Goed hoor! Ik had een tijdje terug een afspraak bij de chirurg en we hebben het schaamteloos weer over eekhoorns gehad tussen de serieuze praktijken door. Ik krijg binnenkort nog een follow-up operatie op mijn eerdere operatie waarbij ik alleen een plaatselijke verdoving hoef. Het lijkt me echt heel freaky om gewoon wakker te zijn terwijl er ondertussen stukjes huid worden weggehaald, maar ergens ook onwijs interessant. Enne... mochten ze weer om hetzelfde tijdstip de operatie plannen als de vorige keer, dan val ik ongetwijfeld alsnog wel in slaap.
Daarnaast nog een klein beetje een ongerelateerd onderwerp, maar ik ben gewoon heel erg *stuiter stuiter* er over en ik moet het ergens kwijt. Waar anders dan dus in mijn onofficiële dagboek. Zoals jullie misschien intussen doorhebben wil ik dus later naar Denemarken emigreren (en overigens ga ik volgend jaar wéér een half jaar proefwonen/serieus studeren in Kopenhagen ) Als mensen mij vragen: "Waarom Denemarken?", dan is mijn antwoord vrijwel altijd: "Nou... er is dus een Deense acteur die ik graag eens in een theater wilde zien, dus ik ging een paar jaar geleden voor de grap Deens leren. Dat is dus geëscaleerd."
Dat verhaal had ik destijds al gedeeld met hem en daar reageerde hij heel lief op, dus ik dacht: ik ga even de Nederlander uithalen en gewoon hem een berichtje sturen of hij een drankje wilde doen voor/na de lezing die hij ging houden. Voor die tijd had hij z'n concentratie nodig, dus werd het een 'groetjes doen' na de lezing. Ik verwachte dus niet veel, maar had er wel zin in. Het was in een piepklein kustsstadje ter grote van Meppel en de toeschouwers waren voornamelijk oudere omaatjes uit de omgeving. Ik viel dus wel een beetje op toen ik met een halve liter bier en Nederdeens tegen m'n buufjes begon te babbelen.
Hoe dan ook, long story short: na die tijd wilde ik hoi zeggen tegen hem, maar na mijn goedenavond zei hij al gelijk: "Oooh, was jij diegene nou die me een berichtje had gestuurd?" Ik dacht: oh poedersuiker. Ja. Dus ik wilde mijn verhaal uitleggen, maar mijn Deens ging volledig error 404. Toen ik zei dat ik het even makkelijker vond om emotionele dingen op z'n Engels te doen, reageerde hij gelukkig heel nonchalant 'dat het iedereen wel eens gebeurde'. Uiteindelijk probeerde ik half uit te leggen dat iedereen wel mensen of momenten heeft die op dat moment klein en niet al te belangrijk lijken, maar die uiteindelijk je hele pad van je leven grootschalig veranderen. Daarbij benoemde ik dat ik dus dankzij hem Deens ben gaan leren en dat zijn boek het eerste boek is waar ik me doorheen heb geworsteld in het Deens, dus dat hij bij deze de status als 'Deens leraar' heeft verkregen. Ik had verwacht dat hij hierna echt zou denken: ok, prima, en weer verder. Het tegendeel gebeurde: hij vroeg of ik even rustig wilde zitten en uiteindelijk hebben we nog een hele tijd met een handjevol mensen nagepraat over van allerlei dingen.
Máár, na die tijd toen ik eindelijk waar in m'n hostel was kreeg ik nog een paar berichten. Hij vond me heel intelligent overkomen en was vereerd dat ik zo een stuk van mijn ziel durfde bloot te leggen. Daarbij gaf hij me nog een aanrader van H. C. Andersen om te lezen (die hij wel op de foto wilde zetten als ik het niet kon vinden) en stuurde hij daarna een berichtje dat hij graag een keer een koffie of bier wil doen als ik in Kopenhagen woon.
Ik ben helemaal stuiter de stuiter dus. En hoe ik het verhaal eigenlijk relevant kan maken, is door te refereren naar colleges die ik de afgelopen tijd heb gehad. Zo hebben we de theorie van Foucoult toegepast op zo'n beetje alles waarop je het kunt toepassen, maar in zekere zin zou je het op psychologisch vlak kunnen gebruiken als 'wie je bent, hangt af van de tijd en plaats waar je bent', wat weer inhaakt op een term uit de psychologie waarbij gesuggereerd wordt dat je persoonlijkheid afhangt van de mensen met wie je bent. In mijn voortdurende crisis (iets met jong + transgender + zo geïnteresseerd in alles dat ik niet meer weet wat ik wil) merk ik dat ik continu snak naar mensen om me heen waarbij ik het idee heb dat ik het meeste uit mezelf kan halen. Een soort 'buitenste' laag van dit persoonlijke sterrenstelsel bestaat dus uit bekende figuren die mij inspireren op verschillende vlakken.
Maar ja, het feit dat dus iemand die mijn leven zó heeft veranderd z'n kostbare vrije tijd wil opofferen voor één of andere 24-jarige malloot uit Nederland is echt nog steeds [brein poef] voor mij. Ik heb vandaag op werk (bij de Zweedse meubelgigant) ook echt geen moment me kunnen concentreren op wat ik eigenlijk aan het doen was.
En omdat ik vanwege Google niet zo'n zin heb om z'n naam hier te parkeren, drop ik even z'n IMDB link voor mensen die nieuwsgierig zijn.
--
Enne, op sociaal vlak met mijn medestudenten gaat het ook heel lekker. Qua relatie heb ik net vaarwel gezegd tegen een kortstondige intense datingperiode met een Deen, dus wat dat betreft ben ik eigenlijk weer terug bij af. Dus dan hebben we de persoonlijke updates wel weer gehad.