo als het is..
ik hoef er ook niet doorheen gesleept te worden,
voor mij is het goed zo, nu.

**Geplaatst**: 06-10-16 13:37

Geplaatst: 06-10-16 13:37

spicegirl schreef:
crisisdienst was geen hulp, standaard van een formulier cliche antwoorden.
s nachts kun je ook helemaal nergens terecht.
je mag blijkbaar in geestelijke nood zitten tot 22.00 uur.
HA vanmiddag.
maar ik denk niet dat t wat uitmaakt.
wil zeker geen medicijnen..

Wat raar: huisartsenposten zijn in Nederland 24/7 telefonisch bereikbaar, bij suicidegedachten kun je 24/7 bellen met 113online.nl, en psychiatrische crisisdiensten zijn door heel Nederland ook 24/7 telefonisch bereikbaar.
Woon je soms in Belgie?

Ja, je krijgt een vragenlijst waar je antwoord op moet geven. Dat is logisch, want degene die de telefoon opneemt is over het algemeen niet de psychiater/dokter/therapeut zelf maar vaak een (psychiatrisch) verpleegkundige, geneeskundestudent of ervaringsdeskunige die aan de hand van die vragenlijst inventariseren waar je precies last van hebt zodat dat vervolgens eventueel met een behandelaar besproken kan worden.

Als je het feit dat organisaties jou willen helpen al ziet als een aanval of belediging, dan houdt het inderdaad snel op. Als je niet mee wilt werken aan een inventarisatie van je klachten, je gesprekken van zo'n organisatie afserveert als standaard cliche-antwoorden en je ook geen medicijnen wilt, dan houdt het snel op. Waarom is het erg om cliche-antwoorden te krijgen? Ben jij zo uitzonderlijk of is jouw situatie zo uniek? Begrijp me goed; ik vind het vreselijk wat jou nu allemaal overkomt, maar je bent niet de enige die dit meemaakt en veel adviezen komen dan nou eenmaal overeen.
Wat wil je dan eigenlijk van zo'n hulpverlener horen? 'Ja, je hebt gelijk, stop er maar mee'?

Het is nu even de vraag wie hier op Bokt typt en wie er met de crisisdiensten praat: ben jij dat zelf als jouw normale geest in een ziek lichaam, of is dat jouw depressie en praat je vanuit een zieke geest? Ik vermoed dat het laatste het geval is doordat je alles afkapt en iedereen alles verwijt, maar dat je (net zoals zoveel mensen die voor het eerst een zware depressie krijgen) zelf denkt dat je nog steeds die eerste bent, die geestelijk gezonde persoon met een ziek lichaam. Dat is eigenlijk de gevaarlijkste periode: omdat jij zelf nog wél in de gedachtes van die depressie gelooft en gelooft dat ze van jouzelf zijn. Iemand met meer ervaring met depressies (hoe vervelend dat ook voor die persoon is) wéét dat zijn gedachtes (bijvoorbeeld aan de dood) tijdens een depressie niet zijn eigen wensen zijn, maar dat ze gedacht worden door de depressie, en dat die gedachtes/doodswensen als sneeuw voor de zon verdwijnen als de depressie weer oplost - zelfs als zo iemand dan nog steeds met lichamelijke klachten blijft zitten.
Hoe cru het ook klinkt: je kunt heel goed terminale kanker hebben, vinden dat je therapeuten/dokters je niet genoeg te bieden hebben (wat heel goed kan) en boos zijn op de wereld omdat dit jou overkomt (wat iedereen begrijpt, het is ook oneerlijk) - zonder depressief te zijn of aan zelfmoord te denken. Kijk eens terug op je leven: waarschijnlijk zijn daar naast leuke dingen ook moeilijke, zware en heftige dingen gebeurd. Dingen die zo zwaar waren dat je toen ook alle reden had om te denken denken 'weet je wat, ik stop ermee'. Dat heb je echter niet gedaan, omdat je toen niet vanuit een depressie dacht.

Het is nu dus even de vraag of jij jezelf bent en je ontzettend rot voelt en naar een manier zoekt om je weer beter te voelen, of dat jij depressief bent en de depressie voor jou denkt: weet je wat, laat maar.
Als je het eerste bent, ga dan op zoek naar die therapeut en praat over alles wat jou nu overkomt. Als je het tweede bent, hou jezelf dan voor dat jouw gedachtes nu even de gedachtes zijn van een psychische ziekte, accepteer dat je ze hebt, maar geloof niet dat ze werkelijk van jou zijn en ga op zoek naar iemand die je kan helpen om door die depressieve gedachtes heen te ontdekken wat jij nu werkelijk wilt.
Als ik het zo inschat op basis van jouw posts liggen die twee wensen namelijk vrij ver uiteen:
De depressie wil: ermee stoppen. Weg uit dit zieke lichaam, zelfmoord plegen en zo de tijd die je nog met je geliefden hebt zo kort en negatief mogelijk maken.
Wat de echte jij waarschijnlijk wil (wat je ook eerder gepost hebt): de tijd die je nog hebt zo goed en betekenisvol mogelijk invullen met de mensen waar je van houdt.

Als jij ergens nog in kunt zien dat je eigenlijk liever dat tweede wilt, dan zul je moeten gaan praten om het contact met die echte wens te herstellen. En als je daarvoor naar een psycholoog moet, dan moet je daarvoor naar de psycholoog. En als je daarvoor een vragenlijst moet invullen, dan moet je daar een vragenlijst voor invullen.
Gelukkig ben je niet de enige en kun je dus ook met lotgenoten je ervaringen delen. Er zijn genoeg fora over mensen met kanker (en depressies die op de diagnose volgden) en ook praatgroepen en ervaringsdeskundigen die je hiermee kunnen helpen. Maar je moet ze wel het voordeel van de twijfel gunnen. Van een depressie afkomen kost nou eenmaal moeite - maar het is makkelijker dan met een depressie leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 13:38

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 13:38

113 bellen kon, ja.
maar ik heb niet veel beltegoed meer, dus een lang gesprek zat er niet in.
de chat van hu was helemaal niks. in 4 minuten tijd, kreeg ik 2 cliche antwoorden, die behoorlijk onpersoonlijk waren.
leek wel een computer antwoord.
over een vragenlijst heb ik echt helemaal niet gesproken !!waar komt dat vandaan.
vragenlijst is absoluut geen probleem.

en je trekt conclusies,
die er helemaal niet zijn.
voor de zoveelste keer-ik ben NIET boos.
en ja, ik ben depressief.gek he ?
ik zie niks als een aanval, en ik kap geen hulpverlener af.
ik vind alleen dat ze niks bieden.
en ja, een beetje persoonlijk gesprek zou fijn zijn.
anders kan ik net zo goed een boek lezen.
en ja, ik vind mezelf uniek.
dat ben ik ook.
voor de hulpverlening kan ik er 1 uit honderden zijn,m
maar ik heb maar 1 leven.
dan wil ik niet als een ding, of lastig geval behandeld worden.

en nee, LEVEN met depressie wil ik zeker niet..

Laatst bijgewerkt door spicegirl op 06-10-16 13:45, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-10-16 13:40

Geplaatst: 06-10-16 13:40

Heb je vanmiddag een afspraak bij de huisarts? Laat hem/haar je helpen!

je berichten grijpen me erg aan. Ik denk aan je en gun je juist als je niet lang meer hebt, je de laatste dagen licht en vrolijk door kan brengen in plaats van hoe je je nu voelt. Heeeele dikke knuffel vanuit Spanje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 13:45

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 13:45

dankjewel, Enjoy.

**Geplaatst**: 06-10-16 13:45

Geplaatst: 06-10-16 13:45

Een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest.
Wacht eerst even af wat er uit de onderzoeken komt, je weet nu feitelijk nog niet zo veel.... de onderzoeken moeten nog beginnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 13:48

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 13:48

ja, en tegen die onderzoeken zie ik als een berg op.
ik heb minder moeite met de ziekte, of mijn overlijden.
ik wil die onderzoeken, en behandelingen gewoon niet !!
echt niet !
ze zijn pijnlijk, vernederend en genant, en nemen het enige af van me, wat ik nog heb-mijn waardigheid.

**Geplaatst**: 06-10-16 13:57

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 13:57

Van medicijnen hoef je niet suf te worden. Het geeft rust maar ook energie .
Laat ze je aub helpen.

**Geplaatst**: 06-10-16 14:02

Geplaatst: 06-10-16 14:02

Als jij de behandelingen niet wilt (wat helemaal je goed recht is!!!), waarom dan de onderzoeken laten doen?!?
Het is jouw lichaam, jouw beslissing!
M'n vriendin haar vader had longkanker. Wilde ook absoluut geen onderzoeken/behandelingen. Hij heeft het 6 jaar volgehouden!!! Artsen wilden hem onderzoeken hoe dat nu mogelijk was... (dat heeft hij dus niet gedaan, want dat was o.a. juist wat hij niet wilde

)
Heb m'n moeder eind vorig jaar verloren aan die verschrikkelijke klote ziekte -O-

Heb zo onwijs veel bewondering voor haar kracht om tot het eind toe nog te willen... Ik ben bang dat ik er hetzelfde in zou staan als jou.
Al die narigheid die zij heeft moeten doorstaan, en waar heeft het toe geleidt?!?!? Binnen een jaar was ze er niet meer

Maar zij zelf wilde wel!
Het is jammer dat jij niet van het alternatieve bent. M'n moeder heeft heel veel baat gehad bij reiki behandelingen! Je kunt het altijd in je achterhoofd houden!?
Ik wil je ontzettend veel sterkte toewensen!!! En uiteraard ook jouw naasten!!