Bokt.nl

Meetje22 schreef:

MISTRAL94 schreef:

Bij mij hebben ze het onzettend onderschat want ik was dat jonge onervaren moedertje die de ballen verstand ervan had

Dit geeft wel vaker ernstige problemen.
Mijn dochter begon 3 weken na haar geboorte te projectiel braken.
Dat houd in dat als ze overgeven het echt dik een meter verder in de kamer ligt.
Alles wat ze dronk ( flesvoeding inmiddels) kwam er met dezelfde snelheid weer uit.
Ik heb de dokter,vervangend arts,verloskundigepraktijk, alles gebeld.
Ik kreeg van de vervangende arts de vraag mn hoeveelste kindje het was.
Ik zei mn eerste en toen zei ie meteen oh mevrouw maakt u zich maar geen zorgen( had ik nou verd*mme maar mn zevende gezegd)
Hij zei dat jonge moeders( ik was 21) zich wel vaker zorgen maakte maar dat dit helemaal niet erg was want kindjes geven wel vaker over
Mn eigen huisarts reageerde ook laconiek en de verloskundigepraktijk zei dat ik niet meer onder hun viel.
Resultaat was een kind dat zchzelf in slaap hield want dat kost het minste energie.
Op een gegeven moment werd ze zelfs amper wakker.
Heb zo vaak hulp gevraagd en niemand reageerde.
Ben uiteindelijk na 1.5 week huilend met mn niet wakker te krijgen kind naar het eerste consultatiebureau dat ik kon vinden gelopen met de vraag of ze me alsjeblieft wilde helpen.
Daar werd dus meteen een ambulance gebeld en mn kind werd met ernstige uitdrogings verschijnselen opgenomen.
Heeft daar twee dagen aan het infuus gelegen maar bleef maar overgeven.
Het ziekenhuis kwam niet met een oplossing voor de voeding,dus dat bleef er maar uitkomen.
Drie dagen later stond ik bij de Etos voor de babyvoeding en barste daar van wanhoop in tranen uit.
Toen kwam er een ouder vrouwtje naar me toe en die vroeg wat er was.
Heb haar het probleem uitgelegd en die pakte een pak flessenvoeding en een pak johannes pitmeel voor me uit de schappen en zei dat dit het probleem zou oplossen.
En............................Yazzmine heeft nooit meer daarna overgegeven.
Mijn oude vrouwtje.mijn grote Fee


Later bleek dat haar maagklepje niet goed afsloot en dat daarom alles eruit kwam.

elinax21 schreef:

als ik aan mijn kraamhulp vertelde dat merla s nachts veel gespuugd had was het eerste wat ze vroeg, in ene boogje of gewoon spugen? ik schrok daar de eerste keer wel van, had er nooit eerder van gehoord.

elinax21 schreef:

ja idd aaalles eronder. ze is nu 3,5 maand maar spuugt eigelijk zo goed als nooit meer

Xantaatje schreef:

Oh oke Gelukkig maar

Maar jeetje , dit is toch niet te geloven ? Zelfs een leek kan zien dat je kindje een allergische reactie heeft

Wist je trouwens dat kindjes zelfs in shock kunnen raken door koe melk allergie?

Ik vind het heel slordig van de verpleging, maar ook van de artsen hoor.
Het eerste wat ik altijd zeg in mijn gezinnen, een moeder weet als beste of het goed gaat met haar kindje, en als er iets mis is kunnen wij met zijn allen roepen er is niets, maar ga nou maar gewoon op het gevoel van de moeder af want die weet het beter als geen ander. Ik raad ze dan ook altijd aan om zich nooit weg te laten sturen en inderdaad het CB met een korreltje zout te nemen

Mijn dochter ging met papa naar Cb voor de oog test, ongerust kwam hij thuis dat ze terug moet komen omdat ze de fluitketel niet zag Ik heb ze toen maar even gebeld pffffffffff mevrouw een fluitketel, dat woord kent het kind niet eens, wij hebben tegenwoordig water kokers grrrrrrr
Ze ziet overigens prima hoor

Mijn oudste dochter kreeg TE veel voeding , ja dat kind at nou eenmaal veel, nou dit mocht niet bla bla bla , heb ze gezegd dat ik haar wel een maand bij hun kwam brengen mochten zij haar minder geven

Daarna nooit meer last gehad

Xantaatje schreef:

Mag ik vragen hoe haar gedrag in de kraamweek was?

MISTRAL94 schreef:

Xantaatje schreef:

Oh oke Gelukkig maar

Maar jeetje , dit is toch niet te geloven ? Zelfs een leek kan zien dat je kindje een allergische reactie heeft

Wist je trouwens dat kindjes zelfs in shock kunnen raken door koe melk allergie?

Ik vind het heel slordig van de verpleging, maar ook van de artsen hoor.
Het eerste wat ik altijd zeg in mijn gezinnen, een moeder weet als beste of het goed gaat met haar kindje, en als er iets mis is kunnen wij met zijn allen roepen er is niets, maar ga nou maar gewoon op het gevoel van de moeder af want die weet het beter als geen ander. Ik raad ze dan ook altijd aan om zich nooit weg te laten sturen en inderdaad het CB met een korreltje zout te nemen

Mijn dochter ging met papa naar Cb voor de oog test, ongerust kwam hij thuis dat ze terug moet komen omdat ze de fluitketel niet zag Ik heb ze toen maar even gebeld pffffffffff mevrouw een fluitketel, dat woord kent het kind niet eens, wij hebben tegenwoordig water kokers grrrrrrr
Ze ziet overigens prima hoor

Mijn oudste dochter kreeg TE veel voeding , ja dat kind at nou eenmaal veel, nou dit mocht niet bla bla bla , heb ze gezegd dat ik haar wel een maand bij hun kwam brengen mochten zij haar minder geven

Daarna nooit meer last gehad

Dit is bij een provocatie dus bijna gebeurd, ze was niet meer aanspreekbaar, de bloeddruk was heel erg laag. Had echt een hoopje kind in de armen, helemaal slap echt een verdrietig gezicht, Infuus was niet meer te prikken omdat de handjes en voetjes zo ontzettend dik waren. Uiteindelijk hebben ze dit in het hoofdje moeten prikken. Ook hier werd er niet meer naar de ouders geluisterd na het eerste beetje koemelk zei ik al dat het niet goed was. Ze had een vreemde rode kleur op haar wangetjes (dat waren slaapwangetjes) haar handjes en voetjes werden dik (dat was omdat ze op schoot zat) haar matte oogjes zagen ze gewoon niet. Die verpleegkundige is daar later wel op aangesproken nadat ik de kinderarts hierop aangesproken heb. Uiteindelijk ben ik zelf gaan provoceren het resultaat is nu dat het nagenoeg over is
Mijn gevoelens werden allemaal de grond ingedrukt, maar ik wil elke moeder op het hart drukken luister naar je gevoelens, luister vooral niet naar de deskundigen van of het ziekenhuis of het consultatiebureau. Als moeder zijnde ken je je kind het beste!

Meetje22 schreef:

Om te beginnen,Mistral,wat een ellende zeg,dat arme kindje.
Ik schrok best wel toen ik deze foto's zag.
Zo zie je maar,weer een voorbeeld van foute inschatting vanuit de zorg.

Xantaatje schreef:

Mag ik vragen hoe haar gedrag in de kraamweek was?

De eerste week ging het opzich wel goed.
Ze gaf wel veel mondjes over maar nog niet zo erg dat we ons zorgen maakte.
Mijn kraamhulp was een kei van een vrouw en die lette overal op.
Helaas ging zij na 8 dagen weg en had ik haar nummer niet meer.
Anders had ik haar wel meteen gebeld.
Nu was ik overgeleverd aan de mening van mn huisarts en vervangend arts.

Maar als je een nog slechter voorbeeld wilt hebben.
Mijn tweede dochter werd geboren en we kregen een kraamhulp.
Die vrouw opzich was al geen aanwinst maar bij gebrek aan beter hielden we der maar.
Op de laatste dag van de kraamtijd gaat haar telefoon en als haar telefoon ging wist ze niet hoe snel ze em op moest pakken( en niet voor erg belangrijke gesprekken maar gewoon bijkletsen met der dochtertje).
Afijn,ze legt Jamie op de bank en rent naar der telefoon.
Ze neemt der telefoon op en is zo met haar gedachte in het gesprek dat ze niet oplet en ja hoor...................boven op mn baby gaat zitten
Eindresultaat........baby had een gebroken sleutelbeen

Meetje22 schreef:

Ze neemt der telefoon op en is zo met haar gedachte in het gesprek dat ze niet oplet en ja hoor...................boven op mn baby gaat zitten
Eindresultaat........baby had een gebroken sleutelbeen

Suzanne F. schreef:

Inmiddels gaat het hartstikke goed en stikt ze er niet meer in, ze kauwt goed op brood enzo...