Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-11-23 00:04

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 18-11-23 00:04

Wat naar zeg ! Maar goed dat je aan de bel hebt getrokken en nu stappen neemt om jezelf weer fijner te voelen
Denk in kleine stapjes, het gaat gewoon even duren, maar je zult over paar weken waarschijnlijk al wel merken dag je ineens iets minder spanning hebt op sommige momenten. Dat gaat dan zo geleidelijk dat je dat niet eens echt doorhebt en dan ineens denkt, heee, vandaag was iets beter.

En het gaat gewoon kleine stapjes. Maar elk stapje is er 1!!

**Geplaatst**: 18-11-23 12:16

Geplaatst: 18-11-23 12:16

Pippa13 schreef:
Zelf zit ik nu ook een paar weken thuis. Niet perse van het werk. Maar omdat ik bepaalde traumatische gebeurtenissen nooit goed heb verwerkt en de afgelopen 10 jaar op de automatische piloot heb geleefd en ben gevlucht in mijn werk. Heel veel en heel hard werken om niet na te hoeven denken.

Dat klinkt bekend, dus herkenning hier.
En goed +:)+

dat het vluchten is gestopt.

Ooit las ik in een roman (over tovenaars) dat de hoofdpersoon 'holderdebolder' naar zijn oude leermeester vluchtte, met het - terechte - idee dat dat de enige plek was waar hij veilig was voor het monster dat achter hem aan zat.
Maar de meester zei ook: 'Je moet je omdraaien.' Niet weglopen, maar de confrontatie aangaan.
Met kleine stukjes en beetjes en vooral vanuit een stevige, veilige basis.
En voor nu is 'weten dat' je niet langer vlucht al confrontatie genoeg.

Citaat:
De huisarts stelde overspannenheid vast en agorafobie. Dus angst voor de angst. Dit komt van de paniekaanvallen. Ik ben bang om overal een aanval te krijgen. Eerder was thuis altijd mijn veilige zone. Maar ook daar kreeg ik aanvallen. Het enige wat een beetje hielp was heet douchen, maar 4x per dag douchen werd het nieuwe vluchten

Heftig hoor...
Letterlijk gaat agorafobie over je huis niet uitdurven.
In principe is 'ik wil naar huis' of thuis willen blijven de logische, menselijke reactie op angst.
(Voor hen die juist 'thuis' ellende hebben meegemaakt is het extra ingewikkeld.)
En rot als thuisblijven ook niet meer helpt tegen angstaanvallen. (Wat een gemene krengen zijn dat, hè!)

Citaat:
Gelukkig kon ik snel bij een haptotherapeut terecht en die heeft mij ademhalingsoefeningen gegeven zodat ik wat kon ontspannen.

Haptonomie/ haptotherapie kan zo veel helpen!

Citaat:
Daarnaast ben ik een 15 weken online traject gestart (via audio) om van de paniekaanvallen af te komen.

Lekker thuis in eigen tempo, en hopelijk met goede informatie over angst.

Citaat:
In overleg met de huisarts hebben we niet gekozen voor medicijnen maar voor supplementen tegen de misselijkheid en melatonine voor het slapen.

Prima! Het leuke van supplementen is dat ze zachtjes en geleidelijk aan werken (stel je hebt een tekort aan L-Carnitine, dat werk je niet in een weekje weg, maar je bijnieren kalefateren toch op na alle angst).
En er zijn twee zaken om de melatonine goed/beter te laten werken:
zorg voor een donkere slaapkamer en een paar uur voor bedtijd géén schermen (letterlijk is melatonine 'zwartstof')
en doe een paar keer per dag de oefeningen om te ontspannen (slapen en spanning gaan nu eenmaal niet goed samen).

Citaat:
Ook heb ik binnenkort een gesprek met de POH.

Fijn...!

Citaat:
Volgende week een eerste gesprek met de bedrijfsarts.

Vertel in dit gesprek vooral hoe beroerd je er nu aan toe bent. En als het kan: neem een vertrouwd iemand mee.

Citaat:
Ik voel me heel erg gestrest en moe en het voelt ook allemaal zo uitzichtloos. Ik ben constant gespannen. De ochtenden zijn ook vreselijk, ik word meteen zenuwachtig wakker.

Dat bek-af zijn is naar.
En de uitzichtloosheid kan met trauma te maken hebben: een trauma is in staat jou als mens het gevoel te geven dat 'er geen mooie toekomst meer mogelijk is'.
Niet geloven hoor! Het komt goed...!! (Al duurt het een poos.)

Citaat:
Verder heb ik ook last van veel schaamte/schuld, ik ben 26 en heb echt een perfect leven

... een vriendin van mij was ooit zo lief om, toen ik hetzelfde zei,
mij streng doch rechtvaardig aan te kijken en te zeggen:
"Lieverd, wil je daar alsjeblieft mee ophouden! Je bent getraumatiseerd en je voelt je hondsberoerd."

Citaat:
ik wil me gewoon niet zo ellendig voelen. Ik wil er heel hard aan werken, maar het gaat zoooo langzaam. Dat vind ik echt heel moeilijk.

That's the spirit - die ellende, dat trauma moet weg!
Alleen is er wel de paradox: een trauma verwerken is werk.
En kost dus energie.
En al hebben we tegenwoordig EMDR en hoeft het geen jaren te duren, het kost wel energie en dat heb je op dit moment niet.

Nu ja, trauma verwerken doe je zogezegd in fases en de eerste fase gaat over het 'hier en nu'. Over ontspannen, informatie over stress etc opdoen en oefeningen leren die jou kunnen kalmeren en bemoedigen.
De tweede en derde fase komen later wel.

**Geplaatst**: 19-11-23 13:57

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 19-11-23 13:57

Ik zit inmiddels ook een paar weken thuis van het werk met burn-out klachten, kom graag even meelezen/praten. Ik wil er publiekelijk (nog) niet echt op ingaan overigens, ik denk dat ik nog een beetje in de ontkenningsfase zit. Ik ben vooral heel erg moe & emotioneel, en daar lijkt geen verbetering in te zitten.

**Geplaatst**: 19-11-23 21:10

Geplaatst: 19-11-23 21:10

Ik lees hier veel herkenbare dingen! Ik balanceer volgens mij al enige tijd op het randje.
Door hulp van de bedrijfsarts en maatschappelijk medewerker leek het een heel stuk beter te gaan, maar door EMDR therapie komen allerlei zaken weer naar boven wat het moeilijker maakt.
Dat in combinatie met een mega drukke periode heb ik veel ups and downs.
Ik weet niet of het gewoon niet erg genoeg is of dat ik in de ontkenningsfase zit, maar ik durf me ook niet ziek te melden ofzo. Te bang voor de gevolgen als ik na een paar dagen weer aan het werk zou gaan.
Dat zegt misschien al genoeg

.

**Geplaatst**: 19-11-23 23:49

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 19-11-23 23:49

Ik heb mij afgelopen week ook ziek gemeld van het werk. Heb één van de drie banen opgezegd wat mij zo’n 18 uur per week scheelt. Ik had gehoopt dat als dat gestopt was ik mij beter zou voelen, maar helaas.

Josien bij mij heeft het ruim drie maanden geduurd voordat ik mij ziek melde. Wel op advies van de huisarts. De eerste week heb ik alleen maar geslapen.
Marjo jij ook sterkte, wel heel herkenbaar

fysiek heb ik een aantal klachten waardoor ik slecht slaap en een beetje in een vicieuze cirkel terecht kom.

Deze week opnieuw een afspraak maken met de huisarts.

Als ik bij de pony ben geweest denk ik dat ik de hele wereld aan kan, maar de dat er na slaap ik veel.

**Geplaatst**: 20-11-23 13:10

Geplaatst: 20-11-23 13:10

Het is voor mij heel prettig om te lezen dat ik niet de enige ben en dat het beter gaat worden. De afgelopen dagen waren zwaar, vooral de ochtenden zijn vreselijk. De theorie er achter weet ik heel goed. Cortisol piekt in de ochtend, daarom voel ik me zo gehaast. Daarnaast vecht ik nog heel erg tegen het verdriet. Dat probeer ik nu los te laten en ik merk ineens dat huilen wel opluchting geeft, wat het eerst niet deed.
Ik ben de afgelopen 10 jaar alleen maar bezig geweest met werk en school. En ook daarnaast bleef ik mezelf bezig houden. Werkverslaafd, of verslaafd aan drukte/dingen doen. Afgelopen dagen moest ik van mezelf echt niks doen. En dat was heel moeilijk en confronterend. Eigenlijk ben ik aan het afkicken. En dat geeft eindelijk ruimte om mijn trauma's te verwerken.
Ik houd nu ook dagelijks een dagboek bij, gewoon om van mij af te schrijven. En ik luister veel podcasts van 'Zon in je Leven' en lees ook het boek om perfectionisme los te laten. In combinatie met de oefeningen van de haptotherapist kom ik zo mijn dag wel door. Alleen kom ik er nu achter dat ik bepaalde klappen pas achteraf krijg. Dus ik kan zaterdag heel druk zijn geweest met therapie en mijzelf heel goed voelen, zondag of maandag voel ik me dan ineens heel erg slecht en moe.
Stapje voor stapje probeer ik dan tegen mezelf te zeggen dat het beter zal gaan en dat het komt omdat ik te druk ben geweest. Maar mijn brein (en jullie brein waarschijnlijk ook) laat zich niet zomaar wat vertellen. Dus nog een lange weg te gaan.

**Geplaatst**: 20-11-23 13:15

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-11-23 13:15

Wat naar om te horen dat jullie ook allemaal weer in een dal zitten. :knuffel:

Hier lijkt de ergste dip voorbij maar het is wel weer een langdradig traject. Al sinds begin juli ziek, zwak en misselijk en niet tot nauwelijks kunnen werken. Wat kan je lichaam toch raar reageren op stress hè? Vind het vooral heel moeilijk dat het zo lichamelijk uit. Soms als ik iets eet, zeker na stress of bij vermoeidheid, gaat het meteen volledig mis, waardoor ik liever niet meer buitenshuis eet. Leuk met de kerstdagen in aankomst. 8)7

Gelukkig heb ik wel een lichtpuntje: ik heb steeds minder dagen klachten. Ik hoop dus ooit weer normaal te functioneren zonder de angst om continu ziek te zijn.

**Geplaatst**: 20-11-23 14:07

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 20-11-23 14:07

Celebi, dat eten is echt zo herkenbaar! Ik kan ook bijna niks eten, heel misselijk en op erge momenten moet ik heel erg kokhalzen. Overgeven gelukkig niet, daar heb ik ook een angst voor. Dus eigenlijk een vicieuze cirkel. Om gek van de worden hè! Ik ga ook niet uiteten en eet alleen als ik echt honger heb en kleine porties verdeeld over de dag. Ook om suikerdips te voorkomen.

Gisteren las ik dat stress eigenlijk (onderliggende)angst is. En angst kan hele rare dingen doen met je brein en lichaam heb ik gemerkt. Ik mag van mezelf dus niet meer vluchten voor mijn verdriet bijvoorbeeld. Dus niet meer verstoppen in bed. En een paniekaanval of heel hard trillen helpt ook niet. Dus gaat mijn brein zoeken naar andere snelle vluchtwegen. Dus dan denkt mijn brein ineens, joh als je er niet meer bent dan is het ook opgelost en ben je overal van af. Nou die gedachtes had ik nog nooit gehad en waren heel raar en beangstigend! Dus inderdaad zo raar wat je brein ineens kan bedenken als je angst hebt. Gelukkig kan ik hier goed met mijn partner en therapeut over praten. Maar angst en wat het doet in je brein is echt bizar.

**Geplaatst**: 20-11-23 15:29

Geplaatst: 20-11-23 15:29

Ik zou ook het boek sofa sessies of wat ik eerder had willen weten van Marian Mudder aanraden. Geeft soms net even wat duidelijk handvaten.

Hier gaat het met ups en downs, maar wel stijgende lijn. Het enige wat bij mij vooral over is, is de angst voor mijn strenge stem.

Ik weet nu dat het deel in mijn brein wat angst veroorzaakt momenteel gewoon veel te scherp staat afgesteld. Bij bepaalde gedachtes raak ik van slag en in paniek. Het helpt mij nu om dan tegen mezelf te zeggen "oh dit is mijn foutieve alarmbel" en door te gaan met wat ik deed. Niet altijd even makkelijk maar ik kan veel meer dan ik dacht op deze manier

. Ik merk juist door te werken en dingen te doen dat mijn zelfvertrouwen weer groeit (ookal kost het soms sochtends wel echt veel moeite om er doorheen te gaan) . Dit voelt erg tegennatuurlijk omdat ik mezelf na de burn out eigenlijk heb geleerd zo weinig mogelijk te doen als ik angst voel (vermijden). Ik vind het lastig wanneer je dan eventueel te "streng" bent voor jezelf en wanneer niet.

**Geplaatst**: 20-11-23 23:39

Geplaatst: 20-11-23 23:39

Pippa13 schreef:
Even een schopje. Hoe gaat het inmiddels met iedereen?

Zelf zit ik nu ook een paar weken thuis. Niet perse van het werk. Maar omdat ik bepaalde traumatische gebeurtenissen nooit goed heb verwerkt en de afgelopen 10 jaar op de automatische piloot heb geleefd en ben gevlucht in mijn werk. Heel veel en heel hard werken om niet na te hoeven denken.
De huisarts stelde overspannenheid vast en agorafobie. Dus angst voor de angst. Dit komt van de paniekaanvallen. Ik ben bang om overal een aanval te krijgen. Eerder was thuis altijd mijn veilige zone. Maar ook daar kreeg ik aanvallen. Het enige wat een beetje hielp was heet douchen, maar 4x per dag douchen werd het nieuwe vluchten. Ik kon niet slapen, niet eten en zat alleen maar heel hard te trillen de hele dag. Ik durfde het huis niet uit, zelf zo erg dat ik de gordijnen niet eens open durfde te doen...
Gelukkig kon ik snel bij een haptotherapeut terecht en die heeft mij ademhalingsoefeningen gegeven zodat ik wat kon ontspannen. Daarnaast ben ik een 15 weken online traject gestart (via audio) om van de paniekaanvallen af te komen. In overleg met de huisarts hebben we niet gekozen voor medicijnen maar voor supplementen tegen de misselijkheid en melatonine voor het slapen. Ook heb ik binnenkort een gesprek met de POH. Volgende week een eerste gesprek met de bedrijfsarts.

Ik voel me heel erg gestrest en moe en het voelt ook allemaal zo uitzichtloos. Ik ben constant gespannen. De ochtenden zijn ook vreselijk, ik word meteen zenuwachtig wakker. Verder heb ik ook last van veel schaamte/schuld, ik ben 26 en heb echt een perfect leven en wil me gewoon niet zo ellendig voelen. Ik wil er heel hard aan werken, maar het gaat zoooo langzaam. Dat vind ik echt heel moeilijk.

Jeetje wat heftig Pippa. Heb je verder wel vrienden of familie om hierover mee te praten? Of iemand die even bij je kan komen als het heel erg wordt?

Dat helpt mij soms.. even iemand bellen of dat even iemand langs komt om je zorgen aan te horen of iemand die even voor je kookt of zo..

Het is trouwens ook echt de schaamte en het schuldgevoel wat soms de paniek erger kan maken.. eigenlijk moet je proberen te denken, wat maakt het mij uit als ik een tijdje niet werk, of als ik vandaag alleen maar mijn bed uit ben gekomen en 1 boterham heb gegeten? Als dat is wat jij die dag kon doen, prima.. als je daar op dat moment behoefte aan hebt.

Probeer in hele kleine stapjes te denken.. alsof je een trap hebt met supergrote treden (waar je snel vanaf kan donderen) en één met superkleine treden, wat langer duurt maar waar je wel veilig bij omhoog kunt lopen. En uiteindelijk bereik je hetzelfde doel

(en dan nog is een paar treden stilstaan of terug lopen ook goed)

Dit zijn een paar dingen die mij de afgelopen tijd hebben geholpen..maar niet voor iedereen geldt dat natuurlijk. Maar bedenk jezelf, als je alles nu kon doen, geld/tijd/oordeel was geen kwestie, wat zou je dan doen?

Hopelijk kun je hier iets mee..

Ik heb zelf trouwens ook best veel paniek gehad de afgelopen tijd.. ik werk nog wel (in een soortvan opbouw traject) maar ik ga nu proberen hele duidelijke planning en grenzen te maken. Want dat heb ik een tijd niet gedaan en dan draai ik weer door in het andere uiterste (alles/heel veel willen doen en door stomen op koffie en slaaptekort en dan na een tijdje ineens compleet instorten). Het is echt een leerproces voor mij om dat niet meer te doen, maar mijn eigen grenzen beter te bewaken en voorkomen dat ik instort. Maar dat duurt ook even, ik kan dat ook niet in één keer. Ik probeer zoveel mogelijk mild te blijven voor mezelf. En nouja, afgelopen week een aantal dagen ook voornamelijk in bed gelegen, maar ik voelde dat ik dat nodig had en probeerde me er dan ook niet schuldig over te voelen.

**Geplaatst**: 21-11-23 20:47

Geplaatst: 21-11-23 20:47

Zijn er hier mensen die een mindfullnes werkboekje gebruiken? Of kunnen jullie er een aanraden?

**Geplaatst**: 22-11-23 08:58

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-11-23 08:58

Ik heb laatst een cursus gedaan weer, dat werkt voor mij echt heel fijn. Maar dat is altijd heel persoonlijk of het wel of niet iets doet voor je natuurlijk

**Geplaatst**: 22-11-23 16:00

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-11-23 16:00

@Marjo; je zou het 6 minuten dagboek kunnen uitproberen.

Ik heb hem in juli gekocht maar was er nog niet aan toe om hem te gebruiken.

Ik doe nu een mindful training en ga het denk ik binnenkort oppakken.

**Geplaatst**: 22-11-23 16:06

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-11-23 16:06

Ik ben aangemeld voor een spoor 2 traject en heb daar een aantal afspraken gehad en wat testen gedaan.. Morgen heb ik een afspraak bij mijn huidige werkgever om te starten op een andere afdeling.

Ik ben er niet enthousiast over, maar ben er wel aan toe om weer iets te gaan doen en onder de mensen te zijn. We gaan het beleven

**Geplaatst**: 02-12-23 10:28

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 02-12-23 10:28

Ik heb geen werkboekje, maar heb wel audio mindfullness en hypnose en dat vind ik heel fijn.

Hoe gaat het met iedereen?

Ik merk dat ik zelf toch nog heel lang in de ontkenning heb gezeten en ook weer veel te snel wilde gaan afgelopen dagen. En dan krijg je dat keihard terug! Gelukkig gaat het fysiek beter. Het eten gaat beter, het slapen gaat beter en ik hoef niet meer de hele dag te trillen als een rietje. Inmiddels ook het gesprek met de bedrijfsarts gehad. Ik mag tot het nieuwe jaar sowieso niks met werk doen. Dat vond ik heel moeilijk, want werk was altijd mijn afleiding. Maar het geeft nu wel wat rust.

**Geplaatst**: 02-12-23 11:46

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 02-12-23 11:46

Ik heb het 6-minuten dagboek Puur gekocht, en dat werkt wel. Vooral fijn om de dag even af te sluiten door te focussen op de positieve dingen die gebeurd zijn.

**Geplaatst**: 13-12-23 14:08

Geplaatst: 13-12-23 14:08

Marjo schreef:
Ik heb het 6-minuten dagboek Puur gekocht, en dat werkt wel. Vooral fijn om de dag even af te sluiten door te focussen op de positieve dingen die gebeurd zijn.

Wat fijn dat het werkt. Ik gaf hem als tip maar had hem zelf nog niet gebruikt.

Vandaag heb ik mijn mindfullness training afgesloten en volgende week donderdag sluit ik mijn traject bij de psycholoog af. Ik heb met hem afgesproken dat ik vrijdag het 6 min dagboek (wat ik deze zomer als cadeau aan mezelf heb gekocht) ga uitpakken en dat dit mijn nieuwe start wordt. Mijn houvast. Ik heb daar heel veel zin in!

**Geplaatst**: 13-12-23 14:11

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 13-12-23 14:11

Ik heb deze week ook mijn traject bij de psycholoog afgerond. Hoewel ik er stiekem door alle lichamelijk klachten tegenop zie dat ik een concert heb geboekt dit weekend, heeft hij me ervan overtuigd dat ik ervan moet gaan genieten en dit als een welverdiend feestje zie.

**Geplaatst**: 13-12-23 14:11

Geplaatst: 13-12-23 14:11

Voor diegene die al aan het reïntegreren zijn in spoor 1 of spoor 2 of misschien al verder zijn opgebouwd tot werkelijke uren.

Ik ben erg benieuwd hoe jullie opbouwschema eruit ziet.

Ik merk dat mijn omgeving geschikt reageert op het opbouwschema wat ik van de bedrijfsarts heb ontvangen en ben benieuwd of het nu echt teveel en te snel gaat met kans op terugval of dat het een gebruikelijk opbouwschema is.

Ik ben na 15 maanden weer begonnen..

**Geplaatst**: 13-12-23 14:15

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 13-12-23 14:15

15 maanden is best een tijd! Dan heb je kans dat de opbouw ook wat langer kan duren. Wat je vaak ziet is dat je 2x 1 uur per week of 2x 2 uur gaat doen. Dat dan een week of twee/drie en als dat goed gaat een uurtje per dag erbij.

**Geplaatst**: 13-12-23 14:16

Geplaatst: 13-12-23 14:16

Celebi schreef:
Ik heb deze week ook mijn traject bij de psycholoog afgerond. Hoewel ik er stiekem door alle lichamelijk klachten tegenop zie dat ik een concert heb geboekt dit weekend, heeft hij me ervan overtuigd dat ik ervan moet gaan genieten en dit als een welverdiend feestje zie.

Maar je hebt hem wel geboekt, dus daar had je een gevoel bij. Je hebt er toen vast naar uitgekeken en nu is het zo ver. Best spannend, maar ik hoop dat je ervan kan gaan genieten en trots bent op hoever je al gekomen bent en de stappen die je hebt gezet.

En al gaat het dit weekend niet zoals je hoopt, wees ook dan niet te streng voor jezelf, ook dit is een proces...

Maar het komt vast goed, veel plezier!

**Geplaatst**: 13-12-23 14:17

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 13-12-23 14:17

Nee ik had het een jaar geleden geboekt toen er nog niet zoveel aan de hand was.. :')

Had er dus best spijt van. Maar goed, we gaan het zien. En kan ik niet gaan is het vooral erg zonde van het geld maar geen ramp.

**Geplaatst**: 13-12-23 14:22

Geplaatst: 13-12-23 14:22

Celebi schreef:
15 maanden is best een tijd! Dan heb je kans dat de opbouw ook wat langer kan duren. Wat je vaak ziet is dat je 2x 1 uur per week of 2x 2 uur gaat doen. Dat dan een week of twee/drie en als dat goed gaat een uurtje per dag erbij.

Ik heb dus het tegenovergestelde. Een hele snelle opbouw.

Ik ben gestart met 2x4u en ga na 2 wkn naar 3x4, week daarna 4x4u en daarna elke week dagelijks een uur erbij. Dus steeds met slapen van 4u per week erbij. En daar liggen de zorgen..

Ht gaat nu goed, maar ik wil natuurlijk wel dat dit zo blijft en miet dus nog beter mijn eigen grenzen gaan zien en bewaken.

Ik hoor alleen maar negatief over dit opbouwschema, ook van experts .. vandaar dat ik benieuwd ben naar opbouwschema's van anderen.

**Geplaatst**: 13-12-23 14:24

Geplaatst: 13-12-23 14:24

Celebi schreef:
Nee ik had het een jaar geleden geboekt toen er nog niet zoveel aan de hand was..

Had er dus best spijt van. Maar goed, we gaan het zien. En kan ik niet gaan is het vooral erg zonde van het geld maar geen ramp.

Ik hoop dat je gewoon gaat. Vier je overwinningen, veel plezier dit weekend!!

**Geplaatst**: 13-12-23 14:43

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 13-12-23 14:43

Ik ben via spoor2 bij mijn huidige werkgever beland ( soort van) en het was voor mij de beste stap ook!
Ook de stap waar ik het meest trots op ben ik 2023 en ik stond erin het begin ook negatief tegenover