Geplaatst: 11-02-10 00:00 Ik heb vanmiddag lekker op de bank gelegen. Even lekker een beetje geslapen. Komt Jecko opeens naast me staan en krijg ik een lekkere lik in mijn gezicht. Vond het wel schattig.
Ik heb het idee dat hij aardig begint te wennen. Hij eet alleen nog niet. Heeft vanochtend wel wat brokjes gegeten, maar het is niet echt de moeite. Buiten gaat ook best goed. Mijn vriend en ik hebben het idee dat hij erg weinig gewend is en bij zijn vorige baas weinig uitgelaten is. In zijn afstandspapieren stond ook dat hij meestal in de tuin gelaten werd en 2x per dag uitging. Wij denken dat hij die 2x per dag niet eens haalde.
Vanavond kwamen we een hond tegen en we lieten hem er met een langere lijn een beetje naar toe lopen. Hij reageerde veel minder opgefokt dan dat je hem kort houdt. Dit is positief. Ik denk dat hij bij zijn vorige baas geleerd heeft om zo tekeer te gaan, omdat hij gefrustreerd werd omdat hij zo kort gehouden werd. Het is jammer dat dat zo vaak gebeurd, want honden blijven sociale dieren en er zijn veel mensen die daar niet bij stilstaan. Maar goed, waar het om gaat: Ik heb alle vertrouwen in Jecko, het gaat goed komen, we nemen gewoon lekker de tijd.
Hij heeft vanavond ook al even los gelopen. Het was heel rustig buiten, niemand te zien dus we durfden het wel aan. En wat een schatje... Hij kwam zo braaf weer terug als je hem riep. Ik weet het zeker, hem in huis halen was een goede keuze!!
Vanmiddag hebben mijn vriend en ik ook weer een gesprek bij mijn behandelaar gehad. Dat was minder. Erg confronterend en moeilijk. Wil er inhoudelijk niet teveel op ingaan, maar het maakte me erg onzeker, verdrietig en boos.
Wat voor behandeling onderga je precies? Heel veel succes/sterkte in ieder geval voor alles wat je nog moet doorstaan! 
Bah, ik voel me er zo rot over. Ik rol van het ene probleem in het andere lijkt het wel. 