Bokt.nl

bigone schreef:

Nu een aantal pagina's verder, ik denk niet meer dat je specialistische hulp moet inroepen maar gewoon de ouderwetse regels in ere moet herstellen. Rust reinheid regelmaat maar ook, eten op je bord, geen zin, als pa en ma klaar zijn word het weg gehaald. En nee, kind mag niet kiezen, gewoon koken en opdienen. Daarna een simpel toetje, beetje vla of yoghurt. Klaar en totaal geen aandacht schenken want ja, hij manipuleert jullie waar je bij staat. Het lijkt verdorie wel een twee jarige peuter, ik ben twee en ik zeg nee. Hoe moeilijk ook, probeer dit maar eens een aantal weken en dan geen uitstapjes met allerlei lekkernijen overal naar toe. Geen chocolademelk of fristi, dorst?? Drink maar ranja. Als je zelf aan tafel zit dan lekker over koetjes en kalfjes babbelen en echt totaal geen aandacht aan het wel of niet eten van je zoon schenken. Ik denk dat het een slimme gast is die jullie gewoon te slim af is en heel veel negatieve aandacht(ook aandacht) krijgt door het niet eten.

Quellian schreef:

kirri schreef:

Prima hij wilt patatjes laat het hem eten todat hij het verschrikkelijk vind

Ik vraag me dus af of dit wel zo wijs is... Als iemand me kan vertellen: 'joh, gewoon doen, dan verdwijnen die kringen om zijn ogen!', dan zou ik direct overstag gaan.

Liselot schreef:

bigone schreef:

Nu een aantal pagina's verder, ik denk niet meer dat je specialistische hulp moet inroepen maar gewoon de ouderwetse regels in ere moet herstellen. Rust reinheid regelmaat maar ook, eten op je bord, geen zin, als pa en ma klaar zijn word het weg gehaald. En nee, kind mag niet kiezen, gewoon koken en opdienen. Daarna een simpel toetje, beetje vla of yoghurt. Klaar en totaal geen aandacht schenken want ja, hij manipuleert jullie waar je bij staat. Het lijkt verdorie wel een twee jarige peuter, ik ben twee en ik zeg nee. Hoe moeilijk ook, probeer dit maar eens een aantal weken en dan geen uitstapjes met allerlei lekkernijen overal naar toe. Geen chocolademelk of fristi, dorst?? Drink maar ranja. Als je zelf aan tafel zit dan lekker over koetjes en kalfjes babbelen en echt totaal geen aandacht aan het wel of niet eten van je zoon schenken. Ik denk dat het een slimme gast is die jullie gewoon te slim af is en heel veel negatieve aandacht(ook aandacht) krijgt door het niet eten.

Ik kan niet anders dan hier in meegaan.

ingeb0rg schreef:

Ik heb het net even aan mijn moeder gevraagd, ze heeft met mij precies hetzelfde gehad, ook vanaf mijn tweede jaar tot een jaar of vijf. Ik ben nu overigens de grootste kliko die er is

Moeders heeft ook alles geprobeerd, psycholoog, huisarts enzovoorts enzovoorts. Ik wilde ook niks hebben. Maar elke vrijdag na zwemmen aten we patat en dan haalde ik rustig de schade in hoor. Ik was ook bang voor "beestjes" in mijn eten. (Yeah right)

Mijn moeder heeft samen met mijn vader op een goede dag besloten dat mijn bord volgeschept werd met eten, er werd eet smakelijk gezegd en iedereen ging eten. Ik mocht onder geen beding meer van tafel af. Zitten blijven. Als papa en mama klaar waren werd er eenmaal gevraagd aan me, ben je klaar? Zei ik niks, of lustiknie dan was het prima. Bord werd afgeruimd en ik ging zonder toetje rechtstreeks naar boven, je hebt niet gegeten dus je zal wel moe zijn. Buikpijn van de honger en jengelen, jammer dan. Morgen weer een kans.

Ik heb dit een ruime week volgehouden zij mijn moeder, ze zeiden niks tegen me aan tafel en gingen zelf rustig de dag doornemen. Tot ik op een dag gewoon mijn lepel en vork pakte en mijn bord leeg At. Daar werd ook niet op gereageerd, alleen en was het lekker? De vla kwam op tafel en ik ben een gezonde eter geworden.

Om het een en ander te triggeren kreeg ik wel geen drinken of koek en snoep meer in de middag. Drinken natuurlijk vlak voor het eten niet meer. Mijn moeder zegt na jaren lang huisarts en psychologen dat dit veruit de beste aanpak is geweest, en daar kan geen beloningssysteem of psycholoog tegenop, heb er geen trauma aan overgehouden en ben een liefhebber qua alles met eten betreft. Alleen andijvie gekookt moet ik nog steeds niet, als kind al niet, dat was prima, dan At ik aardappels met appelmoes

Quellian schreef:

xyzutu2, dan heb je mijn eerste post niet goed gelezen, probeer het nog eens.

Maar goed, de afspraak met de huisarts is gemaakt, dus dat wachten we vooralsnog even af Wellicht dat de dokter tot hem doordringt. Ik geloof niet in allerlei stempels die hier voorbij komen en bezoek graag een goede arts voor eventuele diagnoses (waar ik overigens niet van overtuigd ben).

Iedereen bedankt voor de tips, ook via pb!

Quellian schreef:

Onze zoon was een briljante eter, tot zijn 2e. Ik kookte voor hem, hij kreeg nooit potjes en at werkelijk álles, hij pikte de garnalen en feta uit de salades.
Na zijn 2e verjaardag veranderde dat en nu zijn we al een hele poos op het punt dat meneer absoluut geen avondeten wil.

Quellian schreef:

Maar goed, de afspraak met de huisarts is gemaakt, dus dat wachten we vooralsnog even af Wellicht dat de dokter tot hem doordringt.

Quellian schreef:

Cowboy55, dat klopt. Mijn vriend vindt het vooral belangrijk dat er iets aan eten in gaat, ik ben daar wat koppiger in. Het een maakt het ander niet slecht, maar we zitten gewoon niet op 1 lijn (en zo'n lekker ding van 5 jaar loopt stralend weg).

elenaMM77, dát is dus ook de vraag die wij ons stellen. Hij drinkt veel melk (weigert rauwe melk van de boer, wil enkel melk uit de supermarkt, hetzelfde geldt voor sap, hij wil niets zelfgemaakts, terwijl ik juist probeer zoveel mogelijk natuurlijk te eten) en hij krijgt dagelijks multivitaminen. Zijn vader is bijna 2 meter, maar de kleine man is een kop kleiner dan zijn vriendje die een maand na hem jarig is en toch niet zo'n lange vader heeft (ik ben een uk, hij zal allicht ook wat van mij hebben).

MarjanB, met buikpijn na het -niet- eten, bedoelt hij de maagkrampen van de honger mee.

anneliesdj, er zijn geen dingen waar we tegenaan lopen. Hij slaapt goed met melatonine, krijgt hij nu sinds een jaar. Verder is het een actief en vrolijk mannetje, enorm makkelijk in de omgang, niet brutaal, heel sociaal en lief.

robert45, hij lust broccoli, aardappel, tuinerwten, ei, filet americain, melk, patatjes en soms fruit (het wordt steeds minder dat hij lust). Tot vorige week bijvoorbeeld at hij nog met liefde meloen, nu gruwelt hij ervan en beweert dat hij het nooit heeft gelust en beweert soms ook dat hij het eerder niet heeft gegeten. Dat hij 3 maanden geleden een hapje pompoen heeft gegeten mag wat hem betreft nog steeds in de krant, iedereen moet horen dat hij 1 blokje pompoen heeft gegeten, want ja 'daar groei ik van!'. Hij weet heel goed waar hij wel en niet van groeit, we kletsen regelmatig op bed nog even over waar je wel groot van wordt en waarvan niet. Theoretisch gezien weet hij het heel goed.

xyzutu2 schreef:

Ik heb dit topic vanaf het begin gevolgd en in de eerste post staat dat het kind helemaal niets meer eet, al jarenlang, vervolgens komt naar voren dat hij wel eet, alleen niet tijdens de maaltijden, dan blijkt dat hij wel tijdens de maaltijden eet maar alleen als hij het lekker vindt (friet & co) en als mensen vragen hoe het dan komt dat hij niet omvalt tussendoor, dan blijkt dat hij veel melk drinkt en eigenlijk ook nog liever rauwe melk zou moeten drinken.

Ik weet niet hoe je zoon in elkaar zit en wat de precieze oorzaak is van zijn probleem, maar als ik kijk naar hoe je posts in dit topic veranderen en ook hoe (hoe hard het ook klinkt) overdreven de eerste post en topictitel uiteindelijk bleken te zijn, dan zet dat wel aan het denken. Helemaal als die ouder zelf ook een probleem met eten heeft gehad. Misschien moet dan niet het kind naar de psycholoog, maar zou je als ouder eens moeten praten met iemand om te kijken naar wat het met jou als ouder en vooral ex-eetproblemer doet dat je kind niet (nou ja, niet alles wat jij wil) eet.

Door alle posts heen zie ik namelijk heel veel waardeoordelen over het eten voorbij komen: bij opa en oma eten betekent een week fastfood en dat wil je niet meer, maar het mag wel omdat het vakantie is, maar thuis niet - alleen soms wel, maar daar sta je dan niet helemaal achter. Melk is goed, maar zou eigenlijk beter moeten zijn. Je gaat niet je avondeten omgooien naar dingen die hij wél eet want dat is (even kort door de bocht) hem zijn zin geven - maar op brood krijgt hij wel weer BabyBel omdat hij anders geen kaas eet.

Het klinkt alsof er een enorme chaos aan regeltjes is ontstaan die elkaar meer tegenspreken dan dat ze elkaar aanvullen en die ook elke dag weer door de ene of andere partij bijgesteld worden. Ik zou daar nu al gek van worden, maar als ik zelf eetproblemen heb gehad dan triggert dat natuurlijk enorm. Misschien zou ik mijn kind dus even mijn kind laten en kijken naar wat er met mijzelf gebeurt, wat dit alles in mij losmaakt, welke gevoelens er eigenlijk bij mij voorbij komen - en of ik mezelf eigenlijk nog wel herken in hoe ik ben als het om dat gewraakte onderwerp gaat. Zo niet, dan is er werk aan de winkel; niet bij het kind maar bij mezelf.

En het zou nog steeds goed kunnen dat hij een pijnlijke stoelgang, amandelen of voorhoofdsholtes heeft of gewoon rust, reinheid en regelmaat nodig heeft, maar zolang je dat allemaal niet weet moet je een manier zien te vinden om met het niet weten om te gaan zonder er zelf onderdoor te gaan. Want je kunt een probleem pas echt aanpakken als je het eerst hebt losgelaten.
Nogmaals; ik kan deze suggestie alleen baseren op hoe de manier waarop het probleem beschreven werd door het topic heen verandert. En het is ook een verschrikkelijk naar probleem om mee te maken als ouder, maar het is belangrijk om de realiteit niet uit het oog te verliezen, en de verschuivingen door de posts heen lijken erop te wijzen dat alle gedachtes over het probleem een heel eigen leven zijn gaan leiden, en dat is wel een alarmsignaal.


Off topic: langdurig melatonine slikken is funest voor je dag/nachtritme. In slaapcentra in ziekenhuizen is dit echt berucht om de verwoestende effecten op de eigen hormoonaanmaak. En dat is dan bij volwassenen, bij kinderen kan het ook andere effecten hebben en onderdrukking van hongerprikkels zou er zomaar een van kunnen zijn.

_Nelleke_ schreef:

Wat een idioterie allemaal om eten. Ik ga mee met Resistance en Ingeb0rg. Eten wat de pot schaft en verder niet. Ik ben zo opgevoed en lust alles, evenals mijn zusje.

Niet pappen en nathouden met toetjes en zuivel en fruit na het eten. Eten op gezette tijden en wat de pot schaft, en anders niet eten. Zorg dat zowel jij als je vriend je eraan houden en ik durf te wedden dat het probleem over een maand is opgelost.

Het gaat al 4 jaar zo maar hij groeit niet door lucht. Hij krijgt toch links of rechtsom kcal binnen. Ook geloof ik niet in angst voor eten of buikpijn of een intolerantie als hij wel patat en pannenkoeken wil. Hij neemt jullie gewoon in de maling en als je zo doorgaat heb je straks een tiener die niets lust en jou en je vriend manipuleert waar je bij staat. Gewoon duidelijkheid, geen strijd. Dit is het en anders niet. Niet boos worden, geen feestje maken, gewoon neutraal aangeven wat de bedoeling is en NOOIT loslaten, want er gaat een moment komen waarop ie misschien een dag niet heeft gegeten en waarop jij als moeder je kind met alle liefde een appeltje wil toeschuiven, maar daarmee doe je al je gedane moeite teniet. Blijf eraan denken dat je consequent blijft en negeer zijn gedrag. Besteed er ook geen aandacht aan, want eten is de normaalste zaak van de wereld, dus daar hoeft ook geen extra aandacht aan besteed te worden.

Pas als je een consequente houding samen met je vriend minstens een maand volhoudt en er dan nog niet gegeten wordt zou ik gaan kijken naar andere oplossingen, maar tot nu toe lees ik vooral heel veel onduidelijkheid, onregelmatigheid en overmatige focus op eten en ik denk dat daar de kern van je probleem ligt.

FloortjeM schreef:

Dessert weglaten vind ik zo iets idioots. Eigenlijk zeg je daarmee tegen je kind: die warme maaltijd is ook zo goor, daar heb je wel een beloning voor verdiend. Terwijl ik dat signaal in ieder geval niet wil geven. Maar bij ons is het dessert eigenlijk altijd vers fruit en dat vind ik dan een fijne gedachte, ook als ze een dag niet lekker eten.

.