Belker schreef:Groot gelijk Quir om je zo op je studie te richten. Ziek thuiszitten is idd niks aan. Die muren komen op je af en zeggen toch niks
Ik zal blij zijn als ik in 2016 weer ga opbouwen en reintegreren.
Nou stil zijn ze inderdaad! Maar bedreigend zijn ze wel hoor, haha.
Kan me goed voorstellen, thuis zitten is heel even leuk maar daarna echt niet meer.
Julia schreef:Toch best gek om die slangetjes zo door je lijf te zien lopen. Lijkt me best apart om te zien, is gewoon jouw lijf.

Die wervel ziet er indd niet zo fraai uit.. Hebben ze daar destijds niets mee gedaan? Heb je daar nog wel eens last van of niet?
Vervelend dat je zo vroeg wakker was door de pijn. Hopelijk vandaag verder een goede dag. Hier schijnt het zonnetje iig heerlijk!
Ja he, heel bizar. Vooral als je ze voelt onder de huid... Op mijn hoofd voel je ze heel goed (t is dat er haren over zitten, anders zie je t ook gewoon haha).
Wervel is behoorlijk stuk inderdaad, meerdere breuken in. Toen is daar niet zoveel mee gedaan, ja rug gebroken en 6 weken rust. Was stabiele breuk. Achteraf dus veel meer kapot, maar geluk gehad.
Nu niet veel last van, soms beetje maar dat kan in de toekomst wel problemen gaan geven. De wervel "schuift" er vooral tussen uit. Nu nog niet, maar dat kan steeds erger worden. Andere kant hoef ik er ook nooit meer last van te krijgen. Dus hopen we daar maar op!
Hier schijnt t zonnetje ook! Meteen vrolijk.
Lielle schreef:boeiend om die foto's te zien

Ik werk voor een bedrijf dat met dit soort apparatuur te maken heeft, en dan is het helemaal leuk om te zien waarvoor het gebruikt wordt. Had ik ook bij mijn eigen MRIs.
Spannend met je nieuwe paard, ik blijf duimen!
En ik vind jouw benadering van je studie heel realistisch en heel verstandig. Wb het lekker thuis zitten, dat is idd heerlijk als
a) je fit bent om ook echt leuke dingen te doen'
b) het niet te lang duurt
en anders ben je er zo klaar mee.
Ja ik vind t ook altijd interessant om te zien. We leren nu die plaatjes te maken (en moeten toch ook wel enigzins weten wat we zien). Dus ik kan uren door mijn eigen MRI en CT scans scrollen.
Zie ik weer wat nieuws, dan is t vragen aan vriend wat t is of boeken erbij. Achja zo blijf je ook bezig toch.
Dat zijn inderdaad de voorwaarde om thuis zitten leuk te vinden... Heel naar als mensen dat niet begrijpen.
Hoe gaat t nu met jou? Alweer beetje verder in t herstel?
knabbelgirl schreef:Quir schreef:Verder wilde ik ook gewoon niet langer niets doen, nutteloos thuis zitten. Als je ziek bent voel je je al zo snel nutteloos naar de buitenwereld en de maatschappij... Wie weet wordt ik ook nooit beter dan ik nu ben... Diploma wil ik toch wel echt heel graag halen en daarna gewoon werken ook. Dus dat alles bij elkaar, zorgt er voor dat ik mijn opleiding doe, wil doen en afrond. Al is t het enige wat ik nu doe haha. Wil me niet meer nutteloos voelen en niets doen.
Heel veel snappen dat niet, maar dat zijn mensen die niet ziek zijn... "Het is toch heerlijk om thuis te zitten?!" Ja als je eens gewoon een keertje ziek bent is dat best fijn inderdaad, gewoon thuis zitten en niets doen. Maar als je echt niets meer kunt en dat voor lange tijd, doe je er alles voor om niet thuis te hoeven zitten en niets te doen.
Ohhhh dat zinnetje is echt iets waar ik zo giftig van wordt

Ik zit nu bijna 3 maand ziek thuis en collega's zijn jaloers... Ik heb al gezegd dat ik best met ze wilde ruilen

Heb veel respect voor jou studiementaliteit

Vooral ook het feit dat jij kunt zeggen dat Cum Laude niet meer hoeft, als je het maar haalt, vraagt erg veel kracht, knap hoor!
Zeg, die franjes aan zo'n sjaal, hoe doe je dat? Ik brei nu ook wat af maar verder dan simpel recht toe recht aan kom ik niet hihi. Vind jou sjaal echt heel mooi!
Vooral ook dat mensen jaloers erop zijn, kom ik ook tegen... Als ik dan zeg dat ik écht jaloers ben op ben snappen ze daar helemaal niets van. Niets zo erg als verplicht thuis zitten en thuis niet eens vooruit kunnen.
Heel eerlijk had ik daar in t begin nog wel moeite mee. Ik kan toch makkelijk een 8, 9 of 10 halen? Waarom dan tevreden zijn met een 6?! En toch ben ik dat nu zeker wel. Wil niet zeggen dat ik t niet probeer, maar streef er niet meer naar. Dat is niet realistisch. En dat besef ik voortaan.
Die franjes zijn heel makkelijk! Ik heb nu per franje 4 draadjes gedaan en die op 40cm geknipt.
Dus 4 draadjes van 40 cm, die vouw je dubbel. Dan met haaknaald (is makkelijkste) door het werk heen steken en de draadjes er stukje door trekken. Dan heb je een lus en daar haal je t uiteinde door heen. Dan strak trekken en zit je franje eraan!
Dat herhaal je tot ze er allemaal aan zitten.
Snap je t zo? Anders stuur maar even PBtje, maak ik er foto's van.
Breien kom ik ook niet zo ver mee, dit is t aller eerste wat ik ooit gebreid had. Haken gaat me veel beter en vooral ook sneller af. Vind ik ook wat leuker dan breien.
SpeechLess schreef:Ik dacht idd precies hetzelfde als Eline. Juist ook omdat ik zelf te lang ben doorgegaan met m'n studie en daarmee een erge 'terugval' kreeg. Vandaar dat ik bang ben dat zoveel over je grenzen gaan, je herstel niet bevorderd. Maar ik snap ook zeker dat het voor jou erg fijn voelt om dat nog wel te kunnen. Mijn studie staat ondertussen ook al weer 3 jaar stil (maar in maart ga ik weer beginnen

) dus ik weet wel hoe het voelt om niks te kunnen en iedereen om je heen vooruit te zien gaan, en dat is zeker niet altijd 'lekker thuiszitten' inderdaad. Maar de rust van geen studie heeft mij ook wel weer goed gedaan. Dus ik hoop dat je goed blijft bekijken of het nog wel écht gaat wat je allemaal doet.
Verder is het natuurlijk heel persoonlijk wat 'werkt' qua herstel en misschien is dat door blijven gaan bij jou juist wel dé methode

Leuk om te zien zeg, die foto's.
Jammer dat je nu niet zelf bij de keuring kan zijn (al denk ik stiekem dat het ook wel beter voor je is, fysiek gezien

), maar ophalen is ook leuk, misschien wel leuker zelfs

Bij mij gaf geen studie me juist helemaal geen rust (ik ben altijd heel druk geweest, studeren, 80 uur in de week in de paarden werken, vrienden, op stap, creatief bezig zijn, ofwel ik was altijd heel druk bezig en altijd voor 300%). Het helpt me ook nu om afleiding te hebben, gewoon even uurtje aan de studie werken.
Maar wat denk ik heel veel verschil maakt is de wetenschap of je verder kan herstellen of niet. Ik weet niet of ik beter wordt dan ik nu ben. Anders gezegd, ik ga er niet eens meer vanuit. Natuurlijk gaat t wel wat beter worden, maar helemaal zoals t was nooit meer. Ik zal herstellen van de operatie, maar niet meer van mijn "ziekte". Die heb ik, kom ik nooit meer vanaf. De operaties zijn puur voor symptoom bestrijding en zorgen dat ik niet blind wordt, meer schade in de hersenen krijg. Maar zullen mij nooit beter maken. Dat kan niet. Hooguit stabiliseren.
Ik denk dat die wetenschap je er op een hele andere manier naar laat kijken en vooral ook handelen. Als ik zeker wist dat ik beter zou worden? Ja dan had ik vast nog een jaar langer studie pauze genomen. Om echt te kunnen herstellen... Dat gebeurd niet, dus daarom doe ik t ook niet.
Hihi je hebt misschien wel gelijk, mijn lijf zal er vast blij mee zijn. Maar was er toch wel graag bij geweest, maar inderdaad misschien wel goed zo. Ophalen is zeker nog veel leuker!
Ben zó benieuwd, ook hoe t gaat bij de andere merries in de wei straks (dadelijk in de zomer een wei vol spelende veulentjes
). Altijd al prachtig om te zien, laat staan dat je eigen er tussen dartelt.
jokari schreef:erg fijn ja, ziek thuis zitten, terwijl je letterlijk te ziek bent om zelf naar het toilet te wandelen. Laat staan dat je fijn in de tuin kan gaan zitten, of naar je paard gaan, of zelfs gewoon stomme boodschappen doen.

Ik heb ooit eens 6 weken plat gelegen door mijn rug en ik werd al giftig tegenover mijn collega's, ik wil niet weten hoe gruwelijk dat zinnetje dan moet zijn als je al maanden thuis zit. Of zoals een goede vriendin "gewoon" permanent te ziek/slecht om te kunnen werken en weten dat je de rest van je leven thuis "mag" zitten.

Nog een paar dagen en je mooie dame komt eraan !
Ja echt vreselijk he. Vooral dat mensen dat ook niet zien... Totdat ze zelf eens zó ziek worden.
Net zo iets als blij zijn dat je op een stoel kan zitten, dat hoef je tegen de meeste niet te zeggen. Die lachen je vierkant uit... En dan ben je zó blij en zó trots.
Nog even paar dagen vol houden, hihi!
Madje1992 schreef:Ooh die foto's zijn wel interessant om te zien. En leuk die sjaal. Doe je ook opdrachten??
Snap heel goed dat je dit jaar wilt halen. Dus als je na de kerstvakantie een keer wilt oefenen wil ik dat best met je samen doen. Vandaag tijdens PGO heeft frank het nog over jouw gehad, met de vraag of we iets van alice wisten. Gewoon om te kjjken of we op de hoogte waren. Mocht je over mijn aantekeningen nog vragen hebben laat dat maar weten. Ik heb trouwens ook nog engelstalige pdf's gevonden over de meeste vakken. En daar staat het allemaal ook mooi uitgelegd in, dus die kan ik ook in dropbox zetten als je wilt. Maar je kunt ze ook via google opzoeken, dus misschien heb je ze al.
Spannend dat donderdag de merrie gekeurd wordt. Ben benieuwd, hoop voor je dat ze goed gekeurd wordt. Snap dat je niet zo lang kon wachten. Wachten is altijd verschrikkelijk.
Maar vervelend dat je nog altijd last hebt van je buik. Hoop dat dat toch snel minder wordt.
Wil je een sjaal?
Breien doe ik wel lang over... Maar haken kan ik wel voor je doen als je wilt!
Oehh jullie roddelen over mij haha. Wat zei Frank en de klas?
Morgen kom ik naar echo.
Echt zo super fijn van je aantekeningen! Heb er ook heel erg veel aan.
Kom je een keer mee naar de merrie als ze er is?