Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-10 14:48

Geplaatst: 05-07-10 14:48

nelis schreef:
1Boefje schreef:
Maar geef eens antwoord op deze vraag dan (ook veel gehoord)
Je kind moet zich aanpassen aan jou
of
jij moet je aanpassen aan je kind?

Als je kiest voor een kind zal je je voor een groot gedeelte je leven op aan moeten passen.

Daar ben ik het niet mee eens je neemt een kind omdat je daarvan denkt gelukkig te worden niet om het kind gelukkig te maken.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:50

Geplaatst: 05-07-10 14:50

eleionomae ik kan me heel goed voorstellen als je zoveel ruzie hebt gehad met je broer je er zo over denkt. en dan liever "alles" aan 1 kind geeft.
ondanks dat mijn man nu zo'n knagend gevoel heeft wat betreft zijn zus/ouders wou hij heel graag meerdere kinderen.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:51

Geplaatst: 05-07-10 14:51

Heb ook bewust een kind om persoonlijke redenen, die ik hier niet ga noemen, want dat gaat niemand wat aan op internet.

In elk geval niet om egoistische redenen naar mijn kind toe, want ik gun mijn kind alles en ik heb het wel eens pittig gevonden, hoor, het idee dat ze geen broertje of zusje zou hebben.... heb daar echt wel heel, heel bewust over nagedacht. Ik denk overigens dat broertjes of zusjes geen garantie op meer 'geluk' e.d. geven. Het kan, maar hoeft helemaal niet. Overigens heb ik altijd geroepen dat ik een stuk of 3 kinderen wilde, maar het leven is anders gelopen en ik ben er tevreden mee.

Het is goed zo!

Ik heb een kind, wat heel erg sociaal is, overal vriendjes/vriendinnetjes maakt, heel veel buiten speelt, zichzelf ook goed kan vermaken en gelukkig hebben we heel veel kinderen in de buurt (naast de school etc.) en we hebben regelmatig kinderen over de vloer. Haar buurjongetje van dezelfde leeftijd is ook enig kind. Net Jip en Janneke, die twee.

Oja, heb die discussie ook wel eens gehad met iemand, hoe zielig ze wel niet is en blabla, maar het is allesbehalve een zielig kind. Ze heeft twee ouders die zielsveel van haar houden en haar belang ten alle tijde voorop zetten. Ze krijgt alle liefde, warmte, steun en veiligheid die een kind nodig heeft. Ik ben enorm trots op haar. En op hoe haar vader en ik het samen doen. Op school doet ze het super, zowel qua prestatie als in sociaal opzicht (wat ik nog veel belangrijker vind trouwens

). Ze is razend populair in de buurt, heeft af en toe gewoon een te drukke agenda, hahaha..... Dan moet ik dat in de gaten houden, dat ze niet teveel aan het doen is, want ze vindt ook alles leuk. Ze groeit ook op met de kinderen van mijn vriendinnen en het zou leuk zijn als dat nog jarenlang zo blijft, want dan heb je ook mensen met wie je herinneringen maakt. Ze zit ook bij sommigen van hen in de klas.......

Ik heb zelf een zus, waarmee ik absoluut ok ben, maar niet extreem close ofzo. Ik ben heel blij met haar, maar ben closer met mijn vriendinnen, hoor.

Ken zat broers en zussen, die niets met elkaar delen, elkaar het licht in de ogen niet gunnen, waar altijd gezeik mee is, etc. En natuurlijk ken ik ook broers/zussen die heel close zijn en dat is ook iets heel moois, dat zal ik nooit ontkennen. Maar een broertje en/of zusje biedt geen garantie tot zo'n band. Zo realistisch moet je gewoon zijn.........

Mij kan het niet schelen wat anderen denken of menen te moeten vinden..... Ieder zijn eigen persoonlijke keuze, mits je maar niet te egoistisch denkt, want dat is wel iets wat je als ouder echt niet meer kunt doen. Het belang van je kind vind ik belangrijker dan mijn eigen wensen......

Moontje, ik ben gelukkiger geworden sinds ik een dochter heb, maar wil haar ook absoluut gelukkig maken, haar een fijn thuis geven, waar ze altijd terecht kan, hoe oud ze ook is. Het kan dus ook allebei.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:52

Geplaatst: 05-07-10 14:52

Moontje1991 tuurlijk neem je kinderen om gelukkig te worden, maar dan nog zal je (zeker de eerste jaren) je leven aan moeten passen

**Geplaatst**: 05-07-10 14:53

Geplaatst: 05-07-10 14:53

Nou en of je je aan je kinderen aan moet passen. Het is een totaal ander leven, dan het leven zonder kinderen.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:55

Geplaatst: 05-07-10 14:55

Moontje1991 schreef:
Daar ben ik het niet mee eens je neemt een kind omdat je daarvan denkt gelukkig te worden niet om het kind gelukkig te maken.

HUH???

Volgens mij is je doel als ouder altijd nog om je kinderen gelukkig te zien, vind jouw beredenering vrij kort door de bocht.

Daarnaast heeft een kind een dermate impact op je leven dat je daar wel zeker aanpassingen voor moet doen.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:56

Geplaatst: 05-07-10 14:56

Denk dat Moontje zelf geen kinderen heeft.

**Geplaatst**: 05-07-10 14:58

Geplaatst: 05-07-10 14:58

nelis schreef:
Moontje1991 schreef:
Daar ben ik het niet mee eens je neemt een kind omdat je daarvan denkt gelukkig te worden niet om het kind gelukkig te maken.

HUH???
Volgens mij is je doel als ouder altijd nog om je kinderen gelukkig te zien, vind jouw beredenering vrij kort door de bocht.

Daarnaast heeft een kind een dermate impact op je leven dat je daar wel zeker aanpassingen voor moet doen.

Maar die aanpassing kun je wel zo klein mogelijk houden als je dat wilt.
Kinderopvang? basisschool? na schoolse opvang? oppas?
En met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde.

Twiggy dat klopt gelukkig niet. (nu niet nooit niet)

**Geplaatst**: 05-07-10 14:59

Geplaatst: 05-07-10 14:59

blijkbaar kunnen jullie niet lezen

dit zijn MIJN ervaringen..
en er staat toch dat je je mening mag geven.. nou ik vertel mijn mening en ik vertel mijn ervaring met enigskinderen..
wat is daar mis mee,, dat jullie je aangesproken voelen kan ik nix aan doen..

en zoals ik ook al eerder zei... dit wilt niet zeggen dat iedereen zo is.. maar uit MIJN ervaringen is het wel zo..
whats your problem ?

**Geplaatst**: 05-07-10 15:04

Geplaatst: 05-07-10 15:04

Moontje, ik snap je post niet, eerlijk gezegd.

Overigens vind ik die aanpassingen helemaal niet erg om te doen, dat had ik allang ingecalculeerd toen ik zwanger wilde worden.
En dan ontdek je daarna dat je nog meer aan moet passen, nou, met alle liefde, hoor. Er gebeuren in je leven als je ouder wordt zoveel dingen, die onverwacht zijn, maar waardoor je je misschien weer wat meer aan moet passen. En dus?
Een beetje flexibiliteit kan toch geen kwaad?

En Bello, wat vind jij van enigskinderen dan, want dat heb ik niet gelezen, eerlijk gezegd.

Heb niet het hele topic doorgelezen, want ik heb momenteel kids om me heen en dan kan ik mijn hoofd er niet zo bijhouden....

**Geplaatst**: 05-07-10 15:06

Geplaatst: 05-07-10 15:06

Bello, heb je mening inmiddels gelezen en ach..... dat kan ik ook zeggen over sommige kinderen die wel broertjes/zusjes hebben, hoor.

Ik vind het dooddoener. Het ligt aan de ouders, hoe zij opvoeden. En niet aan het al dan niet enig kind zijn.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:06

Geplaatst: 05-07-10 15:06

Moontje1991 schreef:
Maar die aanpassing kun je wel zo klein mogelijk houden als je dat wilt.
Kinderopvang? basisschool? na schoolse opvang? oppas?
En met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde.

Twiggy dat klopt gelukkig niet. (nu niet nooit niet)

Volgens mij heb jij geen kinderen, Ik werk full time en ben alleenstaand ouder, als iets niet ideaal is dan is het wel de kinderopvang, BSO of gastouders.
Het kost je geld, en niet elk kind vind het leuk.
Als ik de keus zou hebben zou ik het liefst minder werken met wat meer tijd voor mijn zoon, nu heb ik het geluk dat ik een goee co-ouderschap heb en dat wij samen er voor zorgen dat er geen opvang nodig is.

Lees je trouwens wel wat je neerzet?? met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde
Oftewel zet maar wat grut op de wereld en kijk maar hoe het opgroeit... en als het niet gelukkig is omdat ik als ouder geen goede randvoorwaarden heb gecreerd dmv liefde , tijd , aandacht dan is het het kind zijn schuld als die unhappy is????
ongelovelijk dit...

**Geplaatst**: 05-07-10 15:07

Geplaatst: 05-07-10 15:07

bello2005 schreef:
blijkbaar kunnen jullie niet lezen

dit zijn MIJN ervaringen..
en er staat toch dat je je mening mag geven.. nou ik vertel mijn mening en ik vertel mijn ervaring met enigskinderen..
wat is daar mis mee,, dat jullie je aangesproken voelen kan ik nix aan doen..

en zoals ik ook al eerder zei... dit wilt niet zeggen dat iedereen zo is.. maar uit MIJN ervaringen is het wel zo..
whats your problem ?

niemand heeft hier volgens mij en probleem..

Alleen iedereen meldt wel zijn mening , is dat jouw probleem?

**Geplaatst**: 05-07-10 15:10

Geplaatst: 05-07-10 15:10

Moontje1991 schreef:
Daar ben ik het niet mee eens je neemt een kind omdat je daarvan denkt gelukkig te worden niet om het kind gelukkig te maken.

Nah, ik niet hoor:n Ik denk daar toch iets anders over.
Natuurlijk dacht ik er zelf niet ongelukkig van te worden, want dan was ik er nooit aan begonnen. Maar mijn eerste doel is nu toch dat mijn kinderen gelukkig zijn of zullen worden. Duurzaam gelukkig overigens, niet verwend

Aanpassingen in je leven doe je dan ook voor je kinderen. Ik ben echt niet minder gaan paardrijden omdat ik daar zelf gelukkiger van werd. Wel omdat dat nog meer onrust in het leven van mijn kinderen zou betekenen, en dat zij daar niet gelukkig van werden. Zelfde geldt voor werken.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:11

Geplaatst: 05-07-10 15:11

Nelis, amen!!!

Wij hebben ook een goed co-ouderschap voor ons kind en zij gaat ook niet naar de opvang, al hoewel ik bang ben dat ze ooit naar de BSO zal moeten in de toekomst, maar dan zal ik het nog zo regelen dat het zo min mogelijk nodig zal zijn..........

Als mijn kind gelukkig en blij is, ben ik dat ook.

Moontje, begin alsjeblieft niet aan kinderen met zo'n mentaliteit.

Maar dat was je toch niet van plan, toch? Gelukkig maar.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:13

Geplaatst: 05-07-10 15:13

Citaat:
En met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde.

Dat is een eh... aparte uitspraak wel, ja. Kinderen worden er volgens mij niet gelukkig van als ze hun ouders nooit zien.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:14

Geplaatst: 05-07-10 15:14

ik ben een dolgelukkige moeder van 1 dochter van 4 jaar en de 2de is op komst.
een vriendin van me heeft altijd gezegd ik wil maar 1 kind (ze heeft ook een dochter van 4) maar wil nu ook graag een tweede maar de papa niet dat lijkt me ook erg lastig ik vind de reactie van moontje ind ook erg kort door de bocht ik wil mijn kids gelukkig zien maar als je als ouder niet gelukkig bent zijn je kinderen dat ook niet.
ik heb ook eeen eerdere reactie gelezen van iemand die in mijn ogen haar kind verwende of verpeste is maar net hoe t wilt noemen. kado's zomaar van 160 euro dat is 400 gulden he?
ja mijn kinderen krijgen ook bijna alles wat ze willen maar vind ik het te gek dan betalen ze maar de helft bv. mee.
ook wij zetten nu al vanaf de geboorte geld weg voor de opleiding enz maar dat kan ook eventueel voor een uitzet of rijbewijs of auto gebruikt worden en met een jaar of 15 kunnen ze echt wel een afwasbaantje of krantenwijk lopen worden ze niet slechter van en ze moeten ook leren dat niet alles komt aanwaaien. maar als iemand 1 kind wil moet diegene dat zelf weten leven en laten leven vind het jammer dat ook weer hier mensen elkaar aanvallen over het enigskind of meerdere kinderen willen/krijgen

**Geplaatst**: 05-07-10 15:15

Geplaatst: 05-07-10 15:15

Blue_Eyes schreef:
Citaat:
En met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde.

Dat is een eh... aparte uitspraak wel, ja. Kinderen worden er volgens mij niet gelukkig van als ze hun ouders nooit zien.

vraag me toch af hoe iemand in hemelsnaam op zo'n uitspraak komt.... dan gaat er toch iets niet helemaal goed geloof ik..
Moontje denk je ook zo over je dieren? oftewel dat je niet verantwoordelijk bent voor hun geluk?

**Geplaatst**: 05-07-10 15:16

Geplaatst: 05-07-10 15:16

Die uitspraak vind ik ook ietwat vreemd.

Snap er geen moer van, eerlijk gezegd......

Valt me ook altijd weer op, hoe egoistisch sommige mensen zijn, maar goed....
Zolang er geen kinderen de dupe van zijn, vind ik het prima, heb ik er geen last van.
Maar laat mij me maar wat aanpassen aan mijn kind, dat doe ik ook aan mijn huisdieren en zelfs aan meerdere lieve
mensen die een belangrijke rol in mijn leven spelen.

Dat heb je nou eenmaal in het leven..... En voor die mensen en dieren doe ik het met liefde zelfs.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:17

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 15:17

Precies Twiggy, het leven is een samenspel met verschillende mensen en dieren die je lief zijn. Je leven niet aanpassen is aardig onmogelijk en met een kind/meer kinderen is die aanpassing wat groter. Maar daar is de liefde dan ook het grootst

**Geplaatst**: 05-07-10 15:19

Geplaatst: 05-07-10 15:19

Blue_Eyes, helemaal met je eens!!!

Soms schijnen mensen zonder kinderen ook te denken dat je leven voorbij is als je kids hebt. Hmmmm, nou, ik vraag me af wat ze dan precies denken, want als iemand een kijkje in mijn leven kon nemen, zou diegene dat toch echt niet beweren, volgens mij.

Maar goed, ik snap eigenlijk niet zo goed waarom we het hier over hebben. Het topic gaat over iets anders......

PS: Mijn enigskind krijgt niet alles wat ze wil en later mag ze er voor sparen (ze is nog maar 5 jaar). Wil niet zeggen dat ik nooit wat voor haar koop, natuurlijk wel, maar we zijn helaas niet rijk. Ik geloof niet dat ze er van wakker ligt, hoor, ze is een heel tevreden, vrolijk kind. Ik denk dat kinderen gelukkiger worden van de juiste aandacht van papa en mama, dan van materiele zaken.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:24

Geplaatst: 05-07-10 15:24

Hier heb ik eigenlijk maar 1 antwoord op. Het is je eigen keuze en je eigen leven!

Je kunt zo ontzettend veel voors en tegens bedenken, maar er zijn ook zoveel dingen die meespelen, opvoeding, voortrekken, goede band met broers/zussen enzovoort.

Zelf heb ik een zusje (4 jaar jonger) en een broertje (10 jaar jonger)
Ik kan absoluut niet zeggen dat er bij ons 1 meer wordt voorgetrokken dan een ander, we worden best verwend hoor, maar ieder op zijn eigen manier. Dit is denk ik ook heel erg van belang in je mening over 1 of meerdere kinderen en het hebben van broers en zussen.
Ik heb een paard en mijn zusje een pony (die overgens nu is gestopt) maar mijn broertje heeft dan weer samen met mijn vader een seizoenskaart voor FC twente. Zo vind ik dat het hier altijd goed verdeeld wordt. Ook de aandacht is redelijk verdeeld, maar door het leeftijdsverschil moeten mijn ouders wel erg switschen. Mijn zusje en ik vinden winkelen met moeders bijvoorbeeld leuk, maar mijn broertje speelt liever een potje voetbal met mijn vader.

Mijn zusje en ik kunnen het niet altijd even goed met elkaar vinden, dit ligt denk ik vooral aan de leeftijd die we nu hebben (15 en 19). Mijn zusje is ook een behoorlijke puber dit ben ik niet (geweest) Soms denk ik wel eens, was ik maar...maar op een ander moment kunnen we het ook heel gezellig hebben en samen op een terrasje een ijsje eten. Op mijn broertje ben ik gek! Ik vind het zo'n leuk en intelligent jochie. (10 is hij) Maar hij wil eigenlijk nog heel graag een broertje van zijn eigen leeftijd. (hij wil graag een pleegkind in huis

) Tuurlijk zijn wij gek op hem, maar het leeftijdsverschil is toch behoorlijk groot dat het niet echt op mekaar aansluit qua interesses, spelletjes, vriendjes enzovoort. Dit vind ik voor hem dan ook regelmatig behoorlijk sneu. Ook heeft hij nog de 'pech' dat wij op een (prachtige) maar 'afgelegen' plek liggen qua vriendjes. Wij wonen niet meer in een woonwijk (zoals 3 jaar terug) waar hij genoeg leeftijdsgenootjes in de straat had wonen. Er komt regelmatig iemand spelen en ook logeren is vaak geen probleem, maar het is toch anders voor hem dat snap ik wel

Ik denk dus dat ook leeftijdsverschil en het jongetje/meisje zijn ook nog behoorlijk mee speelt. Maar de keuze opzich, van 1 of meer is van iedereen zijn eigen keuze die je ook moet respecteren. Voor iedere keuze is iets te zeggen

**Geplaatst**: 05-07-10 15:24

Geplaatst: 05-07-10 15:24

Moontje1991 schreef:
Maar die aanpassing kun je wel zo klein mogelijk houden als je dat wilt.
Kinderopvang? basisschool? na schoolse opvang? oppas?
En met zorgen dat je kind gelukkig is is niks mis maar daar hoef je niet percee zelf deel van uit te maken als ouder zijnde.

Twiggy dat klopt gelukkig niet. (nu niet nooit niet)

Jij bent pas kortzichtig zeg! Eerst willen dat we allemaal aan de 1 kindspolitiek gaan doen, maar vervolgens moeten wel al die kinderen de opvang in en naar school, iets waar Nederland straks niet de mensen voor heeft als we maar de helft minder inwoners hebben en economisch gezien niet achteruit willen gaan en de oudjes ook nog een goede oude dag willen bezorgen...

**Geplaatst**: 05-07-10 15:29

Geplaatst: 05-07-10 15:29

Blue_Eyes schreef:
Moontje1991 schreef:
Daar ben ik het niet mee eens je neemt een kind omdat je daarvan denkt gelukkig te worden niet om het kind gelukkig te maken.

Nah, ik niet hoor:n Ik denk daar toch iets anders over.
Natuurlijk dacht ik er zelf niet ongelukkig van te worden, want dan was ik er nooit aan begonnen. Maar mijn eerste doel is nu toch dat mijn kinderen gelukkig zijn of zullen worden. Duurzaam gelukkig overigens, niet verwend

Aanpassingen in je leven doe je dan ook voor je kinderen. Ik ben echt niet minder gaan paardrijden omdat ik daar zelf gelukkiger van werd. Wel omdat dat nog meer onrust in het leven van mijn kinderen zou betekenen, en dat zij daar niet gelukkig van werden. Zelfde geldt voor werken.

Dus jij hebt je kinderen niet voor jezelf genomen?
Maar omdat dat "hoort"?
Ik vindt het eerlijk gezegd een slechte rede om kinderen te nemen.
Tja het hoort dus dan maar kinderen nemen en ze gelukkig maken terwijl je daar zelf niet gelukkig van wordt.
Als ik van die mensen zie oo er komt een kind dus dan moet de hond weg, de kat, het paard enz enz enz.
Je zegt het zelf je bent minder gaan paardrijden voor je kinderen, je bent minder gaan werken voor je kinderen.
Waar ben jij in dit verhaal wanneer doe je een keer iets waar JIJ gelukkig van wordt inplaats iets waar je kinderen gelukkig van worden.

Twiggy dat is maar net wat je onder een leven verstaat is dat adem en eten of gelukkig zijn?
En ja voor sommigen mensen is hun leven dan voorbij.

Joyckuh ik zeg niet dat alle kinderen naar de opvang moeten ik zeg dat je best kunt blijven leven als je kinderen hebt zonder je aan te passen.

**Geplaatst**: 05-07-10 15:31

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 15:31

waar ik gelukkig van word? het krijgen van een gezond kindje !!!