Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
spicegirl schreef:een van de ergste dingen : het verdriet , dat ik iedereen doe, waar ik van hou..
spicegirl schreef:ik weet zeker dat ze het me niet verwijten.
maar ik doe ze toch verdriet..
Billy1970 schreef:Ach wat rot dat je het zo voelt, want jij bent het niet die je naasten verdriet doet, het overkomt jullie allemaal!
En inderdaad, hoe rot ook om uit te spreken, deze tijd die je nog hebt, zal wel tekenend zijn voor jouw geliefden, en is ook de eerste tijd qua herinnering nog best overheersend.
Ik heb dat na het overlijden van mijn vader in elk geval wel zo meegemaakt, de tijd die we nog hadden hebben we goed en positief proberen door te brengen en ook de afscheidsgesprekken (ja die hebben we wel gedaan) herinner ik me nog levendig. En ook al hebben we erg veel verdriet gehad, het was wel fijn dat we het zo hebben kunnen afsluiten. Dat is heel waardevol geweest. En natuurlijk wilde ik liever dat ik mijn vader nog lang had mogen meemaken, maar geen moment heb ik hem dat zelf verweten, daar was maar een schuldige aan en dat is die rot ziekte!
Heel veel sterkte samen....