Nee ik was buiten.. shaggie roken Ik stop ook echt.. maar nu nog niet. Zit midden in een crisis zeg maar. 9 mei een hele belangrijke dag (over mn moeders appartement enzo, wat nu de 20 ste al een jaar speelt met die k zus van mij) en ik wacht op een veulen en op de herindicatie van mn dochter... tuuterdetuut... na 9 mei hoop ik eindelijk wat rust te kunnen vinden
2 dagen revalidatie, ben blij dat ik naar huis mag en niet intern hoef, want dat zou dus echt een aanslag op mij zijn. Ik vind het zo moeilijk om daar te zijn en te moeten accepteren dat ik voorlopig nog even een "wrak"ben. Advies is dus toch een rollator aan te schaffen, dat is best een stap, maar het moet maar. Dan mijn emoties, hopelijk krijg ik die nog eens onder controle, want ik word gek van al dat gejank. Mijn balans is helemaal slecht, dus fietsen is niet handig zeggen ze, laat ik dat nou met alle voorzorgmaatregelen en uitgestippelde route wel doen en nee, ik weet dat het best gevaarlijk is. Deze fysio zegt dat als ik met alle hulp die ik kan krijgen op het paard kan komen, dat zeker moet doen, niet overdrijven, maar wel doen, goed voor de doorbloeding, alleen stappen dus Had ik al gedaan, maar op en af stappen, ook met krukje is dus heel eng, dan ben ik alle controle kwijt zeg maar.
nou dames ik ga er weer vandoor want met een stukkie als hierboven ben ik een klein half uur kwijt, klinkt raar maar het is echt zo
Hai Geral, wat een frustratie moet je nog even hebben nu alles zoveel tijd en energie kost!
Ik heb trouwens toen ik weer naar buiten wilde toen ik ziek was geworden een electrische bakfiets aangeschaft. Een driewieler, lekker stabiel en zo was ik niet zo bang ondersteboven te gaan (moest ook een klein kind meenemen) en met het motortje durf ik verder van huis, ik kom altijd weer thuis Misschien ook iets voor jou? Zeker als je ook reuma hebt kan je naast je energie-probleem ook wel wat andere ondersteuning gebruiken..
Bij mij hielp de revalidatie trouwens wel in het verwerkingsproces. Ik kreeg weer wat vertrouwen in mijn lichaam, leerde mijn grenzen beter aanvoelen en ik had ook veel aan mijn revalidatie-genoten die allemaal een hartkwaal hadden. Heel fijn! Het blijft bij tijd en wijle lastig om te accepteren dat ik functioneer als een bejaarde, met middagslaapjes en al. Maar voor mij betekend het niet (meer) dat mijn leven daardoor waardeloos is!
Ik heb vorige week gehoord dat ik volledig en blijvend afgekeurd ben (krijg iva) dus die druk is ook van de ketel. Voor nu ook een heel prettige geruststelling!
Dovish, gefeliciteerd! Zal inderdaad een hele geruststelling zijn dat je afgekeurd ben nu. Geen gevechten aangaan die je enorm veel energie kosten. Nu lekker zo veel mogelijk genieten van je kind en de dingen die je wel kan doen. Ik vond revalidatie maar niks. Je ding doen en verder niet. het enigste wat ik erg fijn vond was het fietsen met plakkers op zodat je kon zien hoe je hart zich hield bij inspanning. Verder was ik al aan de gang thuis.
Acceptatie is van het grootste belang ja, Als je niet kan accepteren dan kan je ook niet verder. Wil niet zeggen dat alle dagen even makkelijk zijn hoor haha. Heb ik hier ook nog wel s zo gaat ie prima en zo schop ik overal tegenaan , dan ben ik t weer kwijt voor een poosje
Even een vraagje onder kenners Ik krijg binnenkort een hartkastje voor 1 a 2 weken, maar hoe gaat dat in zijn werk? Heb je er last van bij het slapen, kun je gewoon alles doen, sporten etc? Puur uit nieuwsgierigheid hoor
Ja hoor je kan gewoon alles doen. Zal wel wat ongemak geven want je moet t constant bij je dragen. Dus het zit soms in de weg. Ik zou als ik jou was een soort riem gebruiken en vooral niet om je nek hangen. Wat lang, meestal is het een dag of 4 dacht ik.
Eventholter is veel fijner dan een gewone vind ik. Je hebt er weinig last van, het is ook de bedoeling dat je zoveel mogelijk 'gewoon' doet wat je normaal ook doet. Succes Aan een riem inderdaad veel fijner dan om je hals.
Aan de riem zit inderdaad 't fijnst, ze worden uiteindelijk toch irritant en zwaar om de nek, hoe klein en licht ze ook zijn!
geral
Berichten: 3604
Geregistreerd: 25-08-01
Woonplaats: hm niet belangrijk
Geplaatst: 17-04-14 15:27
Ik zag er vreselijk tegenop, maar het is mij goed meegevallen, ik had de holter een beetje in de bh gestopt met een strak t shirt erover heen. Ging goed.
Vanochtend weer naar de revalidatie geweest en ik blijf zelf dus hameren op de fysio die ik momenteel gewoon belangrijk vind. Ze gaan nu ook contact met de neuroloog opnemen, dus dat is weer afwachten.
Oeps, sorry
Dovish gefeliciteerd en nog heel veel jaren
dovish
Berichten: 2978
Geregistreerd: 25-05-01
Woonplaats: Oldekerk
Geplaatst: 18-04-14 18:18
Dankjewel voor de felicitaties Ik heb een paarse kruiwagen en mestboy gekregen. Nu eerst weer uitpuffen!
ps. kunnen jullie de foto zien, of moet ik nog iets speciaals doen? Facebook is nl afgeschermd..
Ik kom ook weer even binnenvallen Lees nog wel altijd mee hoor.
Vrijdag naar de EHH geweest in Nijmegen. De hele week last gehad van een pijn rond de hartstreek en vrijdag werd het toch iets te gek.. Het was een aanhoudende stekende pijn, vooral bij diep inademen had ik er last van.. Maar soms had ik er ook geen last van
Naar de EHH dus.. Bloedafname gehad (9 buisjes!!!! ) en een longfoto laten maken, ze dachten namelijk aan een longembolie.. Niet zo logisch met mijn bloedverdunners, en dat was het ook niet.
Op die foto zag ik mijn kunsthartklep, wat bijzonder!! Nog nooit gezien.. Eind dit jaar zal ik toch onder het mes gaan voor een nieuwe hartklep Bah.. Zie er al tegenop. Gelukkig heb ik wel een vriend die mij er doorheen zal slepen, maar t zal evengoed geen pretje zijn..
Dat is weer even schrikken nancy, maar gelukkig geen embolie. Zijn ze er wel achter gekomen wat er wel aan de hand was?
leuk om te zien die foto's he? Ik wil ook altijd graag even meekijken met longfoto's enzo. Even kijken of de icd nog glimt en of mijn longen nog steeds op de goede plek zitten
Is je klep versleten? en waar merken ze dat aan, gaat hij lekken dan ofzo, of past hij gewoon niet goed meer?
Vervelend Nancy. Hopelijk heb je nu geen last meer.
Ik heb 2 weken terug veel onderzoeken gehad, en maandag krijg ik de uitslagen. Ik verwacht niets nieuws, maar wordt nu toch wel een beetje gek van het wachten.