Geplaatst: 27-08-10 13:57 JessAndHope schreef:En nee, het is geen wedstrijdje 'wie als eerste opgeeft'. Ik vind het alleen wel errug makkelijk om continue je kont tegen de krib te gooien en lekker obstinaat bezig te zijn, zodat vrouwlief de stekker eruit trekt. Als je er geen zin meer in heb, moet je dat zelf doen en niet een ander het op laten lossen.
I(k zou eens een keer rustig met hem om de tafel gaan zitten, een officiele afspraak maken voor een goed gesprek op een bepaald tijdstip, zeg dit weekend.
En dan geef je vantevoren de bedoeling aan van het gesprek, geef aan dat je inziet dat zowel jij als hij van deze situatie niet gelukkiger worden en dat jullie in het gesprek beide eerlijk gaan zijn over jullie gevoelens. Dat de bedoeling van het gesprek is om uit te vinden wat jullie beide willen en hoe jullie de toekomst voor je zien.
Geen oude koeien of gasflessen uit de sloot halen maar proberen uit te vinden hoe ieder van jullie denkt over de relatie en wat jullie er voor jezelf uit willen halen.
Wees eerlijk, vraag hem dat ook te zijn, ook met het oog op eventuele gevoelens voor die ander. Je kunt beide beter nu weten waar je aan toe bent voordat die kleine er is. Kijk of je afspraken kunt maken over een taakverdeling voor de rest van de duur van je zwangerschap. Verwacht van een man niet dat ie tot in detail gaat opnoemen wat ie gaat doen. Als hij aangeeft dat ie jou wil steunen in dingen die jij niet meer kunt vanwege je zwangerschap, geloof hem dan en ga geen dingen proberen af te dwingen. Dat werkt bij de meeste mannen gewoon niet zo.
Mocht het zo zijn dat jullie allebei andere ideeen hebben over jullie toekomst, kijk dan of je elkaar tegemoet kan komen. Ik krijg een beetje de indruk dat je het graag op jouw manier gedaan wil hebben en alles wat hij anders doet fout is. Probeer vooral ook te luisteren naar wat hij te zeggen heeft en hoe hij het ziet. Hij schiet zo te lezen snel in de verdediging en sluit zich af omdat ie blijkbaar het idee heeft het toch nooit goed te doen.
En ook als de kleine er is vind ik (maar dat is persoonlijk) dat als hij de hele dag gewerkt heeft, hij ook echt wel even bij mag komen en niet gelijk die kleine in z'n handen geduwd hoeft te krijgen.
Als ik gewerkt heb en onderweg ben geweest van 7 's ochtends tot 6 's avonds dan ben ik ook blij als ik even een beetje bij kan komen en niet gelijk aan de gang moet hier thuis.
Als je borstvoeding geeft hoef je niet perse iedere keer je bed uit, mijn vriend haalde de kleine ook soms op uit z'n bedje en legde die dan bij mij neer. Maar als hij vroeg op moest dan hoefde dat voor mij niet omdat ik tijdens mijn zwangerschapsverlof tussen de middag ook nog even kon gaan slapen met de kleine en mijn vriend natuurlijk niet. En die luier verschonen doe je 's nachts gelijk na de voeding. Daar ben ik nooit apart voor uit mijn bed hoeven gaan 's nachts.
Feit is dat er een hoop gaat veranderen en omdat jij je nu niet fijn voelt is het belangrijk dat je weet waar je aantoe bent. Niet alleen jij, maar hij ook. Mannen uiten zich in de regel anders maar neem maar van mij aan dat hij nu ook niet echt lekker in z'n vel zit. Ook al lijkt hij onverschillig over te komen, het kan heel goed een houding zijn die hij aanneemt uit zelfbescherming.
Sterkte ermee.
uiteindelijk worden jullie op deze manier allebei niet gelukkig. 
Je ziet het niet, je wilt het niet horen, maar neem nou maar van mij aan ( en ik ben niet de enige die het ziet 
) dat je manier van reageren heel onredelijk is zo nu en dan 
) zelf de bak schoongemaakt en daar altijd handschoenen bij gedragen. Kind is zo gezond als een vis! Volgens haar hebben ze zelfs tegen haar gezegd dat het achterhaalt is zo lang je het maar nauw neemt met voorzorg.
