Bokt.nl

Samir schreef:

Ik zal zo eens kijken op die editienl!

In het begin was idd alles koek en ei, erger nog: het was perfect. Hij deed alles voor me, kwam steeds over vanuit antwerpen (2 a 2.5 uur rijden zonder spits), liet me voelen alsof ik de geweldigste vrouw van de wereld was. Zelfs toen ik op een woensdag jarig was kwam hij om 16u vanuit antwerpen en vertrok in de nacht om op onderdag 7u weer op zijn werk te staan. Hij heeft een drank/drugs verslaving gehad in het verleden en meerdere partners waarbij 'de situatie gewoon poedersuiker was'. En ik was geweldig etc. Door mij is hij op z'n 27e weer begonnen met studeren aan de universiteit, want zelfs dat had hij voor me over.
Tot het moment dat ik voor hem hier naar Antwerpen ben verhuist. Ik was jong (19) en hij al wat wijzer (27). Ik merkte al snel dat ik me niet altijd thuis voelde maar hij wuifde het weg als heimwee. Hij begon mij dingen aan te praten, dat ik een zwarte/witte kant heb, dat hij wel van de witte kant houdt mr niet van de zwarte. Ik was hier alleen in de grote stad en volledig afhankelijk van hem. Tegen het einde toe begon hij ook dingen te zeggen als 'ik ben egoistisch en ik verander voor niemand', 'ik kies altijd voor mezelf' en 'ik doe niets wat mij ongelukkig maakt'. Waarna ik zei dat je dan geen relatie moet aangaan en hij weer omdraaide en weer lief tegen mij deed. Ik heb het uit eindelijk uit gemaakt, en toen was hij natuurlijk heel verdrietig en wilde hij mij niet kwijt.. Dus nog een kans gegeven en toen ik die kans gaf draaide hij weer ineens om en wilde hij niks meer met mij te maken hebben. Nu (3/4 maanden later) is hij veel flink aan het feesten (veel drank) en heeft hij alweer een nieuw slachtoffer gevonden...

Ik ben nu enorm aan mijzelf aan het twijfelen en weet niet meer wat mijn eigen ideeën zijn en wat die van hem zijn. Soms wordt ik ineens bang en denk ik 'oh nee dat is de zwarte kant in mij, wegstoppen die kant mag ik niet hebben!'. En dan denk ik weer nee dat zijn niet mijn gedachtes. Dus nu moet ik opnieuw opzoek naar mijzelf..

Samir schreef:

@ lammie; klinkt inderdaad redelijk hetzelfde! Enkel pakte hij mij op emotioneel gebied hard aan (ik moest maar in therapie, mijn gevoelens zijn niet juist, ik was te jaloers, ik hield hem vast etc) en niet op fysiek gebied. Ik weet nog wel dat ik vroeg of we op zaterdag in de middag samen konden koffie drinken omdat ik meer tijd met hem wilde doorbrengen (belachelijk eigenlijk) en dat dat met veel gesteun en gekreun werd toegegeven. Toen hij op een dag thuis kwam dat hij 4 tussenuren had gehad en die bij de meiden van zijn school thuis had doorgebracht om koffie te drinken werd ik kwaad, maar dat was natuurlijk onzin want ik was maar jaloers. Was het bij jou ook zo dat alles aan iemand anders lag en nooit aan zichzelf? Tegen het einde aan is hij bij mij vreemd gegaan en zijn excuus was dat de situatie gewoon kùt was, en de situatie was zo door mij. Toen ik zei dat ik in dezelfde situatie zat als hij en ik niet ben vreemd gegaan werd hij natuurlijk weer kwaad en was het belachelijk want het lag echt aan de situatie want zo was hij niet. :/

Nutter schreef:

Goed dat je er weer bent Lovelady.

Is de ruzie bij te leggen denk je?

lovelady1 schreef:

ik meld mijn ook weer na een langen tijd.
sorry dat ik zo lang niks van mijn heb laten horen

met mijn gaat et ook niet zo heb afgelopen weekend weer ruzie gehad met mijn ouders wat uit de had is gelopen , en ik weet wat ik moet doen als spook door mijn hooft door