Nee daar moet ik meestoppen omdat ze ''levensgevaarlijk " voor me zijn omdat ik nog maar 16 ben
ohw , hoop dat het niet te erg is met je moeder ! Tot Later !
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 04-10-10 18:03
Ikbenellie; ik denk dat jij het goed verwoord als je de interesse in elkaar mist. Dat mis ik ook. Iedereen doet z'n verhaal. Niet dat dat erg is, maar we waren hier gewend op elkaar te reageren, vragen te stellen, mee te denken met elkaar.. Er zijn er een aantal die dat doen, verder vertelt iedereen hier zijn eigen ding. En dat is jammer
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 04-10-10 18:19
Okidoki, heb m'n zegje gedaan. Hoop dat we hier de sfeer en de steun kunnen blijven vinden die we hier gewend waren! Natuurlijk zal het nooit meer worden zoals het met Danielle was, maar laten we er naar streven om wel zo'n sfeertje te creëren!
Bobomelo; Wat goed dat je weer volledig werkt! Natuurlijk is dat wennen! Heb je het wel goed op kunnen bouwen? Doe je weer je "oude" werkzaamheden? Heb je er weer plezier in, of is het omdat je weer "moet"? En jeetje, je moeder in het ziekenhuis! Schrikken zeg! Is het ernstig? Hoe dan ook, dat is een heftige tijd! Sterkte!
Ikbenellie; hoe is het nu met je? Van de week voelde je je klote he Is lastig he? Dat je soms even niet meer ziet waar je het allemaal voor doet. Ik ben ook gestopt met de paardjes vorig jaar, het kostte me alleen maar energie. Daarnaast werd ik ook angstig. Heb je niet dat als je er eenmaal bent, je je beter voelt? Dan zou ik zeggen, probeer het vol te houden. Als je je ook daar niet goed voelt, kan je misschien beter even stoppen en het weer oppakken als je er weer voldoening uit haalt. Hoe zit het met jouw therapie?
ikbenellie
Berichten: 220
Geregistreerd: 14-05-10
Geplaatst: 04-10-10 23:05
Bobomelo Inderdaad jij had wel gereageerd Bedoelde blz 72, waar ik een begin maakte om te reageren op een hoop blz, maar daar niet veel verder mee kwam.. En mijn verhaal even kwijt wilde.. Daar leek het of er een beetje overheen gelezen werd.. en niemand erop reageerde.. terwijl ik daar toen wel even behoefte aan had.. Maargoed, ik heb mijn ding er nu ook wel over gezegd en neem niemand iets kwalijk..!
Vind het fijn te lezen dat het bij jou echt beter is geworden en dat er hoop is qua energie en vermoeidheid..
Zijn de stemmingswisselingen nu ook erger geworden de afgelopen 4 weken, nu je weer volledig werkt..? Hou dat wel in de gaten hoor.. Dat je jezelf niet weer ongemerkt voorbij gaat lopen.. En dat moeilijk denken.. Ik word er soms niet goed van! Nu is het weer gezakt en heb ik weer even wat meer alles op een rijtje. Maar het vooruitzicht in sommige dingen en hoe alles moet enz.. ik wéét dat ik er gewoon te moeilijk over denk.. Maar het is zo lastig dat te stoppen als je daar in zit.. Ik raak verstrikt in gedachten en kan niet meer helder denken soms..
Sterkte met je moeder. Hopelijk is het niet ernstig waarvoor ze in het ziekenhuis ligt..?
Daaphh Fijn dat je lekker gelest heb met je paardje! Jammer dat het vandaag weer gelijk raak is.. Raar dat de dokter en je psychiater (neem aan dat dat de vrouw is waar je gesprek mee had) je allebei wat anders adviseren. Maar alleen een dokter mag toch medicijnen uitschrijven of heb ik dat verkeerd..? Verder heb ik van AD ook geen verstand.
Maaike inderdaad Goed idee om hier wel weer naar te streven.. Stoppen met de paardjes gaat niet zo makkelijk.. En als ik eenmaal met ze bezig ben heb ik er wel plezier in hoor. En met de werkzaamheden in de wei ook vaak wel. Maar soms is het gewoon erg veel werk eromheen voordat ik daar iets voor mijn ontspanning kan doen.. En dat breekt me soms gewoon even op.. Het zijn vaak momenten (en ik denk vooral in combinatie met vermoeidheid en nog steeds weinig energie) dat ik er even de balen van heb.. En als er iets mis gaat.. Nu gaat het wel weer eigenlijk..
Therapie is nu 2 dagdelen in de week. De ene keer denk ik echt: het gaat lekker. De andere keer ben ik niks waard. Sporten wisselt dus hierin nog erg in wat ik red en hoeveel energie ik ervoor heb. Laatst dacht ik dat ik de hele wereld weer aankon en wilde wel extra rondje hardlopen in het bos. De andere keer ben ik al blij als ik het wandeluurtje weer heb overleeft.. Gesprekken zijn ook wisselend.. Heb nu 2x een psychologe gehad waar ik zoveel aan heb gehad! Ze heeft me echt al een heel stukje verder geholpen op een bepaald stuk. Dat was echt superfijn!
Hoe gaat het met jou nu verder, met je werk, gesprekken bij psychiater..? Hoe is het met de opbouw, een beetje vol te houden..?
even een heel kort berichtje(zit op me werk en dacht, ff heel snel kieke op't forum. maar over mijn moeder: niks ernstigs, wel iets heeel lastigs en heeeeel pijnlijks. ze heeft MS, zit in rolstoel gekluisterd, en heeft al maanden lang van aangezichtspijn. en dat doet ontzettend zeer! alsof ze met messen in haar gezicht snijden. daar had ze nu al 3 mnd last van, niet meer te harden, dus die had ook al weinig zin in het leven meer, (logisch, zit je al in rolstoel, heb je DIT er ook nog bij! zoek maar via google op aangezichtspijn, dan wordt jullie veel duidelijk! ze kon dus al 3 mnd nauwelijks eten/praten, drinken. gelukkig mag ze wss woensdag naar huis, ze heeft nu stootkuur met prednisolon gehad, en een zware andere medicijn ervoor. ze lijkt wel stoned met deze pillen, maar de pijn is al 2 dagen weg! dus sorry voor ego berichtje, maar dacht, dan weten jullie even wat er met mijn moeder aan de hand is!
tot vanavond!
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 05-10-10 18:55
Bobomelo; jeetje dat is zeker heftig om te weten en zien dat je moeder zo'n pin heeft! Hopelijk helpt de medicatie op de iets langere termijn ook. Hoe gaat het werken?
Ikbenellie; Fijn dat je wel plezier in de paardjes hebt als je er eenmaal bent, dan heb je dus wel afleiding . Je zegt dat het lastig is als iets mis gaat en dat je er van baalt.. Ook zo weinig geduld? Heb ik erg veel last van Wat raar he, dat het zo wisselend is hoe je lijf reageert? Eigenlijk is alles dus wisselend. Wat zou het fijn zijn als alles wat gelijkmatiger kan worden he? Heb je elke keer een andere psychologe? Omdat je bij deze psych fijne gesprekken hebt gehad?
Ik ben nu 2x bij de psychiater geweest. Vorige keer zijn mijn medicijnen flink om hoog gegaan. Op het moment moet de medicatie weer inwerken en dus hebben we even geen afspraak gehad. Moet nu volgende week weer. Gesprekken gaan wel oke, hij zegt dat we te maken hebben met een complexe problematiek . Is wel even schrikken. Ik werk op dit moment alle ochtenden en soms een paar uurtjes op de middag. Dat gaat wel oke. Ik kan het op dit moment goed scheiden van m'n zorgen en problemen. Thuis stort ik vaak wel in en slaap ik vaak heel lang en veel. Maar ben blij dat ik wel weer iets kan doe en niet meer thuiszit, voel me weer "nuttig".
Bobomelo : Lijkt me echt niet leuk om te weten dat je moeder pijn heeft ! Hoop dat de medicatie snel helpt !
ikbenellie ; Ja dat is het zelfde , maar een psycholoog of een Psychiater mag wel medicatie geven denk ik ? Ik weet het niet hoor . Ik moet naar 2 verschillende vrouwen gaan .
Maaaike : Fijn dat je gesprekken wel oke gaan . Mag ik misschien vragen wat een complexe problematiek is ? Misschien een domme vraag maar weet niet wat het is ...
Charlot : Jammer dat je tekst weg is . Hoe is het met de rest ?
ikbenellie
Berichten: 220
Geregistreerd: 14-05-10
Geplaatst: 05-10-10 19:33
Charlot Irritant he! heb het ook al een paar keer gehad en moet dan écht van de laptop af, want ben soms zo kwaad dat ik hem dan wel door de kamer wil gooien..
Bobomelo heftig zeg dat je moeder MS heeft en zoveel pijn erbij.. Sterkte ermee. Hopelijk is het voor haar meer uit te houden met de nieuwe pijnstillers..
Maaike Lijkt me inderdaad even slikken als je psychiater praat over complexe problematiek.. Niet echt motiverend voor jou ook om zo te zeggen.. Fijn dat je je weer nuttig voelt! En dat het opzich goed vol te houden is de ochtenden. Het vele slapen na werk of andere inspanning herken ik wel. Toen ik aan het opbouwen was sliep ik iedere middag vaak 4 uur, als ik in de ochtend 5 uur gewerkt te had... Voor mij was dit wel (achteraf) een teken dat ik in ieder geval nog niet verder moest uitbreiden in uren! Dus hou het wel in de gaten.. Lijkt me wel erg fijn je weer nuttig te voelen..
Over geduld gesproken... Ik heb net in de auto een woede uitbarsting gehad... Ooooh ik kookte Ze hadden de snelweg zo afgezet, dat ik mijn afslag niet kon nemen. Vervolgens heb ik het verkeerde gele bordje gevolgd voor de omleiding en ben ik 2 x op een verkeerde snelweg de verkeerde richting opgekomen... Grrrr... Ik heb geschreeuwd in de auto en geschopt en geslagen, gelukkig gaf alles mee en is een auto best sterk van binnen.. Maar oh mensen zullen raar gekeken hebben, ben met een gif rode kop al piepend omgekeerd en weggescheurd toen ik weer op een heel verkeerd punt uitkwam... Top drukte natuurlijk ook overal... Ben al met al meer dan 1,5 beziggeweest met een terugreis die ik normaal in een half uur rijd!
Ik ga nu de paarden maar eens voeren, kijken of ik even lekker tot rust kom..
goedemorgen! weer beetje tot rust gekomen ikbenellie?
en las dat je indd 2 keer verschillende, maar wel fijne psychologe hebt gehad, bedoel je dat je nog maar 2 keer gesprek hebt gehad, beide keren met iemand anders? of dat je al meerdere keren bij die 2 geweest bent?
mijn stemmingswisselingen heb ik altijd al wel gehad, maar nu ik weer volledig werk merk ik wel dat ik veel meer moe ben! kost berg energie! en dat je alles weer moet doen inkortere tijd! ook de leuke dingen!
en las bij jullie over plezier hebben met de paarden! ik haal er wel veel energie uit! alleen is het bij mij nu nog zo: rij ik met iemand, dan geniet ik vollop, rij ik alleen, dan heb ik eigenlijks niet eens zin om heen te gaan....zal ook wel teken zijn van stemmingswisseling: met iemand! helemaal in me sas, ben ik alleen, nou dan nergens zin in! komt vast ooit ook weer goed!
@maaaike, fijn dat je je toch nuttig kan maken op je werk, en dat je werk en prive gescheiden kan houden! leer mij dat ook es! en ben ook beneiuwd wat dat inhoud,complexe problematiek! en hoop dat medicijnen zijn werk gaan doen!
@daaaph, psychologe mag GEEN medicijnen voorschrijven/regelen, een psychiater wel!(psychiater is ook arts)
@charlot: WAAR ben je? en waar is je verhaal hihi....
ik zal nu snel naar mijn werk gaan, heb avonddienst, bleg
@ Ikbenellie : De pillen die ik nu moet pakken ben ik de eerste 2 uren echt missenlijk van ... En voor de rest voel ik me nog niet echt goed ... Hoop dat het snel zal beteren
@ bobomelo : Volgens mij ga ik naar beide dan De psychologe heeft me door gestuurd naar een psychiater ? Kan dat ? Want volgens die psychologe is de psychiater de beste van limburg ma geeft me volgens mijn dokter een te hoge en veel te zware medicatie ... Wie moet ik er nu van geloven ?
Seffe maar eens gaan paardrijden hoop dat ik men zinnen kan verzetten ...
@daaph dat kan indd prima, dat je bent doorverwezen naar een psychiater! maar bij wie ben je nu echt in behadneling dan? bij wie ben je in therapie zeg maar?
en over je medicatie, ik zou denken dat je huisarts en psychiater dan vast wel even overleg hebben van hoe en wat! en het klopt dat veel medicatie niet onder de de 25jaar gegeven wordt.
paardrij ze!(is toch ook een van de beste medicijnen )
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 06-10-10 17:31
Daapph; complex betekent gewoon ingewikkeld/moeilijk. Ze moeten kijken wat het precies is, maar dus duurt dus nog even. Waarschijnlijk is er veel meer aan de hand dan een burnout/overspannen etc. Ze gaan toch denken richting persoonlijkheids- of stemmingsstoornis. Een psycholoog mag geen medicijnen voorschrijven, dat mag alleen een psychiater (en huisarts)! Veel antidepressiva moet je heel lang innemen om effect te kunnen gaan merken.
Ikbenellie; je woede-aanval kan ik zo goed begrijpen! Ik heb ook zó weinig geduld, niet altijd een goede combi als je met kinderen werkt Ik kan m'n woede op zich dan wel inhouden, maar ben wel snel geirriteerd. Heb ook al een aantal discussies met collega's gehad, wat ik normaal nooit had.. Ben nogal licht ontvlambaar op het moment Ben je gisteren bij de paarden een beetje tot rust kunnen komen?
Bobomelo; hoe gaat het met jou? Het is niet gek dat je je beter voelt als je met iemand samen bent. Ik heb dat ook wel eens. Alleen kan je een soort van niet het plezierig maken. Dan heb je tijd en ruimte om na te denken en te gaan piekeren. Samen krijg je daar niet echt de gelegenheid voor
bobomelo : Tsja ik denk bij beide ? De gene die geen medicatie mag geven zie ik elke week en die andere zie ik elke maand ... En idd paardrijden is echt we een hele goeie medicatie en stiekem ben ik daar hardstikke veslaafd aan ! Maaike : Ohw Das wel minder ... Dat inwerken kan dat zijn dat dat een maand tot 6 weken gaat duren ?
Heb even een goed gevoel . heb vandaag met mijn paardje een rechte van 90 gesprongen Ben echt super fier want hij heeft nog over
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 06-10-10 18:59
Dat inwerken kan zeker 4 tot 6 weken duren ja. Heb je ook controles omdat je medicijnen krijgt?
Ik moet 1 keer per maand gaan naar zo een vrouw .. Ik denk dat dat als controle is ? en dan die vrouw die me doorverwezen heeft zal ook wel in het oog houden ... Snap enkel niet dat de HA en die vrouw zo verschillend zijn van medicatie
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 06-10-10 19:55
En wie is die vrouw? De psycholoog, de psychiater? Heb je aangegeven dat ze anders denken over je medicatie?
En ja mama weet dat , en geloofd de HA omdat die pillen minder verslavend zijn en beter zijn ... Maar volgens mij weet die psychiater toch wel wat ze doet .. dus weet het niet . Moet zaterdag op gesprek met de psycholoog en ga eens vragen wat die denkt ...
Ik lees nog steeds mee maar wil ook niet te veel op I net zetten. Thearapie is pittig maar leer wel veel.
Verder mis ik net als de meeste noemen een bepaalde sfeer hier.
Freedom1
Berichten: 1954
Geregistreerd: 05-01-06
Geplaatst: 07-10-10 19:40
Maaike: ja ik ken dat hier hoor een complexe problematiek. Heb dat hier ook!
Daaph: ik neem al twee jaar sipralexa. Ik heb er twee weken terug proberen zelf mee te stoppen. Wou bewijzen dat ik zonder kon… mooi niet.. waarom is dat levensgevaarlijk voor min18? Ik moet ook naar psychiater voor mijn medicatie. Psychologen geven idd geen medicatie. Wel vervelend dat je nu weer een maand en langer gaat moeten wachten om effect te voelen…
Ikbenellie: heftig zo’n autorit!! Goh ik begrijp heel goed je reactie. Ik kom daar ook zot van. Begin dan keihard te rijden, kan niet meer normaal denken. Ben dan ook heel kwaad maar ik kan dat niet uiten, gaat volledig naar binnen naar mij. Buiten dat ik wel heel snel begin te rijden.
Bombomelo: hoe gaat het met jou? Heel vervelend die stemmingswisselingen!!! Ik kan er van meespreken. Op de zotste momenten heb ik wisselingen. Echt niet fijn. En de therapie?
kido: goed dat je er veel van leert. ik vind mijn therapie eigenlijk niet zo goed.. is weer regeltjes leren
Oke en nu even vertellen hoe het met mij gaat:
Ik ben aan de ene kant doodgelukkig, aan de andere kant voel ik me heel heel onzeker. Het is heel leuk met men vriendin. Ze ziet me echt heel graag, het is heel fijn, intens. Ik ben zondagnacht en woensdagnacht bij haar blijven slapen. Eerste nacht was een ware ramp. Was niet gepland dat ik zou blijven slapen en tja heb hele nacht wakker gelegen.. had mijn medicatie niet bij. Waardoor ik erna twee dagen misselijk ben geweest.. nu woensdagnacht was veel beter, had men medicatie wel mee. Wel niet gemakkelijk om te zeggen dat je medicatie enzo neemt. Durf eigenlijk ook niet zo goed zeggen hoe ik me voel. Ze weet dat ik borderline heb, maar denk dat zij er nog niet zoveel van weet. Nu vb ook, ik ben terug thuis, ik kom helemaal onzeker en bang dat ze me zou verlaten. Terwijl dat helemaal niet zo is. Ben nog maar uurtje terug thuis en ze heeft me al 3 sms-jes gestuurd.. Maar ik blijf die angst hebben, of dat ze me niet meer leuk zou willen, en dan lig ik uren te piekeren of ik het eigenlijk wel goed genoeg doe. Gelukkig is die onzekerheid over als ze me vastneemt, of als ik bij haar ben. Ik voel ook wel vaak heel hevige emoties en die kan ik niet zo goed uiten. Ik wil die emoties dan kwijt en ik weet niet op welke manier. Kan zo ook al een maand niet meer wenen… En dan maak ik me eigenlijk ook weer zorgen over mijn eigen leven, want ik weet niet zo goed of ik eigenlijk wel verder wil.. Ben er nog steeds niet volledig van overtuigd, mijn andere gedachten blijven er ook nog. Hopelijk gaan die ooit weg.. Nu ja ben toch wel blij dat men leven een hele positieve wending gemaakt heeft!
Daaphh
Berichten: 3440
Geregistreerd: 22-12-09
Woonplaats: Limburg , België
Geplaatst: 07-10-10 19:56
Charlot : Volgens mama stond dat op de bijsluiter dat het niet mocht onder de 18 heeft dan naar de HA gebeld en die zei dat da levensgevaarlijk was ... Misschien moet je proberen aan je gelukkige gevoel proberen op te trekken . En je zegt dat je weet dat ze je graag ziet . Dus hoef je helemaal niet te twijfelen .
Kido : Leuk dat je er veel van leert !
Hier gaat het even weer wat minder . ruzie tussen mijn mama en stiefpa daarstrax . Daarna kwam mijn broertje thuis en vertelde dat een oude man hem wou meepakken aan de bus halte en dat die knipoogt naar hem ... doet me zo een beetje aan vroeger denken maar dan op een andere manier en wordt daar niet zo goed van ...