Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-22 17:29

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 17:29

Bij mij is er een diagnose gesteld en dat is een zware burn out
Dus mijn psycholoog erkent dat gewoon

**Geplaatst**: 24-10-22 17:37

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 17:37

Bij mij was het bij de huisarts een vrij duidelijk vermoeden van, maar eenmaal bij de praktijkondersteuner nooit meer over die diagnose gepraat. Ging eigenlijk meteen de diepte in.

**Geplaatst**: 24-10-22 18:18

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 18:18

Praat jij niet met de poh ter overbrugging?

**Geplaatst**: 24-10-22 18:40

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 18:40

Nee dit is het eindstation voor mij. De psycholoog was niet nodig. Ging een flinke tijd goed maar deze zomer was weer erg .. heftig en toen ben ik weer naar de poh terug gegaan. Anderhalf jaar geleden kwam ik daar voor het eerst geloof ik.

**Geplaatst**: 24-10-22 18:52

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 18:52

Oké, ik meld mij ook hier maar... Ik struggle een jaar al met een burn-out, nadat er behoorlijk wat met mensen om mij heen gebeurd is waar ik voor gezorgd heb. Helaas kom ik er niet lekker uit, mogelijk ook door combi ADHD. Ging tijden echt heel goed, had hoop om studie weer op te pakken en toen gebeurde er iets banketstaaf in huis en knalde ik er zo diep er doorheen

Voor nu ben ik vooral de GGZ aan vervloeken, maar ben ik morgen eindelijk aan de beurt voor mijn intake (nadat ik 9 weken geleden intake elders gehad hebt, maar mij niet in behandeling wouden nemen... Ze waren 'vergeten' om mijn verwijzing te versturen voor 8 weken)...

**Geplaatst**: 24-10-22 18:57

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 18:57

Hier zijn de afspraken erg lastig
Ik heb een ziekelijk kind en bij koorts is hij niet welkom op de crèche en dat gebeurd zeker twee weken per maand..
Was voor de zomer al gestart maar in de zomer is de opvang ook dicht dus toen was het ook al lastig.
Toen een paar keer geweest en toen stopte mijn psycholoog ermee dus nu heb ik een kennismakingsgesprek met een andere maar die dus al meerdere keren moeten afzeggen omdat ik geen kant op kan met m’n zieke zoontje

**Geplaatst**: 24-10-22 18:58

Geplaatst: 24-10-22 18:58

Mag ik vragen hoe t bij jullie begon? Ik heb (nog) geen burnout, en wil dat graag zo houden.. maar heb wel vele klachten en de po zegt dat ook wel na bezoek ha en doorverwijzing naar de po.
Voelt nu vooral als excuus ofzo dat ik me slecht voel..
Dat ik me aanstel..

Is dat herkenbaar?

**Geplaatst**: 24-10-22 19:02

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 19:02

Veelste lang blootgesteld aan stress

**Geplaatst**: 24-10-22 19:04

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 19:04

Hier ook continu mijzelf voorbij lopen, continu stress, en vooral geen rust/ontspanning vinden/krijgen

Overigens herken ik gevoel van aanstellen enorm goed, vooral als ik eens goede dag heb, voel ik mij hele dag weer schuldig dat ik mij goed voel

**Geplaatst**: 24-10-22 19:13

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 19:13

Dank jullie, ik ga iig meelezen hier.. morgen na een week vrij weer werken.. ben heel benieuwd iig..

**Geplaatst**: 24-10-22 19:36

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 19:36

Ik denk dat het feit dat je hier een berichtje plaatst al een red flag is.
Mijn ervaring is dat het sluipend is. Je went eraan altijd moe te zijn, stress te hebben, niet lekker in je vel te zitten, overal tegenop te zien. En dat het als een excuus of aanstellen voelt, is ook erg herkenbaar. ('Zolang ik nog op mijn benen kan staan, kan ik werken' en elke dag dat ik me wat beter voelde, was een bevestiging: 'Zie je wel, er is niks aan de hand. Ik stel me aan.') Dat is het niet! Als je nu al vele klachten hebt, zoals je zelf zegt, is het hoog tijd om aan de bel te trekken. Je klachten komen niet uit de lucht vallen, dus je zult iets moeten veranderen om het om te keren. Neem jezelf serieus.

**Geplaatst**: 24-10-22 21:32

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-22 21:32

Hier waren het mijn collega's die zeiden dat ik mij ziek moest melden en naar de huisarts moest.
Het ging al langere tijd niet, thuis niet meer tegen de kinderen kunnen, slecht/niet slapen, hoofdpijn onderweg naar het werk, op het werk huilen tot zelfs de gedachte dat als ik een ongeluk zou krijgen (niet dodelijk, dat zou ik nooit kunnen met mijn kinderen) ik misschien een paar weken in het ziekenhuis kon liggen en niets zou hoeven doen.

Ruim 13 maanden geleden melde ik mij ziek, sinds april ben ik uit dienst, in juni/juli mij eigen bedrijfje begonnen waar ik sinds september echt serieus mee bezig ben.
Maar ik denk niet dat ik ooit nog in dienst kan, sowieso niet in een sector met druk/stress en veel klanten contact.
Het zou echt iets moeten zijn waarbij je werk ook echt af is als je tijd erop zit.

**Geplaatst**: 25-10-22 07:36

Geplaatst: 25-10-22 07:36

Celebi schreef:
Hoi allemaal! Jeetje, het topic krijgt inmiddels alweer een rode melding van inactiviteit.

Ik had een vraagje: Tijdens jullie gesprekken met praktijkondersteuners of psychologen, werd er gesproken over de burnout? Ik krijg steeds meer en meer het gevoel of dat bij mij nu onder de tafel geschoven wordt onder de noemer 'je moet gewoon aan jezelf werken dan kom je er ooit wel', maar voor mijn enorme vermoeidheid die opspeelt lijkt weinig plaats te krijgen. Alsof het gewoon allemaal aan mijn houding ligt en ik zelf niets 'mankeer'. Het voelt niet eerlijk meer. Het beestje wordt ook niet bij de naam genoemd. Nooit valt het woord burnout of overspannenheid.

Herkent iemand dit?

Het heeft mijn inziens ook niet heel veel zin om het over de diagnose te blijven hebben, dat lost het namelijk niet op. Belangrijker is om uit te vinden hoe er mee om te gaan en hoe verder. Maar probeer het wel bespreekbaar te maken hoe dit voor jou voelt.

Ik ben na 155 weken en 3 dagen beter gemeld op m'n werk, ik heb een record

(toch ben ik maar 5/6 maanden echt thuis geweest)

Ik was in juli al volledig beter gemeld, maar toen kreeg ik corona en lag ik 2 dagen in het ziekenhuis. En ook al was dat natuurlijk iets heel anders, dan heb je nog niet je 28 dagen zonder ziekte gehaald en begint het geneuzel opnieuw. Nu nog 1,5 week en dan ben ik daar ook doorheen.

Hier lijkt het eindelijk goed te gaan, nog wel genoeg tegenslagen (story of my life), maar ik kan er beter mee om gaan. De keus om een dag minder te gaan werken heeft me heel veel rust gegeven.
Ik kreeg zelfs nog een transitievergoeding van m'n werk voor die dag die ik minder ga werken, echt super netjes

Vorige week bij de huisarts geweest om een afbouw plan van de AD te maken, van de eerste stap omlaag heb ik tot nu toe niks gemerkt. Straks nog langs de praktijkondersteuner en volgende week heb ik nog een gesprek met een medisch psycholoog.

@Gianti: de GGZ was ik ook totaal niet tevreden over

zat eerst ergens anders, maar ze ging met zwangerschapsverlof. De GGZ heeft me eigenlijk alleen maar weer dieper doen zinken

Wat een rare bende daar

**Geplaatst**: 25-10-22 07:45

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 25-10-22 07:45

Ik zie ook weer op tegen het klanten contact wat ik heb op mijn werk.
Maar ook tegen een leidinggevende die ik moet beloven geen fouten te maken en die vraagt als ik heb genoten van mijn vakantie ( ik was ziek thuis omdat ik tijdens mijn zwangerschap HG heb gehad)

**Geplaatst**: 25-10-22 09:13

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 25-10-22 09:13

Hier ook slechte ervaringen met de GGZ. Het is natuurlijk voor iedereen persoonlijk maar ik adviseer mensen er zo ver mogelijk vandaan te blijven en opener te worden naar je omgeving (alleen naar mensen die je 100% vertrouwd) want als je je problemen deelt, worden ze minder groot.

Een GGZ therapeut kan een burn-out ook niet zomaar oplossen, dat moet je vooral toch zelf doen.

En vaak hebben mensen (incl ikzelf) het idee dat het met meer hulp beter gaat, maar die vlieger gaat niet op. Meer hulp kan zelfs slechter zijn.

**Geplaatst**: 25-10-22 11:53

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 25-10-22 11:53

Net intake gehad.. Willen mij niet in behandeling nemen.. wacht nu al vanaf juli op hulp.. volgende week krijg ik terugkoppeling als ze met mijn huisarts overlegd hebben

Het is dat ik de kracht weet van goede hulp

alleen het vinden daarvan is extreem lastig..

**Geplaatst**: 25-10-22 11:58

Geplaatst: 25-10-22 11:58

Gianti schreef:
Net intake gehad.. Willen mij niet in behandeling nemen.. wacht nu al vanaf juli op hulp.. volgende week krijg ik terugkoppeling als ze met mijn huisarts overlegd hebben

Het is dat ik de kracht weet van goede hulp alleen het vinden daarvan is extreem lastig..

Hè? Waarom willen ze dat niet? Of hoor je dat pas via de huisarts?

**Geplaatst**: 25-10-22 12:07

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 25-10-22 12:07

Te gecompliceerd casus voor daar.. voor vorige was ik weer te simpel

**Geplaatst**: 25-10-22 12:15

Geplaatst: 25-10-22 12:15

Sterkte Gianti, hopelijk komt er snel passende hulp voor jou.

Ik ben 4 weken geleden uitgevallen op mijn werk. 2 weken geleden bij de huisarts geweest en doorverwezen naar de praktijkondersteuner. Ik zou vandaag een intake hebben maar deze werd gisteren geannuleerd omdat de poh ziek is. Een nieuwe afspraak was pas weer over 3 weken mogelijk.

Hoe lang duurde het voordat er bij jullie hulp was en hoe ben je daaraan gekomen?

De poh zou van mij een globaal beeld maken. De huisarts wilde burnout niet uitspreken omdat het niet aan haar is om te bepalen maar er zit ook nog veel onverwekte emoties en trauma's maar ze dacht niet dat het psychische klachten waren.

Ik merk dat ik het afzeggen van deze afspraak persoonlijk opvat. Ik voel mij al onzichtbaar en onbelangrijk. Ik zorg voor iedereen en niemand voor mij en dit is daar weer een bevestiging op. Al weet ik ergens ook wel dat de poh niet ziek is geworden om mij te kwellen, blijf ik daar nu wel in hangen. De bevestiging dat ik er niet toe de, dat hulp voor mij niet belangrijk is.

Ik probeer wel afleiding te zoeken omdat ik niet weer de hele dag in bed wil liggen. Maar de was opvouwen met de gedachte dat ik er straks weer eentje moet ophangen levert weer hartkloppingen op.. Een soort vicieuze cirkel..

**Geplaatst**: 25-10-22 13:21

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 25-10-22 13:21

Bij mij was de afspraak HA > poh binnen 3 weken. Dus redelijk snel. En nu zit ik daartussen en gaat het dus ook wat sneller, heb nu volgende week weer een afspraak staan, 2 weken na de vorige.

Sterkte Gianti, niet fijn.. En hopelijk snel wel goede hulp.

**Geplaatst**: 26-10-22 10:43

Geplaatst: 26-10-22 10:43

Nog een positief bericht, bij mij gaat het goed! De juiste GGZ heeft mij echt enorm geholpen afgelopen tijd. Sinds april weer beter gemeld op werk en heb het overal weer een stuk meer naar m'n zin en zie minder tegen dingen op.

@celebi bij mij is de eerste keer burn out geconstateerd maar de 2e keer dat ik uitviel (en dacht dat het overspannen was) merkte ik dat ik meer last had van angsten. M'n eerste psycholoog ging vooral op de burn out in en mijn tweede (die ik dus nu heb) veel meer op patronen en vroeger. Aan de tweede heb ik veel meer gehad. Ik werd enorm moe van mijn gepieker, druk hoofd en daardoor kon ik ook niet veel. Nu dat minder is gaat het beter.

**Geplaatst**: 03-11-22 10:36

Geplaatst: 03-11-22 10:36

Hoi allemaal,

Ik lees hier af en toe mee en heb soms PB-contact, maar weet niet zeker of ik eerder iets geplaatst heb.
Ik zit sinds juli vorig jaar ziek thuis en ben inmiddels aan het re-integreren in vervangend werk om, zodra ik eenmaal uren heb opgebouwd, over te gaan naar ander werk (andere sector).

Ik heb er inmiddels wel vertrouwen in dat het weer goed komt, ik word goed begeleid door een psycholoog en ik ben bezig met het aanleren van nieuwe gewoontes en herkennen wat wel/niet goed voor me is.
Daarnaast zet ik me al vanaf het begin in om richting mijn werkgever te voldoen aan wat van me verwacht wordt, zonder daarbij over mijn eigen grenzen te gaan. Dat lukt de ene keer beter dan de andere.

Ik krijg echter meer en meer het gevoel dat het duwen en trekken van mijn werkgever onnodige ruis in mijn herstel is. Soms zou ik het liefst ontslag nemen en de komende maanden verder opbouwen in het verpleeghuis waar ik vrijwilligerswerk doe, misschien nog iets van een maatjesproject, een cursus volgen, en daarmee mijn belastbaarheid uitbouwen zonder druk vanuit een werkgever.

Financieel gezien kan ik best een paar maanden zonder inkomsten, en als ik met een VSO uit dienst ga zou ik zelfs recht hebben op WW (maar daar komen dan ook weer verplichtingen bij richting het UWV lijkt me).
Maar het is natuurlijk best een risico. Wat als mijn herstel niet doorzet? Kan ik écht zoals ik denk zonder de druk van een werkgever?

Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Ken of ben je iemand die dit gedaan heeft?
Als je liever contact zoekt via PB is dat ook zeker welkom

**Geplaatst**: 03-11-22 18:19

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 03-11-22 18:19

Ik zou wat je nu zegt aangeven bij de bedrijfsarts. Ook jouw werkgever moet meewerken aan jouw herstel. Persoonlijk zou ik het nooit aandurven en als jouw werkgever het probleem is zijn er ook andere uitstroommogelijkheden.

**Geplaatst**: 03-11-22 21:02

Geplaatst: 03-11-22 21:02

zonnebloem18 schreef:
Ik zou wat je nu zegt aangeven bij de bedrijfsarts. Ook jouw werkgever moet meewerken aan jouw herstel. Persoonlijk zou ik het nooit aandurven en als jouw werkgever het probleem is zijn er ook andere uitstroommogelijkheden.

Bedankt voor je reactie

Mijn werkgever werkt zeker mee maar zorgt ook voor druk om zsm op te bouwen en vooruit te gaan.
Helaas ook soms op een hele negatieve manier en wat ze zeggen dat mijn plichten zijn klopt ook niet altijd.
Hierover heb ik inmiddels wel duidelijkheid en de bedrijfsarts staat helemaal achter me, maar het idee om van die druk af te zijn en op eigen kracht uit te zoeken wanneer ik waar klaar voor ben is wel heel aantrekkelijk.

**Geplaatst**: 03-11-22 21:05

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 03-11-22 21:05

Oei ik zou dat wel een enorme stap vinden…
Stel je ook voor als de hele economie gaat veranderen?