mika11 schreef:Wakker maken en het eerste uur niks tegen haar zeggen.
Als haar ochtenhumeur voorbij is, merk je dat vanzelf wel.
Hier sluit ik me bij aan. Ik ben m.n. het eerste half uur ook niet te genieten. Ik kom dan wel weer erg makkelijk uit mijn bed en ben snel 'wakker' maar laat me verder gewoon met rust, klets niet (teveel) tegen me en na een ruime half uur tot 3 kwartier wordt ik zelf wel wat spraakzamer. Ik kan ook heerlijk genieten van dat half uurtje naar mijn werk rijden 's ochtends in mijn uppie... heerlijk wat een rust. Ben ik goed wakker tegen de tijd dat ik aankom en mijn collega's tegen me beginnen te kletsen.
Helaas is mijn man juist het tegenovergestelde: die is zijn bed niet uit te rammen maar als ie er eenmaal naast staat dan draait ook alles gelijk op volle toeren. Na ruim 10 jaar weet hij echter ook wel dat ik in 1e instantie niet aanspreekbaar ben 's ochtends vroeg