Dientje_Yara schreef:wat een opluchting dacht echt dat ik zo een beetje de enige was die tegen deze dingen aanliep
lang leve dit topic

oh oh, wat een bekende situaties lees ik allemaal. Gelukkig (na ja..) heeft mijn vader ook suiker. Die heeft het doorgegeven aan mij en mijn zusje. Mijn jongste zusje heeft het (nog) niet. Ja pa, dikke 10 hoor! 66,6 % raakgeschoten 
Mijn familie is dus al 20 jaar gewend om met een suikerpatient te leven. Wij waren daarom eigenlijk niet zo bijzonder. Wij hebben het er in de familie nooit over, krijgen alles toegereikt, wij beslissen zelf als we nee willen zeggen. Is wel fijn dus. Alleen in het gezin zelf hebben we het er wel eens over. Meer ook als gein: 'hej zus, heb je het ziekenhuis nog gezien afgelopen jaar?' Die is wat minder consequent dan pa en ik.
Eigenlijk was pa ook nooit zo consequent. Pas toen hij last kreeg van de ogen ging hij echt goed op zijn suiker letten.
Bij moederdagbrunche moest ik haar meten want de muts was dr meetding (
) vergeten: 33, nog wat.. pfff ZUS TOCH!
Dit heb ik gelukkig nooit!
Gezegd dat ze toch wat meer op zichzelf moest letten hoor. Die heeft het ziekenhuis al 2 keer goed van binnen gezien ivm de suiker.
Met de internist erover gehad dat ik blij ben dat mijn lichaam zo'n goeie graadmeter is. Voel wanneer die te laag is (onder de 3) en voel wanneer die te hoog is (boven de 12)...
Maar ik ben ook wel benieuwd naar de vragen!
Alcohol weet ik wel wat vanaf
en mijn zusje ook, maar die heeft erdoor in het ziekenhuis gelegen
alleen weet niet of ik mezelf nog tot een 'jongeren' mag beschouwen haha.
Ik kreeg het toen ik 17 was (oladijee) en mijn zusje toen ze 16 was.