Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-06 22:26

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 12-04-06 22:26

ik ben ook gepest niet zo er als de topicstarter

iedergeval dat ik weet van groep 3 tot groep 6
ik had last van me rug daardoor had ik een kussen dat ik recht bleef zitten. dus die gingen ze verstoppen. vriendinnen tegen me opstokken.
in groep 6 ben ik bijna een keer in elkaar geslagen had een moeilijk jaar vond het aan de ene kant moeilijk om mee te komen en aan de andere kant niet.
in dat jaar heb ik een test moeten doen omdat ze al dachten dat ik bleef zitten en ja hoor ik bleef zitten.
het pesten werd erger.
toen ben ik naar groep 6 op een nieuwe school begonnne.
natuurlijk bang om opnieuw weer gepest te worden.
maar daar heb ik me voor het eerste echt thuis gevoeld.
in klas 1 weer gepest ten eerste omdat ik een ander accent heb en omdat me haar niet leuk was gingen ze aan me haar trekken enzo.
halve wegen het jaar was dat gelukkig weg.
de jongen die mij pesten ging van school.
daarna geen last er meer van gehad.
Sinds te middelbare school kom ik op voor me zelf trek me mond open.
Nu zit ik in de derde en word weer gepest.
alleen nu stukje erger als in voorgaande jaren.
ik heb nog steeds rugklachten daar pesten ze me mee dat raakt me best wel diep omdat ik het zelf al heel moeilijk vind dat ik het heb.
weer door me accent en omdat ik zo onzeker ben geweest kijk is soms arogant.
het is in de klas zo erg geweest dat ze een vriendin van mij hebben willlen vermoorden. nu doet school er eindelijk wat aan ze hoeven nog 1 ding te flikken dan krijgen ze eerst waarschuwing als het dan niet stopt worden ze geschorst.

wat ik er aan over gehouden heb ik vertrouw mensen niet snel zijn er maar een paar die ik echt vertrouw

**Geplaatst**: 12-04-06 22:30

Re:

Geplaatst: 12-04-06 22:30

heftige en confronterende verhalen hier allemaal, ik ben vroeger ook veel gepest. Tot aan mijn 20e aan toe, mensen beseffen niet hoe het is. Ik doe nu zelf een opleiding tot juf en ben vaak zat in de materie gedoken, en 1 ding is mij enorm duidelijk geworden. Het zijn niet de mensen die pesten die je aan zou moeten pakken, mensen zijn nu eenmaal kuddedieren en die zetten zich af tegen de zwaksten. Dat is nog steeds een instinct dat we hebben. Juist de mensen die gepest worden zijn degenen die moeten veranderen. Ik denk dus dat het hele pestprotocol omgedraaid moet worden en de mensen die gepest worden zouden een speciale aanpak moeten krijgen, denk aan therapie en omgangsgedrag.

**Geplaatst**: 12-04-06 22:35

Re:

Geplaatst: 12-04-06 22:35

Ben ik het mee eens, maar huidige therapie enzo werkt vaak niet of nauwelijks!

**Geplaatst**: 12-04-06 22:49

Re:

Geplaatst: 12-04-06 22:49

irish_lady schreef:
heftige en confronterende verhalen hier allemaal, ik ben vroeger ook veel gepest. Tot aan mijn 20e aan toe, mensen beseffen niet hoe het is. Ik doe nu zelf een opleiding tot juf en ben vaak zat in de materie gedoken, en 1 ding is mij enorm duidelijk geworden. Het zijn niet de mensen die pesten die je aan zou moeten pakken, mensen zijn nu eenmaal kuddedieren en die zetten zich af tegen de zwaksten. Dat is nog steeds een instinct dat we hebben. Juist de mensen die gepest worden zijn degenen die moeten veranderen. Ik denk dus dat het hele pestprotocol omgedraaid moet worden en de mensen die gepest worden zouden een speciale aanpak moeten krijgen, denk aan therapie en omgangsgedrag.

Dat is ook het geval hoor ! Kinderen die gepest worden kunnen bij ons op school in ieder geval deelnemen aan SOVA trainingen en deze trainingen werpen wel degelijk hun vruchten af!

**Geplaatst**: 13-04-06 08:38

Re:

Geplaatst: 13-04-06 08:38

Persoonlijk denk ik dat je drie groepen hebt.
Je hebt de pester die de kudde aanvoert, de meelopers en de gepeste.
Je zult iets aan alle drie groepen moeten doen, anders verandert er niets.

**Geplaatst**: 14-04-06 17:25

Re:

Geplaatst: 14-04-06 17:25

Jeetje jij hebt echt het nodige meegemaakt zeg..

Helaas komen mij een aantal dingen bekend voor...

Ik ben vanaf mijn 5de tot aan mijn 14de ook vreselijk gepest geweest. Ik was ook altijd iets steviger, en dan ben je gelijk de pispaal van de klas. Ik werd altijd uitgescholden voor 'vies varken' en 'skippy bal' noem maar op. Als we met school gingen zwemmen probeerden ze me altijd de verdrinken door me onder water te duwen en erbij te vertellen dat een vet varken niet kan zwemmen want die zinkt vanzelf wel naar de bodem. Verder sloegen ze me met stokken en probeerden me te wurgen...

Mijn ouders zijn zo vaak op school geweest en hebben het zo vaak aangekaart, maar er is nooit iets gebeurd. Het pesten bleef altijd door gaan..

Toen ging ik naar de middelbare school en al gauw begon het gepest daar ook weer, alleen nog erger dan ooit tevoren. Er was 1 meisje wat de hele klas tegen mij opstookte inclusief mijn beste vriendin. De hele klas schold me uit en iedereen was tegen mij omdat er allerlei leugens over mij verteld werden. Dit is het hele jaar zo door gegaan. Ik was letterlijk ziek van verdriet en ik had zoveel pijn in mijn hele lichaam. Ik ben toen heel vaak thuisgebleven omdat ik het niet meer aankon om naar school te gaan.

Uiteindelijk is het betreffende meisje aan het eind van het eerste jaar bij de directeur geroepen (nadat mijn ouders tientallen gesprekken met de directeur gehad hadden) en hebben ze haar verteld dat als ze nog een keer iets tegen me zou zeggen, dat ze van school gestuurd zou worden. Verder is ervoor gezorgd dat ze nooit meer bij mij in de klas geplaatst zou worden.

Pas in het 2de jaar werd het pesten wat minder en in het 3de jaar was ik er eigenlijk zo goed als vanaf.

Ik ben toen eigenlijk gelijk door gegaan met mijn leven en heb er nooit meer aan terug willen denken. Ik heb hierdoor een heel negatief zelfbeeld gekregen en ben ontzettend onzeker over alles wat ik doe.

Ik probeer in het dagelijks leven om een soort masker op te zetten en altijd vrolijk te doen, maar als ik maar het idee krijg dat iemand over mij praat of me nastaart, dan voel ik me weer net zo verdrietig als toen.

Ik ben ondertussen 20 jaar en het pesten is al zeker 6/7 jaar opgehouden, maar ik blijf altijd op mijn hoede en het speelt nog zo'n grote rol in mijn leven. Ik ben er zo ontzettend onzeker door geworden.

Ik ben al bij psychologen geweest en loop op dit moment ook nog bij een psychiater om van mijn onzekerheid en negatieve zelfbeeld af te komen, maar het blijft moeilijk. Op een gegeven moment ben ik gaan geloven wat al die pesters tegen me zeiden en vond (en vind soms nog steeds) mezelf een vreselijk lelijk mens, terwijl ik nu toch helemaal niet zo dik meer ben, en iedereen vind dat ik er hartstikke leuk uitzie, maar ik kan mezelf niet accepteren en ik zal het denk ik ook wel nooit kunnen. Ik hoop gewoon dat ik ooit van die onzekerheid en negatieve zelfbeeld afkom, want het belemmerd me in zoveel dingen...

Ik hoop gewoon dat kinderen leren hoeveel pijn je iemand doet door te pesten en hoeveel consequeties het kan hebben. Helaas ben ik ervan overtuigd dat het pesten nooit zal stoppen, maar ik kan alleen maar hopen dat er meer aandacht besteed word aan dit onderwerp op scholen en dat er iig word verteld hoe erg het kan zijn.

sorry voor dit lange verhaal...

**Geplaatst**: 14-04-06 19:44

Re:

Geplaatst: 14-04-06 19:44

Jemig, wat naar

Ik denk dat je ze het beste kunt negeren ( ookal doet het ontzettend veel pijn ), of misschien naar een andere school, of een andere klas ?

Ik heb ook zoiets, naja, ik weet niet of je het echt pesten kunt noemen, ik word niet echt uitgescholden, geslagen of andere van zulke dingen, maar leuk ? Nee, dat is het zeker niet. Ze moeten we min of meer niet, ze vinden me geloof ik ''een-saaie-NoordHollandse-schaatsliefhebberige-boerin''.

Mijn basisschooltijd was super, ik had veel vrienden, een hechte, gezellige klas, goede maatjes. Iedereen mocht me, ik ik hun ook, ik had een goede band met de hele klas. Maarja, toen aan het einde van groep 8, moesten we natuurlijk allemaal een eigen kant op, verschillende niveau's en verschillende scholen. Vele vriendschappen gingen verloren daardoor, want we spraken elkaar amper nog.

En nu zit ik in de 2de, op Havo.
Mijn klas is best oké, en er worden niet echt kinderen gepest, maar er worden vaak nare opmerkingen gemaakt, naar mij, maar ook naar andere uit mijn klas.

Ik was al sinds groep 1/2 van de basisschool beste vriendin met een meisje, maar nu laat ze me vreselijk stikken, ze heeft me min of meer van haar ''lijstje'' geschrapt, en ingeruilt tegen een veel ''cooler'' persoon. Maar daarbij stookt ze de andere ook tegen me op.

Ik ben vaak in m'n eentje op school, ben het buitenbeentje van de klas, ben de ''stomme paardengek'', en de ''domme schaatsfreak''.
Er gaan afentoe briefjes door de klas, die dan hééééél perongeluk zomaar op mijn tafeltje vallen, met de woorden ''We weten je paarden te vinden'' en ''Suus d'r k.ut paarden zijn lelijk'' en zulke dingen.

Ook zijn er een oneven aantal mensen in de klas, waardoor ik alles alleen moet doen, spreekbeurten, alles. Op zulke momenten voel ik me echt onwijs rot.

Waarom willen ze mij niet écht kennen ? Op school ben ik idd stil, verlegen, ''saai'' misschien ook wel, als ze nou eens normaal met me ongingen en me niet allemaal laten stikken, leren ze mij misschien echt eens kennen, maarja, dat willen ze niet.

Maar echt gepest word ik niet echt, maar dit is ook niet alles hoor !

Natuurlijk heb ik wel echte vrienden, maar die zitten op andere scholen of op andere niveau's.

Zo, hehe, heel verhaal

**Geplaatst**: 14-04-06 19:47

Re:

Geplaatst: 14-04-06 19:47

ten eerste vind ik het heel knap als je zo gepest bent dat je er zo over uit durft te komen
ik ben niet zi erg gepest als jou mar ik ben heel klein ik ben ong 155 en bijna 16 maar op de basisschool ben ik daar wel over gepest altij stonde er grotere jongens me op te wachten gelukkig heb ik 2 oudere broers die waren een keer zo boos geworden want toen hadde de jongens die mij altijd op stonden te wacht zin om mij in elkaar te slaan omdat ik klein was toen heeft mijn broer hem zo hard gepakt dus :S

**Geplaatst**: 14-04-06 19:54

Re:

Geplaatst: 14-04-06 19:54

Kennut

maar weet je, ik ben ook altijd gepest op school

was het pispaaltje......... En nu ben ik 36 en ik ben zo assertief als de klere

er is niemand die me nu nog in een hoekkie plaatst, helemaal niemand

Mijn ommekeer kwam toen ik eens aan het fietsen was naar mijn paard. Ik was een jaar of 15 toen...... en ik werd gewoon op de fiets aangehouden door een tweetal meiden zomaar..... omdat ze zin hadden in een verzetje.

Toen ging bij mij de knop om, ik werd in plaats van onzeker en slachtoffer ineens heel boos, Echt neidig

en ik heb die meiden met mijn woorden heeul klein kunnen krijgen......... en toen werd ik ineens een sterk persoon.

Twee dagen daarna heb ik toen op school ook mijn grootste pestkop met een vuistslag KO geslagen

goed ik werd geschorst........ maar damn wat was mij dat waard

Vanaf die tijd............... laat ik mij het kaas niet meer van het brood eten......... naar tegen mij doen is ongeveer gelijk aan zelfverminking

En die kop moet jij ook krijgen

en die gaat komen hoor, echt

**Geplaatst**: 14-04-06 20:51

Re:

Geplaatst: 14-04-06 20:51

Ik ben zelf ook heel lang gepest waardoor ik in groep 4 van de basisschool over zelfmoord zat na te denken. Ik ben na groep 4 van school veranderd en daar helemaal opgebloeid. Daar werd ook altijd hard tegen pesten opgetreden en toen ik in groep 8 zat gepest werd zette mijn meester zich echt voor mij in en ben ik halverwege het jaar naar mijn leeftijdsgenoten gegaan (groep 6). Hier heb ik heel goede aansluiting gevonden maar in de 1e van de middelbare (het jaar erna) was ik die weer helemaal kwijt. In de 2e ben ik toen blijven zitten maar mocht gelukkig wel hetzelfde niveau doen. In deze klas heb ik wel aansluiting gevonden halverwege het jaar en nu in de 3e is het groepje waarin ik zit van 4 incl. ik wel 1 persoon veranderd maar daar is wel ook iemand voor terug gekomen. Zij kan mij echter niet echt uitstaan en ik raak heel snel en vaak met haar in discussie. Dan wil ik nog al eens opvliegerig worden en kwets ik haar soms maar daar bied ik dan wel mijn excuses voor aan. Ze accepteert ze alleen dan niet. Ik ben nooit gepest op de middelbare om mijn cijfers maar dat ligt eerder aan de klas. Bij ons hebben namelijk een heleboel mensen (veel) tekorten (0.1 punt lager dan 6).

Mijn gedrag en uiterlijk hebben er waarschijnlijk ook wel mee te maken. Ik ben zelf klein, mollig, hyperactief, giegel veel, ben nu wel opvliegend maar vroeger altijd heel verlegen, houdt mij graag afzijdig, in situaties die ik niet ken nog steeds heel verlegen en zit met mijn EQ door het pesten flink onder de maat wat ook niet bevorderlijk is voor vrienden maken. (kan daardoor heel irritant zijn.)

**Geplaatst**: 15-04-06 00:12

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 15-04-06 00:12

pff ik wist niet dat het zo erg kon zijn..

vooral dat je gymleraar een bordje op plakte doet me denken aan dat ene boek..

Citaat:
spijt? dat die jongen jochem er gewoon ècht aan onderdoor is gegaan.

iig ik hoop dat je een weg vind met je problemen en ermee leert om te gaan zonder je steeds gekwetst te voelen, ookal is het een zwak punt

Ik ben zelf ook gepest en heb het er ontzettend moeilijk mee gehad.. mensen weten niet wat ze anderen kunnen aanrichten. Bij mij is het geeindigd in een enorme depressieve diepte waar ik met moeite uitgeklommen ben. Ik zal je de details ervan maar besparen. Nu raken opmerkingen me niet meer, ik weet wel beter.. Mensen die pesten zijn de aandacht niet waard... Ze komen waarschijnlijk zelfaandacht te kort en zoeken het door een ander te kleineren. Als iemand het nog eens bij mij probeerd zullen ze weten met wie ze te maken hebben *duivelslachje

Ja dat boek heb ik ook gezelezen, later is hij overleden. Echt zo zielig

**Geplaatst**: 23-04-06 11:26

Re:

Geplaatst: 23-04-06 11:26

silver schreef:
sorry voor dit lange verhaal...

Geen sorry, daar is dit topic voor om je verhaal kwijt te kunnen.
Bij mij op school zeiden ze ook: stop eens met je te verontschuldigen, je bent echt wel de moeite waard om naar te luisteren.

KiWiKo schreef:
Toen ging bij mij de knop om, ik werd in plaats van onzeker en slachtoffer ineens heel boos, Echt neidig en ik heb die meiden met mijn woorden heeul klein kunnen krijgen......... en toen werd ik ineens een sterk persoon.

Twee dagen daarna heb ik toen op school ook mijn grootste pestkop met een vuistslag KO geslagen goed ik werd geschorst........ maar damn wat was mij dat waard

Vanaf die tijd............... laat ik mij het kaas niet meer van het brood eten......... naar tegen mij doen is ongeveer gelijk aan zelfverminking

En die kop moet jij ook krijgen en die gaat komen hoor, echt

je wordt er zo agressief van hè? terwijl je dat van nature misschien helemaal niet bent, maar het is schijnbaar de enige manier om er vanaf te komen.
gisteren kwam op mijn werk 1 van de pestkoppen binnenlopen (kwerk in een winkel) en ik had gewoon zin om hem de huid vol te schelden, over de toonbank heen te springen en een klap in zijn gezicht te geven. Het enige wat ik deed was zorgen dat een collega hem hielp en zijn blik ontwijken. De enige gedachte die ik had was: "wat denkt hij nu wel niet van mij, nu ik hier in een winkel werk," alsof dat minderwaardig werk is.

nog twee weken, dan moet ik voor het eerst naar het GGZ, ik hoop dat de zee dan wat kalmer wordt. Zit nu echt in oceaan van emoties en het humeur gaat met golven. Vrolijk, depressief, boos, vrolijk, etc.

mijn vriend zei laatst: "ik snap niet dat jij je zo mee kunt laten slepen door je gevoel, dat je om het minste of geringste zooooo kwaad kunt worden en er dan in blijft hangen." Man houdt toch je kop, laat me met rust. De tijd dat ik mijn gevoel niet meer laat zien is voorbij, als ik nu boos ben, dan ben ik het ook en goed.

**Geplaatst**: 25-04-06 22:43

Re:

Geplaatst: 25-04-06 22:43

Hey zeg,

Ik wist helemaal niet dat jij ook gepest was...

Ik heb dat gezeik tot aan 2001 gehad (ik was toen 22 jaar) Met fysiek geweld op de mavo erbij...

Ik ben nu overspannen omdat ik jaren lang iedereen een poepie wou/moest laten ruiken. Ik kroop niet in de slachtofferrol, maar werd zo perfectionistisch dat niemand mij kon overtreffen. Pure faalangst!
Dat werk niveau kan natuurlijk niemand vol houden. Mijn psychiater vindt het nog een wonder dat ik niet eerder ben ingestort. Helemaal omdat mijn thuissituatie ook oliebol was. Mijn ouders waren alleen met zichzelf bezig, zijn ze trouwens nog steeds....maar nu heb ik hun niet meer nodig... Soms voel ik me nog steeds waardeloos, maar langzaam komt daar dankzij mijn therapie verandering in. Ik had eigenlijk jaren geleden al hulp moeten zoeken.

**Geplaatst**: 25-04-06 22:45

Re:

Geplaatst: 25-04-06 22:45

Dit was @lorie.

**Geplaatst**: 25-04-06 22:47

Re:

Geplaatst: 25-04-06 22:47

@canis ja aan de buitenkant kan je het niet zien he..

**Geplaatst**: 25-04-06 23:02

Re:

Geplaatst: 25-04-06 23:02

@lorie, nee, ik vind je een leuke een een gezellige meid waar je mee kan lachen. Ik vond het super aardig van je dat je me ca 2 jaar geleden wou helpen zoeken naar een ander paardje. (Ook al vond ik die ene haf niets....) iedereen bouwt een mooi muurtje om de pijnlijke herinneringen heen..., maar diep van binnen doet het pijn... en als er dan een scheurtje in dat muurtje komt.......... Verwerken is belangrijk! Anders loop je vroeg of laat vast. Hoe goed je alles ook naar buiten toe kunt verbergen.

**Geplaatst**: 25-04-06 23:56

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 25-04-06 23:56

Hoi iedereen,
Hier mijn jeugd story.
Pas op kan heftig zijn.

Het begon al in groep 5 van de bassischool.
Ik had epilepsie en was daardoor bang voor de bal omdat ik die eens naar een aanval in me gezicht had gehad. Steeds bij gym was ik regelmatig het mikpunt van basketballen, tennisballen en vollyballen. Geen 1 leraar die er wat aan deed. En als ik er wat van zij tegen een leraar was het "ach stel je niet aan". In groep zeven kregen we een keer honkbal les en de juf zei iets wat mijn ziel echt deed scheuren, wat ze precies zei weet ik niet meer maar het deed me echt zeer. In groep 8 heb ik twee jaar gezeten dit zijn twee vreselijke jaren geweest die ik ben ik bang nooit meer zal vergeten en die me nog elke nacht pijn doen. Het begon met opmerkingen van me leraar als "kijk dar komt dikke aangelopen, he he tonnetje leuk weekend gehad enz." hij heeft me ziel zo verscheurd hij begon me aan te randen en te verkrachten twee jaar lang en dat allemaal omdat ik wat vors gebouwd was hij zei ook steeds "ja, sorry je bent ook z'n lekker dik weif waar ik alles mee kan"

.

Eindelijk mocht ik naar de middelbare school en dacht ik dat het allemaal voorbij was. Ik heb daar aan iemand die zich voordeet als beste vriendin verteld wat er gebeurd was in groep acht en zei heeft het de hele school rond verteld. Iedereen riep "daar heb je dat lelijke eendje weer, heb medelijden met je leraar hoor wat zal die het zwaar hebben gehad" dat deed me z'n zeer. dit waren dus vier vier jaren van pesten ook al werd ik overgeplaatst van klas iedereen peste me.

Hierna ben ik naar een hogere school eggaan in barneveld en dat waren tot nu toe de enigste twee jaren waar in ik bijna niet gepest ben. Ik leerde daar me mentrix kennen en ik ben daar zo blij mee, ze is nu nog me beste vriendin. ze is niet veel ouder als ik ze was net afgestudeerd en was zelf ook misbruikt en gepest dus wist hoe ik me voelde. Op die school ben ik naar de vertrouwenspersoon geweest twee jaar lang en naar vaalangst training. Opzich deed me dit best goed. Ik was geslaagd en ging spw doen.

Toen ik in die klas bij spw kwam werd ik zo gepest.
Ik ben gewoon weggepest door me mentrix daar. Door dit alles ben ik toen gevallen op een loverboy.
In dat jaar ben ik gaan snijden om alle pijn en verdriet eruit te laten stromen. Ik heb toen een jaar bij een psycholoog gelopen en heb in deeltijdbehandeling gezeten maar dat heeft de pijn niks verzacht. Tot de dag van vandaag probeer ik nog de pijn van alles te verwerken door te snijden.
Ik weet eigenlijk nieet goed waarom ik het hier plaats voel me zo kweet niet

Liefs en sterkte iedereen Iris

**Geplaatst**: 26-04-06 16:47

Re:

Geplaatst: 26-04-06 16:47

Ik weet eigenlijk nieet goed waarom ik het hier plaats voel me zo kweet niet

Je voelt je heel verdrietig en boos, dat lijkt me te minste als ik zo je verhaal lees. Het onrecht dat je is aangedaan en de machteloosheid.. Het wachten op hulp die niet geboden werd...

Volgens mij plaatsde je jouw verleden hier, omdat je het nog steeds niet bij mensen kwijt kunt. Wat juist zo belangrijk is voor de verwerking. Je zoekt steun bij lotgenoten en probeert net als velen hier, een ander een hart onder de riem te steken door te laten weten dat ze niet alleen zijn... Dat is heel goed en daar moet je behoorlijk dapper voor zijn!

De pijn zal volgens mij ook niet worden verzacht, je kunt hoog uit leren om er mee om te gaan. Het te accepteren , een plekje geven en achter je te laten met je neus op de toekomst gericht. En dat is een hele lange weg!

Sterkte

**Geplaatst**: 26-04-06 16:48

Re:

Geplaatst: 26-04-06 16:48

Dat was @Salvadoor

**Geplaatst**: 26-04-06 17:05

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 26-04-06 17:05

Naja op mijn basisschool had ik ook niet zo'n geweldige jeugd hoor.

met me Fietssleuteltje over gooien. Als ze me per ongeluk aanraakte zeggen dat ze besmet waren en dan iedereen aantikken en dan zeg jij bent ook besmet van haar..

En lol dat ze er om hadden. Ben zelfs op me basisschool 1x achterna gerent door een jongen en ben toen gevlucht bij me tante in de achtertuin. Die toen toevallig in de tuin stond en ging kijke wat er aan de hand was.
Waarom ik gepest werd weet ik nog steeds niet...

Me ouders wisten dat ik gepest werd en vonden het absoluut niet leuk. Mijn moeder was heel vaak naar school gegaan en heeft met leraren gepraat. Hun reactie hier op: Ja ze lokt het zelf uit, Ja daar kan ik ook niks aan doen, OF jaa we gaan kijke wat we er tegen gaan doen. En vervolgens doen ze toch niks.

Mijn leraar in gr. 7 dacht toen wel ffies dat hij er iets tegen kon doen. Wat deed ie we ginge een film kijke over pesten. Nou dat vonden ze alleen maar grappig.

In gr.8 was ik toen ook vreselijk uitgescholden. Me moeder is toen heeeell erggg kwaaadd!! naar school gegaan en heeft n preek gehouden tegen me leraar. Ze was toen zo kwaad. Ze had zelfs gezegt als het niet haar laatste jaar was op deze school had ze eraf gegaan.

De enigste waar ik toen nog wel eens naar toe ging was me nicht. Daar kon ik toen nog wel aardig mee opschieten. Wilde ook heel graag bij haar op school in haar klas. Maarja ik had nog maar een halfjaartje op die school dus dat doe je ook niet.

Ik ging naar de middelbare en dacht net als jou nieuwe kansen!!
Ik had een hele leuke klas hoor. Werd niet meer gepest maar het was nou niet zo dat ik veel vriendinne had. En al zeide ze maar 1kleine opmerking voelde me ik toch rot.

In de 2e kreeg ik hele leuke vriendinnen Waar ik nu nog steeds mee bevriend ben

Nu zit ik in de 4e en ben echt weer helemaal gelukkig. Ik kan nu meer tegen opmerkingen nog steeds niet tegen alle hoor maar wel veel!

Ik weet niet of je nog gepest word maarja ik denk dat het beste is het negeren. Veel sterkte ik weet wat je meemaakt / hebt meegemaakt

**Geplaatst**: 28-04-06 16:07

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 28-04-06 16:07

Ik heb nu mijn intake gesprekken bij de GGZ achter de rug, we gaan begin mei starten met de behandeling. Ik blijk dankzij de pesterijen te lijden aan een sociaal beperkt netwerk (durf geen verbindtenissen met mensen te sluiten), een lage eigenwaarde en ee nachterdochtige voorzichtigheid, wat er op wijst dat ik interacties altijd wil leiden, er controle over wil houden en er niet tegen kan als ik het niet kan (dan ga ik het liever uit de weg).
Binnenkort dus behandeling. Ik raad het vele mensen aan. Het is zwaar (heb er nog nooit zoveel last van gehad als nu), maar ik ben er van overtuigd dat het gaat helpen.

**Geplaatst**: 29-04-06 18:04

Re:

Geplaatst: 29-04-06 18:04

@secricible: je klinkt hetzelfde als ik. Ik loop met dezelfde gevoelens rond. Donderdag a.s. moet ik voor het eerst naar het GGZ, ben benieuwd. Laat jullie natuurlijk weten hoe het is gegaan.

**Geplaatst**: 30-04-06 09:39

Re:

Geplaatst: 30-04-06 09:39

@secricible: Dit is ook precies waar ik last van heb, durf ook nauwelijks gesprekken te beginnen maar daarna gaat het dan wel. Ik was/ben niet van plan om naar de GGZ te gaan maar ga proberen het nog op school op te lossen. Ik heb nu namelijk een super groepje en mag ook meestal de leiding spelen (en anders heb ik die plaats alsnog supersnel verovert).

**Geplaatst**: 30-04-06 12:29

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-04-06 12:29

Pffff... wat en verhalen allemaal!

Ik heb zelf nooit het gevoel gepest te worden, al waren er in de laatste klassen van de basisschool een aantal meiden die mij als het mikpunt zagen van nare opmerkingen. Gelukkig heb ik mij dit nooit zo aangetrokken, ik was sterk genoeg om door te hebben dat het meer over hen zei dan over mij. Daarnaast had ik genoeg mensen die mij wel aardig vonden.

Wat mij wel vreselijk heeft beinvloed is de 3 jaar dat ik ben geterroriseerd door mijn lerares van groep 3 t/m 5.
Begin was er niks aan de hand, totdat ik vroeg of ik naar de bobliotheek mocht, ik kon lezen en had er echt geen behoefte aan om vreselijk kinderachtige boekjes te lezen, dus ik wiegerde dit ook. Mijn lerares vond dat ik ze toch moest lezen, dus is mijn vader naar school gekomen en die heeft er voor gezorgd dat ik naar de bibliotheek mocht.

Dit heeft haar denk ik in haar professionaliteit geraakt, want ik werd elke keer vreselijk gekleineerd.
Zo ben ik een keer aan mijn armen naar de directeur gesleurd, omdat ik mijn excuses weigerde aan te bieden voor iets wat ik niet had gedaan, en ze bleef maar doordrammen tot ik dus naar de directrice moest.
Ik moest nablijven zonder reden, kreeg extra huiswerk op, mijn naam werd altijd opgenoemt als persoon dat dingen verkeerd deed.
Ik had geen stap verzet, maar mij naam werd opgenoemt als de gene die veel had gelopen door de klas.
Ik moest mijn taak na schooltijd afmaken, ik had alleen geen taak opgekregen; "nou dan krijg je er een."
Ook nog een heel geworstel in groep 4, er waren hele opdrachten die ik moest maken om klok te leren kijken, maar dat kon ik als, dus wilde ze niet maken.
En in groep 5 werd ik als dom behandeld, de lerares vond dat ik het nog niet aankon om een planningsboekje in te vullen zoals de rest van groep 5, ik moest nog meedoen met de kinderen uit groep 3 en 4. Dat terwijl ik net zover was als mijn klasgenootjes.

Enfin, 3 jaren toch doorgekomen, maar zo fanatiek als ik nog was met leren in de eerste 2 klassen ben ik nooit meer geweest. Groep 2 had ik mogen overslaan(niet gedaan), groep 6, 7 en 8 liep ik overal mee achter, ik werkte niet meer. Ook op de middelbare school deed ik bijna niks. Daar herhaalde het verhaal zich met een wiskunde/natuurkunde lerares, maar die was tegen iedereen poedersuiker

Hmm, mijn verhaal is iets langer geworden dan de bedoeling, oops

**Geplaatst**: 30-04-06 14:41

Re:

Geplaatst: 30-04-06 14:41

Hier nog een meid die haar verhaal even kwijt moet ;

Ik ben van de basischool tot mijn 13e ook heel erg gepest geweest.
Ze noemden mij altijd ook zeug en spekkie.
Ik werd er heel onzeker van en ging mezelf ook als minderwaardig beschouwen.

Er was zo ook een jongen in de klas, die tiraniseerde mij nog het meest.
Hij sloeg en schopte me, scheldde me uit en dieuwde me altijd met m'n hoofd tegen de kapstok aan.
Wát een gevoel van onmacht heb je dan, als de hele klas tegen je is!
Je kan je niet makken of keren, want je weet gewoon dat je er alleen voor staat.
In die periode ben ik zelf ook heel erg met tegenzin naar school gegaan ; Ik durfde het aan niemand te vertellen, Bang om meer gepest te worden.

Maar op een keer kwam alles eruit.
Al mijn frustraties die ik maanden, jarenlang heb opgekropt.
Ik voelde altijd zo poedersuiker, ik kon geen kant op!
Een jongen was me aan het slaan en opeens kreeg ik een woedeuitbarsting.. De tranen rolden over mijn wangen toen de hele klas in koor mij aan het uitschelden was.
Ik zei 'Houden jullie gvd nou nooit eens op!'
En iedereen lachtte me uit en op dat moment pakte ik die jongen beet die me sloeg en schopte, ik had hem bij zijn schouders beet, tilde hem op, rende met hem naar de deur en gooide hem tegen de deurklink aan.
Vollop de klink in zijn rug, de rode en paarse striemen zaten hem op de rug.
Op dat moment kwam de leraar binnen en die was heel erg bos op me.. Zij wist gewoon nooit wat ik in die rottijd mee heb gemaakt!
Daarna ben ik maar gewoon naar huis gerend, huilend.
Later heb ik alles uitgepraat met de mensen en voelde ik me een stuk opgeluchter, gelukkig!

Maar op dat moment werd het echt even zwart voor mijn ogen en had ik geen controle meer over mezelf. Een heel vreemd gevoel is dat!

Ook lachtten ze me altijd uit. De héle klas deed mee.
Naar een andere school wilde ik niet, anders voelde me ik zo'n lafbek.

Daarom ben ik met een psychologe gaan praten. Aan haar heb ik veel gehad en kon ik mijn verhaal altijd goed kwijt.
Ze gaf me aanwijzingen en tips. Sindsdien gaat het wel veel beter ; Maar ik ben wel voor de rest van mijn leven beschadigd!
Er is en blijft altijd een stuk onzekerheid, dat diep in mijn genen zit.
En dat zal er ook voor altijd blijven zitten.