Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-08-22 22:16

Geplaatst: 20-08-22 22:16

In 2018 werden er in Nederland 21 kinderen afgestaan ter adoptie (bron Fiom). In 2021 werden er 70 kinderen geadopteerd. Ter vergelijk, er werden 178.509 kinderen geboren in Nederland vorig jaar.

Gezien de enorm lage aantallen en gecompliceerde wetgeving vind ik de "anders kun je beter adopteren" niet echt gepast in dit topic. Dat is geen gelijkwaardige optie en ook niet aan de orde.

@Balte, bedankt voor je toelichting ga uit eigen ervaring! Erg interessant om te lezen .

**Geplaatst**: 20-08-22 22:40

Geplaatst: 20-08-22 22:40

Ik volg de Nederlandse regelgeving wat dat betreft niet echt, geen interesse in gehad, maar veel van de meest populaire adoptielanden hebben in ieder geval ook verbod op "export" van kinderen om mensenhandel tegen te gaan.

Die kinderen worden veelal ontvoerd, onder dwang en/of tegen betaling hun ouders afgepakt... Daadwerkelijk verwaarloosde kinderen zijn weer minder in trek vanwege hun ernstige gezondheids- of hechtingsproblemen. Het klinkt allemaal mooi, een verwaarloosd kindje uit gruwelijke omstandigheden in een weeshuis ergens in Verweggistan redden, maar in praktijk niet te vergelijken met eigen (gezond) kind nemen. Ik zou zeggen lees eerst hoe goed het afgelopen is met kinderen die in jaren 90 massaal uit Roemenië en omliggende Oostbloklanden zijn gehaald :')

**Geplaatst**: 20-08-22 22:49

Geplaatst: 20-08-22 22:49

Ik heb kinderen met beperkingen, het is echt zwaar. Als ik dit had geweten van te voren weet ik niet of ik dan kinderen had genomen. Zelf ben ik ook niet gezond.

**Geplaatst**: 20-08-22 23:01

Geplaatst: 20-08-22 23:01

@jibberjabber, ik vind dit juist een heel mooi voorbeeld van je gevoel volgen. Je weet dat je instaat bent om te voelen dat je iets intens graag wilt, en het was er niet bij de kinderwens.

Ts. Ik denk dat kiezen voor "geen kinderen" een moeilijke keuze is. Zowel de maatschappij als je vriend leggen een bepaalde druk op je. Ik voel in je teksten meer het opzien tegen de gevolgen van je keuze om kinderloos te willen blijven, dan die kleine vonk die echt intrensiek maakt dat JIJ, helemaal jij, kiest voor een kind.

**Geplaatst**: 21-08-22 09:32

Geplaatst: 21-08-22 09:32

Wat heeft adoptie met dit topic te maken?

Ik denk als ts een moedergevoel had van ik wil nu een baby dat het ziekenhuis en bevallen ineens de issue niet meer is.
Denk dat wel meer moeders dat niet het fijnste stukje van een kind krijgen vinden, maar hun gevoel van ik wil zo graag een kind dan sterker is.

Dus adoptie gaat het voor ts echt niet ineens wel de reden zijn voor een kind willen.

**Geplaatst**: 21-08-22 10:07

Geplaatst: 21-08-22 10:07

Ayasha schreef:
Ik denk dat je voor een kind kiest, of zou moeten kiezen, omdat je met heel je wezen voelt dat je het kind wil. En dan boeien al die dingen die jij op noemt niet.

Hier ben ik het mee eens.

**Geplaatst**: 21-08-22 10:23

Geplaatst: 21-08-22 10:23

Ik heb nog wel een boekentip, zeker als het gaat om de vrees spijt te krijgen van er niet voor kiezen: Echte vrouwen krijgen een kind, Liesbeth Smit

**Geplaatst**: 21-08-22 10:29

Geplaatst: 21-08-22 10:29

Het is en blijft een moeilijke keuze. Altijd gezegd ik wil geen kinderen, nu heb ik er 3. Is het makkelijk geweest? Nee. Soms gedacht waarom heb ik ze genomen? Ja. Wil ik ze kwijt? NEE!!!
Ook mensen die er niet voor hebben gekozen, kunnen achteraf denken waarom ben ik er niet voor gegaan. Alles heeft zijn voors en tegens.

Laat ik nog even buiten beschouwing of het iemand überhaupt gegeven is om kinderen te krijgen.

Ts, ik wens je veel sterkte met je keuze en laat je niet dwingen tot iets wat je echt niet wil ongeacht de eventuele consequenties.

**Geplaatst**: 21-08-22 10:53

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 21-08-22 10:53

Volgens mij is het al wel duidelijk dat TS helemaal geen kinderwens heeft, maar is bang dat ze haar huidige leven verliest als ze nee blijft zeggen tegen haar partner. Zonder hem kan ze haar huidige levensstijl niet behouden met de dieren en het huis, dus zit ze nu in een tweestrijd om wat te doen met die situatie. Mijn advies hierover is:
Lieve TS, die dieren en dat huis komen wel weer. Zorg dat je zelfstandig op 2 benen kunt staan zonder je partner en bouw dan je eigen leven op zoals jij hem het liefste ziet, niet zoals hij dat ziet. Het zal vast heel moeilijk zijn om afstand van je dieren te moeten doen, maar voor de rest van je leven in deze situatie blijven zitten is nog veel zwaarder.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:07

Geplaatst: 21-08-22 11:07

Eens met Topsylover. Je bent eigenlijk veel te afhankelijk en daardoor kan je in situaties terechtkomen die je niet wilt, je wordt eigenlijk voor het blok gezet. Niet oké.
En als je hierin meegaat dan zit je pas echt vast. Dan kan je echt geen kant meer op. Nu kan je er nog uit, dan bijna niet meer.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:28

Geplaatst: 21-08-22 11:28

DuoPenotti schreef:

en dan heb je een kind, je man ervaart het als een last en gaat weg....
zit je daar met een kind. Je leven ook voorbij om in je eigen woorden te spreken.
Wat ga je dan doen, met kind naar je ouders?

Om de reden om je vriend te plezieren een kind willen lijkt me nooit de juiste.[/quote]

En dat kan net zo goed andersom.

Als je vriend degene is met de grootste wens, kun je natuurlijk ook heel strak afspraken maken. Dat jij na het verlof weer fulltime aan de slag gaat.
Vaste avond in de week voor jullie samen ( oppas dus )
Hele strakke verdeling van huishouden en zorg.

Als hij heel graag wil en jij het best leuk vind, is het niet meer dan logisch dat hij dus ook minimaal de helft van de zorg op zich neemt.

En dan kan het prima werken.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:35

Geplaatst: 21-08-22 11:35

Charaz schreef:
Ayasha schreef:
Ik denk dat je voor een kind kiest, of zou moeten kiezen, omdat je met heel je wezen voelt dat je het kind wil. En dan boeien al die dingen die jij op noemt niet.

Hier ben ik het mee eens.

Nah, ik werd per ongeluk zwanger toen ik studeerde, wilde niet eens kinderen, carriere en vrijheid....
gevoel groeide tijdens de zwangerschap , en dat gevoel is nooit meer weggegaan. Ze zijn het mooiste in mijn leven ( en ik heb best een leuk leven naast de kinderen

)

En iedereen die mij met mijn kinderen ziet , ziet zes handen op een buik, op en top moeder ( wel een fulltime werkende en carriere makende ) .

Die van 26 werkt inmiddels zelf full time na haar studie, nog steeds dagelijks contact.
En die van 14 is een moederskindje

Wat ik bedoel te zeggen is dat het voor iedereen anders gaat en voor iedereen het gevoel anders is .

Geen kinderen willen is uiteraard heel duidelijk, en zoals eerder gezegd, ik ben de laatste die vind dat je leven incompleet is zonder kinderen. Met en zonder kan allebei even geweldig of even vreselijk zijn.

Maar dat diepe : ik wil kinderen gevoel, dat hoeft ook niet perse.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:38

Geplaatst: 21-08-22 11:38

Eleeke schreef:
DuoPenotti schreef:

en dan heb je een kind, je man ervaart het als een last en gaat weg....
zit je daar met een kind. Je leven ook voorbij om in je eigen woorden te spreken.
Wat ga je dan doen, met kind naar je ouders?

Om de reden om je vriend te plezieren een kind willen lijkt me nooit de juiste.

En dat kan net zo goed andersom.

Als je vriend degene is met de grootste wens, kun je natuurlijk ook heel strak afspraken maken. Dat jij na het verlof weer fulltime aan de slag gaat.
Vaste avond in de week voor jullie samen ( oppas dus )
Hele strakke verdeling van huishouden en zorg.

Als hij heel graag wil en jij het best leuk vind, is het niet meer dan logisch dat hij dus ook minimaal de helft van de zorg op zich neemt.

En dan kan het prima werken.

Iemand die nu al niet voor de hond kan zorgen gaat echt niet z'n leven beteren nadat er een kind is. Als je hem nu nog niet afgericht hebt dan gaat dat niet meer lukken. En veel vrouwen krijgen toch emotionele binding met kind en voelen zich verantwoordelijk als de man het laat afweten. Als je nu al niet onafhankelijk van deze man je leven met je paarden kunt voortzetten dan wordt het met kind alleen nog maar moeilijker. Een nieuwe relatie vinden die je ook dezelfde financiële voordelen biedt gaat makkelijker zonder handenbindertje.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:54

Geplaatst: 21-08-22 11:54

Het kan zeker ook goed gaan.
Maar zo beschrijft ts haar man niet, die wil het ook alleen maar omdat het zo hoort. Niet omdat zijn wens voor een kind zo sterk is.

Maar stel het gaat mis... neemt de vriend dan het kind alle dagen in huis en ts eens 1 keer in de 2 weken in het weekend?
Zoals het vaak gaat met een scheiding alleen dan andersom.

Wel iets om eens voor te stellen en op papier te willen zetten, kijken wat de reactie dan is, hoe graag hij dat kind nog wil.

**Geplaatst**: 21-08-22 11:55

Geplaatst: 21-08-22 11:55

Eleeke schreef:
Maar dat diepe : ik wil kinderen gevoel, dat hoeft ook niet perse.

Maar jij zat toen denk ik ook in een heel andere levensfase. Waarin je weleens denkt: zou ik later kinderen willen? Maar het nog allemaal niet zo serieus neemt. TS lijkt al heel ergens anders en bang te zijn om kwijt te raken wat ze heeft. Natuurlijk kan ze dolgelukkig worden met een kind, maar die kans lijkt me veel kleiner dan in jouw situatie.

**Geplaatst**: 21-08-22 12:00

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 21-08-22 12:00

Waarom het risico lopen dat het allemaal niet 'wel goed komt' als je het niet perse wil?

**Geplaatst**: 21-08-22 12:05

Geplaatst: 21-08-22 12:05

Ik las de berichten van de TS voor aan mijn man, en die was heel duidelijk in zijn reactie.
"Die man respecteert haar niet genoeg en als hij voor zoiets bij haar weggaat is het misschien maar beter ook voor haar."

Wij zijn ook kinderloos, en wij hebben er altijd open over gepraat met elkaar en elkaars mening gerespecteerd. Het is niet een pak melk wat je weg kan gooien als het toch niet is wat je wil.

**Geplaatst**: 21-08-22 12:08

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 21-08-22 12:08

Het is toch logisch dat je een relatie verbreekt als je een verschillend idee over de toekomst hebt?

**Geplaatst**: 21-08-22 12:14

Geplaatst: 21-08-22 12:14

Urbanus schreef:
Het is toch logisch dat je een relatie verbreekt als je een verschillend idee over de toekomst hebt?

Dit dus. Helemaal mee eens. Als het omgekeerd was, werd er geadviseerd verbreek de relatie en ga op zoek naar een partner met kinderwens.

**Geplaatst**: 21-08-22 13:09

Geplaatst: 21-08-22 13:09

Volgens mij moet je man ook voor zichzelf duidelijk krijgen of hij echt vader wil worden, of een kind wil. Dit zijn imo twee verschillende dingen. Stel dat jij ziek word, of fulltime wil (blijven) werken, of hij om welke andere reden dan ook de fulltime huisvader moet zijn, wil hij het dan nog steeds? Of wil hij alleen een kind zodat hij die na het werk een uurtje ziet en in het weekend mee kan spelen zodat jij de complete mental load op je kan nemen? Want dan zou ik er sowieso al niet aan beginnen, ongeacht je gevoel.
Een gezin creëer je samen, dus moet je het ook samen doen.

Mijn vriend wou eigenlijk ook wel kinderen. Om dezelfde reden. "omdat het zo hoort"
Tot ik hem "gedwongen" heb een paar dagen in zijn eentje op zn neefje te passen, zonder hem te helpen, en daarbij heb gemeld dat ik weiger huismoeder te worden, dus dat hij zo vast kon wennen. Ik kan je vertellen dat hij heel snel terug is gekomen van zijn gevoel, hij had gewoon echt geen realistisch beeld van de zorgen, stress en vermoeidheid die zelfs een paar dagen voor een kind zorgen met zich meebrengt.
en nu zeggen we regelmatig tegen elkaar hoe fijn het is dat het alleen ons tweetjes is.

**Geplaatst**: 21-08-22 15:14

Geplaatst: 21-08-22 15:14

Urbanus schreef:
Fokken is gokken. Mijn kinderen zijn 3 en 4 nu maar ik herken de tropenjaren echt niet. Het kwartje kan op zoveel manieren vallen.

Maar zoals Duopenotti al zegt, ts heeft geen kinderwens. Dan is het gewoon klaar, dan hoeft ze niks te overwegen of te overdenken.

Maar ik had ook geen kinderwens. Zeker ook heel veel twijfels. Maar het lot heeft de keuze voor mij gemaakt. Ook bij mijn zwangerschap had ik geen speciaal gevoel, verre dan dat.
Maar daardoor heb ik mogen ervaren wat de liefde van een moeder voor een kind inhoudt; een allesomvattende liefde, belangrijker dan wie of wat ook. Dat is vind ik wel speciaal

**Geplaatst**: 21-08-22 16:19

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 21-08-22 16:19

Ik had dan wel een kinderwens, maar vind baby's niet heel leuk en zwanger zijn ook niet. Vond er ook nooit iets aan als anderen met een dikke buik rondliepen.
Het ging bij ons dan de 1e keer flink mis en dan is de 2e keer zwanger zijn nog iets spannenders, maar had hele goede begeleiding.
Ik heb zolang het kon en mocht gewerkt, maar vond die buik nooit zo speciaal. Had er ook geen zin in dat mensen eraan gingen zitten.
Bevallen vond ik ook niet heel leuk, maar ook geen wereldramp. Voor mij begon het toen ik hem in mijn armen had. Maar ik vond het ook leuker worden toen hij steeds ouder werd en je meer met je kind kon gaan doen.

Ik ben wel verbaasd van de negatieve reacties die ik lees. Ook buiten Bokt als je weleens leest dat mensen niks meer kunnen, moe en op zijn etc.
Misschien denken mensen er niet lang genoeg over na, er te makkelijk over of valt het serieus tegen.

Maar het ligt ook aan jezelf. Mijn tante had er 4 en daar kon altijd alles. Mijn oom werkte en mijn tante ging later ook weer werken. Ze gingen altijd op vakanties en hadden ook nog hun eigen sport en hobby.

Maar ken ook mensen die het zichzelf ontzettend moeilijk maken. Komen op visite, maar zitten enorm vast aan hun tijden dat de kinderen moeten rusten of naar bed moeten. Ik heb daar nooit aan gedaan en het is prima gegaan.

Mijn moeder werkte en verder geen back up qua oppas, dus je moet dingen goed regelen. Maar heb niks gemist en vond het ook geen opgave om iets niet te kunnen doen of een andere keer.
Wij hebben een berg dieren en zitten nu eigenlijk meer "vast" dan toen. Mn kind nam ik makkelijker mee dan 3 honden, 2 katten, 2 varkens en 5 paarden

**Geplaatst**: 21-08-22 16:26

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 21-08-22 16:26

Dat dat bij jou prima ging is geen uitgangspunt voor alle kinderen van Nederland natuurlijk

ieder kind is anders en er bestaat ook een kans dat je er een treft die die behoefte wel heeft.

**Geplaatst**: 21-08-22 16:36

Geplaatst: 21-08-22 16:36

Iedereen zal zelf een eigen keus moeten maken. Invullen hoe het voor een ander zou moeten zijn werkt sowieso niet.

Kans bestaat dat een kindje een beperking of handicap heeft. Dat kan de zorg extra zwaar maken.

Kans bestaat dat het lichamelijk zwaarder is dan gemiddeld. Helaas zijn er vrouwen die lichamelijke kwalen over houden die hun gezondheid permanent beïnvloeden.

Kans bestaat dat de roze wolk niet altijd volledig aanwezig is of juist zelfs pit zwart blijkt te zijn.

Kans bestaat dat een relatie extra onder spanning komt te staan en dat je alleen komt te staan (of dat je partner niks toevoegde in de opvoeding).

Feit is dat niemand je mag dwingen tot een zwangerschap, je zult zelf er ook echt achter moeten kunnen staan.

Ja, het kan heel mooi zijn (heb zelf de drie leukste van de wereld :Y)

), maar het is niet altijd makkelijk of volgens het boekje.

Kans dat het mis gaat klein? De vier bovengenoemde kansen zijn waarheid geworden voor mij, mijn zusje en mijn twee beste vriendinnen. Allemaal onze eigen zware uitdagingen gehad rondom kinderen.

**Geplaatst**: 21-08-22 16:38

Geplaatst: 21-08-22 16:38

secricible schreef:
Dat dat bij jou prima ging is geen uitgangspunt voor alle kinderen van Nederland natuurlijk ieder kind is anders en er bestaat ook een kans dat je er een treft die die behoefte wel heeft.

Mijn broer was zwaar gehandicapt, dus ik ken echt wel de mindere en zwaardere kant. Hij was in 1977 geboren, dus ook hele andere tijden dan nu.