Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-07-10 16:12

Geplaatst: 09-07-10 16:12

Dan had je het wat genuanceerder uit moeten leggen ;-)

.

Wij kunnen alleen maar afgaan op hetgeen jij schrijft.

Als je inderdaad geen goede (close) band met je zusje hebt dan snap ik dat je er 'niet zoveel mee hebt', maar hoe zit het dan als jouw beste vriendin net is bevallen?

Doet dat je ook niets dan?

Ik heb zelf geen kinderwens maar ik vond het iets heel erg bijzonders toen mijn beste vriendin was bevallen en ik als een van de eersten haar meisje mocht zien.

Omdat mijn band met mijn vriendin zo sterk en diep is, is haar kindje voor mij toch best bijzonder.

**Geplaatst**: 09-07-10 16:18

Geplaatst: 09-07-10 16:18

Klopt, ik had 't wat duidelijker uit kunnen leggen.

Ik heb 3 hele goede vriendinnen maar die zie ik niet wekelijks. Als een van die drie een kindje zou krijgen zou ik ook heel blij voor diegene zijn. Er leuk op visite gaan. Maar verder hetzelfde als met mijn zusje, ook er niet mee omtutten.

**Geplaatst**: 09-07-10 16:41

Geplaatst: 09-07-10 16:41

Ok

!

Ga van het weekend heerlijk genieten van een weekendje weg samen met mijn vriend!

Dat soort dingen kan je niet zo makkelijk meer doen als je eenmaal kinderen hebt (of je moet iemand bereid vinden om 2 of 3 dagen op de kinderen te passen bijv. je ouders).

**Geplaatst**: 09-07-10 17:31

Geplaatst: 09-07-10 17:31

laetitia schreef:
Dat soort dingen kan je niet zo makkelijk meer doen als je eenmaal kinderen hebt (of je moet iemand bereid vinden om 2 of 3 dagen op de kinderen te passen bijv. je ouders).

Nou ook niet met bepaalde huisdieren

**Geplaatst**: 09-07-10 18:25

Geplaatst: 09-07-10 18:25

laetitia schreef:
Als je inderdaad geen goede (close) band met je zusje hebt dan snap ik dat je er 'niet zoveel mee hebt', maar hoe zit het dan als jouw beste vriendin net is bevallen?

Doet dat je ook niets dan?

Zou mij helemaal niets doen, en ik denk dat de band heel snel gaat verwateren na de bevalling....

Mijn broer wordt ook vader en ik zal never nooit een leuke tante gaan worden. Dat is bekend en ik lig er geen nacht wakker van.

**Geplaatst**: 09-07-10 18:38

Geplaatst: 09-07-10 18:38

Wendy schreef:
MamboBeach schreef:
Ik denk niet dat mensen die ernstig geestelijk gehandicapt zijn vaak kinderen krijgen. Wel 'andere' mensen waarbij je soms vraagtekens zet!

Ernstig verstandelijk gehandicapte mensen krijgen idd niet zo vaak kinderen. Zeker als ze een verstandelijke ontwikkelingsleeftijd hebben van een jaar of 2. Dan komt het namelijk niet eens in ze op.

De groep die wel vaak kinderen wil (en krijgt) zijn de licht verstandelijk gehandicapten. Dat kan goed gaan, maar dat gaat ook heel vaak fout. Met de kinderen die dan uiteraard de dupe zijn.

En toch zijn die mensen vaak aan de prikpil, omdat ze dus wel degelijk voortplantingsinstincten hebben en het dus juist wèl bij ze opkomt...
(Heb een voorbeeld in de nabije privé omgeving)

**Geplaatst**: 09-07-10 22:50

Geplaatst: 09-07-10 22:50

storrum schreef:
laetitia schreef:
Als je inderdaad geen goede (close) band met je zusje hebt dan snap ik dat je er 'niet zoveel mee hebt', maar hoe zit het dan als jouw beste vriendin net is bevallen?

Doet dat je ook niets dan?

Zou mij helemaal niets doen, en ik denk dat de band heel snel gaat verwateren na de bevalling....

Mijn broer wordt ook vader en ik zal never nooit een leuke tante gaan worden. Dat is bekend en ik lig er geen nacht wakker van.

dus omdat je vriendin dan bevallen is/ een kindje heeft gekregen wil je haar vriendschap niet meer $:\$
Dan is het waarschijnlijk geen hele hechte vriendschap of zie ik dat verkeerd?

Je vriendinnen blijven qua karakter en innerlijk gewoon hetzelfde hoor, enige verandering is dat er een gezinslid is bijgekomen...maar qua persoon zullen ze echt niet een hele grote metarmafose ondergaan (tenminste dat is mijn ervaring)

**Geplaatst**: 09-07-10 22:53

Geplaatst: 09-07-10 22:53

Ik zou echt geen gat inde lucht springen voor mijn broer die een kleine kreeg terwijl ik wel een erg goede band heb met hem. Waarom zou ik blij moeten zijn, hij krijgt 'm toch?

Ik ga ook geen leuke tante worden oid. Meter word ik ook liever niet. Moest er wat met hen gebeuren en er is echt, echt, echt niemand anders die 'm op kan vangen wil ik dat doen uit respect voor mijn broer, maar alleen als er echt niemand anders is. Dat weet hij en respecteert hij.

En heb er nu al een paar moeder zien worden van mijn oudere vriendinnen... Reken maar dat die veranderd zijn.

Daar ga ik inderdaad niet meer mee om. Uit elkaar gegroeid.

**Geplaatst**: 09-07-10 23:39

Geplaatst: 09-07-10 23:39

Wendy schreef:
Apple schreef:
En deze groep wordt vaak aan de pil gehouden danwel gesteriliseerd (op aanraden van begeleiding, ouders etc..) om er voor te zorgen dat er vooral geen ongeluken gebeuren.

In de praktijk valt dat toch tegen. Artsen willen vaak niet steriliseren, verplichte anticonceptie is ook lastig.
Een heel grote groep van deze mensen houd je echt niet tegen hoor. En dan doel ik vooral op de groep waarvan je het aan de buitenkant niet eens ziet dat ze een verstandelijke beperking hebben.
Kijk maar eens rond in een gemiddelde volkswijk. Waarschijnlijk wonen daar veel mensen met een licht verstandelijke handicap. Vaak zijn ze alleen nooit gediagnosticeerd. En die doen en laten gewoon wat ze willen. Totdat de boel uit de hand loopt.

Haha! Dat mensen daar in een trainingsbroek rondlopen en plat nederlands praten betekent niet meteen dat ze een verstandelijke handicap hebben

Maar begrijp wat je bedoeld, mensen met een licht verstandelijke handicap kunnen zich vaak ook goed handhaven in de maatschappij. Maar vraag me wel af of je dat soort mensen moet verbieden om kinderen te krijgen

Zolang iemand normaal functioneert in de maatschappij mag je dat imo niet verbieden.

@ayasha: Natuurlijk verander je, ik geloof mensen die zeggen dat je niet veranderd gewoon niet. Simpelweg al omdat een kind ontzettend veel tijd kost en daardoor je je hobbies/werk wel gedag kan zeggen.
Over dat je een hekel hebt aan kleine kinderen, dat heb ik dan weer niet. Ik vind ze best wel schattig, en dan vooral babys/peuters. Als ik me erger dan erger ik me vooral aan de ouders die zich zo infantiel lopen te gedragen

Maar kinderen schattig vinden is voor mij geen reden om ze te willen. In mijn geval zou dat de enige reden zijn om ze nemen. Dat is net zoiets als dat je een puppy koopt omdat ze zo schattig zijn. Dat wordt iha niet geaccepteerd, terwijl dat voor kinderen wel acceptabel zou zijn :o?

MamboBeach schreef:
Hinke, ik denk dat ik dat heel moeilijk zal vinden als de kinderen het huis uit zouden gaan bijvoorbeeld. Nog een paard erbij? Grapje hoor!

Wat Midas betreft, serieus, dat vind ik 1 van de meest vage personen en ik vind het knap dat hij als man zijnde kan zeggen wat ik dus als vrouw wel of niet zou voelen...

Ik vind hem zo grappig

En 9 van de 10 keer zegt hij dingen die ik precies dacht. Maar goed hij kan ook wel een beetje een praatje poep zijn

En natuurlijk weet hij niet wat vrouwen voelen maar dat hoef je ook niet te weten als je het vanuit een wetenschappelijk oogpunt bekijkt. Dan bekijk je het juist niet vanuit je gevoel.

**Geplaatst**: 09-07-10 23:44

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 09-07-10 23:44

Maar wie zegt dat het een wetenschappelijk feit is?

**Geplaatst**: 09-07-10 23:51

Geplaatst: 09-07-10 23:51

Lante schreef:
Wendy schreef:

Ernstig verstandelijk gehandicapte mensen krijgen idd niet zo vaak kinderen. Zeker als ze een verstandelijke ontwikkelingsleeftijd hebben van een jaar of 2. Dan komt het namelijk niet eens in ze op.

De groep die wel vaak kinderen wil (en krijgt) zijn de licht verstandelijk gehandicapten. Dat kan goed gaan, maar dat gaat ook heel vaak fout. Met de kinderen die dan uiteraard de dupe zijn.

En toch zijn die mensen vaak aan de prikpil, omdat ze dus wel degelijk voortplantingsinstincten hebben en het dus juist wèl bij ze opkomt...
(Heb een voorbeeld in de nabije privé omgeving)

Dan heeft het vaak een andere oorzaak (nooit een klein jochie van een jaar of 2 a 3 zijn broek naar beneden zien trekken met een stijve piemel?). Ik denk dat je dan nog niet echt kunt spreken van een voorplantingsdrang, jij wel?
Bij verstandelijk gehandicapten is er dan ineens het probleem dat ze vruchtbaar zijn. En dan is de prikpil zeker een goed idee.
Maar ik denk eerder dat dat te maken heeft met het ontdekken van je lichaam... pre puberteit

**Geplaatst**: 09-07-10 23:51

Geplaatst: 09-07-10 23:51

MamboBeach schreef:
Maar wie zegt dat het een wetenschappelijk feit is?

Dat is het niet en dat pretendeert hij ook niet.

**Geplaatst**: 09-07-10 23:58

Geplaatst: 09-07-10 23:58

Hinke schreef:
@ayasha: Natuurlijk verander je, ik geloof mensen die zeggen dat je niet veranderd gewoon niet. Simpelweg al omdat een kind ontzettend veel tijd kost en daardoor je je hobbies/werk wel gedag kan zeggen.
Over dat je een hekel hebt aan kleine kinderen, dat heb ik dan weer niet. Ik vind ze best wel schattig, en dan vooral babys/peuters. Als ik me erger dan erger ik me vooral aan de ouders die zich zo infantiel lopen te gedragen Maar kinderen schattig vinden is voor mij geen reden om ze te willen. In mijn geval zou dat de enige reden zijn om ze nemen. Dat is net zoiets als dat je een puppy koopt omdat ze zo schattig zijn. Dat wordt iha niet geaccepteerd, terwijl dat voor kinderen wel acceptabel zou zijn

Ik reageerde hier op:

laetitia schreef:
storrum schreef:
Zou mij helemaal niets doen, en ik denk dat de band heel snel gaat verwateren na de bevalling....

Mijn broer wordt ook vader en ik zal never nooit een leuke tante gaan worden. Dat is bekend en ik lig er geen nacht wakker van.

dus omdat je vriendin dan bevallen is/ een kindje heeft gekregen wil je haar vriendschap niet meer $:\$
Dan is het waarschijnlijk geen hele hechte vriendschap of zie ik dat verkeerd?

Je vriendinnen blijven qua karakter en innerlijk gewoon hetzelfde hoor, enige verandering is dat er een gezinslid is bijgekomen...maar qua persoon zullen ze echt niet een hele grote metarmafose ondergaan (tenminste dat is mijn ervaring)

**Geplaatst**: 10-07-10 01:10

Geplaatst: 10-07-10 01:10

MamboBeach schreef:
Maar wie zegt dat het een wetenschappelijk feit is?

Dat kan je wetenschappelijk onderzoeken

Dat midas dekkers het zegt betekent natuurlijk niet dat het wetenschappelijk onderzocht is, maar wel dat als je er over nadenkt dat het misschien niet zo in elkaar zit als dat mensen willen geloven. Volgens mij kan je daar vast wel onderzoeken over vinden. Zo weet ik iig van een onderzoek dat onderzocht heeft hoe gelukkig ouders zijn vergeleken met niet ouders. Daar kwam uit dat de niet ouders gemiddeld gelukkiger waren.

Wendy schreef:
Lante schreef:

En toch zijn die mensen vaak aan de prikpil, omdat ze dus wel degelijk voortplantingsinstincten hebben en het dus juist wèl bij ze opkomt...
(Heb een voorbeeld in de nabije privé omgeving)

Dan heeft het vaak een andere oorzaak (nooit een klein jochie van een jaar of 2 a 3 zijn broek naar beneden zien trekken met een stijve piemel?). Ik denk dat je dan nog niet echt kunt spreken van een voorplantingsdrang, jij wel?
Bij verstandelijk gehandicapten is er dan ineens het probleem dat ze vruchtbaar zijn. En dan is de prikpil zeker een goed idee.
Maar ik denk eerder dat dat te maken heeft met het ontdekken van je lichaam... pre puberteit

haha!

Ik kan me er helemaal niks bij voorstellen, gehandicapten die elkaar bespringen

**Geplaatst**: 10-07-10 08:51

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 10-07-10 08:51

Ik denk toch zeker wel dat het paringsdrang is

en de behoefte om ons voor te planten, om daar nu om het tegendeel te bewijzen zo moeilijk om te doen snap ik weer niet. Alleen omdat wij een pil en dergelijke hebben en het kunnen voorkomen om kinderen te krijgen.

**Geplaatst**: 10-07-10 09:07

Geplaatst: 10-07-10 09:07

Wij zijn ook bewust kinderloos, ik heb ook niet meer de leeftijd om kinderen te krijgen, dus voor de buitenwereld is het überduidelijk dat ze ook niet meer komen.

Ik vind veel jonge moeders uiterst onaangenaam tegen mij....hoe komt dat?Ik haat kinderen niet, vind sommige kinderen juist heel leuk en ik kan er ook best goed mee overweg, maar ik wil geen kinderen. Is dat nu zo raar?

Misschien moet ik dit in het kinderwillentopic zetten om duidelijke reakties te krijgen, maar hoe ervaren jullie dit?

Ik had onlangs een kraamvisite, vind ik best leuk, ook uit respect naar de jonge ouders, collega's, maar ik heb het gewoon niet zo als ze dan op mijn schoot gelegd worden, weet er ook niet zo een raad mee, waarom wordt ik dan bespot en beschimt, niet eens echt achter mijn rug om, maar met overgooiende blikken een JAAAAA, ook de mannen kunnen er wat van hoor.

De vrouwen zijn ronduit kattig tegen mij en negeren mij, praten alleen over hun kids waar ik doodmoe van wordt, maar het niet laat merekn om niet aso over te komen, maar ik wordt wel aso behandeld door volkomen buiten gesloten te worden, hoe zit dit? Dan de mannelijke collega's de jonge vaders, die kunnen er ook wat van hoor, een vrouw zonder kinderen, dat is eigenlijk best wel raar, daar hoeven we niet respectvol mee om te gaan, daar maken we lacherige lichtelijk onbeschofte opmerkingen naar en over.....

Ik vind sommige ouders best wel aso.....vraag mij dan wel eens af hoe ze dan hun kinderen respect kunnen bij brengen en diversiteit in de wereld kunnen uitleggen.....maar dat is natuurlijk het huisje-boompje-beestje type mens....

**Geplaatst**: 10-07-10 09:49

Geplaatst: 10-07-10 09:49

Russel ik ervaar dat totaal niet zo... en ik kan me niet voorstellen dat ik alleen normale mensen tref en jij alleen gekke... of woon jij in een heel conservatief deel van Nederland (ik niet namelijk).

**Geplaatst**: 10-07-10 10:08

Geplaatst: 10-07-10 10:08

Ja, ik woon wel in een conservatief deel van Nederland. Toen ik nog in de randstad woonde had ik dat niet...

**Geplaatst**: 10-07-10 10:11

Geplaatst: 10-07-10 10:11

Russel, ik kan het me gewoon bijna niet voorstellen, hiermee wil ik ook niet suggereren dat je de waarheid niet spreekt maar ik val gewoon bijna van mijn stoel, van zoiets.
Is het niet zo dat je denkt dat de mensen zo tegen je doen.
Waarom moet iemand kattig naar jou doen of boos omdat jij geen kinderen hebt? Ik snap de achterliggende reden niet.

**Geplaatst**: 10-07-10 10:11

Geplaatst: 10-07-10 10:11

Zeggen jullie plomp "ik wil geen kinderen"?

**Geplaatst**: 10-07-10 10:12

Geplaatst: 10-07-10 10:12

oh oh...het is het plan om op de Veluwezoom te gaan wonen in de toekomst. Hoop dat ze daar ook net zo ruimdenkend zijn als hier in de Randstad

Moet wel eerlijk bekennen dat ik een collega van in de 40 heb zonder kinderen (en volgens mij ook zonder partner maar dat weet ik niet zeker) en dat ik in het begin wel dacht "waarom heeft ze geen kinderen?"

Omdat het anno 2010 nog steeds als maatschappelijk wenselijk gezien wordt om kinderen te hebben, denk ik.

Ik denk niet bij iemand die kinderen heeft "waarom heeft zij kinderen?". Dat is namelijk de normaalste zaak van de wereld

**Geplaatst**: 10-07-10 10:19

Geplaatst: 10-07-10 10:19

MamboBeach schreef:
Russel, ik kan het me gewoon bijna niet voorstellen, hiermee wil ik ook niet suggereren dat je de waarheid niet spreekt maar ik val gewoon bijna van mijn stoel, van zoiets.
Is het niet zo dat je denkt dat de mensen zo tegen je doen.
Waarom moet iemand kattig naar jou doen of boos omdat jij geen kinderen hebt? Ik snap de achterliggende reden niet.

Is hier in de buurt toch ook echt zo. Je hoort er niet bij, als je geen kids hebt. En dat wordt je meteen tijdens de eerste kennismaking al heel duidelijk verteld...

**Geplaatst**: 10-07-10 10:34

Geplaatst: 10-07-10 10:34

faye schreef:
Puera schreef:
Oh, ik kan best met kinderen omgaan. Maar mijn lontje is niet zo lang meer.

Herkenbaar Lynske. Kersverse moeders die hun kroost in je handen duwen. Had expres nog oude, stinkende kleren aan gedaan... en toen werd er ook nog een foto gemaakt.
Dit betrof het kind van mijn zusje, was bij mijn ouders en mijn paard stond daar toen nog.

DUs jij kon het iet opbrengen om enthousiast voor je zus te zijn????
Toen mijn zus haar zoon kreeg wilde ik ook helemaal geen kinderen. Maar natuurlijk was ik blij voor haar en trots op haar. Natuurlijk heb ik mijn neefje toen vastgehouden, lijkt me niet meer dan normaal bij je zus???

Je kunt toch ook enthousiast voor je zus zijn zónder per se de nieuwgeboren spruit vast te houden? Ik heb er ook helemaal niets mee, en was toch bijna tot tranen geroerd als mijn broer of zus gezinsuitbreiding kreeg. Maar vasthouden en ermee omtutten, nee, dat is aan mij niet besteed. Zoals al eerder gezegd mis ik dat 'poele poele-gen' blijkbaar. Ik sla dan ook pertinent over in de 'vasthoud- en doorgeefronde' en dat wordt in mijn familie gewoon gerespecteerd

**Geplaatst**: 10-07-10 10:41

Geplaatst: 10-07-10 10:41

Ik ben dan pas 23, maar ben overtuigd dat ik geen kinderen wil. Mijn vriend is 29 en denkt er net zo over.
Ik ervaar het ook een beetje zoals russel hierboven beschrijft. In iets andere maten, aangezien niet iedereen om mij heen al kinderen heeft. ( ik ben natuurlijk nog jong).
Maar mijn familie blijft maar hameren: "Ach meid, dat gevoel komt vanzelf nog wel."
Jammer, dat ik daarin niet serieus genomen word. Ik heb niets met kinderen, irriteer me aan kinderen die druk zijn en daarnaast.. Als ik zie hoeveel mensen op moeten geven voor hun kinderen.. Nee, met mijn toekomst plannen ( die nu erg dichtbij gaan komen) is er niets eens tijd voor een kind.. En dat hoeft voor mij niet.
Mijn "levensdoel" is een top carrière maken. En de carrière waar ik/we nu mee bezig zijn, is dermate tijd rovend, dat ik geen verantwoordelijkheid wil hebben over een kind. Ik wil sowieso niet dat een kind opgroeit bij ouders die 50 uur werken. Dat heb ik zelf ook gehad als kind en dat zou ik dus zelf niet willen.

Jammer vind ik dat altijd, dat mensen om mij heen altijd maar blijven zeggen: "Joh, je bent nog zo jong.. Die kinderen komen echt wel."
Ze zullen zien, dat er over 10 jaar nog steeds geen kinderen zijn

Ik ben oud genoeg om met een diploma op zak een bedrijf op te zetten, dan ben ik i.m.o. ook oud genoeg om te zeggen dat ik geen kinderen wil.

**Geplaatst**: 10-07-10 10:42

Geplaatst: 10-07-10 10:42

Zammie schreef:
MamboBeach schreef:
Russel, ik kan het me gewoon bijna niet voorstellen, hiermee wil ik ook niet suggereren dat je de waarheid niet spreekt maar ik val gewoon bijna van mijn stoel, van zoiets.
Is het niet zo dat je denkt dat de mensen zo tegen je doen.
Waarom moet iemand kattig naar jou doen of boos omdat jij geen kinderen hebt? Ik snap de achterliggende reden niet.

Is hier in de buurt toch ook echt zo. Je hoort er niet bij, als je geen kids hebt. En dat wordt je meteen tijdens de eerste kennismaking al heel duidelijk verteld...

In drenthe ja?
Met zulke mensen zou ik dan al niets te maken willen hebben.