Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-04-10 11:04

Geplaatst: 20-04-10 11:04

Hallo dames!

Jeetje PW wat een ellende weer voor jou, ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik tegen je zeggen moet behalve dat ik hoop dat voor jou de zon ook weer gaat schijnen :(:)

Zillah: Sterkte met die rechtzaken, helaas weet ik hoeveel impact rechtzaken op je hebben. En helaas is het nederlandsrechtsysteem ook niet om over naar huis te schrijven. Ook voor jou sterkte.

Maaike: Fijn dat het zo goed verlopen is bij de arbo!

En voor de anderen die het nodig hebben :(:)

**Geplaatst**: 20-04-10 11:09

Geplaatst: 20-04-10 11:09

PW: Als ik alles nog een keer over zou moeten doen dan zou ik nooit meer een rechtzaak beginnen. Het is zoals je zegt echt een kwelling en je gaat enorm aan jezelf twijfelen. Het nederlandse rechtssysteem is inderdaad heel erg krom MISTRAL.
Ik doe dus ook geen dingen waar ik geen zin in heb. Dat komt vanzelf wel! Goed dat je dat dus zo doet PW! Dat helpt echt want 'de zin' komt vanzelf weer terug.

Ik moet nu echt even wat anders gaan doen want ik moet mijn paard nog rijden, stal uitmesten, voer klaarzetten en dan moet ik om 14.00 uur weer gaan werken

Daar heb ik geen zin meer in!

**Geplaatst**: 20-04-10 11:12

Geplaatst: 20-04-10 11:12

Hallo dames.. ik heb steeds meegelezen, maar het reageren is er een beetje bij in geschoten.. Hier dus even een stipje en ik hoop later even op iedereen te reageren.. :(:)

succes allemaal

**Geplaatst**: 20-04-10 11:16

Geplaatst: 20-04-10 11:16

Zillah_M schreef:
PW: Als ik alles nog een keer over zou moeten doen dan zou ik nooit meer een rechtzaak beginnen. Het is zoals je zegt echt een kwelling en je gaat enorm aan jezelf twijfelen. Het nederlandse rechtssysteem is inderdaad heel erg krom MISTRAL.
Ik doe dus ook geen dingen waar ik geen zin in heb. Dat komt vanzelf wel! Goed dat je dat dus zo doet PW! Dat helpt echt want 'de zin' komt vanzelf weer terug.

Ik moet nu echt even wat anders gaan doen want ik moet mijn paard nog rijden, stal uitmesten, voer klaarzetten en dan moet ik om 14.00 uur weer gaan werken Daar heb ik geen zin meer in!

Drukke planning dus! Succes.

He Zwelgje "leuk" dat je hier weer bent. Klinkt zo raar leuk is het natuurlijk niet!

**Geplaatst**: 20-04-10 14:02

Geplaatst: 20-04-10 14:02

Hier een klein zonnetje aan de horizon, kom net bij de revalidatie arts. Ik krijg een brace :Y)

EN ik krijg een nieuwe therapie, de arts was het met me eens dat dit niet te accepteren is. Hij zei ook dat de term "leer er maar mee leven" veel gebruikt word door artsen, maar er gaat een langdurig proces aan vooraf waar echt wel begeleiding voor nodig is. Bij binnen komst had ik al een veel beter gevoel bij deze arts dan bij de vorige. Ik hoop echt dat ik hier verder kom.

Sorry dat ik niet verder op jullie reageer, komt ook door het afscheid van mijn hond. Ik mis haar. Y;(

**Geplaatst**: 20-04-10 14:05

Geplaatst: 20-04-10 14:05

Ik meld me hier ook maar eens.
Kun je als je 20 jaar ben al een burnout/overspanning krijgen?
Om het verhaal kort te houden:
Nu een jaar heeft mijn vader de diagnose alzheimer gekregen, in die tijd ging ik ook samenwonen met mijn vriend en ik denk dat allemaal te snel is gegaan. Sinds ik weet dat mijn alzheimer heeft heb ik erg last van stress en paniekaanvallen. Ik studeer nu SPW en dit gaat redelijk, Veel stress van opdrachten en kan me moeilijk concentreren. Ook ben ik erg moe en kan ik wel uren in mijn bed blijven liggen.
Wat denken jullie? kan dit een burnout zijn of overspannen zijn

**Geplaatst**: 20-04-10 16:37

Geplaatst: 20-04-10 16:37

Aikon: Wat een fijn bericht! Eindelijk iemand die je serieus neemt! Fijn dat deze arts het zo uitlegt over een proces waar begeleiding voor nodig is! Dat wist je zelf al, maar het is fijn om dat eens van een arts bevestigd te krijgen. Wanneer krijg je de brace? Die moet zeker eerst aangemeten worden? En wat voor nieuwe therapie ga je krijgen? Hopelijk gaat het je allemaal een beetje vooruit helpen meid.

Dat je verdrietig bent om je hond is logisch. Dat mag ook. :(:)

Sterkte!

Lynniiie: Het zou kunnen, maar als je het echt wil weten zou ik langs je huisarts gaan. Als ik jou verhaal lees denk ik eerder dat je erg oververmoeid bent en dat je misschien op het randje zit. Kortom, langs je huisarts dus.

**Geplaatst**: 20-04-10 16:55

Geplaatst: 20-04-10 16:55

Aikon; Logisch dat je Soleil mist, dat mag ook, niets raars aan. Ondanks de hoge leeftijd die ze heeft mogen bereiken, neem je toch afscheid van een gezinslid.
Wat fijn dat iemand je klachten serieus neemt! Weet je al wat voor therapie het is, of welke vorm, of wat dan ook?

PW; balen dat je je zoveel slechter bent gaan voelen in de loop van de ochtend. Hoe is het nu?
Ik weet niet goed wat ik vond van de sessie bij de psych. Misschien verwachtte ik er teveel van, maar geen idee wat ik ervan verwachtte.

**Geplaatst**: 20-04-10 16:59

Geplaatst: 20-04-10 16:59

Zo, ik zie dat ik al een week niet meer heb gereageerd..

Beetje bij in geschoten, druk geweest met van alles, maar heb wel het idee dat het goed gaat met me, als ik hier even stiekem wat vroeg mag juigen.. $*\o/*$
Ik zal eerst eens even wat reageren, 5 blz te gaan dus hoop dat me dat kort en bondig lukt...

PW He meid wat lees ik weer minder leuke dingen... Vind het rot dat je je zo eenzaam voelt momenteel.. Wil je wel vast zeggen dat ik het heel goed van je vind dat je hier zo goed en uitgebreid je verhaal van je aftypt, erg knap en ik denk dat je daar wel wat aan hebt..

Wat een ontzettend heerlijke foto's van Dink toch! En fijn dat je ook je goede dagen ertussen hebt en ze vastlegt op foto, zo kun je er meer op terug kijken..
Wil nog even zeggen dat ik de actie op stal waar je het meisje aan hebt gesproken op haar rare gedrag naar haar paard toe erg knap vind! Respect hoor! Een hele juiste rustige en weloverdachte reactie van je +:)+

Bedankt nog voor je tips. Ik heb nog veel aan je gedacht en ben blij dat je de ademhalingsoefeningen hebt omschreven, want heb ze stiekem toch geprobeerd

En heb er best wat aan op sommige momenten. Vooral als ik rustig zit of in bed lig oefen ik het soms.
Ook heb ik voor mezelf nu wel aardig op een rijtje wat ik nog moet, nee wil! gaan doen aan mezelf en waar ik hulp bij nodig heb.

Interessant topic trouwens over perfectionisme, en ook herkenbaar bij mij. En dan vooral het uit handen geven van dingen en het: oh kom maar ik doe het wel. Controlefreak hoort ook een beetje bij perfectionisme. Al moet ik zeggen dat ik op dit gebied al een stuk minder last heb van dingen en er wel wat relaxter van ben geworden.. ik moet wel.

Ik herken zoveel in je stukken die je schrijft. Het gevoel hebben dat je zeurt en dat hoeft maar met 1 opmerking van iemand te worden bevestigd, waardoor je denkt: zie nou wel, ik zeur.. Laat maar.. Maar die gevoelens kroppen zich weer op, doordat je het voortaan voor je laat.. Ook snap ik heel goed dat je vriend je triggert met zijn opmerkingen wanneer je eindelijk iets probeert te zeggen(waar je dan al moeite mee hebt)
Maar ergens snap ik hem ook, hij vind het moeilijk te verwoorden wat hij vind en voelt, net als jij.. Sorry als dit bot overkomt, maar dit is puur gezien vanaf het verhaal dat je typt. Want ik herken het zelf ook wel, het gevoel dat je zelf even niet meer begrijpt wat je nou bedoelt met wat je zegt..
Maar vervelend is het wel, en helemaal dat hij jou het gevoel geeft dat alle schuld bij jou ligt, dit is natuurlijk niet zo! Waar er 2 vechten, hebben er 2 schuld! Maar dat moet hij dus wel even in gaan zien.. Vind het heel sterk van je dat je jou deel toegeeft.

Verder denk ik dat hij jou niet wilt kwetsen, en het misschien daarom moeilijk vind dingen te verwoorden? Dat hij zegt gewoon blij te zijn met je, bevestigd waar hij blij mee is: met jou en wie jij bent! En dat hij dingen anders zou willen zien en misschien meer gezelligheid of minder spanning wil is logisch, maar hij probeert denk ik te voorkomen dat je denkt dat je niks goed doet in jullie relatie, daarom is hij misschien zo vaag.. Soms is het moeilijk te zeggen wat je vind zonder dat de woorden bij de ander verkeerd aankomen.. Ik heb namelijk wel het idee dat hij echt voor je gaat en zegt blij met jou te zijn, om wie je bent, al gaat het niet altijd even soepel..
Misschien kom ik nu bemoeierig over, ik bekijk het ook maar van een afstand en misschien zit ik er helemaal naast, hoop niet dat het verkeerd over komt. Probeer het iets te realiseren.
Want de twijfels en eeuwige afwegingen en 'wat als' en het sparen van je vriend bij anderen dus dan maar niet naar je zus en het verder denken hoe mensen wel niet tegen je aan zullen kijken, wat kan ik wel en niet zeggen, wat wil ik wel en niet zeggen.. ik herken het zo goed.. Ik kan mezelf ook gek maken met duizend afwegingen in mijn hoofd terwijl het zo simpel lijkt om gewoon die ene makkelijke keuze te maken.. niet dus..

En ja, dat hij studiosport gaat kijken haalt mij ook het bloed onder de nagels vandaan!

Vind het gewoon echt heel rot voor je.. Zou willen dat ik iets nuttigs erover kon zeggen, maar snap zoo goed dat je je alleen voelt en niet begrepen.. Het is zo moeilijk..
Je vriend ging al wel eens mee toch naar je behandelaar(dacht ik)? Is het een idee om hem weer eens mee te nemen? Misschien dat jullie er wat beter uitkomen met behulp van iemand die jullie gesprek een beetje kan sturen en dat hij ook over zichzelf wat meer na zal denken?
Heel veel succes morgen bij je behandelaar!

Aikon wat een nare dingen weer allemaal en wat kl*te dat je nog steeds het gevoel hebt na 1 stap vooruit, er weer 2 naar achteren te worden geduwt.. helemaal niet motiverend..
Wat jammer dat je niet naar de vriendin kon om in de tuin te helpen, frustrerend.. Hopelijk snapte ze het voorval.. is overmacht..

He bah wat ontzettend moeilijk van je hond Soleil! Oh, ik leef zo met je mee, verschrikkelijk om van je beste maatje afscheid te moeten nemen, na 17 jaar! Wanneer is het gebeurd, het inslapen? Heel erg veel sterkte.. :(:)

Maaike Hoe gaat het met je balans tussen de 2 uiterste van manisch en depri? Heb je eerder soortgelijke klachten gehad in deze 2 dingen of wijd je het toch meer aan je medicijnen?
Hoe gaat het met de medicatie om de vlekken weg te krijgen? En herstelt de plek van de weggehaalde moedervlek goed? Ai niet zo slim inderdaad om de dag erna zwaar te tillen met die plek op je rug!
Herken het alles of niets wel, maar probeer daar nu heel bewust mee om te gaan. Heftig dat je weer zo 'valsgespeeld' hebt, goed dat je daarna even thuis bent gebleven. Vraag me af of je in zo'n geval niet juist gefrustreerd raakt om hele dag of 4 á 5 uur op het werk te zijn zonder iets te doen? Of doe je wel hier en daar wat dingen..

Biieniie Die eeuwige verantwoordelijkheid voor alles en iedereen en anderen herken ik erg goed. Ik ben nu bewust bezig om ook verantwoordelijkheid te gaan vinden voor mezelf. En dat is inderdaad wat moeilijker. Maar ben er de laatste tijd wel erg bewust over aan het denken en dat voelt best goed..
Fijn dat je het akkefietje op stal goed en meteen hebt afgehandeld en je ook hebt kunnen vertellen over jezelf. Scheelt toch weer, zo word er wel automatisch wat meer rekening mee gehouden denk ik. Fijn dat je paardje het zo goed doet op nieuw voer en een ander bit!
Fijn dat je alweer bijna naar de boot kunt, hou er wel rekening mee wat PW zegt dat je energie enorm daalt omdat je dan echt rust zult hebben. Ik heb dat altijd als ik op vakantie ga, ineens helemaal niks, maakt mij heel onrustig en zorgt er tegelijk voor dat ik weinig energie heb..

Heeft je vader al wel is hulp gehad voor zijn alcoholprobleem? Weet het zal erg moeilijk zijn aangezien deze mensen vaak zelf ontkennen en niet geholpen willen worden.. Heel vervelend en snap vooral voor jou dat het frustrerend en vermoeiend is.. :(:)

Zillah Wat goed dat je aangenomen bent, gefeliciteerd!
Wat een drukte zeg.. Is het gelukt om verder wat rustiger aan te doen, de rest van de week?

Wat rot van die rechtzaak. Vind het niet heel goed dat ze ja na 2 jaar weer alles op laten ratelen en naar boven gaan halen..

Ze kunnen toch wel bedenken dat dit voor jou niet heel makkelijk is na zo'n tijd? Snap heel goed dat je ertegenop ziet..

Gogo Wat een dilemma met je paard, woonplaats, je moeder en geld! En wat snap ik het goed dat je even niet weet wat je met je oude pony aan moet.. Je zou haast stiekem zelf naar een leuk nieuw baasje gaan zoeken, maar die zorg kun je nu even helemaal niet erbij hebben denk ik.. Maar het aanzien lijkt me ook verschrikkelijk.. Heb je voor je huidige paard niet een fijne kennis of vriendin die wil rijden in ruil voor een deel van de kosten..?

Je vroeg je af of het wel goed is om naar je paard te gaan, omdat je vaak zo trilt. Ik denk dat het er aan ligt wát je bij je paard doet en of je je elke keer als je er bent dus ook zorgen maakt/ergert aan de eigenaren van je oude pony? Ik zou voor de ontspanning, voor je koppie wel lekker blijven gaan, maar per dag kijken wat je er gaat doen. En vooral wat je lichamelijk aan kan. Dan ga je een keer niet rijden, Al ga je maar even poetsen of als dat teveel energie kost alleen een knuffel, ik noem maar wat.. Verplicht jezelf niet ook echt wat te doen als je voelt dat dat lichamelijk te veel is.

Weet je al waar je pony heen gaat? Heb je het meisje al aangesproken op jullie afspraak dat ze het jou zou vertellen wanneer de pony verkocht zou worden? Misschien kun je contact houden met de nieuwe eigenaren en gaat ze naar een beter plekje!

Je werk neemt vanzelf contact met jou op, ik heb ook niet meteen iedere week gebeld en wist ook niet hoe dat allemaal in zijn werk ging.. Snap je nare gevoel erover, mar dat ligt echt niet aan jou hoor.. Ben benieuwd hoe het bij de bedrijfarts is gegaan vandaag. Mijn ervaring was fijn, had een goed gesprek en het zorgde bij mij best voor verheldering.

Poeh, nou ben een heel eind.. Laat het nu even hier bij, reageer later wel verder..

**Geplaatst**: 20-04-10 17:14

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-04-10 17:14

Hey Zwelgje, bedankt voor je lieve woorden. Het komt niet bemoeierig over. Je hebt helemaal gelijk. Nu na een paar dagen kan ik het zelf ook wel zo zien. Mijn vriend vindt het ook moeilijk om zijn gevoel te verwoorden en je schrijft het heel goed dat ik dat zelf net zo heb.

Verder weet ik dat hij alles voor me over heeft en het echt niet zo kwaad bedoelt. Toch voel ik me af en toe nog heel erg alleen. Komt omdat ik momenteel gewoon helemaal niet blij ben met mezelf.

Vanmiddag was mijn moeder er even. Ik heb haar geprobeerd uit te leggen waarom ik niet lekker in mijn vel zit en waarom ik nog steeds iedere keer slechte periodes heb. Ik heb haar een beetje geprobeerd uit te leggen hoe ik over mezelf denk. Dat ik helemaal niet blij ben met mezelf. Dat het voor mij een ramp is dat de zomer er aan komt, dat ik me liever verstop in een lekkere trui. Ze ging er niet op in. Misschien vond ze het te moeilijk. Misschien begreep ze het niet. Ik vond het in ieder geval heel moeilijk en pijnlijk. Weer zo'n eenzaam gevoel... Zou het zo graag delen met mensen waar ik om geef...

**Geplaatst**: 20-04-10 17:29

Geplaatst: 20-04-10 17:29

Gelukkig dat mijn woorden niet bemoeierig overkomen. Het is fijn dat je je verhaal uitgebreid hebt getypt, zo kun je het zelf ook teruglezen en relativeren, je vergeet de details anders toch snel..

Kun je zelf ook bedenken waarom je niet blij bent met jezelf, heb het idee dat je het nu voornamelijk over je uiterlijk hebt.. waar komt dat vandaan..?
Snap heel goed dat je je alleen voelt, helemaal als je je verhaal niet goed kwijt kan.
Jammer dat je moeder het ook niet helemaal begrijpt of er niet mee om weet te gaan.. Misschien denkt ze dat het helpt er nu eens niet op in te gaan..?

Het is vervelend te vertellen dat het niet gaat en dat je je niet goed voelt.. Ik merk dat ik dat moeilijk vind om aan mensen te vertellen. Helemaal als dat gevoel word versterkt door geen reactie of door een verkeerde reactie.. Maar veel mensen weten nou eenmaal niet hoe ze moeten reageren.. Helemaal als ze al vaker naar je geluisterd hebben en goedbedoelde woorden en adviezen hebben gegeven..
Hierdoor voel je je vaak alleen maar onzekerder..

**Geplaatst**: 20-04-10 19:29

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-04-10 19:29

Even korte post, ga zo naar me paardje.

Ik heb vandaag mijn laatste (3e) sollicitatie gesprek bij KPMG (accountantskantoor) gehad. En ik ben aangenomen voor mijn werkperiode van september tot februari. Last van mijn schouders.

**Geplaatst**: 20-04-10 21:34

Geplaatst: 20-04-10 21:34

Pw: Wat een naar bericht, en zeker vervelend dat je zo zit met je zelf beeld. Ik begrijp het wel, ik heb hier ook last van. En wat jou vriend betreft is het echt heel jammer dat hij jou zo slecht begrijpt, want je hebt nu juist iemand nodig die sterk is en die er voor jou is. En uit jou verhaal begrijp ik dat je niet echt iemand hebt op wie je terug kunt vallen.
Sterkte ermee.

Zwelgje: Dank je voor je lieve bericht, wat fijn dat het zo goed met je gaat, hou vol en ga niet te snel.
Ik snap wat jij zegt over me paard met iemand samen doen maar ik kan het zo slecht loslaten, ik heb voor de zaterdag iemand om het bij te rijden en dan ga ik vaak zelf ook nog terwijl dit echt niet nodig is.
Daar komt bij dat de paarden bij ons binnen staan en er alleen uit komen als je er bent. Dus alleen een knuffel is geen optie, anders zou ik dit zeker doen!

Ik heb de mensen van mijn ex pony erop aangesproken dat ik het als laatste wist maar ze reageerde heel raar, zeiden dat ze op stal waren geweest om het te zeggen maar dat ik er steeds niet was, nou dacht ik er bestaat ook nog zoiets als een telefoon!
En waar mijn Gootje heen gaat? Nog geen idee hoop dat ze het goed krijgt want als iemand het verdient is zij het!
Ik vroeg aan dat meisje van wie ze nu is of ze al iets wist, toen zij ze nee dat mag niemand weten, want dan gaat het over heel stal.
Dus ik zij ja als er iemand komt kijken weet toch ook heel stal het? Toen zij ze nee het gaat om geld.
Echt heel raar, dus ik het gezegt dat ik geen moer met geld te maken heb maar dat ik graag wil weten waar ze heen gaat!.

Aikon: Sterkte met het verlies van Soleil, dit soort dingen zijn altijd moeilijk en zeker als je niet goed in je vel zit. Maar jeetje wel een memoriabelen leeftijd hoor!
Biieniie: Gefeliciteerd met je baan, en dat je last van je schouders hebt kan ik wel begrijpen na al die solicitatie gesprekken, zal vast spanning gegeven hebben.

Lieve allemaal,
Ik zit weer op Texel, bij mijn lieve zusjes.
Vandaag gesprek gehad met de bedrijfsarts, is prima verlopen heel aardig mens.
We hebben afgesproken dat ik ga beginnen met werken maar dan vanaf volgende week voorlopig halve dagen en boventallig!
Dus het is wel erg fijn dat ik dan nog geen verantwoording heb.
Ik zag er erg tegen op om weer naar texel te gaan, vooral omdat ik weer erg last heb van de angst om ziek te zijn. Ben weer bang dat ik ernstig ziek ben.
En ik merk dat het me hele dag beinvloed, echt zoo vervelend.
En omdat ik nu op Texel zit kan ik ook niet naar de dokter maar dat durf ik ook eigenlijk niet omdat ik bang ben dat hij zegt dat het wel iets ergs is!
Ik vertrouw mijn eigen lichaam gewoon niet, ik voer er steeds een gevecht mee. Wil zo graag dat ik gewoon weer kan genieten!
Verder moet ik mijn paardje de hele week missen en dat vind ik echt erg! En dan zou je zeggen ga dan niet, maar ik heb ook een bepaalde verplichting naar mijn zusjes en misschien doet het me wel goed!

**Geplaatst**: 20-04-10 21:59

Geplaatst: 20-04-10 21:59

Zo, ik ga nog even verder met reageren:
Wendel Ik was je niet vergeten hoor.. Fijn dat longproblemen uitgesloten zijn. Hooikoorts komt heel veel voor.. Mijn moeder heeft het ook, erg vervelend maar inderdaad niet levensbedreigend gelukkig. Zij is erg te spreken over medi-nose, een gek apparaatje dat je in je neus stopt een paar minuten per dag..
Wow wat super dat je weer op je paard hebt gezeten na 6 maanden! Positief bericht, zeker dat je ervan hebt genoten! super +:)+

Fijn om te horen dat je weer beter in je vel zit.
Nu telefoontje maar afwachten deze week..

PW haha leuke actie van Dinky dat ie je kip heeft gejat, en wat goed dat je er om kon lachen!
Hoe vaak ga je eigenlijk naar een haptonoom? Dit lijkt me namelijk ook wel de ideale persoon om te bespreken hoe erg je soms van jezelf walgt..?

Maaike Spannend dat je opgaat bouwen en vind het opbouw schema wat jou arbo voorschrijft veel fijner en beter klinken dan die van mij eigenlijk.. Ik begon ook met 2 dagen 2 uurtjes, maar dit word iedere week met een uur en een dag opgeschroeft, wat betekend dat ik deze week op 4 dagen 4 uur zit en volgende week dus al op 5 dagen 5 uur!
Erg goed dat je nu een steuntje en houvast hebt in het opbouwen! Was je daar deze week al mee begonnen eigenlijk? Zo ja, hoe gaat het tot nu toe?

Zillah Inderdaad een goed idee om vooral geen dingen 'even' te doen. Is moeilijk weet ik uit ervaring, maar erg goed dat je daar mee bezig bent!
Jeetje wat een gedoe zo'n rechtzaak.. Kan me heel goed voorstellen dat je het nu achter je wilt laten en dat het inderdaad niet zo makkelijk is om te zeggen die man moet even goed gestraft worden, als je dan ook nog eens bedreigd word door zijn familie.. En ik vraag me toch altijd af waarom rechtzaken en zeker met dit soort dingen, toch zo lang moeten duren..! ongelooflijk, hier heeft toch niemand wat aan..

Mistral Na ja leuk of niet leuk, ik moet zeggen dat ik me best goed voel, dus valt eigenlijk mee hoor. Maar bedankt voor je welkom

Hoe is het met jou verder nu? Mag ook via pb hoor, heb het idee dat je hier liever niet zoveel neerzet nu..

aikon Fijn om even wat positiefs van je te horen! Dat had je wel even nodig weer wat goed nieuws. Fijn dat je nu eindelijk een arts treft die het begrijpt en je niet afscheept met 'leer er maar mee leven', wat ik trouwens een ontzettend lompe reactie vind! Ben erg blij voor je. Eindelijk inderdaad een zonnestraaltje aan de horizon zoals je het zo mooi noemt!
Dat je verdrietig bent om je hond begrijp ik maar al te goed.. ik denk dan ook dat niemand het je hier kwalijk neemt dat je even niet reageerd op de rest. Het is ook niet niks om je beestje te verliezen, en ik denk dat de rest hier ook weet hoe belangrijk zo'n dier voor je kan zijn..
Sterkte :(:)

Lynniie Wat een vervelende situatie.. Ik ga mee met PW, ga langs je huisarts.. Je noemt wel wat symptonen die in de richting wijzen, even stil staan bij jezelf en wat rust pakken kan nooit geen kwaad. Je huisarts kan je verder helpen.. Burnout/overspannen kan ook op jonge leeftijd, ik ben zelf bijna 23 dus ook nog niet zo oud..

Biieniie Gefeliciteerd! Ik dacht eerst dat je 'last' van je schouders had, maar zie nu dat je bedoelt: er valt een last van mijn schouder!

Hoe was het bij je paardje?

Nou, ik voel me eigenlijk best goed. Ben wel best druk geweest met van alles, maar voel me eigenlijk best goed, wel nog wat moe soms..

Snap alleen even niet zo goed waarom mijn ouders en zusje hier zo anders over denken..

Vanavond aan tafel gesproken en zij vinden dat ik nog helemaal niet beter ben.. Ze zien niet zoveel verbetering en vinden dat ik nog steeds niet in mijn hum ben en nog helemaal niet zo fit ben als ik zeg me te voelen..
Waarom voel ik me dan wel beter als daarvoor..? Hou ik mezelf voor de gek.. ? Vind ik het gewoon zo fijn om te zeggen tegen iedereen dat ik me zo veel beter voel, omdat dat lekker voelt..? ik weet het niet.. ik zal er vanzelf achter komen, maar begin te twijfelen aan mijn eigen beeld, omdat dit niet overeen komt met hoe mijn familie het ziet, die toch het dichts bij me staan.. Ze zullen het niet voor de grap zeggen..

Het werk vorige week(3 dagen 3 uur) ging goed en heb nog geen moment gehad dat het niet ging ofzo..
Heb wel de afgelopen dagen lichamelijk weer wat minder energie merk ik. Werd donderdagavond opslag verkouden en heb me het hele weekend enorm brak gevoeld, slap, moe, koppijn en verrot van de verkoudheid. Ook wel weer flink wat geslapen tussendoor bedenk ik me nu..
Heb zondag wel flink geklust in de wei omdat ik dat nou eenmaal afgesproken had en 's middags een verjaardag gehad wat overigens echt gezellig was. Voelde me eindelijk weer op mijn gemak tussen de mensen en heb echt gelachen.
Maandag voelde ik me wel weer helemaal rot, misselijk en echt ziekjes, alles was gevoelig, mijn spieren enzo.. Heb dus mijn werk ook afgebeld. Hele dag op bed gelegen en veel geslapen. Vandaag voelde ik me al wel veel beter op een beetje koppijn na en nog wat moe, maar heb toch mijn werk gebeld dat ik nog even thuis blijf. Ben trots op mezelf, want normaal gesproken was ik wel gewoon gegaan als ik me 'een beetje' niet zo lekker voelde.. Morgen wel weer 4 uurtjes dus naar het werk.

Vanmorgen naar de dokter geweest en zij gaat voor mij uitzoeken of er in tweedelijns hulp iets mogelijk is, dat word vaak nog wel vergoed. Ik ben benieuwd..
Ze vond dat ik erg realistisch was en goed kon verwoorden waarmee ik nog hulp wilde. Heb zelf ook wel het idee dat ik dingen wat beter op een rijtje ga krijgen en dat ik gewoon graag nu wil investeren in mijzelf en niet zomaar weer verder wil zoals eerst.. (al heb ik daar nu misschien wel weer een begin mee gemaakt, wat misschien is wat mijn ouders mij duidelijk willen maken..?)

Ook denk ik dat ik de confrontatie met mezelf nog niet helemaal ben aangegaan, voel me lichamelijk en emotioneel veel beter, maar denk dat ik van alles doe en me daar goed bij voel, omdat ik dan niet bij mezelf stil sta. Apart was namelijk wel dat ik bij de dokter toch weer even de brok in de keel had en tranen in mijn ogen toen ik vertelde dat ik het idee had dat er vanbinnen bij mij nog iets zit wat er nog uitmoet en dat ik dat niet voel zolang ik het wegstop. Eigenlijk wil ik hier dan ook bewust hulp bij om die confrontatie aan te gaan.. Het moet er gewoon nog uit.. He, helder momentje weer :)*

**Geplaatst**: 20-04-10 22:15

Geplaatst: 20-04-10 22:15

Gogo Jeetje wat een rare situatie met je ex pony! Als ik het goed begrijp is ze dus al weg..?! Wat een raar en geheimzinnig gedoe..
En het delen van je paard is ook moeilijk! ken het niet willen loslaten maar al te goed! Heb daar ook moeite mee, of na ja had.. Je wilt toch het liefst alles zelf doen..

Ook ik ben 2x daags en soms 3x daags bij de wei, mijn shet mag geen hele dagen op het gras ivm hoefbevangenheid dus begin
's ochtends met hooi en probeer haar 's middags met masker de wei in te zetten, vaak nog even wandelen en 's avonds weer voeren..
Hebben ze bij jou op stal geen weiland..?

Fijn dat het gesprek met de bedrijfarts goed verlopen is! Vind je het zelf niet snel om volgende week alweer halve dagen te gaan werken? Of heb je het gevoel er wel aan toe te zijn?
Probeer te genieten van je dagen in Texel.. Hopelijk lukt je dat..
Vervelend van je angsten om ziek te zijn.. Heb je het hier ook met de bedrijfsarts over gehad?

**Geplaatst**: 21-04-10 10:10

Geplaatst: 21-04-10 10:10

Zwelgje: Jij weet ook precies de goede vragen te stellen. Ze zetten mij aan het denken, pijnlijk maar wel goed, want alleen dan kom ik verder. Hoe gek het misschien ook klinkt, bedankt daarvoor!

Je hebt helemaal gelijk dat het vooral uiterlijk is waar ik mee worstel. Mijn persoonlijkheid af en toe ook nog, maar dat is al een heel stuk verbeterd. Mijn moeder heeft eigenlijk nooit echt gereageerd of adviezen gegeven. Eigenlijk heb ik het er met haar ook niet vaak over gehad. Ik denk dat ze gewoon niet weet wat ze moet zeggen. Ik neem het haar ook niet kwalijk, maar vond het wel heel jammer. Werd het eigenlijk even bevestigd dat ik bij niemand echt mijn verhaal kwijt kan.

En dan je vraag over de haptonoom. Prikkel je me ook mooi even mee. Ik ga al vanaf begin januari niet meer

Ik moet nog steeds een nieuwe afspraak maken, maar ik durf niet zo goed. Aan de andere kant hou ik me voor dat ik het niet meer nodig heb, maar ik denk dat ik dat gewoon een mooi excuus vind om niet te hoeven bellen of mailen. Misschien heb je helemaal gelijk dat dit een mooi onderwerp is voor bij haar. Het is wel een heel lief mens. Punt is dat je in je ondergoed daar op een bank ligt en dat wil ik eigenlijk gewoon niet meer omdat ik me voor mezelf schaam. Misschien moet ik haar een mail sturen en het uitleggen? Of is dat gek? Dat is voor mij makkelijker dan bellen en het uitleggen..

Wat naar om van je familie te horen dat ze vinden dat het nog niet zo lekker met je gaat. Dat is zo rot om te horen, zeker als je er zelf anders over denkt. Moeilijke situatie, het kan heel goed zijn dat je je wat beter voelt. En omdat je je zwaar ellendig gevoeld hebt, ben je al snel tevreden. Daarbij voelt het inderdaad ook fijner om tegen mensen te kunnen zeggen dat het weer beter gaat. Dus ja, eigenlijk hou je misschien jezelf voor de gek. De enige die dat echter kan bepalen ben jij zelf. Ik doe het trouwens ook nog regelmatig. Dan geloof ik zelf echt dat het wel aardig gaat, terwijl het eigenlijk helemaal niet zo is..

Fijn om te lezen dat het werken je wel goed af ging. Hou wel de lichamelijke signalen in de gaten. Moeheid en verkoudheid zijn tekenen dat je voldoende rust moet nemen. Goed dat je maandag je werkt hebt afgebeld en naar je lichaam geluisterd hebt. Je mag trots zijn op jezelf!

Goed dat je bij je huisarts geweest bent en zo kan verwoorden waar je hulp bij wilt. Echt sterk

Heel mooi het heldere moment. Vluchten in bezig zijn doen er meer hier. Ik ga ook het liefst de confrontatie met mezelf uit de weg, maar het gaat niet langer. Goed dat jij ook voelt dat er nog het een en ander uit moet. Je laatste woorden verklaren voor mij dat je familie jou niet zo goed ziet als jij zelf...

Biieniie: (Toch de i's he

)
Wat fijn dat je aangenomen bent! Geniet er lekker even van meid!

Gogo:Dank je voor je lieve woorden. Inmiddels gaat het weer wat beter tussen mijn vriend en mij. Hij heeft ook aangegeven dat hij nu pas door heeft hoe slecht ik me soms voel en dat ik dat mijn boosheid niet op hem bedoeld is. Hij zei ook dat het af en toe wel moeilijk is omdat tijdens zo'n heftig moment voor ogen te houden. Ik vond het heel fijn dat hij zich zo uitsprak. Ik begrijp dat gewoon ook heel goed. Als iemand zo tekeer gaat tegen je, geloof ik graag dat het niet makkelijk is om dan tegen jezelf te zeggen: Het is niet zo bedoeld. Ik heb in mijn boosheid, eenzaamheid en verdriet getypt. Nu realiseer ik me weer hoe hard hij zijn best doet om me te begrijpen. Als hij niet om me zou geven zou hij niet al al die tijd bij me geweest zijn...

Wat goed dat je de mensen van je vorige pony hebt aangesproken, wat jammer dat ze zo reageerden. Heel jammer dat ze zo geheimzinnig doen. Dat maakt jouw negatieve gevoel alleen maar groter. Moeilijk hoor. Hopelijk kun je het een beetje loslaten, maar dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan, dat begrijp ik maar al te goed.

Fijn dat je een aardige bedrijfsarts had. Het is prettig om op deze manier weer te beginnen met je werk. Wat vind je zelf van halve dagen? Zie je dat zitten? Wat vervelend dat je zo'n last hebt van die angst. Ik ken iemand die dat ook heeft, dat ze haar eigen lichaam niet vertrouwt enz. Lijkt me heel lastig. Wel heel goed dat je je angst aan gaat en toch naar Texel bent gegaan. Ik ga het weer vragen, sorry ik kan het gewoon niet onthouden, heb je ook therapie? En dan vooral gericht op het omgaan met je angsten? Ik denk dat dat je veel verder zou kunnen helpen namelijk.

Kun (en wil) je uitleggen wat je bedoelt met bepaalde verplichtingen? Ik begrijp dat niet helemaal en kan me niet zo goed een beeld vormen hoe of wat.

**Geplaatst**: 21-04-10 11:52

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-04-10 11:52

Ik heb zometeen een gesprek met mijn behandelaar.
Zie er heel erg tegenop. Heb geprobeerd wat dingen op papier te zetten, maar heel ver kwam ik niet. Gadver, ga het liefst mijn bed weer in. Ben misselijk van de spanning.

**Geplaatst**: 21-04-10 13:37

Geplaatst: 21-04-10 13:37

PW
Ik moest net al aan je denken, dat je het gesprek hebt. Snap dat je gespannen bent, logisch.
Ik hoop dat je in het gesprek hebt kunnen zeggen wat je wilde zeggen. Goed dat je in ieder geval iets op papier hebt gezet.
Ik vind het knap dat je deze confrontatie aan bent gegaan. Je was het niet eens met hoe hij reageerde. Als je de makkelijke weg
had gekozen, had je je rot gevoeld over zijn reactie destijds, maar er niets mee gedaan. Ne ga je de confrontatie aan, je kiest
een moeilijke weg en dat is superknap! Maar ook lastig. Hoop dat je ook ziet, dat, wat er ook uit het gesprek komt, het al een hele
knappe beslissing was om de confrontatie aan te gaan en je hart te luchten. Ben benieuwd hoe het gegaan is.
En oh.. wat herken ik je reactie over de haptonoom. Op de momenten dat ik me goed voelde, vond ik het fijn. Maar op de momenten
dat ik me niet fijn voelde, ging ik liever niet dan wel. Als je je er nog niet goed bij voelt, zou ik de stap naar haptonomie nu nog niet maken.
Ik denk, maar dat moet je natuurlijk zelf beslissen, dat het nu teveel van je zou vragen. Wel is het het overwegen waard als je weer wat sterker in je schoenen staat en het ziet zitten.

Zwelgje
Wat herken ik me in jouw laatste stukje over confrontatie, je beter voelen, maar stiekem weten wat er van binnen meer uitmoet. Bezigblijven om het uit de weg te gaan.. Ik had het zelf kunnen schrijven. Ik vind ook dat ik beter ben, maar word ook aan alle kanten (familie, vrienden, dokter, psych) tegengehouden omdat ze me nog niet veel beter vinden. Lastig he?
Ik vind het knap dat je je ziek hebt gemeld en thuis bent gebleven. Wat fijn dat het wrken goed gaat. Dat je lichaam tegen je ging werken, komt misschien ook omdat het allemaal wel weer erg vermoeiend is. Je gaat weer naar je werk etc. Je lichaam geeft aan dat het misschien toch even teveel was en trok aan de rem. Goed in de gaten houden hoor!
Ik ben vandaag begonnen en ik vind het vééél te weinig. Het liefst ga ik elke dag de hele dag, maar mag gewoon niet. Heb me er nu bij neergelegd en anderen letten er ook op. Als ik na 2 uur niet wegga, word ik weggestuurd. Ik heb moeite om die grens aan te geven, want vind het gewoon wel leuk, dus moeten anderen mijn grenzen, wat werken betreft, in de gaten houden.
Wat betreft de balans tussen hyper en depri.. nog niet echt. Het is of het één, of het ander. Mijn hyper buien is hoe ik voor mijn depressie was, het had toen geen depri kant. Maar van de hyperbuien had ik toen ook al last van. M'n huisarts en psych hebben er overleg over gehad. Want als ik zo hyper blijf (ook als de depri kant weg is) is dat in de toekomst niet goed. Ze omschreven het zo: Ik ben een sneltrein en raas voorbij aan het verleden en heden (daar denk ik niet over na/onderdruk ik) en kijk alleen maar naar wat ik in de toekomst moet/wil etc. Zo ontloop ik het verleden/heden, denk continue een stap verder en haal dus geen voldoening en uitdaging met de dingen waar ik NU mee bezig ben, want ik ben niet bewust bezig met nu.

GoGo
Wat fijn dat het gesprek met de bedrijfsarts goed is verlopen. Vind je het niet veel om opeens halve dagen te gaan werken? Zie je er tegenop, of heb je er juist ook wel weer zin in?
Ik hoop dat een Texel je goed doet. Even er lekker uit en uitwaaien op het strand. Snap dat je angst om ziek te worden daar groter is, je zit toch "gevangen" op een eiland. Ik hoop dat je het een beetje naast je neer kunt leggen, maar het lijkt me lastig.
Wat een raar gedoe met je expony! Lijkt me vervelend dat het zo'n vaag verhaal is

Biieniie
Gefeliciteerd met je baan, dat zal een opluchting zijn!
Hoe is het verder met je?

Ik ben vandaag braaf 2 uurtjes naar het werk geweest. Vond het veel te kort, maar aan de andere kant stop ik dus op tijd, in ieder geval voor ik me niet goed voel. Zo hou ik er een positief gevoel aan over. Opzich ook goed.
Morgen weer 2 uurtjes en dan naar de huisarts om m'n hechtingen op m'n rug eruit te laten halen. Heb ik gelijk een stok achter de deur om op tijd weg te gaan op m'n werk.
Heel raar, maar heb geen idee wat de psych gisteren gezegd heeft. Ik zei gisteren bij haar al dat wat ze zei, niet bij mij binnenkwam. Had ik toen al in de gaten. Nu zou ik werkelijk waar niet weten wat we hebben besproken. Zonde. Ik schrijf het na de sessie vaak op, of vertel het tegen iemand, zodat ik het onthoud. Nu wist ik het al niet meer toen ik buitenstond.

**Geplaatst**: 21-04-10 14:05

Geplaatst: 21-04-10 14:05

Maaike: Het gesprek ging weer niet door. 5 minuten voordat ik thuis weg zou gaan belde hij weer af. Gelukkig heeft hij vanmiddag om 4 uur nog wel een plekje. Eigenlijk heb ik niet veel op papier staan hoor. En al helemaal niet over het vorige gesprek. Ik twijfel zelfs of ik daar nog wel over moet beginnen. Vind het allemaal heel moeilijk...

Over de haptonoom heb je misschien wel gelijk. Ben ik er nu nog niet aan toe. Ik zal er nog eens over nadenken. Aan de andere kant ben ik bang dat ik dan gewoon ouderwets aan het vermijden ben.

Goed dat je je aan de twee uurtjes hebt gehouden.
Jammer dat je zo weinig aan je gesprek hebt gehad gisteren. Ik zou dit de volgende keer wel met haar bespreken, hoe moeilijk dat ook is. Het is wel de bedoeling dat je er uiteindelijk verder mee komt.

**Geplaatst**: 21-04-10 14:25

Geplaatst: 21-04-10 14:25

De afspraak om 4 uur gaat ook niet door.
Geen idee wanneer ik nu kan. Ik baal er echt van...

**Geplaatst**: 21-04-10 17:17

Geplaatst: 21-04-10 17:17

Zwelgje: Uit jou verhaal begrijp ik wel dat je op goede weg bent, het is alleen wel erg belangrijk om nog uit te zoeken wat en van binnen blijft knagen! Want dit gaat je opbreken anders. Wat jou familie betreft, dat ze vinden dat het niet zo goed gaat. Zij kunnen niet in jou hoofd kijken en voelen hoe jij je voelt. Misschien zijn het kleine verbeteringen en korte stukjes die jij je beter voelt maar ze zijn er wel. Twijfel niet aan jezelf hoor, anders breekt dat je opnieuw op. Wel super goed van je, dat je, je grenzen aan hebt gegeven wat betreft werken, je moet nu gewoon voor jezelf kiezen.
En over het werken ik had het eigenlijk niet over nagedacht of het veel is? Ik was allang blij dat ik halve dagen mocht beginnen, ik weet niet hoe snel ik op moet bouwen dat moet ik nog bespreken maar als het voorlopig zo kan ben ik wel blij.
Over je vraag of het bij ons weiland is:
Ja dat is er wel maar je moet ze er zelf opzetten en afhalen, en aangezien stal bij mij niet om de hoek is. Ik zet hem er wel op hoor maar hij is nog aan het opbouwen en zit nu op twee uur. Maar dan ga ik niet naar huis dus blijf ik op stal. Met rijden er bij zit ik al met al dan alsnog 5 uur lang op stal 8-)

Pw: Ik vind het wel erg bijzonder dat jou behandelaar steeds afzegt!! Geen normale gang van zaken, hoe lang heb je hem nou niet gepsproken? Ik zou hier ook erg kwaad om worden.
Wat jij zegt over dat je van jezelf walgt en het rot vind dat de zomer er aan komt herken ik heel erg. Het is een rot gevoel, en dat je dan niet naar de haptonoom wil begrijp ik heel goed. Ik zou dit ook niet pushen als ik jou was maar naar jezelf luisteren. Ik heb ademtherapie en moest laatst op een bed liggen en oefeningen doen met me ogen dicht, ik voelde me toen al heel onveilig en schaamde me. Terwijl ik mijn kleren nog aan had.
En ik heb inderdaad een psygoloog waarmee ik over deze problemen van angst kan praten maar dat durf ik niet zo goed!
Ik ben zo bang dat ze zegt owh ja daar moet je mee naar de dokter want dat kan wel eens erstig zijn. Het is eigenlijk angst voor angst. Beetje verwarrend. En wat ik bedoelde met een bepaalde verplichting naar mijn zusjes, is dat ik met ze heb afgesproken om naar Texel te gaan want daar wonen ze, dus ze hebben op mij gerekend. En ik heb al zo vaak het gevoel dat ik er te weinig voor ze ben dat ik vond dat ik het niet kon maken om nu weer niet te gaan! Snap je?

Maaike:Het fijt dat je niet weet wat je hebt besproken met je behandelaar betekent dat je er met je hoofd niet bij bent. Weet je wel waar je dan wel aan zat te denken toen je daar zat? Want dit moet je dan eigenlijk bespreken. Ik herken het wel hoor dat je gewoon op de automatische piloot aan het praten bent, maar eigenlijk open je, je dan niet helemaal voor je behandelaar toch?
Weet je al wat meer over die auto-imuum ziekte?

Ik heb vandaag tot 13 uur in me bed gelegen, ik had geen zin om er uit te komen, omdat ik al weer weet dat ik dan ga malen. Toen ben ik naar de haflinger van me zusje gegaan en heb even lekker gereden. Opzich ging dit wel, maar soms slaat de angst weer toe en word ik helemaal slap, BAH. Dan lig in mijn hoofd al tussen 4 planken.
Mijn zusjes zijn naar school en werk dus zit hier ook een beetje alleen. Misschien ook wel goed.
Ga zo maar even koken denk ik, moet toch goed voor ze zorgen mijn oogappels

**Geplaatst**: 21-04-10 18:41

Geplaatst: 21-04-10 18:41

Gogo: Angst voor de angst ken ik wel. Vervelend is dat, maakt het alleen maar lastiger. Toch is het goed om het wel bespreekbaar te maken. Maar dat weet je zelf ook wel. Goed dat je vanmiddag toch nog iets ondernomen hebt en lekker de haflinger van je zusje gereden hebt. Ik begrijp wel wat je met verplichting bedoeld als je het afgesproken hebt. Bedankt voor je uitleg. Heb je nog iets lekkers klaargemaakt voor je zusjes?

Ik zou eigenlijk vorige week donderdag een gesprek hebben met mijn behandelaar, wat niet doorging omdat hij met zijn zoontje in het ziekenhuis was. Nu ging het om half 1 weer niet door, omdat hij weer met zijn zoontje naar het ziekenhuis moest. Hij dacht dat hij vanmiddag wel weer terug zou zijn, vandaar mijn afspraak om 4 uur. Maar die werd dus ook afgebeld. Zal nog wel niet zo goed gaan met zijn zoontje. Ik begrijp wel dat het overmacht is, maar vind het daardoor niet minder vervelend. Zit iedere keer in spanning en dan gaat het niet door.

Ben net even samen met mijn vriend en Dinky naar het hondenstrandje geweest. Heeft twee leuke foto's opgeleverd.

**Geplaatst**: 21-04-10 18:49

Geplaatst: 21-04-10 18:49

Heb nu even niet de tijd om te reageren, doe ik hopelijk vanavond even..
Ik ga nu met mijn moeder schilderen.. Ik teken of schilder graag, vooral vroeger veel, maar eigenlijk gun ik mijzelf daar nu de tijd niet echt meer voor, het komt er nooit van. Dus heeft mijn moeder ons samen opgegeven voor een schilderles op woensdagavond.

Verder gaat het minder, ik heb mijn relatie gisteren verbroken, dus ff moeilijk..

**Geplaatst**: 21-04-10 18:50

Geplaatst: 21-04-10 18:50

Pw: We zijn nu even aan het koken:) Couscous!
Wat een leuke foto's van Dink! En wat heerlijk dat er beesten op aarde zijn! Die je niets hoeft uit te leggen en die geen ruzie met je zoeken. Die niet constant aan je trekken en er altijd voor je zijn!!
En al ben je wel eens een beetje onredelijk, ze staan er toch weer voor je.
Count your blessings zeg ik altijd tege mezelf, niet dat het makkelijker word, maar door soms te beseffen wat je wel hebt kan je, je toch wat fijner voelen!
Ik hoop dat je behandelaar je snel belt, en probeer je gedachten ergens anders op te zetten!

**Geplaatst**: 21-04-10 21:38

Geplaatst: 21-04-10 21:38

Zwelgje: Wat goed dat je moeder jullie heeft opgegeven voor een schilderles. Hopelijk geeft het je wat afleiding en kun je er misschien zelfs een beetje van genieten. Wat naar dat je je relatie verbroken hebt. Zag je het niet meer zitten? Sterkte :(:)

Gogo: Lekker hoor couscous. Kan ik ook wel weer eens maken

Ik hoop ook dat hij snel belt, ik zie het wel. Morgen in ieder geval weer naar de groep en daarna naar een vriendin. Ze heeft een trimsalon en ik ga daar Dinky dus eens even in bad doen. Hij komt niet helemaal lekker door zijn vacht heen en dat jeukt hem een beetje. Even lekker wassen dus en ondertussen bijkletsen met mijn vriendin.