Sky_As schreef:Ik zal even mijn verhaal delen, ik denk namelijk dat we aardig in hetzelfde schuitje zitten.
Vroeger wilde ik op zich altijd wel moeder worden. Maar naarmate de tijd vorderde, voelde ik totaal die behoefte niet meer. Dat vrije leven (ik heb wel al sinds mijn 19e een relatie, en daar zit ik nog steeds in), doen en laten wat je wil etc wilde ik nog niet inleveren.
Echter, als ik aan "later" dacht, dan zag ik ons ook niet zonder kinderen oud worden.
Helaas kwam later alleen wel steeds dichterbij, en was geen 10 jaar meer om een keuze te moeten gaan maken.
Voor mij bleven de tegens staan, en die zouden ook niet weg gaan.....Kinderen kosten nu eenmaal veel tijd, en het wordt nooit meer als daarvoor. Dat is een feit, en geen discussie punt.
Financieel was er voor ons geen probleem, en qua relatie zat het na 16 jaar ook wel goed.
Als wij over onze toekomst praatte, was het toch wel, later met de kind(eren), dus ja, ergens zit er ook wel een kinderwens.
Op mijn 35e besloten om er dan toch maar voor te gaan, want het bleef ergens wel kriebelen. Maar de rammelende eierstokken? nee, die zijn hier nooit geweest.
Ik vind baby's en kinderen van andere ook niet perse fantastisch.
Onze eigen kleine spruit is inmiddels 1,5 jaar oud. En echt, ik vind het een verrijking van ons leven en wat een fantastisch iets is dat moeder zijn (of nou ja fantastisch, ik vind het wonderbaarlijk wat al die hormonen met je doen).
Maar goed, ik heb er dan ook heeeeeeeeeel goed, en heeeeeeeel lang over nagedacht, dus in dat opzicht is alles me mee gevallen.
Wat ik wel heel zwaar vind, is de 24/7 zorg. Je staat altijd AAN als de kleine in de buurt is.
En dan hebben wij echt het makkelijkste kind op aarde zo ongeveer.
Zelfs op het Kinderdagverblijf zeggen ze dat ze er van onze kleine wel 20 zouden kunnen hebben.
Dat heeft me overigens wel doen beseffen, dat we waarschijnlijk niet voor een 2e gaan. Dat zou bijna alleen maar tegen kunnen gaan vallen. En ondanks dat ik het geweldig vind om een kleine te hebben, vreet het ook veel energie om altijd maar te zorgen.
Ik zeg waarschijnlijk, omdat je natuurlijk nooit weet wat hormonen ineens gaan rommelen, maar mijn verstand zegt voor nu dat het goed is zo.
Ik heb overigens 3 paarden. 2 met pensioen, die doe ik samen met mijn ouders, en staan op een wei zo'n 12 km van huis. Ik doe ze 3 keer per week, en mijn moeder doet ze ook zo'n 3-4 keer per week. (hoeven enkel wat voer te hebben 1x per dag).
Mijn pony staat op een pensionstal op 5 km van huis. Die rij ik 3 keer per week en probeer ik ook nog 1 keer te longeren.
Mijn zwangerschap verliep prima. Ik vond mezelf al vrij snel te zwaar om te rijden, dus mijn pony heeft eerst een half jaar vrij gehad, en toen ik merkte dat hij zich begon te vervelen (hij was pas net zadelmak toen ik zwanger werd, dus ik vond het prima dat hij vakantie had), heb ik iemand betaald om hem even te gaan rijden. Zij kwam 2-3 keer per week rijden.
Tot een dag voor mijn bevalling heb ik mijn eigen stal kunnen mesten, niet altijd even snel, maar het lukte me nog wel.
Ik heb uiteindelijk een keizersnede gehad, maar binnen een week stond ik weer even bij mijn pony, en na 3 weken kon ik zelfstandig af en toe naar stal.
Ik ben in juli (2023) bevallen, en in september ben ik langzaam het rijden erbij op gaan pakken (nog steeds liet ik hem bij rijden hoor, dan zat er voor mij niet zo veel druk op) en ik denk dat ik vanaf november het rijden weer helemaal alleen ben gaan doen.
Alles valt of staat wel een beetje met je partner natuurlijk. De mijne is ook paardenmens, dus die begreep het maar al te goed, en die weet ook hoeveel tijd een paard kost.
Moet wel zeggen dat nu de kleine ouder is, en het winter is, ik het heel moeilijk vind om s'avonds naar stal te gaan. Gelukkig ben ik afgelopen september (2024) gestopt met voor een baas werken en werk nu voor mijn vriend zijn bedrijf waardoor ik zelf mijn tijd in kan delen.
De 3 dagen dat onze kleine naar de opvang gaat, rij ik lekker overdag (ma-woe-vr), en dinsdag en donderdag ga ik alleen even gauw mesten en neem ik de kleine mee (die ligt gelukkig regelmatig dan even in de auto te slapen).
en in het weekend rij ik soms 1 dag of ik longeer. Mijn pony heeft dus ongeveer 3-4 dagen per week vrij en ik vind dat prima.
Een vriendin van mij heeft gewoon zelfs met 3 kinderen fanatiek 4-5 dagen per week gereden in de avonden als de kinderen op bed lagen. Dat vind ik wel echt knap, waar ze die energie vandaan haalde.
Maar goed, echt alles valt of staat qua dat wel met je partner en hoe fanatiek je bent/wilt zijn.....
nog een kleine persoonlijk toevoeging. Voordat ik ooit aan kinderen wilde , had ik ook wel besloten dat 3 dagen kinderdagverblijf voor mij wel de max zijn.
Ik vind dat als je je kind 5 dagen per week door andere moet laten verzorgen/opvoeden, je je echt serieus af moet vragen of je aan kinderen moet willen beginnen. Ik snap echt niet waarom je voor 2 dagen per week een kleine zou willen.
En als dat financieel is, dan moet je jezelf afvragen of je niet of te duur leeft, of dat je wellicht het budget niet hebt om aan kinderen te beginnen.
Ik vind 3 dagen al veel zelfs, maar merk dat ik die 3 dagen voor mezelf nodig heb om mijn dingen te kunnen doen die gedaan moeten worden qua administratie enzo. Mocht het ooit met minder uur lukken, dan zou ik hem zeker nog iets meer thuis houden, hoe leuk hij het daar ook vindt, een kind hoort zo veel mogelijk bij zijn moeder te zijn.
Leuk om te weten en te horen dat het je lukt.
Wat betreft die 5 dagen naar het kdv, dat is iets wat dan te bekijken valt.
Ik zie helaas veel kinderen om 7u toekomen en pas om 18u terug naar huis gaan, dat is iets wat ik niet wil.
3 dagen is mss veel maar hier in mijn regio in België krijg je zelfs nog geen plek als je kind geen 3 dagen gaat. Dus dan is het 3 of niets. Om maar even de context te schetsen.
Denk gwn dat je dat een beetje op termijn moet bekijken en ook samen met je werkgever/partner etc.. of ben ik fout?
Geplaatst 
ook al zijn ze niet van mij en mag ik ze gwn terug afgeven. 
).
Nee, absoluut niet voor die 2,- p uur die ik verdien pff.
Toen ze 3 maand oud was reed ik alweer M1 wedstrijden. Verder als ik ga rijden of longeren let mijn man even op haar of ze gaat mee in de kinderwagen
