Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-03-09 23:10

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 10-03-09 23:10

PW fijn dat er voor je eigen gevoel schot in komt. Je op je gemak voelen is stap 1 als dat er niet is werkt een behandeling ook niet optimaal.

CIV is het financieel echt nodig aan de slag te gaan? Als je nog twijfeld aan je eigen gevoel en of je het kunt kun je beter nog aan jezelf werken zodat je straks sterker aan je nieuwe baan kan beginnen!

Heb dit weekend ook een tegenslag gehad plus de druk die op school word opgevoerd bah.

**Geplaatst**: 11-03-09 13:10

Geplaatst: 11-03-09 13:10

CIV schreef:
Hey PW, het is maar rustig hier. Dan begint je training al snel, wacht je allang op hulp? Gelukkig zijn het mensen waarbij je je op je gemak voelt. Hopen dat het je helpt. Hoe gaat het verder met je?

ruim 3 1/2 maand ben ik al aan het wachten zonder dat er iets concreets is gebeurd. Daarom ben ik wel blij dat er eindelijk een beetje wat lijkt te gebeuren. Ben ook nog aangemeld voor een basiscursus cognitieve vaardigheden, maar ik weet niet wanneer die start. Verder heb ik vrijdag eindelijk mijn eerste gesprek met m'n behandelaar.

**Geplaatst**: 11-03-09 13:55

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 11-03-09 13:55

3.5 maand? waarom moet dat zo gruwelijk lang duren zeg. Sterkte zeg pollewoppy!

**Geplaatst**: 11-03-09 17:24

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 11-03-09 17:24

Het schijnt normaal te zijn binnen de psychiatrie. En dan te bedenken dat ik via de crisisdienst binnen gekomen ben en alles 'versneld' in werking is gezet. Vraag ik me af hoe 'snel' ze normaal gesproken dan zijn...

**Geplaatst**: 11-03-09 19:46

Geplaatst: 11-03-09 19:46

Snel zijn ze hier ook niet, ik moest ook 2 maanden wachten totdat ik op gesprek kon komen bij de Psycholoog. Toen zijn mijn ouders even gaan bellen en kon ik wel iets eerder terecht. Voor mn gevoel duurde het erg lang.

Fairytail gaat het alweer iets beter met je? Voor de financien hoef ik het niet te doen maar het zal wel lekker zijn straks weer wat ruimer bij kas te zitten. We zullen zien wanneer er iets komt, mijn vriend vertrekt over 9 weken al op uitzending dus voor die tijd wordt toch wel krap. Hoopte dan wel aan het werk te zijn en mn draai weer te hebben gevonden. Vrees alleen dat de dagen zolang gaan duren als ik niemand zie, kan zelf wel overal naartoe maar er komt dan toch niemand meer thuis. Zal wel vreemd worden.

**Geplaatst**: 11-03-09 20:30

Geplaatst: 11-03-09 20:30

Ik kan me dat heel goed voorstellen. Ik heb dat nu al dat mijn vriend er een paar avonden niet is. De dagen lijken zo lang soms als je alleen bent. Ik kan het niet helemaal goed onder woorden brengen, maar iedereen om je heen is zo druk en jij loopt dan maar een beetje rond met je ziel onder je arm. Op zich zou het in dat opzicht dan inderdaad goed zijn om wat regelmaat te hebben door bijvoorbeeld werk. Moet je er uiteraard wel klaar voor zijn.

Edit: Oke lekker vaag verhaal, ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel

**Geplaatst**: 11-03-09 21:12

Geplaatst: 11-03-09 21:12

Pollewoppy schreef:
Ik kan me dat heel goed voorstellen. Ik heb dat nu al dat mijn vriend er een paar avonden niet is. De dagen lijken zo lang soms als je alleen bent. Ik kan het niet helemaal goed onder woorden brengen, maar iedereen om je heen is zo druk en jij loopt dan maar een beetje rond met je ziel onder je arm. Op zich zou het in dat opzicht dan inderdaad goed zijn om wat regelmaat te hebben door bijvoorbeeld werk. Moet je er uiteraard wel klaar voor zijn.

Edit: Oke lekker vaag verhaal, ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel

Dit herken ik heel erg PW!

Ik heb dit vooral t smorgens. Ik sta dan echt om me heen te kijken wat ik moet, terwijl ik donders goed weet dat ik me moet aankleden, opmaken, tandenpoetsen, spullen pakken, jas aan en gaan met die banaan. Maar vaak wilt het gewoon echt niet. Dan moet mn vriend me aan sporen om iets te doen

Ik zit echt in dilemma! Ik merk aan mezelf dat het niet gaat met werken. Ik ben gewoon echt doodmoe als ik thuis kom. Zou eigenlijk ook maar een uur geconcentreerd aant werk zijn, maar ben nu toch 3- 5 uur aant werk per dag. Minder zou niet kunnen, dus dan zou ik me volledig ziek moeten melden, en dan kom ik uit op 5 uur betalen per week omdat ik maar een 5 uren contract heb.
Zucht, moeilijk allemaal.

Heb gelukkig niet veel last van mn tabletten, hoe was dat bij jullie?

**Geplaatst**: 11-03-09 22:40

Geplaatst: 11-03-09 22:40

PW, dat klopt zoals jij het zegt. Als mijn vriend thuis is dan heb ik ook een doel, dan 'moet' ik iets doen maar als hij er niet is dan denk ik, morgen weer een dag of voor wie zou ik het doen?Het lijkt ook altijd of het gras bij een ander groener is maar ik weet wel dat dit geen waar is. Aan mij zie je vanbuiten ook niets maar vanbinnen gaat er toch wel degelijk iets mis. Ben benieuwd hoe het zal gaan als ik straks 6 maanden alleen zit, misschien valt het wel mee.

Samantha, vervelend dat het niet lukt met je werk, is er geen optie om minder te gaan werken?of is dat niet mogelijk? Succes in ieder geval, hoop dat je een passende oplossing vind. Toen ik nog werkte zat ik daar als 'een kip zonder kop' er kwam niets meer uit mn handen terwijl ik normaal toch altijd wel bezig was. Achteraf had ik al langer tekenen van een burnout maar ik kende en herkende het niet. Ik had niet veel last van mijn medicijnen, alleen dat ik niet mocht autorijden dan, ik had slaappillen en kalmeringspillen gekregen. AD hebben ze wel geadviseerd maar ik wou het graag zonder proberen.

**Geplaatst**: 11-03-09 23:29

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 11-03-09 23:29

ik heb morgen even een paar dingetjes die ik kwijt wil en lees ik ff bij, ben nu op ga slapen,... dag ladies!Wel fijn dat jullie er nog zijn, geeft wat veiligs om op terug te vallen!

**Geplaatst**: 11-03-09 23:30

Geplaatst: 11-03-09 23:30

Dat heb ik ook wel een beetje, maar ik kan ook wel heel erg genieten van de rust in huis als ik lekker alleen ben

Maar het kip-zonder-kop gevoel is echt killing. Dingen doen om je eigen problemen maar te ontlopen, gewoon de meest rare dingen!! En echt, het is allemaal angst/vluchtgedrag!!

Maar moet wel zeggen dat het de laatste tijd steeds beter met me gaat

Weltruste meissie!

**Geplaatst**: 12-03-09 01:07

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 12-03-09 01:07

Petulan dat is goed om te horen. Bij mij is mijn vriend ook nog de drijvende moter van regelmaat. Als hij er is moet er eten op tafel komen, koffie enz. Als ik alleen ben kan ik vergeten boodschappen te doen of eten te koken omdat ik ergens in verzonken zit. Vroeger had ik nog het gevoel van naar de paarden moeten maar nu ik op kamers ben en een ander verzorgpaardje heb (niet echt een klik mee) heb ik dat helemaal niet meer en heb ik naast school dus eigenlijk geen enkele verplichting.

**Geplaatst**: 12-03-09 01:20

Geplaatst: 12-03-09 01:20

Hoi Allemaal,

Ik heb ongeveer een jaar geleden denk ik voor het laatst hier geschreven. Het ging toen helemaal niet goed met me..
Kort daarna heb ik mijn paard moeten verkopen omdat ik het helemaal niet meer kon opbrengen, financieel gezien. En laat dat nou het enige zijn waar ik nog lol in had..

Ik heb een hels jaar achter de rug, met ups, maar ook vele downs. Toen mijn pony net verkocht was ben ik meteen aan het werk gegaan. Zolang ik druk bezig was, was er niks aan de hand. Toen brak de rustige periode aan op mijn werk.. En begon mijn piekeren weer. Uiteindelijk in de ziektewet beland en cognitieve gedragstherapie gehad. Dit heeft me veel geholpen!
Jeetje, ik dacht echt zo slecht over mezelf, ik plaatste mezelf altijd onderaan. Zo onzeker.. En dat eigenlijk allemaal onbewust. In die periode ben ik ook gaan samenwonen met mijn vriend. Hij heeft echt wat met mij te stellen gehad. Het weer verhuizen viel mij heel zwaar. Vele huilbuien gehad, en ik was kwaad, vooral op mezelf. Langzaamaan krabbelde ik weer op en wende aan mijn huis.
Toen ben ik vol goede moet begonnen aan een nieuwe baan, waar ik beter op mijn plek zat. Het ging al veel beter met me. Ik had weer wat om handen, en had niet het gevoel dat ik nutteloos thuis zat. De eerste weken waren zwaar, loeizwaar! Het ging helemaal lekker, en mijn huilbuien werden minder.
Begin dit jaar heb ik het paardrijden weer opgepakt, ze respecteren me daar en laten me in mijn waarde. Heel fijn! Ik ben weer nieuwe vrienden aan het maken, en voel me niet meer zo alleen.
Toen kwam er een tegenslag, voor mij de test hoe ik hiermee om zou gaan. Ik kreeg ontslag, reorganisatie.. Even leek ik weer in mijn oude gedrag terug te vallen maar dankzij hetgeen wat ik heb geleerd bij mijn therapie wist ik het snel om te buigen. Ik ben niet bij de pakken neer gaan zitten, ik ben lekker gaan solliciteren en genieten van mijn vrije dagen.
Maandag begin ik met mijn nieuwe baan, en ik vind het heel spannend. Ik moet echt moeite doen om niet onzeker en angstig te worden. Het is niet makkelijk, maar het gaat lukken!

Waarom ik dit hier schrijf? Ik wil jullie een hart onder de riem steken, het komt allemaal goed uiteindelijk!

**Geplaatst**: 12-03-09 11:34

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 12-03-09 11:34

Mag ik vragen wat voor therapie je hebt gehad Angela?

**Geplaatst**: 12-03-09 13:42

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 12-03-09 13:42

Cognitieve gedrags therapie, het doel was mijn denkwijze te veranderen en de negatieve spiraal te doorbreken.
Was heftig en erg intensief moet ik zeggen.

**Geplaatst**: 12-03-09 14:36

Geplaatst: 12-03-09 14:36

Met mij gaat het vandaag even iets minder. Twijfel of het wel goed doe met mn paardje, de tijd zal het leren en komt tijd komt raad. Moet vanavond weg om iets voor mn oma's verjaardag te regelen en daar heb ik ook helemaal geen zin, kan best zijn dat ik nog af ga zeggen.

Lekker dat het beter met je gaat Petulan. Het is erg fijn om te merken dat het leven ook weer leuk kan zijn, althans zo ervaarde ik het.

Fairytail, hoe doe je het dan als je vriend er niet is? Als mijn moter er niet is, dan ga ik veel contact zoeken met andere mensen, ben nogal een sociaal dier. Zo ga ik dan bij mn pa of ma eten, dat is gezelliger dan alleen. Wil dat straks ook gaan doen maar niet iedere dag, zal ook voor mezelf moeten zorgen. Vervelend dat het niet zo klikt met je verzorgpaardje, hoe komt het?

Angela, leuk dat je nog denkt aan de mensen hier. Goed om te lezen dat je nu weet hoe je met tegenslagen om moet gaan. Ik merk dat dit bij mij ook steeds beter gaat. Succes met je nieuwe baan, te begrijpen dat je angstig bent maar denk dat veel mensen dat hebben met een nieuwe baan. Gaat je vast lukken, doe het rustig aan. Als je straks tips voor me hebt hoe ik het het beste aan kan pakken, graag. Zit nu al een paar maanden thuis en het zal wel tegen vallen om weer aan de slag te gaan maar ik heb er wel zin in.

**Geplaatst**: 12-03-09 14:43

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 12-03-09 14:43

CIV: wat is er dan dat je twijfeld over je paarden en wat je ermee doet?

Als mijn vriend weg is zit ik vaak de hele dag aan school of andere dingen en vergeet ik dus dat ik naar de paarden moet en boodschappen doen. Ken hier in de stad eigenlijk niemand dus kom er verder ook niet uit.
Ik heb echt een enorme klik met het paard wat ik in de stad reed waar ik eerst woonde (loopt achterme aan enz.) deze merrie is heel lief hoord, rijd ook prima maar er is gewoon niet echt samenwerking. Ik stap erop geef de hulpen zij probeerd het te doen en dat is het. Zie er hier ook steeds vaker tegen op om te rijden hoewel ik dat met die merrie thuis helemaal niet heb. Maar daar moet ik ook gaan stoppen..

**Geplaatst**: 12-03-09 20:40

Geplaatst: 12-03-09 20:40

Angela_ schreef:
Cognitieve gedrags therapie, het doel was mijn denkwijze te veranderen en de negatieve spiraal te doorbreken.
Was heftig en erg intensief moet ik zeggen.

Zo ervaar ik het ook. Vooral mijn eerste sessies waren HEEL confronterend! Maar inderdaad, mijn leven heeft het wel echt een positieve impuls gegeven

**Geplaatst**: 13-03-09 22:18

Geplaatst: 13-03-09 22:18

Ben gisteravond niet meer weggeweest, heb voor mezelf gekozen, we spreken nu gewoon een andere x af. Vanmorgen weer paard gereden, was wat zenuwachtig maar het ging wel goed. De rest van de dag lekker bezig geweest in de tuin, met de hond gaan wandelen en vanavond even op mn nichtje, van 3 weken, gepast. Merk wel dat ik me de laatste dagen weer even iets minder voel (pijn op de borst, gespannen etc.) maar dat komt weer wel goed. Hoe gaat het met jullie? Fijn weekend alllemaal.

**Geplaatst**: 14-03-09 00:12

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 14-03-09 00:12

Hellow

Even laten horen ( sorry lezen ) dat ik ook nog leef.
Ik weet niet of het beter gaat of niet hier. Ik hoef iig niet meer te huilen en te doen. Maar aan de andere kant boeit me ook niks meer heb ik het idee. Vind het het een heel rare gewaarwoording iig.

**Geplaatst**: 14-03-09 12:38

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 14-03-09 12:38

hallo bokkers.
Ik zie dat dit een vrij hechte groep mensen is die hier post. Maar ik wilde hier ook graag mijn verhaal kwijt,misschien heeft iemand tips voor me.Een luisterend(lezend)oor(oog)is ook al fijn.

Sinds mei werk in gemiddeld 32 uur in de jeugdhulpverlening. Soms werkweken van 49 uur,soms 20.Geen peil op te trekken en soms ook erg lange diensten(11.30 tot 22.30 bijvoorbeeld).
Toen ik begon met die baan woonde ik samen. Sinds oktober woon ik alleen.
Ik woon met 2 katten en 3 fretten in een eengezinswoning,heb een pony,vrienden,en ik probeer een relatie op te bouwen.
Sinds vorige maand trek ik het allemaal niet meer. Ik vind mijn werk leuk,en vind de vrije dagen die ik soms heb(ook weleens door de weeks)fijn...
Alleen ik heb zoveel moeite een balans te vinden. Ik móet altijd zoveel van mezelf. Op het benauwende af. Zo werd ik vanochtend wakker en ik moet vandaag van mezelf boodschappen doen,naar stal,eten bij ouders,schoonmaken,kattebakken verschonen. Morgen ben ik ook vrij en maandag ook half. Ik moet ook nog 2 verslagen schrijven.
Alles is een "moet"voor me. En het liefste ook nog ingepland qua tijd.
Moeilijk is het voor me om hulp te vragen of om iets los te laten. Ik heb mijn trots opzij gezet en mama gevraagd of ze wat boodschapjes wil doen voor me. En of ik mag eten bij hen. Gelijk daarna voel ik me schuldig. Ik kan toch zeker zelf wel boodschapjes doen?Want ik kan nu ook mijn tijd verlummelen door op bokt te zitten,terwijl ik nog genoeg moet doen.
Zo is mijn denkwijze tegenwoordig heel erg.
Constant heb ik het idee dat ik me moet verantwoorden.
Want ik heb ook weleens dagen vrij achtereen dus wat zeur ik nou??

kent iemand dat gevoel?ik zit met mijn handen in het haar. Voel me futloos(niet depri),soms huilerig en vooral schuldig..

**Geplaatst**: 14-03-09 20:26

Geplaatst: 14-03-09 20:26

Welkom Darkchrystal, ik heb me hier ook pas aangemeld om mn verhaal te doen en ervaringen te delen. Al is het alleen maar om van je af te schrijven, dat kan soms al opluchten.

Voorheen was ik ook een 'druk baasje' ik moest heel veel van mezelf en legde de lat hoog, te hoog. Wilde de leuke vriendin zijn voor mn vriend, de steun voor familie en vrienden en daardoor cijferde ik mezelf weg. Ik ben mezelf dan ook "goed" tegengekomen vorig jaar en sindsdien heb ik het roer omgegooid. Ik kies nu voor mezelf en niets moet alles mag. Waarom zou iets vandaag moeten, morgen weer een dag. Dat viel zeker niet mee maar ik voel me er wel beter door. Het is jou leven en je moet het doen hoe jij het wilt, ik weet dit is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Hulp vragen vond ik ook moeilijk, vond het zelfs een teken van zwakte, maar het is menselijk en vind jij het erg als iemand jou om hulp vraagt? Ik niet, voel me zelfs weleens vereerd dus een ander misschien ook wel en anders kunnen ze het altijd aangeven.

Hoop dat je je weer beter gaat voelen, geniet van de leuke dingen en neem ook lekker wat tijd voor jezelf. Het is jou leven en je moet het doen zoals jij het wilt en waar jij je goed bij voelt. Pas goed op jezelf en als je wilt mag je me ook altijd pben.

**Geplaatst**: 15-03-09 13:43

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 15-03-09 13:43

Ik heb niet helemaal bij gelezen, daar kan ik me niet op concentreren. Sorry daarvoor, het is niet uit desinteresse.

Ik heb vrijdag een gesprek gehad met mijn behandelaar en dat geeft me wel moed. Het is een fijne arts / psychiater. Ze stelde ook voor om een bloedonderzoek te doen, omdat ik telkens zo moe ben en makkelijk het klokje rond slaap iedere nacht. Gewoon om lichamelijke dingen uit te sluiten (waarschijnlijk is het nl een bijwerking van mijn medicijnen).

Ik had ook een brief dat de basiscursus cognitieve vaardigheden volgende week maandag start dus er komt nu echt schot in en dat is fijn.

Mijn vriend en ik zijn dit weekend weggeweest samen. Het was niet echt een succes en ik ben blij dat ik weer lekker thuis ben. De drukte en hectiek van een vreemde omgeving was me nog teveel. Maar goed, we hebben het geprobeerd en ondanks alles waren er ook wel gezellige momenten. Zometeen lekker de hond weer ophalen uit het pension. Verder mooi rustig aan vandaag.

**Geplaatst**: 16-03-09 17:04

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-03-09 17:04

WHoehoe

Ik leef nog

Ik ben vandaag bij de dokter geweest, en heb niet een keer hoeven huilen. Heb het eigenlijk alleen over de afgelopen 2 weken gehad, en niet over mn volledige verleden. Was een erg fijn gesprek!

Ben heel veel bij een vriendin van me, nu ook weer. Ben bijna niet meer thuis. Gelukkig is mn vriend het hier wel enigszins wel mee eens. De dokter vroeg me of ik niet stiekem mn vriend aan het ontlopen was :oo

**Geplaatst**: 16-03-09 18:49

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 16-03-09 18:49

Confronterende vraag.
Wel fijn dat je een goed gesprek hebt gehad!

Ik begin al zenuwachtig te worden voor morgen. Zometeen eerst maar mediteren, hopen dat ik wat rustiger wordt.

**Geplaatst**: 16-03-09 20:13

Geplaatst: 16-03-09 20:13

Ola allemaal, kon niet eerder , heb weer down fase

Pw indd rustig blijven, je hoeft niet zenuwachtig te zijn, gewoon je verhaal doen.
EN als het niet goed voelt , gewoon vragen of het een andere keer kan.!

Sam leuk dat je zo goed gesprek hebt gehad!

Fijn om even alles kwijt te zijn, goed dat je het gedaan hebt!

Dark c welkom, je kan hier gewoon je verhaal kwijt en ja herkenbaar allemaal, gewoon de mensne die dichtbij je staan inlichten
over hoe je je voelt, eerst voor jezelf leren kiezen, en je vrienden en familie zullen het begrijpen, verantwoorden is ook
mijn probleem , maar ik probeer het los te laten door mijn leven te leven zoals ik me er prettig bij voel! Alleen mensen om me heen nu die ik beetje op afstand kan houden, heb door mijn "ziekt" na een alf jaar mijn 2 beste vriendinnen verloren! Dat is nog steeds zwaar.
Sommige mensen begrijpen als ik zeg, joh tot later we bellen, anderen kunne er niet mee omgaan, ik voel me dan ook zo benauwd en heb het idee dat ze mij dan helemaal opsluiten!

Dit is dus nu mijn grootste probleem!!

zo moe van, ik wi; zeker zijn over mijn nog bestaande vrienden, voel me zo onveilig soms!