Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-09-12 21:10

Geplaatst: 04-09-12 21:10

Chernique: Jouw verhaal is heftig! Anorexia is ook echt heel moeilijk om tegen te vechten volgens mij.

Ik wil je wel graag een vraag stellen: Je zegt dat het de laatste tijd niet zo lekker gaat, is dat sinds je die fluoxetine (Prozac) bent gaan slikken? Ik heb die namelijk ook gehad en bij mij was de bijwerking dat mijn gedachten (vooral de doodswens) echt op hol sloegen. Ik heb dat aangegeven bij mijn psychiater en ik werd daarin niet serieus genomen. Ik ben toen zelf gestopt met die pillen en het werd per uur rustiger in mijn hoofd. Het komt schijnbaar niet zo heel vaak voor, maar toch heb ik in mijn omgeving al best wel een aantal mensen gezien die door fluoxetine juist dieper gingen. Ik wil je dit iig meegeven, om over na te denken, om eventueel iets mee te doen, om het gezegd te hebben. Het kan namelijk zo veel invloed hebben....

En mijn situatie, tja... Ik weet niet zo wat ik er van moet denken, het begint nu pas een beetje door te dringen wat hij eigenlijk gezegd heeft. Ik denk dat ik het maar naast me neer moet leggen, heb al vaker ruzie gehad met die man, maar ik kan in mijn geval niet om een andere vragen. Dus ik moet het er maar mee doen. Ik heb er gelukkig geen last van dat ik ga twijfelen aan mijn gevoel, ik word er vooral boos om.

**Geplaatst**: 04-09-12 21:13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 04-09-12 21:13

Waarom kun je niet om een andere vragen? En anders gewoon aanspreken wat je ervan vind, zoek desnoods info op internet. Maar ik zou graag een therapeut hebben die je oliebol wel serieus neemt.

**Geplaatst**: 04-09-12 21:17

Geplaatst: 04-09-12 21:17

@Bromfiets: Bedankt voor je berichtje!
Ja het is heel moeilijk te overwinnen.. heb het al een aantal jaar, en nu een jaar in behandeling. Eerst heel intensief en nu nog 1x per week. Misschien moet dit wel weer opgebouwd worden omdat ik hier niet genoeg aan heb, maar ik weet niet hoe die andere instelling dit doet!
Ik slik eigenlijk net pas fluoxetine, ik zit nu nog op 10 mg. Donderdag ga ik over op 20 mg. En dan heb ik volgende week donderdag een medicijn-evaluatie met de psychiater.
Dus eigenlijk heb ik nog helemaal niets gemerkt. En nee het gaat dus niet slechter sinds ik fluoxetine slik gelukkig. Helaas heeft de psychiater wel gezegd dat dit nog kan komen.. hoop het niet want ik wordt nu al gek!
Bedankt dat je het even aankaart, ik wordt goed in de gaten gehouden en (volgens mij) nemen ze mij (en helaas mijn héle negatieve gedachtes) wel serieus. Dit is ook de reden dat ik begonnen ben met deze medicatie, ook in combinatie met somberheid, angstklachten, piekergedachtes etc.

Maar jeetje wat ontzettend naar voor jou.. snap dat je daar boos om wordt!

**Geplaatst**: 04-09-12 21:21

Geplaatst: 04-09-12 21:21

Hij is toegewezen aan die afdeling en hij is ook de enige op die afdeling, dus ik kan niet switchen helaas. En ik moet me sowieso al gedeisd houden, want ik woon precies op de grens van twee regio's. En als ik stennis schop zeggen ze doodleuk dat ik maar naar de andere regio moet gaan want daar hoor ik eigenlijk thuis $:\$ Ik kan dus niet zo veel...

Chernique: Ik heb verschillende mensen met anorexia in mijn groepen gehad en ze zijn allemaal weggestuurd omdat ze het niet vol konden houden. Ik vind het wel heel goed om te lezen dat jij wel goed begeleid wordt

Ik hoop dat je het gevecht gaat winnen +:)+

**Geplaatst**: 04-09-12 21:26

Geplaatst: 04-09-12 21:26

Hmm Bromfiets.. dat is wel een lastige situatie! Wat ontzettend jammer dat je niet naar iemand anders kunt..

Jammer om te horen dat die andere het allemaal niet vol konden houden.. ik wordt inderdaad wel goed begeleid maar door school kom ik nu eigenlijk tijd tekort en red ik het niet. Een terugval zit in een klein hoekje en ik doe er alles aan om eruit te klimmen, maar het is zo moeilijk :l
Het is nu nog even doorzetten tot mijn intake bij de andere instelling, en hopelijk met een nieuwe frisse start beginnen!
(hoop alleen dat ze me niet te 'zwaar' vinden...... ben afgelopen jaar namelijk ontzettend veel aangekomen en heb nu bijna een gezond gewicht. Of dat ze denken dat ik me aanstel en niet serieus wordt genomen..)
Wat een onzekerheden allemaal, naja ik zie het allemaal wel

**Geplaatst**: 05-09-12 08:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 08:07

Damn bromfiets wat een ** situatie. Een HV'er die je niet serieus neemt en ook nog doodleuk zegt dat je eigenlijk in een andere regio hoort. Hij moet zich schamen.
Chernique, wat een heftig verhaal.
Ik heb nu 2 weken geen afspraak omdat ze het te druk had. En ergens vind ik het ook helemaal niet erg. ZIt dus nu in dubio of ik volgende week wel heen ga omdat ik niet het gevoel heeft dat ze mij kan helpen.

**Geplaatst**: 05-09-12 08:39

Geplaatst: 05-09-12 08:39

Miss_Blimm schreef:
Joolien schreef:
Mindfullnes is lichaam en geest in contact brengen of zoiets toch? Wat vond je van creatieve therapie Miranda?

Acera, volgende keer gewoon zeggen 'ja poedersuiker, wat denk je anders?' Soms zeg ik dat ook wel eens tegen vrienden, ja t gaat gewoon poedersuiker. Als je dat leert zeggen is het makkelijker toegeven

Belle, heb je aan kunnen geven dat je meer wilt? Ik weet hoe het voelt om je lichamelijk zo beroerd te voelen door wat er in het koppie om gaat. Gisteravond nog een aardige dip gehad en vanmorgen kwam ik gewoon ziek uit bed $:\$

Zie hier iets over mindfulness therapie? Is mij ook aangeraden door de psych. Het betekend dat je het verleden achter je moet laten en het heden, je weet nooit wat er gebeurd in de toekomst. Je leeft nu op dit moment en moet daar bij stil staan.

http://Www.mindfulnesstrainingtilburg.nl

Vind zoiets eigenlijk nogal 'zweverig' en vond mijzelf daar altijd te nuchter voor. Nog steeds eigenlijk. Wel heb ik een oefening gedaan en het verlichtte wel. Ik sta er dus wel open voor.

Wie heeft er ervaringen mee? Positief of negatief?

Ik ben 2 weken terug begonnen met mindfulness (in het ziekenhuis waar ook mijn psychologe en psychiater zit). Tot nu toe vind ik het wel fijn om te doen. Nu heb ik hiervoor lijfspraak gehad en daar krijg je ook oefeningen dus ik kan aardig uit de voeten. Alleen gaan ze met mindfulnes wat verder in het hier en nu. De sessie die ik volg duurt 12 weken en is van 10.30 tot 13.00 (met een korte pauze). Verder krijgen wij huiswerk mee: oefeningen elke dag doen en een logboek bijhouden.

@ Bromfiets: Jeetje zeg daar heb je ook niet veel aan. Is er niet iemand anders die jou wel 'behandelt' zoals je bent?

**Geplaatst**: 05-09-12 08:41

Geplaatst: 05-09-12 08:41

Joolien schreef:
Vandaag weer therapie gehad, ik wilde het eigenlijk nog wel even rustig aan doen maar bij dans moesten we een oefening doen met iets bij je houden, of iets los willen laten. Met bij je houden dan koester je iets, iemand of een gevoel en moest je dat 'omarmen'. Bij los laten ging het dus om iets, iemand of een gevoel kwijt te willen. Dat waren dus vooral negatieve dingen. Zelf koos ik voor koesteren en probeerde ik bij mezelf te blijven maar ik raakte zo van de negatieve sfeer om me heen onder de indruk (iemand sloeg met een touw heel hard op de muur en een ander gooide een bal heel hard tegen de muur) dat ik overmand werd door emoties. Ik ging helemaal los, heel heftig.

Hoe gaat het vandaag met je?? Heb je een beetje kunnen slapen? Ik ken dat gevoel heel erg. Mij overkomt dat jammer genoeg zo nu en dan bij PMT (wellicht heeft dat bij mij ook te maken met de ervaring??). Ik probeer dan naar mijn gevoel te luisteren, te koesteren en als dan iemand druk gaat lopen doen dan neemt de emoties de overhand. Ben dan gelijk van de leg.

**Geplaatst**: 05-09-12 13:32

Geplaatst: 05-09-12 13:32

Miranda40 schreef:
Joolien schreef:
Vandaag weer therapie gehad, ik wilde het eigenlijk nog wel even rustig aan doen maar bij dans moesten we een oefening doen met iets bij je houden, of iets los willen laten. Met bij je houden dan koester je iets, iemand of een gevoel en moest je dat 'omarmen'. Bij los laten ging het dus om iets, iemand of een gevoel kwijt te willen. Dat waren dus vooral negatieve dingen. Zelf koos ik voor koesteren en probeerde ik bij mezelf te blijven maar ik raakte zo van de negatieve sfeer om me heen onder de indruk (iemand sloeg met een touw heel hard op de muur en een ander gooide een bal heel hard tegen de muur) dat ik overmand werd door emoties. Ik ging helemaal los, heel heftig.

Hoe gaat het vandaag met je?? Heb je een beetje kunnen slapen? Ik ken dat gevoel heel erg. Mij overkomt dat jammer genoeg zo nu en dan bij PMT (wellicht heeft dat bij mij ook te maken met de ervaring??). Ik probeer dan naar mijn gevoel te luisteren, te koesteren en als dan iemand druk gaat lopen doen dan neemt de emoties de overhand. Ben dan gelijk van de leg.

Slapen gaat de laatste weken erg goed gelukkig

Ik voel me vandaag neutraal, wat moe maar niet overdreven. Normaal ben ik niet zo beinvloedbaar maar ik was al redelijk emotioneel het hele weekend vanwege de liefde van mijn vriend, positieve emoties dus en dat voelde ik in de eerste instantie, maar dat sloeg dus om.

**Geplaatst**: 05-09-12 13:43

Geplaatst: 05-09-12 13:43

Hoi,

Ik kom hier zo even binnenvallen maar misschien kunnen jullie mij helpen door ervaringen met therapie.
Nou krijg ik momenteel cognitieve gedragstherapie en daarbij slik ik ook medicijnen. (citalopram)
Ik ben in therapie voor een sociale fobie en mede daaruit ontwikkelde depressie.

Natuurlijk moet ik het ook aan mijn psycholoog vragen maar wat extra advies kan geen kwaad.
Ik ben zelf namelijk heel erg aan het twijfelen of het wel de juiste therapie voor mij is, nu worden met deze therapie wel mijn negatieve gedachtes aangepakt(vooral gericht op oorzaken van sociale fobie) maar bijvoorbeeld niet de andere oorzaken van mijn depressie. (vooral te maken met het verleden)
En ik heb bijvoorbeeld ook al moeite om een normaal gesprek met iemand te voeren en ook heel erge angst in groepen.
Zou een bepaalde groepstherapie hier niet beter voor zijn?

**Geplaatst**: 05-09-12 13:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 13:45

Welkom Miky. Dat is lastig in te schatten, maar wil je misschien niet teveel in 1 keer? Misschien eerst werken aan je fobie, daarna aan je andere problemen?

**Geplaatst**: 05-09-12 15:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 15:03

maar Milky, als je die grote angst in groepen hebt is het dan niet juist beter eerst je sociale fobie aan te pakken? Anders zit je in een groep waar je je ei nog niet kwijt durft en heb je er ook niks aan. Ook zeg je dat je depressie voor een deel door die fobie komt.
Ik denk net als Joolien dat je niet teveel in een keer moet willen. Als het stapje voor stapje gaat kan het al heel heftig zijn.
en btw: Welkom in de groep!

**Geplaatst**: 05-09-12 15:58

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 15:58

Welkom Milky :wave:

Als ik jouw verhaal zo lees zou ik net als wat de andere zeggen alles stapje voor stapje doen. Ik denk dat als je alles tegelijk aan gaat pakken je te veel op je hals gaat halen. Bespreek dit met je psychologe. Hij/zij zal jou daarin advies kunnen geven. Zelf heb ik ooit een test gedaan waaruit naar voren kwam dat een bepaalde groepstherapie voor mij heel goed zou zijn. Mijn psychologe vond dat op dat moment geen goed idee. Ik zou daardoor nog meer afdwalen, het zou druk in mijn hoofd gaan worden. Heb toen met mijn psychologe 1 op 1 gesprekken gehad en rollenspellen gedaan. Doordat ik daardoor sterker werd kan ik me nu aardige staande houden in groepstherapieen (mindfulness).

**Geplaatst**: 05-09-12 17:43

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 17:43

Chernique: Ik heb iig respect voor je

Als ik je zo hoor heb je al een lange weg afgelegd, ook al ben je er misschien nog niet, je bent al wel zo ver gekomen! Probeer ook op die manier naar jezelf te kijken, dat je wel sterk bent, want dat heb je al wel bewezen. Pb staat open als je wat kwijt wilt, dat geldt trouwens voor iedereen in dit topic

Miranda40: Ik kan niet zo makkelijk overstappen, helaas. Je moet je voorstellen dat ik voor de meeste therapieën niet in aanmerking kom omdat ik niet stabiel genoeg ben. Ik heb er een aantal geprobeerd en die zijn allemaal vanuit de hulpverlening stopgezet omdat ik er door achteruit ging ipv vooruit. Ik ben dus letterlijk overal weggestuurd. De reden hiervoor is dat ik naast mijn borderline ook een schizotypische persoonlijkheidsstoornis heb en daardoor oa zeer slecht kan functioneren in groepen, dat werkt averechts. De behandeling is stopgezet en ik heb nu alleen begeleiding vanuit het verpleegkundige team voor persoonlijkheidsstoornissen. Dat zijn dus geen psychologen en die geven geen therapie, enkel een gesprekje over de dagelijkse probleempjes en hoe je daar een beetje mee om kan gaan. Dat is nu zo'n 2 jaar zo en ik zweef al die tijd al een beetje rond, heb geen ritme, wissel opnames af met thuis zijn maar ik ben nergens thuis of op mijn gemak en dat zal ook niet beter worden want er wordt niet aan gewerkt en ik zelf weet niet waar ik moet beginnen

Nu mag ik binnenkort individuele beeldende therapie gaan volgen, ik hoop echt heel hard dat dat iets uit gaat halen maar er is al van te voren tegen me gezegd dat het wss niet lang gaat duren omdat het te duur is... Maar daarna is er wss weer niks, niemand durft het met me aan.

Ik dwaal wel af geloof ik :')

Sorry voor mijn klaagzang

Joolien: Fijn dat het slapen wat beter gaat, dat is belangrijk voor een beter gevoel!

En nu moet ik gaan eten, straks misschien meer....

**Geplaatst**: 05-09-12 17:59

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 17:59

Wat een verhaal Bromfiets :(:)

Wel jammer dat je slecht kan functioneren in groepen. Jammer dat je geen begeleiding krijgt van een psycholoog. Die begeleiding die jij krijgt, kreeg ik tijdens mijn opname van 10 weken. Moest weer de structuur in mijn dag zien te krijgen. Hier hebben ze ook de 5-daagse persoonsgerichte groep. Zou bijna zeggen is dat niet iets voor jou maar als je het moeilijk vindt om in groepen te zitten valt dat helaas af.

**Geplaatst**: 05-09-12 19:58

Geplaatst: 05-09-12 19:58

Ik kom heel even m'n verhaal doen... Sorry dat ik niet reageer op andere mensen in het topic...

M'n vriend heeft net verteld dat hij half december teruggaat naar de VS (is Amerikaan), in plaats van ergens in februari, zoals ik dacht... Hij was even vergeten te vertellen dat hij met Kerst teruggaat naar z'n ouders, in januari met een Nederlandse vriend van hem, zijn vader en zijn broer op skivakantie gaat (dat wist ik wel) en het dus de moeite niet meer vind om tussendoor nog terug te komen... Ik ben echt zo ontzettend over de zeik, ik wist wel dat hij binnenkort terugging, maar we hebben ineens nog maar de helft van de tijd die ik dacht dat we hadden...

Sinds uni weer begonnen is ben ik al iedere dag gestressed omdat ik het gevoel heb dat ik zoveel moet doen en bang ben dat het me niet lukt, en daardoor ben ik 's avonds helemaal uitgeput en echt super emotioneel en lichtgeraakt... Dit weekend flink bijgeslapen en iedere avond op tijd naar bed, dus ik kreeg net weer het gevoel dat ik de slag te pakken had, en nu dit... Ik voel me echt zo ontzettend poedersuiker nu... Ik ben zo verdrietig en kwaad en het kan nergens heen, en daardoor ga ik echt dingen denken van.... Dat de enige manier om met de pijn om te gaan is het omzetten van emotionele pijn naar fysieke pijn en dat het niet meer zo hoeft van me... Ik wil helemaal niet dat hij weggaat...

**Geplaatst**: 05-09-12 20:27

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 20:27

Miranda40: Ik ben niet meer welkom in de groepen

Naast dat het voor mij niet goed heb ik ook een slechte invloed op de rest van de groep, ik trek ze mee in mijn wervelwind. Dat ik niet in groepen pas ligt aan mijn aanpassingsvermogen. Ik begon eigenlijk alleen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis, maar ze hebben me een andere diagnose opgeplakt, namelijk de borderline. Ik was zo blij dat ik eindelijk een naampje had dat ik me daar naar ben gaan gedragen en dus in de tussentijd ook echt borderline heb ontwikkeld. Waarschijnlijk was de aanleg er al wel, maar ik had er niet zoveel last van. Nu dus wel, de rest van de groep ziet dat allemaal gebeuren, van de stemmingswisselingen tot het dissociëren tot de zelfbeschadiging tot de suïcidepogingen en gaan daarin mee. Ik zelf maakte dat gedrag ook bewust steeds erger omdat ik zo bang was om het stickertje borderline kwijt te raken dat ik uit de groep zou worden gezet. Nu is het een tweede natuur en kan ik niet anders meer, ik heb mezelf gesaboteerd door overaanpassing...

Lady_M: Dat lijkt me een moeilijke situatie :(:)

Je staat ook op een tweesprong, je kan kiezen om er in weg te zakken en idd te kiezen voor automutilatie. Wie weet waar het schip dan strandt, maar het zal niet vrolijk zijn. Je kan ook kiezen om te proberen om de situatie te accepteren zoals hij is. Ik heb geleerd dat je dat kán doen door jezelf expres te verwennen. Bijvoorbeeld door een uitgebreid bad te nemen met lekkere zeep en daarna een fijne bodylotion oid. Naast dat het je ontspant helpt zo'n activiteit om te accepteren. Je kan bv ook iets leuks gaan doen waar je goed in bent en wat een positief gevoel geeft. Ik weet niet of je tekenen/schilderen leuk vindt? Of puzzelen? Als het maar iets makkelijks is wat zeker lukt. Succes! +:)+

**Geplaatst**: 05-09-12 20:43

Geplaatst: 05-09-12 20:43

Dat boek is erg gericht op wat jij denkt over jezelf en wat daar de gevolgen van zijn. Bijvoorbeeld denk je dat je saai bent dan gedraag je jezelf ook saai ( om even een voorbeeld te noemen) Dus de bedoeling van al die opdrachten is dat je een beter zelfbeeld krijgt alleen die opdrachten zijn dus puur gericht op je gevoelens en situaties waar je mee om kan leren gaan. Maar ik moet het echt nog even goed doorlezen... Ben alleen wel zo stom om het verkeerde te bestellen XD Moest het werkboek hebben en dus ja heb ik het BOEK besteld STOM! Maar leg als ik het boek heb wel wat beter uit....

**Geplaatst**: 05-09-12 20:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 20:52

Oke, dank je wel alvast

Het boek zelf is zeker een handleiding voor de hulpverlener?

**Geplaatst**: 05-09-12 21:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-09-12 21:45

nee dat niet, maar dit is alleen maar lezen en heel veel informatie van het werkboek leer je gewoonweg meer

**Geplaatst**: 07-09-12 18:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 07-09-12 18:51

Zo was ik weer. Wat vervelend Lady M, hoe gaat het nu met je?

Ik heb weer een hele zware dag gehad op therapie, goede spiegel voor gehad. Dat ik mezelf toch teveel voorbij loop. We zouden vanavond uit eten gaan met het werk van mn vriend maar ik ben dus niet mee, dat trek ik dan echt niet...

**Geplaatst**: 08-09-12 17:52

Geplaatst: 08-09-12 17:52

Allereerst iedereen veel sterkte met de moeilijke zaken die lopen.(lees al tijdje mee) Durfde niet goed te reageren.

Ik ben na ruim een jaar gericht onderzoeken een geval met borderline. Hiervoor heb ik 20 jaar gezocht naar een oplossing/oorzaak van mijn depressies en pogingen tot zelfmoord.

Tja het begin wist ik uiteraard wel want heb het zelf meegemaakt.(ben altijd gepest en alleen geweest in mijn totale schooltijd. Daarna verzorgponys gehad echter deze man vond het nodig mijn onschuld weg te nemen. Dit altijd verzwegen omdat ik anders die ponys niet meer mocht verzorgen. En mijn familie ook niks kon doen aan pesterijen die soms erg ver gingen. ) Nog steeds heb ik het gevoel het zelf op me afgeroepen te hebben. Daarna een geweldadige relatie gehad waar ik toch ook tien jaar in blijven steken ben en niemand wist wat er achter de deur gebeurde. Nu in een gelukkige relatie waar op emotioneel vlak ook een heleboel gebeurd is.

Dit in het kort hoe het een en ander ontstaan is. Iedereen roept tjee wat een sterke vrouw ben je ik denk onder tussen aan niets anders dan tja iedereen zou dat zijn want op de slechte momenten is het niet anders dan adem halen en doorgaan.

Ik heb inmiddels VERS training grotendeels gehad 11 cursussen. Waarbij ik altijd twijfels had maar dacht tja zij weten wat ze doen. En wilde niet weer opgeven. (andere therapieen eerder heb ik ook op eigen iniatief gestopt omdat ik er niks mee kon dit was wel toen ze nog niet wisten dat ik borderline had. Had in die tijd het etiketje PTTS en depressief.

Echter na een groepsavond met steungroep vond ook mijn partner dat het misschien niks voor me was. Hij heeft uiteraard nooit de keuze voor mij gemaakt ik heb alleen een bevestiging gehad die ik nodig had om te stoppen.

Nu sta ik inmiddels een jaar op de wachtlijst voor Linehantherapie en hier heb ik mijn laatste hoop gevestigd om echt beterder te worden.Hoop dus dat ik nu toch een keer aan de beurtkom om te starten de testen en dergelijke heb ik gehad en ben toegelaten.

Ik slik Efflexor de hoogste dosis en verder seroquel 2oomg voor slapen en 50 mg ochtend.Moet zeggen dat ik niet zou weten wat te doen zonder de medicijnen.

Heb alleen steeds sterker het gevoel dat het enige wat echt helptmijn paard glinda is.Op momenten dat ik met haar bezig ben kan ik even niks voelen. Terwijl ik anders gek wordt van mezelf en min denken en de beren die ik achter elke boom zie

**Geplaatst**: 08-09-12 18:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 08-09-12 18:05

Ben je stabiel? Anders heeft Linehan ook minder effect. Ik heb de cursus 3 keer doorlopen (Normaal doe je hem 2 keer) en daarna ben ik alsnog weggestuurd omdat ik te instabiel was. De cursus is vooral gericht op het accepteren van het hier en nu, met een stukje crisishantering en omgaan met relaties maar de handvatten die je daarvoor meekrijgt heb je wss allemaal al tijdens je VERS gehoord. Je moet dus in staat zijn om naar jezelf te kijken, als je dat (nog) niet kan is Linehan ook niet de oplossing... Daarnaast moet je ook al stevig in je schoenen staan want het hoort erbij dat ook de groep je kan aanspreken op je gedrag en je invloed op de groep en dat kan soms best heftig zijn. Als je nog vragen hebt wil ik ze graag voor je beantwoorden

**Geplaatst**: 09-09-12 09:30

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-09-12 09:30

Poeh dat is pittig hey. Wat houdt Linehan precies in? Sterkte ermee iig.

**Geplaatst**: 09-09-12 18:22

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 09-09-12 18:22

Het is de groepssetting waar ik toch een beetje tegenop zie al is het mijn laatste strohalm. Ik ben namelijk een zogenoemde "stille" borderliner wat een etiketjes bedenken ze toch. Ik reageer me dus niet af op mijn omgeving maar projecteer alles op mezelf. Ben ik boos ben ik dat op mezelf ben ik verdrietig op mezelf enz. In een groep heb ik tot nu toe een prima masker en bijna niemand in mijn omgeving merkt dat ik borderline heb. (behalve als ze me intiem kennen en hoe stuk ik kan zijn op mezelf) Ben dus bang dat ik dat dan ook heb en me dus verberg en niet zichtbaar ben. Heb dat de psygiater en hv ook gemeld dat ik hier bang voor ben maar zei zeggen dat ze dat doorzien en ik hier niet bang voor hoef te zijn. Iedereen waarschuwde wel dat het heel heftig is om te doen.Maar daar leg ik tegenover hoe heftig is mijn leven nu? Ik open me niet waar mensen bij zijn maar als ik alleen ben gaat het mis. Voel me schuldig tegenover alles en iedereen. Ga dus over mijn eigen grenzen heen om de ander te pleasen. Maar goed iedere hulpverlener die ik tot nu toe dit jaar gesproken heb zegt dat het heel goed voor me zou zijn. En waarschijnlijk het enige is met de medicatie wat ze voor me kunnen doen. Dus tja wacht vol spanning af.

Dank je wel Bromfiets heb tot nu toe niemand om me heen die dit kent en uberhoubt borderline kent. In tegenstelling wat overal gezegd word borderline help dat is dit of dat. hoor ik Uhm wat is dat??? Met als gevolg dat je het uitlegt en hoort. Ach iedereen heeft weleens een slechte dag of week. Tja niet om een of ander maar als ik een slechte week heb verniel ik mezelf en wil/kan ik niemand zien, Zou ik het liefst stoppen met alles en nooit meer wakker worden. En heb ik een goede dag/week pak ik veel te veel aan waardoor ik daardoor weer instort. en dat niet een keer maar continu. Dus ben erg blij (tja niet voor jou natuurlijk want gun het niemand) dat ik hier iemand heb die het kent en inmiddels een stuk verder is.