Mandy_89 schreef:Ja erg jammer dat hij er zo negatief over is, hij is wat dat betreft behoorlijk veranderd.
In het begin ging hij zelfs wel eens mee, op de fiets met een buitenrit. Of mee op de menwagen.
Totdat ik toen mijn paard verkocht heb, omdat het zomerexceem niet meer te houden was hier in de omgeving. En daarna met een ander paard een ongeluk heb gehad. En toen heb ik 3 jaar geen eigen paard gehad, toen ik na 3 jaar dus weer een paard weer kocht, wou hij er ineens niets meer van weten.
En is er alleen maar negatief over.
Heel erg jammer
Wat ontzettend jammer zeg. Mijn vriend kan soms ook wel belachelijke opmerkingen geven en dat is volgens hem een 'grapje'. Nou ik kan er niet om lachen en soms doet het gewoon zeer, maar dan zeg ik dat die graf crossmotor ook stinkt en in de fik mag vliegen.
Zonet zag ik een oud klasgenootje van mij die zwanger is. Allemachtig ze lijkt wel een tuimelaar. Ik geloof dat zij straks heel blij is als de baby eruit. Wat een toeter.
Herkenbaar, de mijne heeft ook niks met paarden. Wij zijn 6 jaar samen, beide 33 dus ook niet zo heel veel tijd meer. En ik heb in jouw schoenen gestaan. Vreselijk rotgevoel, het idee dat je je maatje moet afgeven voor iets waar je niet achter staat. Jij geeft aan dat je met een kind niet meer naar je paard kan, waarop je partner dan zegt "dan verkoop je'm toch? kan je nadien op de manège nog gaan lessen als je weer wil rijden... en er zijn nog andere hobby's die je kan doen hoor." Horen praten alsof het een paar schoenen is dat je weggooit en later maar even nieuwe koopt ofzo.
je vraagt je af in wat voor soort volwassen die kinderen opgroeien...

