Ik denk idd dat ik de artsen weinig kwalijk kan nemen.. M'n huisarts uitgezonderd. Maar verder ben ik steeds opgenomen voor infuus en 1 van de opnames heeft er een internist meegekeken, toen m'n kalium laag bleek. Die heeft toen nog extra bloed en urine onderzoek laten doen als ik het goed heb en heb toen een kalium infuus gehad. En er is ook nog een chirurg langs geweest, die toen nog een ct scan heeft laten maken.
Kan alle uitslagen van de scans etc zien en er staat een hoop in waar ik natuurlijk geen hol van snap, maar het is wel duidelijk dat het niet zo is dat daar al aanwijzingen waren, waar niks mee gedaan is.
Ook had ik 24 Oktober nog een telefonische afspraak met m'n Uroloog, controle na de niersteen. En hij was echt heel meelevend en geïnteresseerd in hoe het ging, was echt een fijn gesprek. En daar ben ik erg blij mee, want heb natuurlijk veel met hem te maken door m'n blaas/neurostimulator en nier.
scrabbel schreef:Super dat het nu beter gaat. Vond het erg jammer dat het topic gesloten was en hoopte tzt nog iets te horen hoe het met je ging. Bedankt voor je update. Wat moet het een opluchting zijn dat je je eindelijk wat
beter voelt.
Hoelang verwachten ze nu dat het duurt voordat je lichaam herstelt is en je je normale leven weer kunt oppakken?
Het lijkt mij ook heel moeilijk, dat je nu weer kunt eten, maar alles moet opbouwen. Heb je hier ook veel last van?
(En alleen antwoorden als je dat wilt en er genoeg energie voor hebt )
Nou, dat kan blijkbaar wel even duren.. Vooral ook een beetje afhankelijk hoe het opbouwen van het eten gaat, maar moest rekening houden met weken. Helemaal terug waar ik was, kan ik dit jaar wss wel vergeten.. Ik was veel te zwaar, maar m'n conditie was best oke en ik was wel altijd degene die erbij geroepen werd als er kracht nodig was. Normaal bekap ik paarden..
Nu kan ik alleen lopen door m'n knieën te overstrekken zegmaar, anders zak ik er doorheen. Opstaan van de bank kan ik alleen met hulp, of als de stoel binnen bereik staat en ik die als steun kan gebruiken. Zittend douchen. Kan niet op 1 voet staan, dan val ik direct om.. Zoveel simpele dingen ook, moest ineens nadenken hoe ik in de auto moest stappen. Moet gaan zitten en dan m'n benen naar binnen, als het een beetje tegenzit moet ik m'n benen tillen omdat ik ze anders gewoon niet in de auto krijg.
Dat ik alles nu moet opbouwen vind ik best een ding ja.. Ben niet meer misselijk, maar heb al zo lang niet meer normaal gegeten. Weet niet eens meer wanneer ik de laatste keer warm gegeten heb, denk dat dat al wel 2 maand geleden is.. Hoef niet meer over te geven, maar heb ook weinig zin in eten. En wat wil ik eten..
En heb oefeningen gekregen die ik op bed kan doen en zittend op de rand van m'n bed. Maar worstel een beetje met een aansteller gevoel...
Niet dat ze me makkelijk af gaan, helemaal niet zelfs.. Beetje te confronterend denk ik.
Maargoed, lijkt zo allemaal wel heel negatief. Voel me echt véél beter en probeer het ook positief te bekijken. Heb al 10 jaar niet meer op een paard gezeten.. Lijkt me duidelijk wat ik ga doen, als ik de kracht weer heb om er op te komen
Dan heeft het me iig ook nog iets goeds gebracht.
Zo goed gaat het eten
Cracker, halve plak kaas, twee plakjes vleesvervanger. Vandaag twee keer zo'n culinair hoogstandje (
) op.

Oh, ik was ook nog vergeten te reageren op een bericht. Kan hem niet quoten omdat hij te ver naar beneden staat maar het ging over de operatie aan de tumor op m'n nier. De laatste keer dat ik de uroloog sprak, moest ik nog geopereerd worden (Die van 29 Oktober bedoel ik)en omdat hij ook nog bloed wou laten prikken en misschien wil doorsturen naar een nefroloog, besloten dat even te laten.. Heb 6 December weer een afspraak met hem.